Αφήστε όλα τα λουλούδια ν' ανθίσουν...
Μάο Τσε Τουγκ
7. Τελικά αν το "όργανο" γράφει τέτοια άκυρα, ξύλινα και εμπαθή άρθρα, δεν απορώ για τα ποσοστά.
Ανώνυμος συγγραφέας, "Ακόμα να κατεβάσει αυτή τη βλακεία ο Ριζοσπάστης;" Ζούγκλα
10. Όποιος δεν είναι μαζί μας, δεν είναι απλά εναντίον μας, είναι ενάντια στην ταξική πάλη.
Κι όποιος δεν το καταλαβαίνει, είναι και οπορτουνιστής.
11. Μπορώ να αντέξω σχεδόν κάθε μορφή πολιτικής αντιπαράθεσης αλλά πραγματικά με ξεπερνούν τέτοια δηλητηριώδη σχόλια στα οποία μας έχει δυστυχώς συνηθίσει ο Ριζοσπάστης και το ΚΚΕ.
Κ. Παπαϊωάννου, "Ο Ριζοσπάστης κι αν εγέρασε…", Αντίφωνο
14. Επίδειξη μικροψυχίας η αναφορά της εφημερίδας στο θάνατο του Χρόνη Μίσσιου
[...]
Μήπως η ανανέωση πρέπει να έρθει επειγόντως στον Περισσό; Όχι τίποτα άλλο αλλά αν το κόμμα πέσει κάτω από 3% δεν θα μπει στη Βουλή..
Μάο Τσε Τουγκ
1. Απορία πρώτη: πώς υπάρχουν ακόμα αριστεροί άνθρωποι που
εξακολουθούν να θεωρούν αυτό το ολοκληρωτικό μόρφωμα, με την απάνθρωπη
γλώσσα και σκέψη, δυνητικό συνομιλητή ή, ακόμα χειρότερα, «σύμμαχο»;
Απορία δεύτερη: γιατί άραγε στην «πληροφόρηση» δεν προστέθηκαν τα γνωστά
από το παρελθόν: διολίσθησε [ο συγχωρεμένος] στον κακό δρόμο του
«μικροαστικού συναισθηματισμού» και στη ρομαντική «λατρεία της φυγής»;
Εκτός των άλλων στην είδηση λείπει κάτι: τα πολλά χρόνια στις φυλακές
του περί ου ο λόγος αποστάτη. Στην περίπτωση αυτή ισχύει η παλιά εύστοχη
έκφραση: σταλινική σχολή της πλαστογραφίας.
Νικόλας Σεβαστάκης, "Συνεπής νεκρολογία, για την σταλινική σχολή της πλαστογραφίας", Red Notebook
2. Άλλη μια επιβεβαίωση της αίσθησης ότι οι κομμουνιστές, όντας οπαδοί ενός σκληρού ολοκληρωτικού καθεστώτος, δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο...
Την Τρίτη απεβίωσε ο γνωστός συγγραφέας Χρόνης Μίσσιος, γνωστός για το
έργο, αλλά και για τις αριστερές καταβολές του. Είναι πολλοί εκείνοι
-ανάμεσα τους κι εμείς- που έχουν ιδεολογικές διαφορές με τον Μίσσιο και
με όλους τους αριστερούς.
Όμως, όπως είναι λογικό, κανείς μετά την είδηση του θανάτου του δεν μπήκε στη διαδικασία να (κατά)κρίνει τις επιλογές ή την πορεία του, πλην του Ριζοσπάστη...
Ανώνυμος συγγραφέας, "Ο Ριζοσπάστης δεν σεβάστηκε ούτε τον νεκρό", Δεξί Εξτρέμ
3. Λυπήθηκα βαθιά για το θάνατο του Χρόνη Μίσσιου. Ενός ωραίου Ανθρώπου.
Ενός αληθινού Αριστερού στην καρδιά. Ο οποίος δεν είχε καμία σχέση με τους ψευτοαριστερούς του κώλου των ημερών μας.
Αργύρης Κωστάκης, "Ο Χρόνης Μίσσιος δεν ήταν σαν τους ψευτοαριστερούς του κώλου", Αιχμή
4. Σε αυτή την ζωή όλα αλλάζουν. Οι άνθρωποι,η ζωή τους, η πολιτική, τα
κόμματα, οι ιδεολογίες. Όλα; Οχι ακριβώς. Παραμένει ο... Ριζοσπάστης και η πίστη του. Γιατί η "ορθόδοξη" πίστη πάνω από όλα. Κάτι σαν την πίστη που έχουν οι θρησκόληπτοι με τον γέροντα Παΐσιο και τα κατορθώματα του.
