Οι "αστικοί έπαινοι" για τις Θέσεις του ΚΚΕ

Πολλά τα παράπονα τελευταία από πολλούς για το ότι το ΚΚΕ δεν συζητάει για τις θέσεις του με όσους τις βρίσκουν προβληματικές. Τελευταίος εκ των παραπονεμένων ο Παναγιώτης Μαυροειδής, ο οποίος, ανάμεσα σε άλλα, γράφει:

"η εύλογη υπεράσπιση των Θέσεων από τους συντάκτες τους, συνοδεύεται με μια επιθετικότητα απέναντι στους ασκούντες κριτική, η οποία είναι αντιστρόφως ανάλογη με την πολιτική απόσταση από την κομμουνιστική πολιτική.

Έτσι, φαίνεται πως υπάρχει μια αυτάρεσκη ικανοποίηση και ιδιότυπη ευγενική ανταπόδοση στο μόνιμο (και σκόπιμο) μότο των αστικών μέσων που δε χάνουν ευκαιρία να επαινούν το ΚΚΕ 'για τις καθαρές στρατηγικές θέσεις', που διαφέρουν από τις 'θολούρες των άλλων κομμάτων’'.

Στο ίδιο μήκο κύματος, σε ό,τι αφορά τους επαίνους που δρέπει το ΚΚΕ για τις θέσεις του από τα "αστικά μέσα" και κόμματα ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου, ο οποίος αναρωτιέται ρητορικά:

"Γιατί, παρά τις τόσες επαναστατικές κορώνες, το ΚΚΕ δεν εισπράττει, καιρό τώρα, την εχθρότητα από τους κυριότερους εκπροσώπους του συστήματος – αντίθετα, βλέπουμε κύρια άρθρα μεγάλων αστικών εφημερίδων να το επαινούν για τη «σοβαρότητα» που επιδεικνύει; Απλούστατα, γιατί η πολιτική γραμμή που έχει χαράξει είναι πολύ αριστερή στα λόγια και πολύ λίγο επικίνδυνη στην πράξη."

Ομολογώ πως με την εξαίρεση του άρθρου Παπαχελά για την σκοπιμότητα και την προπαγανδιστική προϊστορία του οποίου έγραψα αναλυτικά, δεν γνωρίζω άλλους αστικούς επαίνους για οτιδήποτε σχετικό με το ΚΚΕ, και σίγουρα κανέναν για τις Θέσεις.

Για να μιλήσουμε όμως αναλυτικά και συγκεκριμένα:

Στο κείμενό του στο Βήμα, στις 9 Δεκεμβρίου 2012, ο Λάμπρος Σταυρόπουλος έκανε λόγο για "Ξεκαθάρισμα μελών στο ΚΚΕ" και κατήγγειλε πως οι Θέσεις καταργούν την "αυτοτέλεια της ΚΝΕ" (θυμίζουμε ότι προηγούμενα ο ίδιος δημοσιογράφος στην ίδια εφημερίδα είχε καταγγείλει συνομωσία να μετατεθεί η ημερομηνία διεξαγωγής του συνεδρίου για να προστατευτεί η ηγεσία από την εξοργισμένη βάση του ΚΚΕ).

Όλως περιέργως, ο "Εργατικός Αγώνας", ο οποίος φιλοξενείται συχνά σε Μέσα που φιλοξενούν τον κύριο Παπακωνσταντίνου όπως το Ίσκρα (όταν αυτός δεν φιλοξενείται στις σελίδας του εργοδότη του στην Καθημερινή κυρίου Αλαφούζου), καταγγέλει επίσης πως "Η οργανωτική αυτοτέλεια της ΚΝΕ έχει εξαφανιστεί πλήρως στο σχέδιο του νέου καταστατικού" και προσθέτει: "Επιπλέον, το σύνολο των κομματικών μελών, μετά το 19ο Συνέδριο θα κληθούν να εξηγήσουν στο κόμμα αν συμφωνούν με την ιδεολογία του ΚΚΕ, όπως ορίζει η νέα διάταξη του καταστατικού εφόσον αυτό εγκριθεί από το συνέδριο. Αν δηλώσουν ότι συμφωνούν θα παραμείνουν μέλη του κόμματος. Αν δηλώσουν ότι διαφωνούν θα χάσουν την κομματική ιδιότητα". Με άλλα λόγια, η "εξ αριστερών" κριτική στις Θέσεις είναι ακριβώς η ίδια με αυτή των "αστικών Μέσων", και εν προκειμένου του Βήματος,  από τις σελίδες του οποίου ο γνωστός συστημικός δημοσιογράφος Γιάννης Πρετεντέρης έγραψε λατρευτικά: "το «πρόβλημα ΚΚΕ» δεν είναι οι λύσεις που προτείνει αλλά ότι το ίδιο αποτελεί πρόβλημα στο οποίο χρειάζεται μια λύση."

