ΤΑ ΜΟΝΑ ΨΑΡΙΑ ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΟΠΟΥ ΠΑΕΙ ΤΟ ΡΕΥΜΑ, ΕΙΝΑΙ ... ΤΑ ΨΟΦΙΑ

Του Μάνου Δούκα *

Τι να γράψω τώρα; Τι να πω που να μη θεωρηθεί δικαιολογία, πρόφαση, υπεκφυγή, παρηγοριά; Θα προσπαθήσω να μαζέψω το μυαλό μου και να πω δυό τρία λόγια. Σκόρπια όμως τώρα. Κι «αύριο» τα λέμε πιο αναλυτικά.

1. Μια πρώτη γνώμη για το αποτέλεσμα των εκλογών, έχω φροντίσει να γράψω και πριν τις εκλογές με το άρθρο  «ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ... ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΤΟ «ΠΡΙΝ», ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΤΟ «ΜΕΤΑ». ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ «ΠΑΝΤΑ». (Αν το γράψετε στο google θα το βρείτε στο blog «Αριστερά στη Μυτιλήνη»   ή σε προηγούμενο φύλο του «Νέου Εμπρός»). Έλεγα εκεί εν ολίγοις ότι η ορθότητα μιας γνώμης δεν κρίνεται από το πόσοι την υιοθετούν. Απόδειξη ο Γαλιλαίος. Έτσι και τώρα: Έχω μια γνώμη. Ένα όραμα. Μια πεποίθηση. Θα την αλλάξω αν βρεθεί κάποιος να με πείσει ότι έχω άδικο. Το ότι οι περισσότεροι ψήφισαν κάτι άλλο για οποιοδήποτε άλλο λόγο, δεν αποτελεί απόδειξη ότι χρειάζεται εγώ να αλλάξω γνώμη.

2. Μια πρώτη γνώμη πάνω ακριβώς σ΄ αυτό έγραψα πάλι σε άρθρο προεκλογικό με τίτλο:  «ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ; ΓΙΑΤΙ; ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΛΟΓΟ;». Μπορείτε να το βρείτε πάλι με τον ίδιο τρόπο στο internet. Έλεγα σ΄ αυτό άρθρο ακριβώς αυτό που λέει ο τίτλος.

3. Έχω μια «περίεργη» γνώμη για το «τι είναι νίκη και τι είναι ήττα». Λέω ότι πολλές φορές στην ιστορία, αυτός που «νικάει» στη μάχη δεν είναι απαραίτητα αυτός που κερδίζει τον πόλεμο ή τη δικαίωση της ιστορίας. Παράδειγμα: πέστε μου ποιός Ρωμαίος στρατηγός νίκησε και σταύρωσε το Σπάρτακο; Ποιός τον θυμάται; Κι όποιος τον θυμάται τον ξέρει σαν «αυτόν που σκότωσε το Σπάρτακο». Ποιός είναι ο νικητής της ιστορίας; Ο Ρωμαίος ή ο Σπάρτακος; Έτσι και τώρα. Η ιστορία θα γράψει ότι κατάφεραν να ρίξουν το ΚΚΕ. Αλλιώς δεν έκαναν και τίποτα σπουδαίο όλοι τους! Πολύ φασαρία για το τίποτα. Γιατί κάνανε πολύ φασαρία και πήγαμε πάλι στα ίδια. Και κυρίως γιατί μ΄αυτές τις δοκιμασμένες λύσεις των κομμάτων που θέλουν να διαχειριστούν την κρίση και δώσουν ανάσες στο σύστημα ... δε λύνεται τίποτα. Ούτε τα προβλήματα του λαού. Ούτε η κρίση του συστήματος. Επομένως αύριο θα δικαιωθεί πάλι η γνώνη του ΚΚΕ που είπε ότι το πρόβλημα δε λύνεται με κυβερνήσεις διαχείρισης της κρίσης. Δε μπορεί να βρεθεί λύση μέσα στα πλαίσια του συστήματος αυτού και της Ε.Ε.

4. Η προεκλογική περίοδος είχε σαν κύριο χαρακτηριστικό της την πρωτοφανή επίθεση ενάντι στο ΚΚΕ. Στόχος τους ήταν να εξαφανίζουν αν μπορούσαν το ΚΚΕ. Ακόμα και τις τελευταίες μέρες, όταν υποτίθεται ότι το «σύστημα φοβόταν μήπως βγεί ο ΣΥΡΙΖΑ», η επίθεση συνέχιζε να γίνεται στο ΚΚΕ. Μ΄ όλους τους τρόπους. Με τα γκάλοπ, με τις διαδόσεις, με την τρομοκρατία, με όλα. Ακόμα κι όταν τα δικά τους γκάλοπ έλεγαν ότι το ΚΚΕ θα είναι πολύ πεσμένο. Οι Χρυσαυγίτες έξω απ΄ τα σχολεία κι οι «αναρχικοί» ή «αντιεξουσιαστές» φίλοι τους πετούσαν τρυκάκια ενάντια στο ΚΚΕ.