Ανδρέας Μπελιμπασάκης, "Ο Ριζοσπάστης, ο γέροντας Παϊσιος, και ο θάνατος του Χρόνη Μίσσιου", tvxs
5. Θέλει η π…… να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει. Κάπως έτσι αντιδρά και το ΚΚΕ μόλις μαθαίνει ότι κάποιος συγγραφέας – μη μέλος του ΚΚΕ πεθαίνει.
Τι κι αν ο συγγραφέας πέρασε τριάντα χρόνια στη φυλακή σαν πολιτικός
κρατούμενος! Κουπόνια πούλησε; Ριζοσπάστη έδωσε χέρι με χέρι; Πλάτες έβαλε για να χτιστεί το Σπίτι του Λαού; Πανό σήκωσε στις πορείες του ΠΑΜΕ;
Με 93...λέξεις, όσα είναι πάνω κάτω τα χρόνια του ΚΚΕ, ο Ριζοσπάστης
«αποχαιρετά» τον Χρόνη Μίσσιο. Στο πίσω μέρος του μυαλού τους τα
κομματικά στελέχη θα σκέφτηκαν «άντε, ξεμπερδέψαμε και μ’ αυτόν τον προδότη, που δε στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων».
Ανώνυμος συγγραφέας, "Θέλει το ΚΚΕ να κρυφτεί και η χαρά δεν το αφήνει", Έγερσις
6. Δεν είναι τυχαίο ότι η σκατοψυχία των κομπλεξικών μελών του ΚΚΕ
δεν έχει όριο. Γι αυτό άλλωστε έχουν κατρακυλήσει σε ποσοστά
υποπολλαπλάσια του μονοψήφιου ποσοστού που είχαν ΚΑΠΟΤΕ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της σκατοψυχίας που έχουν μέσα τους αποτελεί το μονόστηλο των 100 λέξων που αφιέρωσε η κομματική φυλλάδα τους, ο Ριζοσπάστης στο θάνατο του συγγραφέα Χρόνη Μίσσιου.
Διαβάστε και θα καταλάβετε πόσο ζημιά έχουν πάθει οι κομπλεξικοί
οπαδοί του ΚΚΕ με πρώτη και καλύτερη την κολλημένη γραμματέα Αλέκα
Ανώνυμος Συγγραφέας, "Όταν η σκατοψυχία του ΚΚΕ ξεπερνάει κάθε όριο", Άνεργοι Δημοσιογράφοι
Ανώνυμος συγγραφέας, "Ακόμα να κατεβάσει αυτή τη βλακεία ο Ριζοσπάστης;" Ζούγκλα
8. Ένα ακόμη κομπλεξικό χτύπημα της εφημερίδας που απαξιώνει όσους αριστερούς αγωνιστές δεν ήταν μέλη του Κόμματος...
Όταν πεθαίνει κάποιος αριστερός που τόλμησε να διαφοροποιηθεί απ'
την γραμμή του Κόμματος -κι ας πολέμησε κι αυτός, κι ας πέρασε εξορίες,
κι ας βασανίστηκε για την Αριστερά- ο Ριζοσπάστης σχεδόν ηδονικά μοιάζει να βγάζει τα κόμπλεξ του στην εκάστοτε νεκρολογία.
Ανώνυμος συγγραφέας, "Το θλιβερό μονόστηλο για τον θάνατο του Χρόνη Μίσσιου", Lifo
9. Ούτε νεκρούς δεν τους αφήνουν να ησυχάσουν τους μη ορθοδόξους κομμουνιστές!
Δεξιός να πέθαινε, δεν θα έμπαιναν στον κόπο για τόσο απαξιωτικές κουβέντες…
Προσοχή όμως, γιατί οι «λαϊκοί αγώνες» (έτσι αγνοί και κομμουνιστικοί όπως τους εννοεί το ΚΚΕ) και η «δράση των κομμουνιστών» έχουν πέσει γύρω στο 4% κι οσονούπω ακόμα παρακάτω…
Σ.Μ, "Ο Χρόνης Μίσσιος και το Χρόνιο Μίσος του ΚΚΕ", Antinews
10. Όποιος δεν είναι μαζί μας, δεν είναι απλά εναντίον μας, είναι ενάντια στην ταξική πάλη.
