Το οργανωμένο σχέδιο της αστικής τάξης ενάντια στην πρωτοπορία του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ στο λαϊκό και εργατικό κίνημα (τέταρτο μέρος)

To Γ μερος εδω

Τρεις μέρες πριν την επανάληψη της αστικής τακτικής του Βήματος από την Καθημερινή (μιας τακτικής απόπειρας δολοφονίας δια του εγκωμίου), η ΓΓ του ΚΚΕ την οποία "παίνεψαν" οι κκ Παπαδόπουλος και Παπαχελάς έκανε την ομιλία της για τον μνημονιακό προϋπολογισμό στη Βουλή. Από τα περίπου τριάντα λεπτά ομιλίας, ακολουθώνταςπαλιά και δοκιμασμένη από τον Δεκέμβρη του 2008 τακτική, απομονώνεται μία φράση περί "λόμπι της δραχμής" (που σίγουρα δεν στηρίζει μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος με την σειρά του εκφράζει αναμφίβολα ως τώρα την κυριαρχία του "λόμπι του ευρώ"), και αρχίζει η ομοβροντία.

Θανάσης Καρτερός, Αυγή, 13/11:

• Πώς της ήρθε αυτό; Επαναστατική επιφοίτηση ή αντιδραστική αντιγραφή; Από ποιον λεγόμενο, αγαπητή Αλέκα; Από ποιο στόμα πήρες τη λιωμένη καραμέλα; Πώς σου διέφυγε ότι λόμπι της δραχμής είναι λεγόμενο που οι λεγάμενοι έχουν κατασκευάσει, ο Σαμαράς έχει λανσάρει και ο Κεδίκογλου με τα στρατά της προπαγάνδας του το εξαπολύει κάθε μέρα εναντίον όλων όσοι αντιστέκονται; Είσαι τόσο ανόητη ή τόσο αδίστακτη; 
• Δεν είναι πρωτάρα πάντως η Αλέκα. Πριν λίγα χρόνια, έδωσε ένα χεράκι στον Καραμανλή, αναπαράγοντας τις αθλιότητες για χάδια στην κουκούλα. Τώρα δίνει ένα χεράκι στον Σαμαρά, αναπαράγοντας τις αθλιότητες για το λόμπι της δραχμής. Έτσι και ο στόχος και τα μέσα της είναι σαφή - και κάτι ξέρουν όσοι τη χειροκροτούν. Το μόνο που παραμένει θολό είναι σε ποιο λόμπι σέρνει το ΚΚΕ...

Περιττό να αναλωθεί κανείς επί μακρόν στα παραπάνω: συστηματική επίθεση κατά της "ηγεσίας" που "σέρνει το κόμμα στην καταστροφή" + αναπαραγωγή των "καλόπιστων" εγκωμίων Βήματος και (την αμέσως επόμενη μέρα) Καθημερινής στην Παπαρήγα προσωπικά -- ως πειστηρίων ενοχής, φυσικά, πειστηρίων "σημαντικότερων", προφανώς, από τη βιωμένη πραγματικότητα. Η συστηματική αντικυβερνητική (μεταξύ άλλων, και αναπόφευκτα) δράση ΠΑΜΕ και ΚΚΕ από τις αρχές Σεπτεμβρίου και η συγκριτική ανυπαρξία του ΣΥΡΙΖΑ στο μετερίζι αυτού του ίδιου αγώνα, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος "καίγεται" να γίνει κυβέρνηση, σκουπίζεται κάτω απ' το χαλί και ξαναπροβάλλει, σε πείσμα δεκάδων απεργιών, διαδηλώσεων, δακρυγόνων και ξύλου, εκατοντάδων ωρών προετοιμασίας, ενθάρρυνσης και αρωγής του κινήματος, πρότασης νόμου που σαμποταρίστηκε δεόντως, κοκ, το "καθεστωτικό ΚΚΕ", που λειτουργεί ως "κρυφό χαρτί" της αστικής εξουσίας -- ο μύθος δηλαδή που ενώνει ΣΥΡΙΖΑ, άκρα δεξιά και αναρχία.

