ΣΥΡΙΖΑ: Καραμπινάτη διαχείριση και φόβος για το ΚΚΕ

Προσαρμοσμένη στην κατοχύρωση του νέου δΙπόλου διαχείρισης του αστικού συστήματος, είναι η μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα. Η διαδικασία συζητιέται από σήμερα στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, η οποία την Κυριακή θα εκλέξει τα προσωρινά όργανα, που θα προετοιμάσουν το ιδρυτικό συνέδριο του ενιαίου κόμματος την άνοιξη.

Πίσω απ’ τους βερμπαλισμούς για ένα «κόμμα της κοινωνίας» που θα διεκδικήσει «την εξουσία για τον λαό», ο Αλ. Τσίπρας, μιλώντας σήμερα στη συνδιάσκεψη, δεν μπόρεσε να κρύψει την αφοσίωση του κόμματός του σε στόχους ξένους προς τα λαϊκά συμφέροντα και τις βλέψεις του για αναβάθμιση στην αστική διαχείριση.

Ισχυρίστηκε ότι «η αφήγησή μας για την κρίση αλλά και οι προτάσεις μας για την έξοδο από την κρίση, επιβεβαιώνονται», άρα «μπορούμε να αναλάβουμε την διακυβέρνηση του τόπου». Καμιά από τις εκτιμήσεις του ΣΥΡΙΖΑ -ο οποίος μιλούσε για κρίση χρέους και κρίση του καζινοκαπιταλισμού, κατήγγειλε το ΔΝΤ για τα αντιλαϊκά μέτρα, ενώ τώρα το εκθειάζει για τις θέσεις του- δεν επαληθεύεται. Αντίστοιχα, το άλλο μείγμα που προτείνει, στοχεύει στην εξοικονόμηση πόρων που θα τροφοδοτήσουν τις επενδύσεις του κεφαλαίου στα αποκαΐδια των δικαιωμάτων του λαού.


Ο Αλ. Τσίπρας παρουσίασε τον ΣΥΡΙΖΑ σαν «ώριμο τέκνο μίας νέας εποχής, που οι κοινωνικές τάξεις έρχονται πάλι στο προσκήνιο», απ’ όπου τις έχει εξοβελίσει η αταξική ρητορεία του ΣΥΡΙΖΑ. Η αναφορά αυτή στις «κοινωνικές τάξεις» ήταν και η μοναδική, ενώ περίσσεψαν οι καταγγελίες για τους κακούς «δανειστές» και «τοκογλύφους», τις ακόμα πιο κακές «τράπεζες», για να συσκοτιστεί ο ρόλος συνολικά της αστικής τάξης και των διακρατικών της συμμαχιών στο τσάκισμα του λαού για το ξεπέρασμα της κρίσης.

Ανήμποροι να αντιπαρατεθούν στο ΚΚΕ
Ανήμπορος να αντιπαρατεθεί με πολιτικά επιχειρήματα στο ΚΚΕ, ο Αλ. Τσίπρας κατέφυγε στη δοκιμασμένη από το ΠΑΣΟΚ μέθοδο της συκοφαντίας ότι «όποιος μας κάνει κριτική είναι με την κυβέρνηση». Σ’ αυτό το πνεύμα, επανέφερε τη φτηνή προπαγάνδα ότι το ΚΚΕ τους ασκεί κριτική «με τα επιχειρήματα της δεξιάς» και ξεπερνώντας τα όρια του φαιδρού, ισχυρίστηκε ότι «ενοχλεί και πονά ακόμα περισσότερο να βλέπουμε τον κ. Στουρνάρα, τον κ. Σαμαρά και τους βουλευτές της πλειοψηφίας, να χειροκροτούν μέσα στη βουλή την κυρία Παπαρήγα».