Κι όποιος δεν το καταλαβαίνει, είναι και οπορτουνιστής.
Ο "Ριζοσπάστης" έγραψε ένα απαράδεκτο σχόλιο στην αναγγελία θανάτου του Χρόνη Μίσσιου. (βλ. Πέθανε ο Χρόνης Μίσσιος )
" Με το έργο του βεβαίως στην πορεία δε στάθηκε στο πλευρό των λαϊκών
αγώνων και της δράσης των κομμουνιστών, αφού δεν πίστευε στη διέξοδο της
ταξικής πάλης, ενώ βρήκε «στέγη» στη λεγόμενη «ανανεωτική» Αριστερά. "
Οποιοσδήποτε μπορεί να συμπαθεί ή να αντιπαθεί έναν λογοτέχνη. Δεν μας πέφτει λόγος.
Όμως το ζήτημα με το ΚΚΕ είναι η ελαφρότητα με την οποία χαρακτηρίζει
κάποιον -ούτε λίγο ούτε πολύ- "προδότη". Το κάνει τώρα, το έκανε και
παλιά.
Ανώνυμος συγγραφέας, "Ο Χρόνης Μίσσιος δεν στάθηκε στο πλευρό των κομμουνιστών", Left.gr
11. Μπορώ να αντέξω σχεδόν κάθε μορφή πολιτικής αντιπαράθεσης αλλά πραγματικά με ξεπερνούν τέτοια δηλητηριώδη σχόλια στα οποία μας έχει δυστυχώς συνηθίσει ο Ριζοσπάστης και το ΚΚΕ.
Εμετός.
Ανώνυμος συγγραφέας, "Ρεσιτάλ εμπάθειας από τον Ριζοσπάστη για τον θάνατο του Χρόνη Μίσσιου", Παραπολιτική
12. Ο Ριζοσπάστης, με τη γνωστή ακραίας συμπλεγματικής νοοτροπίας δημοσιογραφική προσέγγιση, γνωστοποίησε προς τους αναγνώστες του το θάνατο του συγγραφέα Χρόνη Μίσσιου, αποδεικνύοντας για μία ακόμη φορά ότι οι
πνευματικώς έγκλειστοι του ''Σπιτιού του Λαού'' αδυνατούν να
αναγνωρίσουν οτιδήποτε το θετικό, όταν αυτό βρίσκεται εκτός της
περίφραξης του Περισσού...
Ανώνυμος συγγραφέας, "Πας μη... Κνίτης βάρβαρος! Η μικρόψυχη αντιμετώπιση του θανάτου του Χρόνη Μίσσιου από τον Ριζοσπάστη", Ακούς
13. Πόση πολιτική μικρότητα μπορεί να χωρέσει σε λίγες λέξεις; Ο Ριζοσπάστης δίνει την απάντηση.
Πόσα χρόνια στη φυλακή και πόσες καταδίκες σε θάνατο πιστοποιούν την τοποθέτηση κάποιου στο πλευρό των λαϊκών αγώνων; Ο Ριζοσπάστης δίνει και πάλι την απάντηση.
Παρατηρήστε τα εισαγωγικά στη “στέγη” και στην λεγόμενη “ανανεωτική”
Αριστερά. Και εισαγωγικά και λεγόμενη. Εντάξει σύντροφοι, ηρεμήστε, το
πιάσαμε το υπονοούμενο.
Μετά θ’ αναρωτιέστε πάλι τι έχουνε τα έρμα και ψοφάνε…
14. Επίδειξη μικροψυχίας η αναφορά της εφημερίδας στο θάνατο του Χρόνη Μίσσιου
Οι Έλληνες κομμουνιστές δεν ξεχνάνε τις "αμαρτίες" πρώην συντρόφων
τους ακόμα και όταν αυτοί φεύγουν από τη ζωή. Σίγουρα ο Χρόνης Μίσσιος
δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα. Ίσως σε κάποιο Συνέδριο του ΚΚΕ μετά από χρόνια (αν υπάρχει το κόμμα) αποκατασταθεί η κομμουνιστική του μνήμη. Η ανθρώπινη του μνήμη δεν έχει όμως ανάγκη γιατί εμείς δεν έχουμε λόγο να του κρατάμε ..κακία.
Μήπως η ανανέωση πρέπει να έρθει επειγόντως στον Περισσό; Όχι τίποτα άλλο αλλά αν το κόμμα πέσει κάτω από 3% δεν θα μπει στη Βουλή..
