Το οργανωμένο σχέδιο της αστικής τάξης ενάντια στην πρωτοπορία του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ στο λαϊκό και εργατικό κίνημα (δεύτερο μέρος)

Το πρωτο μερος εδω

Στις 10 Οκτώβρη, το ΠΑΜΕ εκδίδει ανακοίνωση που καλεί στην επόμενη Γενική Απεργία της 18ης Οκτώβρη και ζητά να "νεκρώσουν τα πάντα." Την ίδια μέρα, κυκλοφορεί ευρέως στο διαδίκτυο, υποτίθεται από τον "αντιεξουσιαστικό" χώρο, βίντεο που απεικονίζει κάποιους να βρίζουν την πορεία του ΠΑΜΕ στα πλαίσια των διαδηλώσεων που προηγήθηκαν στις 8-9 Οκτώβρη, αποκαλούντας τους "κομμούνια" και "προδότες." Επειδή η φρασεολογία παραπέμπει μάλλον στην ακροδεξιά και το φαινομενικό παράδοξο επισημαίνεται από κομμουνιστικά ιστολόγια, το βίντεο "εξαφανίζεται" από τον ιστότοπο όπου πρωτοεμφανίστηκε, αν και αποκαθίσταται από συντρόφους που κράτησαν αντίγραφο. Στο μεταξύ, και σε ρεπορτάζ της στις 10 Οκτώβρη, η εφημερίδα Αυγή αναφέρει για το συμβάν:

• Τα μέλη του [ΠΑΜΕ] αποχώρησαν όταν ξεκίνησαν τα μικροεπεισόδια έξω από τη Βουλή,προκαλώντας τις χλιαρές αποδοκιμασίες όσων παρευρίσκονταν. Κάποιοι μάλιστα αντέδρασαν ακόμη πιο έντονα πετώντας προς το μέρος τους καφέδες και άλλα αντικείμενα. 

Η ενόχληση της "αριστεράς" με την αυξανόμενη κινηματική παρουσία του ΠΑΜΕ και με το "τόλμημα" της επιστροφής στο Σύνταγμα, η πλήρης αποσιώπηση του ακροδεξιού περιεχομένου των "αποδοκιμασιών" και η παρουσίασή τους ως "γενικές" και "λαϊκού" χαρακτήρα, δεν κρύβονται, και ο Ριζοσπάστης αντιδρά στα όσα διαφαίνονται για συμπαιγνία "αντιεξουσιαστών"-ΣΥΡΙΖΑ και ακροδεξιών στοιχείων με δημοσίευμά του στις 13 του Οκτώβρη.

Η Γενική Απεργία πραγματοποιείται στις 18 του Οκτώβρη με μεγάλη συγκριτική επιτυχία και βαθμό συμμετοχής σε Αθήνα, Πειραιά, Θεσ/νίκη, Στερεά Ελλάδα, Κρήτη, Νησιά, Εύβοια, Μακεδονία, Θράκη, Πελοπόννησο, Θεσσαλία και Βορειοδυτική Ελλάδα, παρά την μάλλον χλιαρή στάση των ηγεσιών ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ. Ταυτόχρονα, όμως, το ΠΑΜΕχάνει έναν ακόμα άνθρωπό του --τον Ξ. Λούγαρη--, τραγικά, δυο μέρες πριν την επέτειο του θανάτου του Δ. Κοτζαρίδη. Η συνέπεια της νέας απώλειας είναι νέες --άμεσες και έμμεσες-- επιθέσεις ενάντια στο ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ από τον χώρο του αριστερισμού, του ΣΥΡΙΖΑ και της αναρχίας για δήθεν απόκρυψη των βίαιων αιτίων του θανάτου του Λούγαρη, που είχε πεθάνει από ανακοπή (Indymedia, Γ. Βασάλος, Enosy, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Ίσκρα). Στις 28 Οκτώβρη, το Ίσκρα καταγγέλει, αιφνιδιαστικά και ακατανόητα, την ύπαρξη "νέας στρατηγικής" στο ΚΚΕ, κατά "αυθαίρετη υπέρβαση των Συνεδριακών αποφάσεων" του κόμματος, ενώνοντας την φωνή του με άρθρο της ίδιας εφημερίδας που υποδαύλισε τα επεισόδεια της 20/10/2011, του Βήματος, περί δήθεν κούρσας διαδοχής στο κόμμα και δήθεν "εσωκομματικής αντιπολίτευσης" μέσω ιστολογίων όπως τα "Νέα Σπορά" και "Εργατικός Αγώνας" (ο τελευταίος είχε σπεύσει να αναδημοσιεύσει το άρθρο του Βήματος). Την ίδια μέρα που το Ίσκρα δημοσιεύει το κείμενό του, και στα πλαίσια νέων κινητοποιήσεων του ΠΑΜΕ, τα ΜΑΤ τραυματίζουν τον απολυμένο εργάτη Λ. Μεταξόπουλο, που διαδήλωνε με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ στη Θεσ/νίκη. Την προηγούμενη, στις 27 Οκτώβρη, η Αγωνιστική Παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλει το ΠΑΜΕ για υποβάθμιση της πρότασης για παρατεταμένη Γενική Απεργία και συνεργασία με τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ.

