Γιατί λένε ότι το ΚΚΕ τα παραπέμπει όλα στο σοσιαλισμό;

-- Γιατί δυναμώνει ξανά η προπαγάνδα ότι το ΚΚΕ δεν έχει προτάσεις για το σήμερα και ότι παραπέμπει στο σοσιαλισμό την ανακούφιση του λαού από τα μέτρα;

Δίπλα στις άλλες ψευτιές, με αφορμή το Συνέδριο, τα αστικά ΜΜΕ και κόμματα, μα και οι οπορτουνσιτές, επαναφέρουν την προπαγάνδα ότι το ΚΚΕ παραπέμπει την ανακούφιση του λαού στο σοσιαλισμό και ότι στο κίνημα δεν προβάλλει θέσεις που να μπορούν σήμερα να εφαρμοστούν για να πάρει ανάσα ο λαός. Διαστρεβλώνουν συνειδητά τις θέσεις του ΚΚΕ, αφενός για να πουν στο λαό ότι δεν έχει λόγο να το στηρίξει, αφού δεν έχει προτάσεις για το σήμερα, αφετέρου για να παρουσιάσουν το σοσιαλισμό σαν μια ουτοπία. Να τον απαξιώσουν σαν αναγκαιότητα για το σήμερα, η εκπλήρωση της οποίας εξαρτάται από το αν ο λαός θα αποφασίσει να παλέψει για την ανατροπή της αστικής εξουσίας, αφού οι αντικειμενικές συνθήκες για το πέρασμα στο σοσιαλισμό είναι υπερώριμες και ο καπιταλισμός έχει σαπίσει. Είναι ψέμα ότι το ΚΚΕ δεν έχει προτάσεις για την ανακούφιση του λαού σήμερα και ότι τα πάντα τα παραπέμπει στο σοσιαλισμό. Ολοι αυτοί που αναπαράγουν το ίδιο παραμύθι, αστοί και οπορτουνιστές, με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ, ξέρουν καλά ότι το ΚΚΕ όχι μόνο δεν έλειψε από καμιά εργατική λαϊκή κινητοποίηση, αλλά οι δυνάμεις του στο συνδικαλιστικό κίνημα είναι εκείνες που πρωτοστατούν για να μην περάσουν τα μέτρα που χαντακώνουν τη ζωή των εργαζόμενων και ταυτόχρονα να διαμορφώσει το κίνημα στόχους πάλης που ενισχύουν την άμυνα στις σημερινές συνθήκες της γενικευμένης αντεργατικής επίθεσης.