Τίποτε από αυτά δεν πρόσεξαν οι κκ Μαυροειδής και Παπακωνσταντίνου -- άλλωστε, το να τα προσέξουν θα τους έφερνε σε μάλλον δύσκολη θέση, με δεδομένο ότι υπερασπίζονται μέσα όπως ο Εργατικός Αγώνας που με τη σειρά τους συμπλέουν ρητά και σαφώς με τα "αστικά Μέσα" στην "κριτική" τους για το ΚΚΕ. Γράφει, για παράδειγμα ο κ Μαυροειδής: "‘Όταν όμως, για παράδειγμα, ο κύκλος των πρώην μελών του ΚΚΕ που συσπειρώνονται στον ιστότοπο ‘’Εργατικός Αγώνας’’, χαρακτηρίζεται ως ‘’χαφιεδότσουρμο’’ [...] τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. "

Ο κ Μαυροειδής δεν πρόσεξε ότι το Βήμα δεν επεύφημησε τις Θέσεις του ΚΚΕ, δεν πρόσεξε όμως ούτε ότι επιτέθηκε στο κόμμα με τα ίδια επιχειρήματα με τα οποία του επιτέθηκαν τα "πρώην μέλη" του στον Εργατικό Αγώνα, αλλά ούτε ότι ο Εργατικός Αγώνας αναδημοσιεύει χωρίς κανένα επικριτικό σχόλιο το αστικό Μέσο που λέγεται Βήμα όταν αυτό επιτίθεται στο ΚΚΕ, ούτε ότι το αστικό Μέσο Βήμα αναφέρεται στον Εργατικό Αγώνα ως αξιόπιστη πηγή για τα εσωκομματικά "προβλήματα" του ΚΚΕ. Τα πράγματα πράγματι φαίνονται "πολύ σοβαρά" σε ό,τι αφορά την περίπτωση του.

Ο Παναγιώτης Μαυροειδής λοιπόν δεν πρόσεξε ότι αυτό που μάλλον πιστοποιείται από αστικά Μέσα όπως το Βήμα είναι ότι δε χάνουν ευκαιρία να επευφημούν εμπράκτως ανθρώπους σαν τον Παναγιώτη Μαυροειδή. Δεν λέω "τον Πέτρο Παπακωνσταντίνου", γιατί αυτόν τα αστικά Μέσα δεν τον επευφημούν απλώς, αλλά τον εργοδοτούν. Εκτός κι αν η εφημερίδα Καθημερινή του κυρίου Αλαφούζου δεν συγκαταλέγεται στα αστικά Μέσα τα οποία, λέει ο ίδιος, βρίθουν επαίνων για το κόμμα.

Αλλά αφού με αφορμή τον εργοδότη του Πέτρου Παπακωνσταντίνου κύριο Αλαφούζο κάναμε λόγο για την Καθημερινή, ας δούμε την δική της αρθρογραφία για τις Θέσεις. Στην σχετική έρευνα στο διαδίκτυο, εντόπισα σύντομο άρθρο με τίτλο "Αυτοκριτική από ΚΚΕ ενόψει του 19ου Συνεδρίου", του οποίου ο τίτλος δεν δηλώνει ακριβώς επευφημία ή έπαινο, και του οποίου το περιεχόμενο είναι σύντομο και περιγραφικό. Κάτι άλλο για τις Θέσεις δεν εντόπισα στην εφημερίδα που εργοδοτεί τον κύριο Παπακωνσταντίνου, αν και βέβαια για το ΚΚΕ ευρύτερα η Καθημερινή είναι χαρακτηριστικά "επαινετική":

