Λύκος στο μαντρί!

Γράφει ο  Νίκος Μπογιόπουλος

«Διαβατήριο εξόδου από την επικίνδυνη ζώνη της χρεοκοπίας» (σ.σ.: το Μνημόνιο)
(Γιάννης Στουρνάρας, παρουσίαση έκθεσης του ΙΟΒΕ, 5/7/2010)

«Τα μέτρα (σ.σ.: του μνημονίου) έχουν κάποια (!) κοινωνική δικαιοσύνη»...
(Γιάννης Στουρνάρας, δηλώσεις στον «Φλας», 6/8/2010)

«Το Μνημόνιο είναι ένα αναγκαίο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής (...). Αν βγούμε από το Μνημόνιο σήμερα αυτό σημαίνει ακαριαίος θάνατος. Η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει αμέσως (...)».
(Γιάννης Στουρνάρας, δηλώσεις στον «Βήμα Fm», 21/9/2010)

«Χωρίς τη στήριξη της τρόικας, η ελληνική οικονομία θα είχε υποστεί μια απότομη συρρίκνωση της τάξης του 20% "και αυτό είναι μια αισιόδοξη πρόβλεψη" (...) έχουμε την καλή τύχη να έχουμε το "μαξιλάρι" της ευρωζώνης από κάτω μας (...) Αν αυτό είναι το τίμημα που πρέπει να πληρωθεί για την ασωτία μας, δεν πρόκειται για τόσο μεγάλη τιμωρία. Αλλά αυτό θα εξαρτηθεί από το αν συνεχίσουμε να πετυχαίνουμε τους στόχους του μνημονίου, δεν λέμε ανόητα πράγματα όπως το ότι υπάρχει άλλος τρόπος και δεν ακούμε εκείνους που μας λένε ότι υπάρχει άλλος τρόπος».
(Γιάννης Στουρνάρας, εφημερίδα «Μακεδονία», 19/3/2011)

«Η μόνη εναλλακτική στο Μνημόνιο είναι η χρεοκοπία (...) το Μνημόνιο αποτελεί μονόδρομο έναντι της χρεοκοπίας, που είναι και η μόνη εναλλακτική εκδοχή».
(Γιάννης Στουρνάρας, συνεδρίαση Επιτροπής Ερευνας και Τεχνολογίας της Βουλής, «newscode.gr», 24/5/2011).

«Υπάρχει έλλειψη συναντίληψης ακόμα και με τους υπουργούς. Οι μισοί φαίνεται να στηρίζουν το μνημόνιο και οι υπόλοιποι είναι αντίθετοι. Το πρόβλημα είναι η εφαρμογή, η υλοποίηση και η έλλειψη πολιτικής συναίνεσης. Δεν υπάρχει ουσιαστική εναλλακτική λύση από το μνημόνιο, αλλά αυτή η διαπίστωση δεν γίνεται αποδεκτή. Υπάρχει μία ανάπτυξη δημαγωγικής τοξικής ρητορικής κατά του μνημονίου, σε αντίθεση με την Πορτογαλία, όπου τα τρία μεγάλα κόμματα συναίνεσαν ότι δεν υπάρχει άλλη λύση».
(Γιάννης Στουρνάρας, συνεδρίαση Επιτροπής Ερευνας και τεχνολογίας στη Βουλή, «Express.gr», 25/05/11).

«...ο μεγαλύτερος κίνδυνος που ελλοχεύει είναι η ακύρωση του μνημονίου λόγω της δαιμονοποίησής του από μέρος του πολιτικού κόσμου, του Τύπου, του συνδικαλιστικού κινήματος, των ποικιλώνυμων επαγγελματικών επιχειρηματικών συμφερόντων που θίγονται».
(Γιάννης Στουρνάρας, παρουσίαση έκθεσης ΙΟΒΕ, 5/7/2010)

Αυτός ο κύριος,
αφού διετέλεσε μέλος του κλαμπ του Σημιτικού «εκσυγχρονισμού» που έπληξε τη χώρα από τα μέσα του '90,
αφού συμμετείχε στις διαβουλεύσεις για την είσοδο της Ελλάδας στον «ευρωπαράδεισο» της ΟΝΕ,
αφού πέρασε από τη θέση του αρμοδίου για τις ετήσιες διαβουλεύσεις της χώρας με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο,
αφού διετέλεσε ακόμα και τραπεζίτης, τόσο από τη θέση του αντιπροέδρου της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών, όσο και από τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου της Εμπορικής Τράπεζας οργανώνοντας την κύρια φάση του ξεπουλήματος της τράπεζας στους Γάλλους,
κι αφού διετέλεσε επικεφαλής του ΙΟΒΕ, δηλαδή του Ινστιτούτου που απηχεί τις θέσεις των βιομηχάνων και συνιστά τον τρόπον τινά «τεχνοκρατικό βραχίονα» του ΣΕΒ,
τώρα, πλήρης... υπηρεσιών προς το μεγάλο κεφάλαιο, την πλουτοκρατία και το σάπιο πολιτικό σύστημα της ολιγαρχίας,
αναλαμβάνει να «σώσει» (!) τον ελληνικό λαό, από τη θέση πια του «τσάρου της Οικονομίας» της τρικολόρε κυβέρνησης των Μνημονίων.

Εν ολίγοις, ο κ. Στουρνάρας,
ο υπέρμαχος της άποψης ότι «το Μνημόνιο είναι μονόδρομος»,
ο θιασώτης του «Μνημόνιο ή θάνατος»,
ο τελάλης της καλοσυνάτης «στήριξης της τρόικας»,
είναι ο ίδιος άνθρωπος που θα αναλάβει να «επαναδιαπραγματευτεί» (!) το Μνημόνιο ως υπουργός Οικονομίας μιας κυβέρνησης,
η οποία για να μην αφήσει καμία αμφιβολία περί του τι εννοεί - και του τι περιμένει τον ελληνικό λαό - όταν μιλάει για «επαναδιαπραγμάτευση», επέλεξε για τη θέση του «διαπραγματευτή» τον κ. Στουρνάρα...