15. Η σημερινή αναφορά του Ριζοσπάστη για τον Χρόνη Μίσσιο που πέρασε τη ζωή του σε φυλακές και εξορίες, είναι μνημείο μισαλλοδοξίας.
Δημήτρης Παπαδημούλης, Facebook Πηγή: Lenin reloadedΚαι το πιο επιτυχημένο σχόλιο στην αρχική ανάρτηση:
"Αντωνη, αυτο που κανεις ειναι απαραδεκτο. Διασπας το κινημα, ειναι γνωστο οτι το ΚΚΕ το βριζουμε χωρις ταμπελες και κομματικες ταυτοτητες. Τοσο «αγωνα» καναμε στις πλατειες των αγανακτισμενων, δε θα μας βαλεις τωρα τον ενα απεναντι στον αλλο . . ."
«..Δεν χάθηκε, δεν υπήρξε ευκαιρία, το '44. Εδώ πάνω έχει ένα ταβερνάκι. Το είχε ένας γέροντας, ο μακαρίτης πια ο Μπάρμπα – Βασίλης. Καθόμαστε μια μέρα και κουβεντιάζαμε. Εγώ αντάρτης, εκείνος στον εθνικό στρατό. Ήταν πολυβολητής. Εκεί που τα πίναμε και τα λέγαμε, αναρωτιόταν τι παραλογισμό ζήσαμε. Γυρνάω και του λέω: «Βασίλη καλά που κράταγες το πολυβόλο σου γερά, γιατί αν είχαμε κερδίσει εμείς θα καταστρέφαμε την Ελλάδα». Έτσι είναι τα πράγματα. Το επίπεδο της καθοδήγησης και του λαού ήταν τέτοιο, που δεν μπορούσε να στηρίξει ένα καινούργιο πολιτισμό, πέρα από το γεγονός ότι οι συνθήκες ήταν τέτοιες, που τι θα γινόμαστε; Μια Βουλγαρία, μια Αλβανία, κάτι τέτοιο…»
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22784&subid=2&pubid=63271349
Αυτά τα έχει διαβάσει κανείς από αυτούς τους τρομερούς "αριστερούς" που τον λιβανίζουν ;
Ζάρκος
διαβασα το βιβλιο του Μισσιου "καλα εσυ σκοτωθηκες νωρις", ημουν 16 ετων η κατι λιγοτερο, ακομη δεν ειχα ερθει σε επαφη με το ΚΚΕ, τον σιχαθηκα οπως και το βιβλιο του, απο ενστικτο η κατι αλλο δεν ξερω, αλλα τα επομενα χρονια καταλαβα τους λογους και δεν μετανιωνω καθολου..
ΑπάντησηΔιαγραφήδλδ όλοι αυτοί που τώρα τον επαινούν έχουν διαβάσει κανένα βιβλίο του? Και αφού τον είχαν σε τόση εκτίμηση γιατί δεν τον προόθησαν? Γιατί δεν έκαναν παράδειγμα την ζωή του? Η εκτίμηση του κόμματος δεν έχει να κάνει με την ιστορία ενός ανθρώπου αλλά με την μετέπειτα στάση και θέση του σχετικά με βασικά ζητήματα της ίδιας της κομμουνιστικής ιδεολογίας. άλωστε αγωνιστές σαν τον Μίσσιο που ανδρώθηκαν εντός κκε και σε μια δεδομένη στιγμή διαφώνησαν και έφυγαν ήταν πολλοί ( νεφελούδης, δρακόπουλος, βαφειάδης, κύρκος δραγασάκης κλπ). Τι θα πει αυτό. Δεχόμαστε τον ιστορικό τους αγώνα σε αντίθεση με τους ίδιους οι οποιοι σε κάποια στιγμή και για διάφορους λόγους τον εγκατέλειψαν συνειδητά.