O συνάδελφος του κυρίου Πέτρου Παπακωνσταντίνου κύριος Στέφανος Κασιμάτης, για παράδειγμα, παρατήρησε στις 25 Μαϊου του 2011 πως "το ΚΚΕ, με τη στάση που τηρεί, επιβεβαιώνει πόσο εσφαλμένη ήταν η άνευ όρων νομιμοποίηση του το 1974." Θυμίζουμε τι αναρωτήθηκε φωναχτά ο κύριος Πακακωνσταντίνου: "Γιατί, παρά τις τόσες επαναστατικές κορώνες, το ΚΚΕ δεν εισπράττει, καιρό τώρα, την εχθρότητα από τους κυριότερους εκπροσώπους του συστήματος."

Αλλά μπορεί το "καιρό τώρα" του εργοδοτούμενου του Ομίλου Αλαφούζου να μην περιλαμβάνει το 2011. Μπορεί να ξεκινά, πχ, το 2012. Οπότε έχουμε χρείαν να θυμηθούμε ίσως τι έγραφε ο επίσης συνάδελφός του κύριος Άγγελος Στάγκος στις 12 Απριλίου 2012:

"Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η απαξίωση του ελληνικού τουρισμού ως βιομηχανία αποτελεί βασικό στόχο του ΚΚΕ. Τα κτυπήματα που του καταφέρει με διάφορα προσχήματα και διαφορετικούς τρόπους από τότε που η οικονομική κρίση άρχισε να συνταράσσει συθέμελα την Ελλάδα, το αποδεικνύουν. Με ταμπέλα του ΠΑΜΕ, αποκλείει τουρίστες, εμποδίζει κρουαζιερόπλοια, κλείνει λιμάνια, κηρύσσει απεργίες στα πλοία, κλείνει αρχαιολογικούς χώρους, βάζει λουκέτο στην Ακρόπολη και κρεμάει κουρελόπανα από τα τείχη της. [...] Από όλα αυτά και άλλα, είναι φανερό ότι το ΚΚΕ αποσκοπεί στη μείωση του βιοτικού επιπέδου της ελληνικής κοινωνίας για να υπονομεύσει το αστικό καθεστώς. Εκμεταλλεύεται τις ελευθερίες και την ανοχή της αστικής δημοκρατίας, για να την ανατρέψει κάποια στιγμή. [...] Είναι καιρός πλέον τα αστικά κόμματα να ξεφύγουν από τον φόβο του «αντικομμουνισμού» που έχει επιβάλει το ΚΚΕ και να το αντιμετωπίσουν επιθετικά με τα αντίστοιχα ιδεολογικά όπλα και βεβαίως με την επιβολή του νόμου και της τάξης. Γιατί δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ΚΚΕ αγωνίζεται με κάθε τρόπο, ακόμη και με φασιστικές πρακτικές, για την πτώση του αστικού καθεστώτος."

Ο κύριος Στάγκος φαίνεται να διαφωνεί με τον κύριο Παπακωνσταντίνου ως προς το αν το θεωρεί ανατρεπτικό για τα συμφέροντα της αστικής τάξης κόμμα. Αλλά ίσως ο κύριος Παπακωνσταντίνου να μην διαβάζει την εφημερίδα στην οποία εργάζεται, ή να μην την θεωρεί βασικό κομμάτι του αστικού Τύπου στη χώρα, για τον οποίο μας διαβεβαιώνει ότι δεν εκφράζει εχθρότητα προς το ΚΚΕ αλλά το επαινεί. Και επειδή για μια εφημερίδα με αρθρογράφο τον Μανδραβέλη, τακτικό φιλοξενούμενο τον Καλύβα και ιδιοκτήτη τον Αλαφούζο [και "αριστερό" ψάλτη τον κύριο Πέτρο Παπακωνσταντίνου!] το να αποδείξεις μίσος και έχθρα για το ΚΚΕ είναι σαν να κλέβεις εκκλησία, ας περάσουμε σε κάποια άλλη αστική εφημερίδα, ας πούμε το Έθνος. 