Σε άλλο σημείο χρέωσε στο ΚΚΕ ότι με την άρνησή του να συμμετέχει σε κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούνη, δεν έγινε «πράξη η μεγάλη πολιτική ανατροπή προς όφελος του λαού»! Εκφράζοντας την απογοήτευσή του για το γεγονός ότι το ΚΚΕ παραμένει σταθερό στην στρατηγική του μετά τις εκλογές, σε αντίθεση με την εικόνα που προσπαθούσαν να καλλιεργήσουν μετεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ και οι άλλοι, είπε ότι «πολλοί πιστέψαμε πως μετά τις εκλογές (σ.σ στο ΚΚΕ) θα συνειδητοποιήσουν τη βαριά ευθύνη απέναντι στην ιστορία, στο λαϊκό κίνημα, στην ίδια του την ιστορία, που ποτέ δεν έλειψε από τις μεγάλες μάχες του λαού μας».

Τα λέει αυτά ο αρχηγός ενός κόμματος – συνεχιστής του χώρου της λεγόμενης ανανεωτικής αριστεράς- που διαχρονικά πολέμησε με λύσσα το ΚΚΕ, προσπαθώντας για λογαριασμό των αστών να χειραγωγήσει το λαϊκό κίνημα.

Συνεχίζοντας να κοροϊδεύει το λαό, ο Αλ. Τσίπρας συμπλήρωσε ότι «από την ηγεσία του ΚΚΕ, ένα πράγμα περιμένουμε, να μην αφήνει την εργατική τάξη και τους εργαζόμενους της χώρας βορά στα χέρια του Σαμαρά, του Βενιζέλου και της Μέρκελ». Και τα λέει αυτά ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πάει αγκαζέ με τον Ομπάμα και το ΔΝΤ, τις αστικές κυβερνήσεις του Νότου της ΕΕ. Να γιατί ο αντιμερκελισμός δεν είναι αντιμονοπωλιακός, ενώ το ΚΚΕ πολεμάει κάθε μορφή διαχείρισης του καπιταλισμού και παλεύει για την ανατροπή του.

Επαναλαμβάνοντας τις γνωστές ατιμίες του ΣΥΡΙΖΑ, ζήτησε «από τους χιλιάδες κομμουνιστές που το ακολουθούν, να συμβάλλουν στους κοινούς ταξικούς αγώνες», τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ και τα συνδικαλιστικά του στελέχη σταθερά υπονομεύουν.

«Δεν κυβερνά» η κυβέρνηση!
Σε ό,τι αφορά την κριτική στην κυβέρνηση, κινήθηκε στο γνωστό μοτίβο ότι «δεν κυβερνά» αλλά «ακολουθεί πιστά τη γραμμή “ό,τι πουν οι δανειστές”» και ότι έχει «παραδώσει τα κλειδιά στην τρόικα», με την οποία ωστόσο δήλωσε πανέτοιμος να συζητήσει, ζητώντας μεγάλη πλειοψηφία ώστε «μεγαλύτερη να είναι και η δυνατότητά μας να διαπραγματευτούμε, να διεκδικήσουμε».


Καλλιεργώντας αυταπάτες ότι η ιμπεριαλιστική ΕΕ μπορεί να αλλάξει χωρίς αλλαγή της εξουσίας σε κάθε κράτος, ισχυρίστηκε ότι μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ «θα δώσει το παράδειγμα της μεγάλης αλλαγής» και «τίποτα δε θα είναι το ίδιο στην Ευρώπη».

Ο Αλ. Τσίπρας έκλεισε την ομιλία του οικειοποιούμενος με θράσος «το εργατικό και λαϊκό κίνημα των αρχών του 20ου αιώνα», αλλά και «όσους δεν λύγισαν από την εκδικητική μανία του μετεμφυλιακού κράτους, από τις εξορίες και τα ξερονήσια» (αμφιβάλουμε αν θα έβρισκε έστω και έναν από αυτούς στην αίθουσα της συνδιάσκεψης…), ακόμα και τους «ανιδιοτελείς συντρόφους του ΚΚΕ, που πάντα ήταν στην πρώτη γραμμή του αγώνα»!

Όλα αυτά τα τσουβάλιασε με τις «δυνάμεις της κομμουνιστικής ανανέωσης του ’68» που θέλησαν να διαλύσουν το κόμμα και με τις «σοσιαλιστικές δυνάμεις και τις δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας», με τις οποίες συναναστρέφεται για να κυβερνήσει.

902.gr