ΑπάντησηΔιαγραφήειναι προφανες οτι οι αστικοι κονδυλοφοροι, οι καθε ειδους μηχανισμοι τους, θα επιτιθενται στο Κομμα με καθε ευκαιρια, ειναι εντυπωσικαο το ποσες επιθεσεις εχει δεχθει το ΚΚΕ τις τελευταιες μερες, "παραξενο"?Δεν νομιζω αφου παει οπως λενε για "εξω απο τη βουλη", μαλλον κατι αλλο συμβαινει και οι αισθητηρες τους-των αστων-το πιανουν γιαυτο και οι "παπαγαλοι" τους σε διατεταγμενη υπηρεσια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο οτι στο αρθρο του ριζοσπαστη δε γραφονται τα χρονια που περασε στις φυλακες και εξοριες γιατι μεχρι το 1973 εκει ηταν στην ουσια δειχνει τουλαχιστον μνησικακια και παραποιηση της ιστοριας!Κατι που δεν αρμοζει σε κομμουνιστικο κομμα!Οτι και να λες απο εδω και περα για την ποιοτητα του Μισσιου ειναι ασχετο και υποκειμενικο αλλος μπορει να εχει καλη γνωμη αλλος κακη!Κατα τη γνωμη μου παντως ανθρωπος που περασε 20 χρονια φυλακες και εξοριες για μια ιδεα την οποια δεν την απαρνηθηκε σε δυσκολεες συνθηκες που δε μπορουμε ουτε να τις φανταστουμε ,ακομα και ως μελοθανατος,αξιζει καποιο σεβασμο.Φωτης
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλοί περάσαν τα ιδια αλλά δεν έκαναν πίσω στις ιδέες τους.
ΔιαγραφήΟ λαός μσς μέσα από την σoφία του έχει μια παροιμία που ηθελημένα την "ξεχνούν" όλοι αυτοί πoυ καταλογίζουν στο ΚΚΕ και στον Ριζοσπάστη, μνησικακία.
"Τα στερνά τιμούν τα πρώτα".
Από "μετανοημένους επαναστάτες" είχαμε πάντα πληθώρα.
Πολλοι περασαν φυλακες και εξοριες και εμειναν ορθιοι, βραχοι στα κυματα των καιρων, γιατι το ΚΚΕ θα πρεπε τωρα να κανει "επιταφιους" σε κεινους που "καταλαβαν" αργα οτι οι "αγωνες" τους ηταν χαμενη υποθεση?Και προσπαθησαν μαλιστα να νουθετησουν οσους ειχαν τα κοτσια να μεινουν πιστοι στα ιδανικα τους ως το τελος?Απλη απορια, μπορεις να μου απαντησεις?
ΔιαγραφήΔύο είδη κομμουνιστών εκτιμούν οι αντικομμουνιστές: Τους νεκρούς και τους γενίτσαρους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μίσσιος πληροί πλέον και τα δύο κριτήρια. Γι'αυτό καιο θάνατός του "συγκίνησε" τόσο πολύ. Βλέπετε, φωνές που έλεγαν "αν είχαμε κερδίσει εμείς θα καταστρέφαμε την Ελλάδα" είναι πολύ χρήσιμες για το σύστημα, ειδικά τώρα που κινδυνεύει.
Ακριβώς έτσι. Είναι διασκεδαστικό να βλέπεις οπορτούνες, εξωκοινοβουλευτικά ρετάλια, έξαλλους αντικομμουνιστές κλπ συγγενείς να εκθειάζουν μετά θάνατο το Μίσσιο, όσο ζούσε δεν ήξεραν καν τί είναι και πού ζει, μόνο και μόνο ως αντιΚΚΕ επιχείρημα. Όλα τα καθεστωτικά παρτάλια, μέχρι και ο Αργύρης Κωστάκης ή ο Πενταράκης τα ρετάλια. Βλαχαδερά, ο Μίσσιος ένας συγγραφέας ήταν, δεν ήταν ποδοσφαιριστής.
ΔιαγραφήΒρε βρε βρε πως τα φέρνει λοιπόν η ζωή ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ότι τον χορό της επίθεσης άνοιξε ο Νικόλας Σεβαστάκης είναι αξιοπρόσεκτο ! Αγαπητέ Νικόλα στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί δεν το ξέρεις;;;;Ο πατέρας σου Αλέξης Σεβαστάκης , δεν ήταν που εκλέχτηκε με τις ψήφους των κομμουνιστών βουλευτής στη Σάμο του τότε Ενιαιου Συνασπισμού;;; Και τί εκανε ;;;; Πέταξε στα σκουπίδια ( για να μην πω πρόδωσε και ...παρεξηγηθω χι,χι, ) την εμπιστοσύνη όλων αυτών των ανθρώπων που τον ψήφισαν και πρωτοστάτησε στη διάσπαση περνώντας στον ΣΥΝ;;; Τι ειναι αυτό που σε κάνει να ξερνας χολή σήμερα ενάντια στο ΚΚΕ;;;
ΕΡΥΝΥΕΣ;;;;; μπα !! δεν νομιζω ! ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΙΣΩΣ ΕΞΙΛΕΩΣΗΣ και ΔΙΚΑΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ;;;; μπα .. ούτε αυτό νομίζω !