Αλλά το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ έχουν προχωρήσει πολύ στην αλλαγή τόσο των κινηματικών συσχετισμών όσο και στην αλλαγή της εικόνας για το ποιος τελικά κάνει τι στην Ελλάδα, και το έχουν κάνει απτά, στο δρόμο. Ο Καρτερός δεν αρκεί. Ο Ανανδρινανιστάκης, πάλι στην Αυγή, την ίδια μέρα, χτυπάει με ύφος πιο χυδαίο ακόμα και από του Καρτερού. Οι δύσκολες αποστολές απαιτούν αποφασιστικές γραφίδες:

• Πρωτοφανή αποθέωση γνώρισε το ΚΚΕ κατά τη συζήτηση του πολυνομοσχεδίου και του προϋπολογισμού στη Βουλή. Απέσπασε δις το θερμό χειροκρότημα της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ και έτυχε δημοσίων θετικών αναφορών από τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο, τον Στουρνάρα. Μέχρι και η Πιπιλή θα χειροκροτούσε, αν δεν είχε πουδράρει τα χέρια της με τον γύψο που της είχε περισσέψει από τότε που εργαζόταν στην ΥΕΝΕΔ, επί Χούντας. Κι αυτά δεν ήταν τίποτα μπροστά στον μέγα έπαινο που ανέπεμψε στο ΚΚΕ ο Σκάι, όταν οι Λυριτζής και Οικονόμου απεφάνθησαν με μια φωνή: «ναι, είναι κόμμα σοβαρό».Το ΚΚΕ είναι όντως κόμμα σοβαρό, είναι κόμμα αβλαβές, είναικόμμα ωφέλιμο. [...] Δεν βαριέσαι, αρκεί να μένει ανοικτή η αντιπροσωπεία της εργατικής τάξηςπου κληρονομήσαμε από το ΚΚΣΕ, όταν τίναξε τα πέταλα.[...] Οι χιλιάδες αριστερού λαού που βρεχόταν και δερνόταν στο Σύνταγμα είχαν πάει κι αυτοί για πασαρέλα; Ποιος λαός; Δεν υπήρξε κανένας λαός στο Σύνταγμα, ήταν ψευδαισθητικές οπτασίες που είχε κατασκευάσει ο ΣΥΡΙΖΑ, σε συνεργασία με τον εβραιομασώνο Σπίλμπεργκ. Το έγραψε άλλωστε και ο "Ριζοσπάστης": «Χιλιάδες και χιλιάδες λαού με το ΠΑΜΕ στην Ομόνοια!» Καληνύχτα, Αλέκα, αυτός ο κόσμος δεν θ’ αλλάξει ποτέ...

Σύνδεση του ΚΚΕ με την χούντα δια της μεθόδου της ελεύθερης γραφής ("Πιπιλή...γύψος...ΥΕΝΕΔ...Χούντα")· απίστευτη ανακήρυξη των Λυριτζή και Οικονόμου, που είχαν προ ημερών εξαπολύσει μια από τις χυδαιότερες επιθέσεις που έγιναν ποτέ εναντίον της Παπαρήγα και του ΚΚΕ στον σταθμό που έσπαγε πλάκα...τρομοκρατώντας την Κανέλη με την ελληνική σημαία, σε "οπαδούς!"· Επανάληψη ad nauseam των δοκιμασμένων συνταγών περί ΚΚΕ ως "κρυφού χαρτιού" του κατεστημένου· παρουσίαση του ΚΚΕ ως "ξενόφερτου" προσωπικού "μαγαζιού" ("αντιπροσωπεία της εργατικής τάξης" της ΕΣΣΔ)· προδοσία του ΚΚΕ στην ... "αριστερά" που διαδήλωνε στις 7 του Νοέμβρη (με λεκτικό φωτοσόπ, η κατά κοινή ομολογία όλων απόλυτη κυριαρχία ΠΑΜΕ και ΚΚΕ ντύνεται στα συριζαϊκά ίσα-ίσα για να "προδοθεί" από την "κακή ηγεσία")· χυδαία υπονοούμενα...για αντισημιτισμό ("εβραιομασώνο", και μάλιστα από το κόμμα του παπανδρεϊκού-resaltarismenou "πατριωτισμού" και της "εθνικής υπερηφάνειας"!) Αυτό το απίστευτο παραλήρημα ακροδεξιάς συνομωσιολογίας και καφενειακού κουτσαβακισμού δημοσιεύτηκε στην "εκλεπτυσμένη" εφημερίδα της...ενωτικής αριστεράς.