5. Είναι εύκολη σκέψη και ιστορικά επιβεβαιωμέν η επανειλημμένα: όταν το σύστημα ξετυλίγει επίθεση ενάντια στο λαό και στα δικαιώματά του, όταν προσπαθούν να δώσουν χρόνο στο ετοιμοθάνατο σύστημά τους, το πρώτο πράγμα που φροντίζουν πάντα είναι το χτύπημα των κομμουνιστών. Χτύπημα και στην ύπαρξή τους, αλλά και στην στρατηγική του ΚΚΕ. Τους ενοχλεί όχι το ότι υπάρχει ΚΚΕ. Κομουνιστικό Kόμμα υπάρχει και σε κάποιες άλλες χώρες, κι αποτελεί τη χαρά του συστήματος. Τους ενοχλεί το ότι το ΚΚΕ μιλά ενάντιας στην ΕΕ και στον καπιταλισμό. Ότι δείχνει το δρόμο για την άλλη κοινωνία.

6. Σ΄ αυτό το σχέδιο εξόντωσης του ΚΚΕ, πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξε ο ΣΥΡΙΖΑ. Πολλά παραδείγματα δε χρειάζονται. Ας πάρουμε μόνο το τελευταίο:

Αυτό το site που βγήκε σαν επίσημο της ΚΕ του ΚΚΕ κι έγραφε ότι «Η ΚΕ του ΚΚΕ καλεί όλο τον ελληνικό λαό, αύριο να στηρίξει με την ψήφο του τον ΣΥΡΙΖΑ». Θέλω κάποιος να μου πει: Ποιός μπορεί να έφτιαξε αυτό το site; Ο ΣΥΡΙΖΑ ο ίδιος; Ή οι μυστικές υπηρεσίες (όπως μου είπε κάποιος φίλος ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ); Θέλω κάποιος να μου πει: ποιός οφελείται από αυτό το site; Γιατί στην πολιτική λέμε ότι κρίνεται το ποιός το έκανε από το ποιός οφελείται απ΄ αυτό! Αν θέλετε να πείτε ότι το έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ τότε ομολογείτε ότι έβλάψαν το ΚΚΕ με κάθε ανέντιμο τρόπο. Αν πάλι θέλετε να πούμε ότι το έφτιαξαν οι «μυστικές υπηρεσίες», τότε κατά τη γνώμη μου τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα (και έτσι είναι): ο ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχει αντικειμενικά ή συνειδητά στην οργάνωση της συστηματικής επιχείρησης που ξεκινά από διάφορα κέντρα του συστήματος για να βλάψουν το ΚΚΕ. Κι ο ΣΥΡΙΖΑ σ΄ αυτή την επίθεση είναι η αιχμή του αντικομουνιστικού δόρατος.

7. Πάντως, ιδιαίτερα με βάση όλη αυτή την επίθεση που ξετυλίχτηκε όλο αυτό τον καιρό, μπορούμε να πούμε ότι γενικά αντέξαμε. Όμως έχουμε πολλά να πούμε, πολλά να ψάξουμε, πολλά λάθη και αδυναμίες να καταλογίσουμε στην ηγεσία μας, στον εαυτό μας, παντού. Αυτή τη δουλειά θα την κάνουμε ήσυχα κι απλά όπως πάντα. Κι αν χρειάζετασι κάτι να αλλάξουμε, κάτι να βελτιώσουμε, κάτι να διορθώσουμε, θα το κάνουμε. Αλλά να ξεκαθαρίσουμε από την πρώτη στιγμή προς κάθε κατεύθυνση ότι: Δε θα αλλάξουμε στρατηγική. Το ΚΚΕ «δεν είναι σπορά της τύχης». Είναι «ώριμο τέκνο της ανάγκης». Είναι κοινωνική ανάγκη να υπάρχει και να έχει ακριβώς αυτή τη στρατηγική που έχει. Αν ήταν να αλλάξουμε στρατηγική, τότε δε θα είμασταν ΚΚΕ ούτε εμείς που τώρα είμαστε. Για την ακρίβεια ... δε θα ήταν κανένας ΚΚΕ. Δε θα χρειαζόταν. Κόμματα του ρεαλισμού και του ευρωμονόδρομου δεκάδες. Άλλο ένα δεν είναι απαραίτητο σε κανέναν. Αντίθετα είναι απαραίτητο ένα κόμμα που να δείχνει τον άλλο δρόμο.