Μάλλον είναι η καλοβολεμένη νοοτροπία της "αριστερής διανόησης"
Παρεπιπτώντως ας χαιρονται και μερικούς άλλους επίκαιρους διανοητες της παρέας τους.... έτσι για να μετράμε και το επίπεδο του καθενός
το πιο πανω σχολιο απο την στελλα νικ
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας εργάτης.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Φωτης"Κατα τη γνωμη μου παντως ανθρωπος που περασε 20 χρονια φυλακες και εξοριες για μια ιδεα την οποια δεν την απαρνηθηκε σε δυσκολεες συνθηκες που δε μπορουμε ουτε να τις φανταστουμε ,ακομα και ως μελοθανατος,αξιζει καποιο σεβασμο"
Το ότι αναφέρθηκε ο "Ρ" στο Χρόνη Μίσσιο δείχνει ότι δεν τον αγνοεί, αρα τον τιμά ξεχωρίζοντάς τον από το πλήθος, μέσα στο οποίο προφανώς υπήρξαν πολλοί και άγνωστοι, αξιότεροι και αυτού και πολλών άλλων, αγωνιστές που δεν έκαναν πίσω. Από που βγαίνει λοιπόν το ότι "δεν του έδειξε κανενα σεβασμό". Από το ότι το λένε ουρλιάζοντας τόσο πολλοί δεξιοί, ακροδεξιοί και αντι ΚΚΕ αριστεροί; Ούτε τον εβρισε, ούτε χολή έρριξε όπως λενε και πάλι πολλά στόματα μαζί κάνοντας επίθεση στο ένα στόμα του "Ρ". Τι περίμεναν δηλαδή όλοι αυτοί αλήθεια; Οτι θα έλεγε, δεν πειράζει που είπε ο Χ.Μ. "ευτυχώς που δεν πήραμε την εξουσία" δηλαδή "ευτυχώς που νίκησε ο φασισμός και ο δωσιλογισμος";Και καλά αυτός που τελικα άντεξε και σώθηκε. Οι άλλοι, οι χιλιάδες που χάθηκαν; Το "ευτυχώς" που είπε ισχύει και γι αυτούς; Τι σκληρή, απάνθρωπη και άδικη δήλωση από έναν τέτοιο άνθρωπο!Δεν ήταν πραγματικά απίστευτο;;; Ειλικρινά, πως μπορεί να ξεχνιούνται τέτοια πράγματα; Το ΚΚΕ πλήρωσε με το αίμα του αυτή τη σφαγή. Και μαζι τόσοι αγωνιστές, τόσος λαός και το κόμμα του που έμεινε σχεδόν 30 χρόνια στην παρανομία επειδή "ευτυχώς νικηθήκαμε" και μας σφάξανε!!
Πως θα φαινόταν σε όσους χάθηκαν αν ο "Ρ" έκανε μια τέτοια παραχώρηση και "μεγαλοψυχία"; Δε θα έμοιαζε με προδοσία φριχτή; Δυστυχώς μερικές φορές κάποιοι είναι αναγκασμένοι να παίρνουν το μέρος μόνο μιας πλευράς. Και ο "Ρ" πήρε την πλευρά των αγωνιστων κομμουνιστών που θυσιάστηκαν για ένα όραμα που πνίγηκε στο ίδιο το αίμα τους. Κάποιοι άλλοι έχουν συνηθίσει να είναι "χαλαροί" και να παίρνουν το μερος όλων των πλευρών-εκτός ΚΚΕ φυσικά- με τον πιο φυσικό τρόπο, και αυτό να το λένε ανθρωπιά. Αλλα στ'αλήθεια πιστεύει κανείς ότι κάποιος από όλους όσους αναφέρει το άρθρο συμπαθούσε το ΚΚΕ και απογοητεύτηκε; Απλά βρήκαν ευκαιρία και βγάλαν τα μαχαίρια και όση χολή είχαν μιλώντας για "σκατοψυχιά"-τι υπέροχος πολιτικός όρος- σε μια στιγμή που Ο "Ρ" δεν έψαξε για την πιο "καθωσπρέπει" διατύπωση αλλά είπε τα πραγματα όπως ήταν. Οτι ο κατα τα άλλα συμπαθέστατος Χ.