Για τις Θέσεις, το Έθνος αφιέρωσε και αυτό, όπως και η Καθημερινή, ένα ολιγόλογο περιγραφικό άρθρο (όταν έχεις αναλυτές όπως οι Ρούσης, Παπακωνσταντίνου, Μαυροειδής, Εργατικός Αγώνας, Μ-Λ ΚΚΕ, τι να τα κάνεις τα εκτενή άρθρα!) Τώρα, για την αγάπη του Εθνους προς το ΚΚΕ ευρύτερα, ενδεικτική πιθανώς είναι η ανακοίνωση του ΚΚΕ τον Δεκέμβριο του 2011 "για τη νέα αθλιότητα του 'Έθνους' σε βάρος του ΚΚΕ", ή το αλήστου μνήμης αφιέρωμα του Έθνους "Το θαύμα της Cosco, το δράμα της Χαλυβουργίας", που, αν οι κύριοι Μαυροειδής και Παπακωνσταντίνου δεν είναι επονείδιστοι και ποταποί συκοφάντες, γράφτηκε για να στηρίξει το ΠΑΜΕ και την απεργία στη Χαλυβουργία και για να επαινέσει το ΚΚΕ για την πολιτική του.

Τα Νέα, τέλος, για να κλείσουμε το σύντομο αυτό αφιέρωμα στους επαίνους του αστικού Τύπου που επικαλούνται οι κύριοι Μαυροειδής και Παπακωνσταντίνου (δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να παρουσιάσουμε στοιχεία και από άλλες αστικές εφημερίδες που επαινούν το ΚΚΕ, όπως η Εφημερίδα των Συντακτών, η Δημοκρατία, το Πρώτο Θέμα, κλπ), παρουσίασαν μεταξύ άλλων άρθρο του Γιώργου Σιακαντάρη, ο οποίος ως γνήσιος αριστερός του είδους και της ποιότητας των προαναφερθέντων, έγραψε, αναμφίβολα με επαινετικές κι αυτός προθέσεις:

"η ηγεμονία των ιδεών του ΚΚΕ δεν ήταν η ηγεμονία των ιδεών της ευρωπαϊκής Αριστεράς, αλλά η ηγεμονία των βαθύτερων συντηρητικών ιδεών.Αν ηγεμόνευαν πραγματικά οι ιδέες της Αριστεράς, τότε το ΚΚΕ θα πίστευε πρωτίστως στα δικαιώματα του ανθρώπου, στην ιδέα ότι η κοινωνία είναι προϊόν ατομικών βουλήσεων, θα έβλεπε το κράτος ως εργαλείο στα χέρια του ατόμου για να κατακτήσει την ελευθερία του στην ισότητα, θα πίστευε στην ιδέα της νεωτερικότητας ως φορέα καθολικών και οικουμενικών αξιών και στην ιδέα του ατόμου - και όχι του κόμματος ή της τάξης - ως κυρίου της μοίρας του. "

Στην ίδια εφημερίδα φιλοξενήθηκε ο ύμνος στο κόμμα που έγραψε ο Ηλίας Κανέλλης, ο έπαινος για τον Ζαχαριάδη από τον Μπελογιάννη τζούνιορ, και η λατρευτική συνέντευξη Η. Κανέλλη για τον ιστορικό ρόλο του ΚΚΕ, ενώ αρθρογραφεί τακτικά και η γνωστή λάτρεια του ΚΚΕ Άννα "σταλινικά απομεινάρια" Φραγκουδάκη.

Εδώ τελειώνει η μικρή μας περιήγηση στις λατρευτικές εκδηλώσεις των αστικών Μέσων για το ΚΚΕ. Το ιστολόγιο αναμένει ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΗ αναφορά από τους κκ Παπακωνσταντίνου και Μαυροειδή για τα δημοσιεύματα τα οποία επικαλούνται, ώστε να μην αναγκαστεί στο μέλλον να αναφέρεται σ' αυτούς ως ΠΛΗΡΩΜΕΝΟΥΣ ΛΑΚΕΔΕΣ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΣ. Κι ελπίζει στις αναφορές αυτές να μην συμπεριλαμβάνεται το άρθρο του συναδέλφου του κυρίου Παπακωνσταντίνου υπό τον κύριο Αλαφούζο κυρίου Παπαχελά. Γιατί, αν μη τι άλλο, ο "φιλοκουκουεδισμός" του κυρίου Παπαχελά αποτελεί από μόνος του ένα ξεκαρδιστικό ανέκδοτο.

Αναμένουμε λοιπόν.

Πηγη:  Lenin Reloaded