Αλλά ούτε αυτό έφτανε. Στάθης Σταυρόπουλος, στον Ενικό, μία μέρα μετά (14/11):

• την ημέρα που η ανίερη Ιερά Συμμαχία των Τριών της Τρόικας πέρναγε απ’ τη Βουλή το θανατηφόρο πακέτο των μέτρων, η κ. Παπαρήγα ανάλωσε την ομιλία της, κατά 80%, επιτιθέμενη στον ΣΥΡΙΖΑ. Θα μπορούσε να θεωρηθεί υστερία, αν δεν ήταν λάθος. [...] Θλιβερά παράδοξα με ακόμα πιο θλιβερά παρεπόμενα: να εισπράττει αίφνης το ΚΚΕ επαίνους κι εύσημα απ’ τον κ. Σαμαρά, τον κ. Πρετεντέρη, τον κ. Βενιζέλο, την ευμενή ανοχή του... κ. Βορίδη, ακόμα και τα ιντερνετικά εύγε του κ. Κικίλια!!! - «με επαινούν οι εχθροί μου, κάπου κάνω λάθος» κάποτε, κάποιος, έλεγε.

Η συνταγή για την παρέμβαση Παπαχελά, που ως στόχο είχε ακριβώς την "επιβεβαίωση" των ακροδεξιών, αηδιαστικών παραληρημάτων πρώην "αριστερών", το 1-2 δηλαδή μεταξύ αστικού καθεστώτος και "αριστεράς" ώστε να προληφθεί κανένα χειρότερο κακό από τα χειροκροτήματα στο ΠΑΜΕ στην επόμενη διαδήλωση, ήταν έτοιμη. Στην πραγματικότητα, είχε ήδη γίνει μια πρώτη πρόβα για το πλάνο στις 7 του Οκτώβρη, όταν το site του ΣΥΡΙΖΑ left.gr είχε προσπαθήσει, με μικρή μάλλον επιτυχία, να χρεώσει στη ΓΓ του ΚΚΕ το...χειροκρότημα της συγκυβέρνησης το οποίο η ίδια απέρριψε ρητά και οργισμένα. Αλλά ούτε ο Καρτερός, ούτε ο Σταυρόπουλος, πόσο μάλλον ο Ανανδρινανιστάκης, έχουν πανελλήνια εμβέλεια. Θα έπρεπε να μπουν σε λειτουργία μεγαλύτερα όπλα, όπλα που να μπορούν να αναστρέψουν τη ζημιά που έκανε το πείσμα, το θάρρος, η ακατάβλητη "ξεροκεφαλιά" του εργατικού-λαϊκού κινήματος στο μίξερ με το οποίο οι βρυκόλακες της Ελλάδας αλέθουν μια ζωή το φτωχό μυαλό του Έλληνα εργαζόμενου σε πολτό.