Μίσσιος είχε εγκαταλείψει εδώ και χρόνια τη υπόθεση για την οποία είχε παλέψει παλιότερα. Πράγμα που τον είχε κάνει ακόμη πιο συμπαθή από ότι ήταν σε όλους τους κύκλους από δεξιά μέχρι αριστερά. Με λίγα λόγια ειλικρινά και από καρδιάς, καλό του ταξίδι, αλλά τι να κάνουμε, η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν πλέον ένας από αυτούς που πίστευαν ότι ο λαός μπορεί και του αξίζει να κερδίσει τη δική του εξουσία, δεν ήταν ένας από αυτούς που έχουμε ανάγκη ενώ έπρεπε και μπορούσε να είναι. Δεν πίστευε στην ανάγκη της πάλης για τη νίκη και την ευτυχια του λαού. Το έλεγε ο ίδιος αλλωστε και μάλιστα το έλεγε πολύ ωραία: "...νομίζω πως όταν ο άνθρωπος ξανακαταχτήσει την ανθρωπιά του, όταν ξαναρχίσει να δημιουργεί ανθρώπινο πολιτισμό, να γράφει πια την ιστορία κάθετα, όχι για λαούς και μάζες, αλλά για τον Παύλο, για τη Ρηνιώ, για την Ελένη, για το μαστρο – Στέφανο…" Γι αυτόν το όνειρο, δυστυχώς, είχε πεθάνει. Τό έλεγε κι αυτό ακόμη πιο ωραία:"Δε λυπάμαι που πεθαίνω, λυπάμαι που πεθαίνω μετά το θάνατο του ονείρου" Κι όταν κάποιος σαν το ΄Μίσσιο περνάει σε αυτό το στάδιο, ο αγώνας πονάει ακόμα πιο πολύ. Γιατί για μας το όνειρο δεν έχει πεθάνει. Είναι εδω μπροστά μας και το κυνηγάμε με τρέλα για να δικαιωθούν όλοι αυτοί που χάθηκαν σε κείνη την ήττα!
Φίλοι της άλλης πλευράς, είναι ωραίο να δείχνει κανείς "μεγαλοψυχία", αρκεί αυτή να μην πληγώνει και να μην προσβάλει αυτή τη μεγάλη υπόθεση που ξεπερνάει το δικό μας μικρό μέγεθος και μπόι , όποιο ΄κι αν είναι το όνομά μας, όποια κι αν είναι η μικρή και σπουδαία μας ιστορία.
Ένας ανώνυμος εργάτης που δεν έχει άλλο δρόμο από την πίστη στον αγώνα.
Επειδη οι περισσοτεροι εδω δεν εχετε διαβασει τα βιβλια του και απλα παιρνετε μικρα αποσπασματα που τα εχετε δει στο ΕΘΝΟΣ και απλα τα αναπαραγετε ο συγγραφεας δειχνει μεσα απο τα βιβλια του οχι οτι ειναι εναντιον στον κομμουνισμο τον οποιο δεν απαρνηθηκε ποτε οσο ζουσε αλλα απεναντι σε αυτο που ΠΕΦΤΟΥΝ τα κομμουνιστικα κομματα(οχι εσκεμμενα) ,δηλαδη , να μη βλεπουν τον ανθρωπο ως ανθρωπο που ειναι η βασικη αρχη αν θες να λεγεσαι κομμουνιστης!Η μη συμπαθεια προς τα καθεστωτα της σιοβετικης ενωσης(που κατα τη γνωμη μου μετα το 1925 εκανε μονο βηματα προς τα πισω) ειναι δεδομενη ,οπως και καθε αγνου κομμουνιστη που φανταζεται μια κομμουνιστικη κοινωνια καπως διαφορετικη!Το αν συμφωνει καποιος με τη σιοβετικη ενωση ειναι προφανως δικο του θεμα αλλα με τι κριτικη που ασκειται απο τα σχολια που γραφεται-που οι περισσοτεροι επαναλαμβανω δε εχουν διαβασει τα βιβλια του-απλως τον επιβαιβεωνεται οσον αφορα το ΚΚΕ!Απο προσωπικη εμπειρια απο αυτα που εχω διαβασει εγω και ολους οσους ξερω μεχρι τωρα που εχουν διαβασει Μισσιο οχι απλα δεν τους εστρεψε εναντιον του κομμουνισμου αλλα τους εκανε ποιο ενθερμους υποστηρικτες του!Καλο θα ηταν απο το να λεμε ποσο καλος η κακος ηταν ο Μισσιος -που δεν εχει και ιδιαιτερη σημασια - να διαβασουμε τα βιβλια γιατι εχουν πολιτιμες εμπειριες που μονο να βοηθησουν μπορουν πιστευω!Φωτης