Να γιατί το ΠΑΜΕ καλεί σε αγώνες για την υπογραφή νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, ενώ λέει στους εργαζόμενους να δώσουν τη μάχη τάξη προς τάξη, χωρίς να κρύβει ότι ακόμα και η απόσπαση μιας ελάχιστης κατάκτησης σήμερα απαιτεί αγώνες που βάζουν στο στόχαστρο την εργοδοσία και το κράτος της, αποκαλύπτουν στις εργατικές συνειδήσεις τα αίτια της κρίσης και της επίθεσης σε κατακτήσεις περασμένων δεκαετιών. Ακόμα πιο πέρα: Οι ταξικές δυνάμεις, οι κομμουνιστές και οι εργαζόμενοι στα ναυτεργατικά σωματεία διαμόρφωσαν πλαίσιο πάλης που απαντά στα δικαιώματα και στις σημερινές ανάγκες των ναυτεργατών (ικανοποιητικοί μισθοί και εργασιακά δικαιώματα, συλλογικές συμβάσεις, κατάργηση των χαρατσιών, δωρεάν υγεία-παιδεία, απρόσκοπτη δρομολόγηση πλοίων), συνδέοντας τον αγώνα τους με το δικαίωμα των νησιωτών σε ασφαλείς, φτηνές και τακτικές συγκοινωνίες αλλά και ικανοποίηση και δικών τους αναγκών. Αυτά είναι αιτήματα που αφορούν στο σήμερα, απαιτούν όμως σύγκρουση με τους εφοπλιστές και την πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντά τους. Τέτοια γραμμή δεν έχουν οι εργατοπατέρες των αστικών κομμάτων και οι οπορτουνιστές, που κόβουν και ράβουν αιτήματα στα μέτρα των εφοπλιστών και των αντοχών της καπιταλιστικής οικονομίας. Το ίδιο και στις αγροτικές κινητοποιήσεις. Τα αιτήματα που διαμόρφωσε η ΠΑΣΥ ήταν για την επιβίωση των φτωχών αγροτών δε αφορούσαν τη διαμόρφωση του αγροτικού τομέα σε συνθήκες λαϊκής εξουσίας. Το κοινό πλαίσιο πάλης των οικοδόμων με τους μισθωτούς τεχνικούς και τους ΕΒΕ του κλάδου των κατασκευών, ήταν επίσης πλαίσιο που απαντάει σε επείγοντα ζητήματα και βοηθάει την κοινή διεκδίκηση ανάμεσα στους δύο κλάδους, την κοινή πάλη με τους ΕΒΕ, παίρνοντας υπόψη και τις ανάγκες του λαού σε σύγχρονες αντιπλημμυρικές - αντισεισμικές υποδομές, την ανάγκη για λαϊκή κατοικία, για έργα προς όφελός του.

Μια ακόμα πλευρά: Οι προτάσεις νόμου που έχει καταθέσει το ΚΚΕ, για την προστασία των ανέργων, των υπερχρεωμένων νοικοκυριών και άλλα, ακόμα και οι προτάσεις για κατάργηση του τραπεζικού απορρήτου και των offshore, σαν ελάχιστη προϋπόθεση για να περιοριστεί η φοροδιαφυγή, δεν είναι προτάσεις που παραπέμπουν στο σοσιαλισμό. Ωστόσο, απορρίπτονται σταθερά από τα αστικά κόμματα, με το επιχείρημα ότι κοστίζουν και ότι δεν το επιτρέπουν οι ευρωενωσιακές συνθήκες και συμφωνίες. Τι θέλουν, λοιπόν, από το ΚΚΕ, όταν λένε ότι δεν έχει θέσεις για το σήμερα; Να διαμορφώσει αιτήματα σαν αυτά που προβάλλουν τα αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα, οι δυνάμεις τους στο συνδικαλιστικό κίνημα. Θέλουν, για παράδειγμα, να ψευτοκαβγαδίζει το ΚΚΕ με την κυβέρνηση για το πώς θα κατανεμηθούν τα ευρωπαϊκά κονδύλια για τη συγκάλυψη της ανεργίας, όπως κάνουν όλοι οι άλλοι, και να μη ζητάει ουσιαστική προστασία των ανέργων, που δεν έχουν καμιά ευθύνη για το γεγονός ότι έχασαν τη δουλειά τους. Να μη λέει το ΚΚΕ ότι ο καπιταλισμός γεννάει την ανεργία και ότι εργαζόμενοι και άνεργοι πρέπει να διεκδικούν να πληρώσει η εργοδοσία και το κράτος της, παλεύοντας ταυτόχρονα για την ανατροπή της εξουσίας τους, σαν προϋπόθεση για να εξαλειφθεί η ανεργία, να έχουν όλη μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα. Οσοι ονειρεύονται ένα ΚΚΕ της διαχείρισης του καπιταλισμού, να αλλάξουν πλευρό. Το ΚΚΕ, με το 19ο Συνέδριο, ενισχύει τα επαναστατικά του χαρακτηριστικά. Βάζοντας τις αποφάσεις του Συνεδρίου στη ζωή, θα βελτιώσει την ικανότητα να οργανώνει την πάλη του λαού ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, συγκεντρώνοντας δυνάμεις για την ανατροπή της.


ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