Γιατί δεν είναι και οι τρακόσοι το ίδιο

Από το Γλόμπινγκ

Χτες οι βουλευτές του ΚΚΕ, χωρίς τουπέ και βουλευτικές ασυλίες, κατέβηκαν με δικό τους πανώ στη πορεία του ΠΑΜΕ στην Αθήνα. Κι εδώ θα ξαναπούμε για χιλιοστή φορά, γιατί οι κομμουνιστές βουλευτές δεν είναι το ίδιο με τους άλλους:

• Οι βουλευτές που εκλέγονται στο κοινοβούλιο απ'το ΚΚΕ, βρίσκονται υπό την καθοδήγηση της κεντρικής επιτροπής, υπό τον έλεγχό της, και όποτε κρίνει η κεντρική επιτροπή μπορεί να τους ανακαλέσει και να τους βάλει σε άλλο πόσο, όπου κρίνει ότι μπορεί να αξιοποιηθεί ο καθένας.
• Οι υποψήφιοι βουλευτές του ΚΚΕ, δεν μοιράζουν φυλλάδια με καλοφτιαγμένες φωτογραφίες στο photoshop, δεν γεμίζουν τους δρόμους με φείγ-βολάν και γελοιότητες του στιλ “ο δικός σας άνθρωπος” και τέτοια. Δεν νοικιάζουν εκλογικά κέντρα, δεν γεμίζουν τον τόπο με αφίσες προσωπικές, δεν ξοδεύουν ολόκληρες περιουσίες για να επενδύσουν σε βουλευτιλίκι, όπως κάνουν στα άλλα κόμματα.Το οποιοδήποτε αξίωμα κατέχει ένας κομμουνιστής δεν το προσωποποιεί, το χρησιμοποιεί σαν όπλο για το κίνημα.
• Η βουλευτική αποζημίωση που παίρνουν, είναι στη διάθεση του κόμματος που τη διαχειρίζεται. Ο βουλευτής απ' αυτά τα λεφτά, παίρνει το μισθό που θα έπαιρνε και στην κανονική του δουλειά αν δεν ήταν βουλευτής. Π.χ κάποιος που είναι εκπαιδευτικός παίρνει το μισθό που έπαιρνε αν ήταν κανονικά διορισμένος με τα ανάλογα χρόνια υπηρεσίας. Τα λεφτά αυτά το ΚΚΕ τα αξιοποιεί σε όφελος του κινήματος, κανένας δεν τα βάζει στη τσέπη του.
• Το ΚΚΕ επανειλημμένα με προτάσεις νόμου στη βουλή ζητά μείωση της βουλευτικής αποζημίωσης και κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης, κάτι που αποσιωπάται επιμελώς απ' τα κανάλια και τις εφημερίδες.
• Οι βουλευτές του ΚΚΕ γνωρίζουν ότι το βουλευτιλίκι είναι απλά ένα μετερίζι αγώνα, σημαντικότατο μεν, αλλά όχι αυτοσκοπός. Το βήμα της βουλής το αξιοποιεί το ΚΚΕ, όχι επειδή του αρέσει η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία αλλά επειδή είναι αναγκαίος και ο πολιτικός αγώνας για την εργατική τάξη και την οργάνωσή της, το κόμμα της.
• Οι κομμουνιστές γνωρίζουν ότι ο πραγματικός αγώνας δίνεται στους χώρους δουλειάς και τη γειτονιά. Δεν περιμένουν να έρθει ο βουλευτής, να ανταλλάξει χειραψίες και χαμόγελα και να κάνει public relations. Το κόμμα σε κάθε χώρο εκπροσωπείται από το κάθε μέλος που μεταφέρει τις θέσεις και την πολιτική του ΚΚΕ. Κι ο βουλευτής δεν κάνει κάτι διαφορετικό απ' ότι το απλό μέλος. Αξιοποιεί τα όποια προνόμια του παρέχει το σύστημα υπέρ του κινήματος.

Δεν πρέπει λοιπόν να υπάρχει καμμία αμφιβολία σε κανέναν, ότι το βουλευτιλίκι για το ΚΚΕ δεν είναι ούτε αυτοσκοπός, ούτε πανάκεια. Το ΚΚΕ πάλεψε χρόνια για να μπορέσει να εκπροσωπήσει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης μέσα στο κοινοβούλιο και τα κατάφερε. Οι γελοίες κατηγορίες ότι “υπηρετεί το σύστημα” και ότι είναι “μέρος του προβλήματος” είναι οι ζηλοφθονίες των αλεπούδων που όσα δεν φτάνουν τα κάνουν κρεμαστάρια, είναι κραυγές υπερεπαναστατών της καφετέριας που δεν δούλεψαν καμμιά φορά στη ζωή τους, εξυπνάκηδων που το παίζουν αγωνισταράδες αλλά στη δουλειά τους είναι “yes master”.

Δεν είναι και οι τρακόσοι το ίδιο. Κάποιοι απ' αυτούς είναι μαζί μας στους δρόμους.