ΑπάντησηΔιαγραφή‘Πανέξυπνε’ ανώνυμε 3.50 …… «...Η μη συμπάθεια προς τα καθεστώτα της Σοβιετικής Ενωσης(που κατά τη γνώμη μου μετά το 1925 έκανε μονό βήματα προς τα πίσω) είναι δεδομένη ,όπως και κάθε αγνού(?) κομμουνιστή που φαντάζεται μια κομμουνιστική κοινωνία κάπως διαφορετική!..........» χαχαχαχα Πότε????? Πριν το 1925???? …..Χαχαχαχα τότε που δεν είχαν εδραιωθεί ούτε οι βάσεις του σοσιαλισμού???? ΝΑΙ έτσι συμφωνάνε και όλοι οι υπογράφοντες στην ανάρτηση από όλο το αντικομουνιστικό φάσμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ. Σ. 1 Εκτός από αγνοί υπάρχει και άλλη κατηγορία κομμουνιστών. χαχαχα Υ. Σ. 2 Τόσο…‘κομουνιστική‘ ..αγνώριστη πραγματικά ..Αλέξης. redgog
Πρώτο:Διάβασα ΄0λα του τα βιβλία τα διάβασα όμως για να μπορώ να έρχομαι σε αντιπαράθεση με τον πατέρα μου μέλος του Κόμματος.Η άποψη του ΚΚΕ για τον συγγραφέα δεν έχει αλλάξει απολύτως και μετα βεβαιότητος.Λυπάμε για ένα πράγμα που από εγωισμό και μόνο δεν παραδεχόμουν ποτέ μπροστα του ότι είχε δίκιο και όσον αφορά το συγκεκριμένο και για πολλά άλλα ζητήματα. και πιστεύοντας ότι είχα όλο το καιρό μπροστά μου δεν πρόλαβα να του το πω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεύτερο: Ας μου εξηγήσει κάποιος τι σημαινει (σεβασμός στον νεκρό).Γιατί όπως και πολλές άλλες έννοιες το έχουμε μπλεξει .
Τρίτο: Φώτη μου άρασε ό τρόπος που το έθεσες. Μην κάνεις το λάθος και διαβάσεις άλλο βιβλίο του δεν θα γίνεις καλύτερος άνθρωπος.
για πες μου εμενα ρε εξυπνακια που τα εχω διαβασει ολα τα βιβλια του.
ΑπάντησηΔιαγραφήεγω μαλιστα ειμαι υποχρεος απεναντι στον εκλιποντα. τα βιβλια του τα διαβαζα την εποχη που ως πιτσιρικας "ψαχνομουνα" και προσπαθουσα να καταλαβω σε ποιο "αριστερο" κομμα τρομαρα μου, να ενταχτω.
το διαβασμα των βιβλιων του, ηταν ενα ακομα σπρωξιματακι προς το ΚΚΕ. δεν πιστευα ποτε οτι θα παω σε ενα χωρο με τετοια ρεταλια του κινηματος, προδοτες και μνησικακους.
ηταν απο τους ανθρωπους που οσα δεν εφταναν τα εκαναν κρεμασταρια, κανοντας την αδυναμια τους ιδεολογια.
αυτα γιατι ειμαι και ευγενικος με τους νεκρους.
ασε που ο συγκεκριμενος επρεπε να ειναι ευγνωμων προς το κομμα που τον μορφωσε και τον εκανε ικανο να γραφει βιβλια. τωρα το αν το εκανε και καλα και αν πραγματικα προσφερε ας το κρινουν αλλοι.
μια ερωτηση, αν αστα βιβλια του δεν τα εχωνε στο κομμα, απο το επιπεδο γραφης του μονο, θα γινοταν τοσο γνωστος; θα εβρισκε εκδοτικο να τα εκδοσει αν δεν ηταν αντικομμουνιστης;
η απαντηση ειναι οχι, για αυτο τελος μεχρι εκει.
και πολλα εγραψε ο Ριζοσπαστης.