Μερικές σκέψεις για κουβέντα...

Από το Fadomduck2

Νομίζω πως οι περισσότερες συζητήσεις που κάνουμε τις τελευταίες μέρες, και με αφορμή τα τελευταία εκλογικά αποτελέσματα, δεν λαμβάνουν υπόψιν τους κάποια αντικειμενικά στοιχεία. 

 

-Την πολιτική του ΚΚΕ για μη-ενδιάμεσα στάδια προς τον σοσιαλισμό, ή λύσεις "ανακούφισης" εντός του καπιταλιστικού πλαίσιου, δεν την υπαγορεύει κάποιος "σεχταρισμός" ή "αριστερισμός", αλλά μία ανάλυση του σημερινού καπιταλισμού εν μέσω κρίσης (που παρεμπιπτόντως δεν την έχει αμφισβητήσει κανείς με σοβαρά επιχειρήματα), που λέει πως ακόμη και αν οι αστοί ήθελαν να προσφέρουν μία ανακούφιση στα Λαϊκά στρώματα, απλά δεν μπορούν να το κάνουν λόγω των σιδερένιων νομοτελειών του καπιταλιστικού τρόπου ανάπτυξης. Για αυτόν τον λόγο το άμεσο πέρασμα στον σοσιαλισμό είναι ιστορική αναγκαιότητα, και όχι γιατί ξύπνησε ένα πρωί στραβά ο Μαΐλης... 

 

Αυτή η αναγκαιότητα βέβαια έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το επίπεδο ωρίμανσης των πλατιών λαϊκών μαζών που αδυνατούν να δουν πέρα από τον ορίζοντα της κρατικής παρέμβασης εντός του καπιταλιστικού πλαίσιου που αναγκαστικά οδηγεί στην επιλογή της σοσιαλδημοκρατίας ή του φασισμού. 

 

Αυτήν την αντίφαση πληρώνει το ΚΚΕ, και λίγα πράγματα μπορεί να κάνει για αυτό. Πολύ περισσότερο που η πρόταση για λαϊκή εξουσία-οικονομία συκοφαντήθηκε, διαστρεβλώθηκε και λιδωρήθηκε σε πρωτοφανή βαθμό, από εκείνο ακριβώς τον πολιτικό χώρο που αυτοαποκαλείται "αριστερά"ή ακόμη και "αντικαπιταλιστική αριστερά", επιτείνοντας την ήδη μεγάλη λαϊκή σύγχυση στον μέγιστο βαθμό, αφού έπαιξε με τα συναισθήματα απελπισίας του, την ίδια στιγμή που το ΚΚ προσπαθούσε να απευθυνθεί στην λογική του. -Υπάρχει μία συνολικά δεξιά στροφή της ελληνικής κοινωνίας, και όποιος δεν το βλέπει είναι τυφλός. 

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι το ΠΑΣΟΚ του 1981 αλλά του 2009, αφού δεν αμφισβητεί ούτε καν την παραμονή της χώρας, όχι στην ΕΕ αλλά ακόμη και σε αυτό, το ΝΑΤΟ! Για το οικονομικό του πρόγραμμα (πάση θυσία παραμονή σε ΕΕ*) και τις δεσμεύσεις περί "υπεύθυνης αντιπολίτευσης", καλύτερα να μην μιλήσουμε καθόλου... Η ΝΔ έχει πλέον μία καθαρά ακροδεξιά ατζέντα όσο και φρασεολογία, και αν αθροίσουμε τα ποσοστά της με αυτά της εθνικιστικής δεξιάς του Καμμένου και των ναζί που έχουν εκτοξευτεί ήδη στα ύψη, η άκρα δεξιά είναι κοινωνική πλειοψηφία.

 

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες της φασιστικοποίησης της Ελληνικής κοινωνίας θα ήταν παράλογο να περιμένει κάποιος να μην συρρικνωθεί η κοινωνική (και κατά συνέπεια η εκλογική), επιρροή του ΚΚ. 

 

-Τα παραπάνω επιβεβαιβεώνονται από το γεγονός πως παράλληλη πορεία με το ΚΚΕ, είχαν και όσες άλλες δυνάμεις έχουν κομμουνιστική αναφορά.  

 

Η συνεργασία των μ-λ έχασε και αυτή την μισή εκλογική της δύναμη, ενώ οι απώλειες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έφτασαν στο ιλιγγιώδες 70%!

 

Με αυτά τα δεδομένα, πιστεύω πως μπορεί να γίνει μία πιο πλατιά και ουσιαστική συζήτηση που να αφορά όχι τα στενά εκλογικά ποσοστά του ΚΚΕ, αλλά την συνολική ήττα των ιδεών που σχετίζονται με το πρόταγμα χειραφέτησης της εργατικής τάξης.

*"Nous, nous voulons sauver l'euro." [Εμείς; Εμείς θέλουμε να σώσουμε το ευρώ].

Rena Dourou, Libération, 17 Juin, 2012