Η ώρα του Λαζόπουλου, λοιπόν, του..."εθνικού Αριστοφάνη", 14 Οκτώβρη. Εννοείται, για τα ίδια 3 δευτερόλεπτα με τα οποία έκαναν γαργάρα τα υπόλοιπα 28 λεπτά αυτοί που αποστομώθηκαν και κοινοβουλευτικά από την ΓΓ στις 11 του μήνα:

• Είδαμε μετά και τον κύριο Στουρνάρα στην Βουλή και τον κύριο Βαρβιτσιώτη σ' ένα κανάλι να συμφωνούν με την κυρία Παπαρήγα. [...] Το ΚΚΕ, αν ο ΣΥΡΙΖΑ έρθει στην εξουσία, θα χάσει δια παντός τον ρόλο του. Χρειάζεται λοιπόν την τρικομματική για να έχει ρόλο. Είναι, μετά συγχωρήσεως και άνευ παρεξηγήσεως, σαν κάτι σουβλατζίδικα, που η τύχη τους έχει εξαρτηθεί από το απέναντι γήπεδο, από όπου βγαίνει κόσμος και αγοράζει σουβλάκια. Αν φύγει το γήπεδο, κλείνει το σουβλατζίδικο.

Το ΚΚΕ λοιπόν, που θα "χάσει δια παντός τον ρόλο του" αν εκλεγεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση (γιατί;!) στηρίζει την κυβέρνηση για να μην χάσει την "πελατεία" του ως "μαγαζάκι" ("αντιπροσωπεία" που λέει ο Ανανδρινανιστάκης). Οι δεκάδες απεργίες, συλλαλητήρια, ψηφίσματα, ανακοινώσεις, παρεμβάσεις, προτάσεις νόμου που πραγματοποίησε ...είναι για τα μάτια του κόσμου (για αυτό δεν εμφανίζεται πουθενά ο ΣΥΡΙΖΑ, για να μην κοροϊδεύει τον καημένο τον λαό!). Τα δακρυγόνα είναι για τα μάτια του κόσμου (με την διπλή έννοια!). Οι Παμίτες πεθαίνουν για τα μάτια του κόσμου. Οι χαλυβουργοί τσακίστηκαν για τα μάτια του κόσμου. Οι εργάτες του Σκαραμαγκά επίσης. Ο Τσιμπουκάκης και η Κανέλη προπηλακίστηκαν και τρομοκρατήθηκαν για τα μάτια του κόσμου. Τα μνημεία της Αντίστασης καταστράφηκαν για τα μάτια του κόσμου. Απόπειρες να καούν τα αρχεία του κόμματος γίνονται για τα μάτια του κόσμου. Η λαοθάλασσα που πλημμύρισε το Σύνταγμα μέσα στην καταρρακτώδη βροχή στις 7 του Νοέμβρη ήταν για τα μάτια του κόσμου. Όλη η πραγματικότητα που εξελίσσεται εκτός τηλεόρασης και ΜΜΕ είναι...για τα μάτια του κόσμου. Μόνο η παράσταση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ καθώς ο κοσμάκης έτρωγε τα χημικά στο δρόμο δεν ήταν "για τα μάτια του κόσμου." Η πραγματικότητα είναι αυτό που λέει ο Λάκης, ο κύριος Παπαχελάς, ο κύριος Παπαδόπουλος, ο κύριος Καρτερός, ο κύριος Ανανδρινανιστάκης ότι είναι....

Το crash test για την φιλότιμη αυτή προσπάθεια να ξαναπιαστούν τα "γκέμια" των μαζών ήταν φυσικά οι προγραμματισμένες διαδηλώσεις για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Για αυτές έγιναν, μήπως και προληφθεί κανένα καινούργιο κάζο, οι φιλότιμες προσπάθειες των Παπαχελά και ("αριστερή") σία.

Αλλά το crash test αυτό δεν απέτυχε απλώς παταγωδώς, παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες των ποικίλων παιδιών του Μανιαδάκη· κατάφερε επίσης να εκθέσει ανεπανόρθωτα τους εμπνευστές του. Θα δούμε σε ένα τελευταίο μέρος πώς και γιατί η 17η Νοέμβρη --ημερομηνία γενεθλίων του ΚΚΕ, ανάμεσα σε άλλα--, οριοθέτησε μια πιθανά τελεσίδικη στροφή από την εποχή απροκάλυπτης καθεστωτικής χειραγώγησης του εργατικού και λαϊκού κινήματος -- και την απαρχή μιας νέας ωριμότητας.


Πηγη:
Lenin Reloaded