Δικαιολογίες τέλος …

Ο φασισμός εχει 2 πλευρές… Εκφράζεται πότε χαμηλόφωνα και πότε δυνατά… Ξεκινάει απο τον πατέρα που βρίζει το μεσημέρι στο τραπέζι τους μετανάστες, περνάει απο τη δασκάλα που βλέπει τα παιδιά να τραμπουκίζουν εναν μετανάστη μαθητη στο σχολείο και σιωπά, φτάνει στην καθημερινή αναπαραγωγή του ρατιστικού λόγου πάνω απο ενα φραπέ και καταλήγει στην εκλογική αντιπροσώπευση όλων αυτών με προκάλυμμα κάποιες αστείες δικαιολογίες.

Ο φασισμός εχει 2 πρόσωπα, το ένα πρόσωπο είναι αυτό που φαίνεται στην τηλεόραση ή στις φωτογραφίες (που δεν φτανουν όμως ποτε ως την tv) και δείχνουν ξυρισμένα κεφάλια με μαχαίρια στα χέρια… το άλλο πρόσωπο είσαι εσύ, που σήμερα γελούσες στη δουλειά με τους συναδέλφους σου για τον ξυλοδαρμό μιας γυναίκας 60 χρονών απο ενα θρασύδειλο ανθρωπάριο. Είσαι εσύ που είπες “καλά της έκανε” και κρύβεις πίσω απο μια τόσο μικρή φράση ενα βουνό απο μίσος, κόμπλεξ και ψυχολογικά προβλήματα… το άλλο πρόσωπο του φασισμού είσαι εσύ που επικροτείς τον νεοναζί και τον οπλίζεις για την επόμενη επίθεση.

Η ΧΑ πήρε βήμα στην τηλεόραση, αύξησε τις επιθέσεις σε βάρος μεταναστών και απεργών επειδή κάποιοι την ψήφισαν, επειδή κάποιοι έριξαν ενα ψηφοδέλτιο στην κάλπη με την χαζή δικαιολογία “να ψηφίσουμε κατι μικρό μωρε, οτι να’ναι”, ή με ηλίθια επιχειρήματα του στυλ “να πάνε στη βουλή να τους δείρουν” ή “να κανουν κάτι για τους λαθρομετανάστες”. Όμως το κόμμα που ψήφισες δεν είναι “οτι να’ναι”… είναι ενα νεοναζιστικό μόρφωμα που μαχαιρώνει και ξυλοκοπεί αδύναμους ανθρώπους, είναι ενα συνοθύλευμα απο τραμπούκους της νύχτας που δρούν σαν δολοφονική συμμορία υπο την κάλυψη της αστυνομίας. Και εσύ το ψήφισες. Όχι, δεν θα δείρει τα λαμόγια της βουλής… χτυπάει μετανάστες και νεα παιδιά επειδη δεν τους αρέσει η εμφάνισή τους, χτυπάει αριστερούς, χτυπάει κομμουνιστές, χτυπάει αναρχικούς, χτυπάει απεργούς εργάτες.


Η κρίση δεν είναι δικαιολογία, δεν φταίει οτι είσαι άνεργος, δεν φταίει οτι σου κόψαν τον μισθό. Στην κατοχή οι άνθρωποι πεθαίναν στους δρόμους απο την πείνα, τρέμανε μην εκτελεστούν σε κάποιο μπλόκο… δεν στράφηκαν όμως στους ναζιστές, δεν δικαιολόγησαν τους εγκληματίες φασίστες, δεν λύγισαν, έμειναν πιστοί στις αρχές τους. Σε θυμάμαι και πριν το 2009, προτού ξεσπάσει η κρίση να βρίζεις τους αλβανούς, να πανηγυρίζεις για το μαχαίρωμα των αλβανών στην Ομόνοια, σε είδα και πρίν την κρίση να βρίζεις τους ομοφυλόφιλους ή τα παιδιά που κατεβαίναν στην πορεία. Η κρίση σε αγρίεψε αλλα δεν σε άλλαξε και τόσο…

Όσο και να ισχυρίζεσαι οτι δεν είσαι φασίστας μέσα σου κουβαλάς ολα τα συστατικά του φασισμού… τη δειλία, την μισανθρωπιά, τα κόμπλεξ, την εξουσιομανία, τον φόβο… Όσο και αν το παίζεις ηθικός, πολιτισμένος, λογικός ή δημοκράτης, καθημερινά -με τον έναν ή τον άλλο τρόπο- υποστηρίζεις την ακροδεξιά βία, υποστηρίζεις και δικαιολογείς δολοφόνους. Πρώτα είπες “οι μετανάστες φταίνε, είναι εγκληματίες”, σήμερα είπες “αυτες φταίνε, ήταν προκλητικές”, αύριο θα λές “εκείνοι φταίνε, είναι απεργοί, είναι κουμούνια, είναι ανώμαλοι”… και ο φασίστας θα χτυπάει ξανά γιατι εσύ τον επιβραβεύεις, εσύ τον δικαιολογείς, εσύ τον υποστηρίζεις, εσύ αναπαράγεις τα επιχειρήματα και την προπαγάνδα του, εσύ τον ψηφίζεις…

Κάθομαι πολλές φορές και εγώ μουδιασμένος απέναντί σου και δεν σηκώθηκα μια φορά να σου πώ οτι όσες δικαιολογίες και να βρείς η αλήθεια δεν αλλάζει…δικαιολογείς μαχαιροβγάλτες, χαίρεσαι με τις επιθέσεις στους μετάνάστες, γουστάρεις να βλέπεις γυναίκες να τρωνε ξύλο, μισείς τους ομοφυλόφιλους, γουστάρεις να βλέπεις αίμα.

…είσαι φασίστας, τόσο δειλός που φοβάσαι να αναλάβεις το βάρος αυτών που υποστηρίζεις.

Δικαιολογίες τέλος…

ΥΓ: το κείμενο δεν απευθύνεται “τυφλά” αλλα σε εκείνους πού σήμερα το πρωί σχολιαζαν στη γειτονιά, στο γραφείο ή στα διάφορα site “καλα της εκανε” και κυρίως στους ακόμα πιο δειλούς, που χασκογελούσαν ή πατούσαν like σε καθε τέτοιο εμετικό σχόλιο.

Πηγή : Παραλληλογράφος