Ο Νοέμβρης είναι ο μήνας στον οποίο προγραμματίζεται να περάσει από την Βουλή το επονομαζόμενο Τρίτο Μνημόνιο. Η πρόταση νόμου του ΚΚΕ για κατάργηση των Μνημονίων προσκρούει στην αντίθεση της συγκυβέρνησης, την αναμενόμενη εχθρότητα της Χρυσής Αυγής, αλλά και την επαμφοτερίζουσα στάση της εκτός κυβέρνησης "αριστεράς." Στη Βουλή, οι ομιλίες Παπαρήγα και Παφίλη στην συζήτηση της 7ης Νοέμβρη αφήνουν πολύ θετικές εντυπώσεις σε κόσμο πρότερα αποξενωμένο από το ΚΚΕ. Την ίδια μέρα, έξω απ' τη Βουλή και στα πλαίσια των λαϊκών διαδηλώσεων κατά του Μνημονίου στων οποίων την οργάνωση πρωταγωνιστεί και κυριαρχεί αριθμητικά, το ΠΑΜΕ δέχεται την κρατική καταστολή καθώς προσπαθεί να κρατήσει την διαδήλωση στην Πλατεία Συντάγματος. Δεν υποχωρεί, και μετά από έναν ελιγμό ανασύνταξης, επιστρέφει στο Σύνταγμα. Για πρώτη φορά, και σε δραματική αντίθεση με όσα προσπάθησε να περάσει το "αντιεξουσιαστικό" βίντεο της 9ης Οκτώβρη και το σχετικό άρθρο τηςΑυγής, καταχειροκροτείται από κόσμο εκτός της οργάνωσης. Το αστικό κράτος και τα ΜΜΕ δεν μπορούν να αποκρύψουν την απογοήτευσή τους. Η Χρυσή Αυγή επιτίθεται μεν σε μέλη της ΚΝΕ στις 7 Οκτώβρη, αλλά αυτό δεν φαίνεται πλέον να αρκεί. Το κάλεσμα της ΓΓ του ΚΚΕ την ίδια μέρα δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για την ελεγξιμότητα της εξέλιξης των πραγμάτων:

Καλούμε το λαό να προχωρήσει σε συστηματική και καλά οργανωμένη απειθαρχία και ανυπακοή όχι μόνο στις αποφάσεις της κυβέρνησης αλλά γενικότερα στο σύστημα. Αυτή είναι η καλή αρχή για να οργανωθεί η αντεπίθεση που πρέπει να καταλήξει στην κατάργηση των μονοπωλίων, στην απεμπλοκή από τις δεσμεύσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δηλαδή την αποδέσμευση. Οποιαδήποτε άλλη λύση που προτείνεται είναι εντός των τειχών.Το Σάββατο, 10 Νοέμβρη, παραμονές της συζήτησης του νέου, "μνημονιακού" προϋπολογισμού στη Βουλή, οΡιζοσπάστης μιλά με ικανοποίηση για τη "δύναμη του οργανωμένου περιφρουρημένου αγώνα." Βήμα-βήμα, σιγά-σιγά, με τον συνδυασμό κοινοβουλευτικής και εξωκοινοβουλευτικής δράσης, το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ μοιάζουν να έχουν αλλάξει το τοπίο, και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την κατανόηση του ρόλου και των προθέσεών τους από ένα αυξανόμενο κομμάτι ενός λαού που είχε ως τότε αποτελεσματικά διδαχθεί να τα αντιμετωπίζει με ακραία καχυποψία. Αντίθετα, ο "κοινοβουλευτισμός ως κινηματισμός" με τον οποίο προσπάθησε να απαντήσει στις διαδηλώσεις της 7ης Οκτώβρη ο ΣΥΡΙΖΑ άρχιζε να παρουσιάζει σημεία ταχέως εκφυλισμού προς την αυτοπαρωδία.

Για την αστική τάξη, τα πράγματα άρχισαν να μην δείχνουν και τόσο καλά. Θα χρειαζόταν μια καλύτερη προσπάθεια από τον αστικό σχηματισμό για να ανανεωθεί το επιτυχές σχέδιο δράσης της 20ης Οκτώβρη 2011: ένα νέο χτύπημα α λα Βήμα και αδήλωτων συνεργατών. Η αφορμή έπρεπε να βρεθεί, και βρέθηκε στην ομιλία Παπαρήγα στη Βουλή, στις 11 Νοέμβρη.


Πηγη: Lenin Reloaded