Ενα σου τάζουν, δέκα σου παίρνουν. Θα τους ανεχτείς;
Πολλές φορές στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου ακούστηκε από
στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ το εξής επιχείρημα: «Καλά, με το ΚΚΕ έχουμε διαφορές
στα "μεγάλα". Στα "μικρά", όμως, γιατί δεν μπορούμε να τα βρούμε; Γιατί
δεν μπορεί το ΚΚΕ να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ή έστω να
δείξει ανοχή, αν πρόκειται να εφαρμοστεί το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης;»
Είναι
φανερό ότι το επιχείρημα αυτό δεν απευθύνεται στο ΚΚΕ αλλά στο λαό και
στο κίνημα. Στην πραγματικότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ λέει: «Ξέρω ότι δε μου έχεις
εμπιστοσύνη και ότι δεν περιμένεις να αλλάξει η ζωή σου απ' όσα
υπόσχομαι ότι θα κάνω αν κυβερνήσω. Δείξε, όμως, ανοχή, γιατί αυτά μόνο
μπορούν να γίνουν στο σύστημα που ζούμε και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει».
Μάνι
- μάνι, διαχωρίζοντας τα «μικρά» από τα «μεγάλα», ο ΣΥΡΙΖΑ βάζει από
την πίσω πόρτα τη λογική των μειωμένων απαιτήσεων, που είναι βάλσαμο για
το κεφάλαιο, ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα είναι στην κυβέρνηση.
Ποια
είναι, όμως, αυτά τα «μικρά» που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι θα εφαρμόσει και στα
οποία καλεί το κίνημα και το ΚΚΕ να συναινέσουν; Ο «Ριζοσπάστης» έχει
επαλειμμένα αναφερθεί στις «παροχές» που περιλαμβάνει το πρόγραμμα της
Θεσσαλονίκης.
Γι' αυτό το πρόγραμμα, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Γ.
Σταθάκης, ομολογούν ότι «δεν έχει καμία παροχή για νοικοκυριά που είναι
πάνω από 800 ή 900 ευρώ». Μιλάμε, δηλαδή, για ψίχουλα, που ανακυκλώνουν
τη φτώχεια των φτωχότερων, με λεφτά που θα εξασφαλίσουν από τις
περικοπές στους λιγότερο φτωχούς. Τα ίδια έκανε η συγκυβέρνηση ΝΔ -
ΠΑΣΟΚ και όλες οι προηγούμενες.