8. Στη συζήτηση αυτή να θυμηθούμε όλοι ότι το ΚΚΕ έλεγε απ΄ την αρχή ότι η κρίση κι η εξαθλίωση δε φερνουν αυτόματα τη ριζοσπαστικοποίηση. Αντίθετα μπορεί να οδηγήσουν σε ακραία συντηριτικοποίηση εξ΄ αιτίας του φόβου. Κι αυτό ακριβώς έγινε.

9. Αναρωτιόμασταν με κάποιους συντρόφους έξω απ΄ το εκλογικό τμήμα των ετεροδημοτών: Υπάρχει κάποιο άλλο κόμμα που αυτοί που δε το ψηφίζουν έχουν τόση αγωνία για το πως θα τα πάει; Που αυτοί που δε το ψηφίζουν έχουν τόσες απαιτήσεις απ΄ αυτό; και λέγαμε ότι αυτό κατ΄ αρχήν είναι θράσος. Αλλά τελικά δείχνει αυτό που κάποιες φορές λέμε κι εμείς και οι εκθέσεις της αμερικάνικης πρεσβείας: ότι η επιρροή του ΚΚΕ είναι πολύ μεγαλύτερη από το εκλογικό του ποσοστό. Πόσο μάλλον φέτος που κατάφεραν οι ψεύτες να πείσουν ένα κόσμο ότι μπορεί να λέει ότι είναι ΚΚΕ αλλά τώρα θα ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ. Κι είναι πολύς αυτός ο κόσμος. Ας σκεφτούμε τι ψέμματα του είπαν. Ας σκεφτούμε όμως και το τι δεν του είπαμε εμείς. Κι ότι μάλλον εμείς δεν τον βρήκαμε καν για να του πουμε την αλήθεια. Όχι μόνο προεκλογικά, αλλά όλο το προηγούμενο διάστημα.

10. Αυτές οι εκλογές δημιούργησαν νέα δεδομένα για το τι είναι «δικός μας». Πάντως αυτός που δεν καταλαβαίνει ότι άλλο πράγμα είναι το ΚΚΕ κι άλλο ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι δικός μας. Δικαιούται να είναι, αλλά δεν είναι δεδομένος.

11. Μια «ήττα» πάντα μπορεί να βγεί και σε καλό. Ας το φροντίσουμε. Ας μάθουμε απ΄ την κατραπακιά τι έφταιξε κι ας γίνουμε καλύτεροι. Πάντως είναι στην πάγια γνώμη μας, ότι «η κρίση δεν ξεπερνιέται με εκλογές». Κι η κρίση είναι μπροστά μας. Αύριο είναι άλλη μέρα. Μεθαύριο δε θα θυμάται κανένας ούτε το αποτέλεσμα των εκλογών. Όπως σήμερα κανένας πια δε θυμάται τον Παπαδήμο που μόλις πριν από τρεις μήνες είχε μια παντοδύναμη κυβέρνηση που όμως δε μπόρεσε να σταθεί ούτε έξι μήνες. Η κρίση θα φάει κι άλλες κυβερνήσεις, κι αλλά κόμματα, κι άλλα πρόσωπα. Και κυρίως θα συνεχίσει να τρώει το μεδούλι του λαού. Ειδικά μετά απ΄ αυτό το αποτέλεσμα των εκλογών. Ας είμαστε εκεί που είμασταν πάντα. Δίπλα στο λαό.

12. Να θυμάστε: το πιο μαύρο σκοτάδι συμβαίνει λίγο πριν το πιο όμορφο γλυκοχάραμα. Σκεφτείτε: η πιο δύσκολη στιγμή για το ΚΚΕ τον προηγούμενο αιώνα ήταν λίγο πριν το 1940. Είχε καμμιά 300 μέλη κι ήταν όλα φυλακή και εξορία. Όχι μόνο δε μας έσβησαν, αλλά μέσα σε δυο χρόνια από τότε το ΚΚΕ έφτιαξε την αντίσταση. Τι νομίζετε λοιπόν; Ότι τώρα μπορεί να γιγαντωθεί η κρίση χωρίς να οργανωθεί η αντίσταση του λαού; Φρούδες ελπίδες του συστήματος. Εμείς θα είμαστε εκεί.

αναδημοσίευση από το  Νέο Εμπρός τ. 964

* Ο Μάνος Δούκας είναι μαθηματικός, μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, και μέλος του Γ.Σ της ΑΔΕΔΥ.