Από τις ΗΠΑ ξεκινά ο ΣΥΡΙΖΑ το … “νέο ΕΑΜ” *

ΣΥΡΙΖΑ: Πυκνώνουν τα νταλαβέρια με αμερικάνικες «Δεξαμενές Σκέψης»

Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι των περίφημων «Think Tanks», όπου διαβουλεύονται οι πιο καραμπινάτοι μονοπωλιακοί όμιλοι και το πολιτικό τους προσωπικό;

Την Τρίτη 16/4, ο ΣΥΡΙΖΑ, με ένα λιτό δελτίο Τύπου, ενημέρωσε για τη συνάντηση του Αλ. Τσίπρα με την αμερικάνικη οργάνωση «Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων» (CFR), σημειώνοντας: «Στο πλαίσιο της επίσκεψής της στη χώρα μας (…) κατόπιν αιτήματός της να συναντηθεί με αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, η συνάντηση αυτή πραγματοποιήθηκε στη Βουλή, όπου ο Αλέξης Τσίπρας (…) αναφέρθηκε εκτενώς στις εναλλακτικές προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για έξοδο από την κρίση. Οι εκπρόσωποι του Συμβουλίου είχαν την ευκαιρία να διατυπώσουν σειρά ερωτημάτων που βεβαίως απαντήθηκαν με σαφήνεια. Εγινε αντιληπτό από την αντιπροσωπεία, παρά τις ιδεολογικοπολιτικές διαφορές που διαπιστώθηκαν, ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει επεξεργαστεί ένα συνολικό, εναλλακτικό σχέδιο για την Ελλάδα και την Ευρώπη».



Σε μια παράλληλη εξέλιξη, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Ρ. Δούρου, πραγματοποιεί επίσκεψη στις ΗΠΑ, για την οποία δεν έχει γνωστοποιηθεί πρόγραμμα. Το μόνο που έγινε γνωστό, είναι ότι θα μιλήσει σε εκδηλώσεις πανεπιστημίων. Οπως θα δούμε παρακάτω, καθηγητές πανεπιστημίων είναι σημαίνοντα στελέχη των διαφόρων «Think Tanks» («Δεξαμενές Σκέψης»), μεταξύ αυτών το CFR, που δηλώνει ανοιχτά ως σκοπό του την επίδραση σε δυνάμει υπουργούς Εξωτερικών χωρών ανά την υφήλιο.

Το CFR δεν είναι το πρώτο που εκδηλώνει ενδιαφέρον να πληροφορηθεί από πρώτο χέρι για τις απόψεις του κόμματος που διεκδικεί την αστική διαχείριση στην Ελλάδα. Μια χώρα σε μια περιοχή που αποτελεί πεδίο εκδήλωσης έντονων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και όπου κονταροχτυπιούνται ισχυροί μονοπωλιακοί όμιλοι για το ποιοι θα βάλουν στο χέρι τον ενεργειακό πλούτο.

Θυμίζουμε ότι τον περασμένο Γενάρη, ο Αλ. Τσίπρας βρέθηκε στις ΗΠΑ προσκαλεσμένος δύο τέτοιων «δεξαμενών σκέψης», του Ινστιτούτου Brookings και του Ινστιτούτου Levy. Το πρώτο είναι ένας λεγόμενος «μη κερδοσκοπικός οργανισμός» που στηρίζεται από το αστικό κράτος των ΗΠΑ και συμβάλλει τα μέγιστα στην προώθηση των στόχων του αμερικανικού ιμπεριαλισμού.

Στις τάξεις του υπάρχουν όλων των ειδών τα στελέχη διαφόρων υπηρεσιών, διπλωμάτες, επιχειρηματίες, ακαδημαϊκοί. Πρόεδρός του είναι ο Στρομπ Τάλμποτ, με καριέρα δημοσιογράφου (σοβιετολόγου), κυβερνητικού συμβούλου, ακαδημαϊκού και ειδικού σε θέματα εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, με εξειδίκευση σε Ευρώπη, Ρωσία, Ανατολική Ασία και πυρηνικά. Ο Τάλμποτ ήταν υφυπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Μπιλ Κλίντον (1994 – 2001).

Για το είδος των παρεμβάσεών του, ενδεικτικά παραθέτουμε ορισμένα απ’ όσα λέει για την Κούβα: «Ο πρώτος παράγοντας που καθυστερεί την κουβανική οικονομία δεν είναι οι κυρώσεις από τις ΗΠΑ (αν και ιδιαίτερα σκληρές), αλλά το σύστημα κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας της». Ανοιχτά υποστηρίζει ότι πρέπει να ανατραπεί το κοινωνικοοικονομικό σύστημα μέσω της οικονομικής διείσδυσης «ως λύσης για να μην προκληθεί ένας αιματηρός εμφύλιος».

Το Levy και το CSIS
Το Ινστιτούτο Levy διατυμπανίζει ότι στόχος του είναι η επίτευξη ταξικής συνεργασίας, που μεταφράζεται σε άνευ όρων υποταγή των εργαζομένων στους καπιταλιστές. Οι προτάσεις του είναι «κομμένες και ραμμένες» στα μέτρα της κυρίαρχης τάξης. Οι σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με το Ινστιτούτο φαίνεται πως προϋπήρχαν της επίσκεψης Τσίπρα στις ΗΠΑ. Αν και δε διαθέτουμε άλλα στοιχεία για το πότε και από ποιους οικοδομήθηκαν, ωστόσο οι αναλύσεις του Ινστιτούτου μοιάζουν σαν δίδυμα αδελφάκια με τις αναλύσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την κρίση και τις προτάσεις για ένα άλλο μείγμα αστικής διαχείρισης.

Η «Αυγή», σε διθυραμβικό της κείμενο για συνέδριο του Ινστιτούτου τον περασμένο Νοέμβρη στο Βερολίνο, μας πληροφορεί: «Το Ινστιτούτο Οικονομικών Levy (…) είναι ένα από τα σημαντικότερα ερευνητικά ινστιτούτα οικονομικής ανάλυσης και πολιτικής οικονομικής στις Ηνωμένες Πολιτείες (…) βαθιά προσκολλημένο σε μετα-κεϊνσιανές αναλύσεις (…) που στοχεύουν στη ριζική αναδιοργάνωση του τρόπου λειτουργίας των θεσμών του σύγχρονου καπιταλισμού, με απώτερο σκοπό μια ορθολογικά λειτουργούσα οικονομία»…

Κι ακόμα ότι ομιλητές στο Συνέδριο ήταν μεταξύ άλλων ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), ο αναπληρωτής Γερμανός υπουργός Οικονομικών, ο πρέσβης των ΗΠΑ στη Γερμανία, ο επικεφαλής οικονομολόγος της ΕΚΤ και μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου της τράπεζας, η πρώτη αντιπρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Νέας Υόρκης, ο πρόεδρος και CEO της Ομοσπονδιακής Τράπεζας του Ντάλας, ο πρόεδρος και CEO της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Ατλάντα, ο διευθυντής Ερευνας στην Deutsche Bank, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και καθηγητής πολιτικής οικονομίας στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης Γιώργος Σταθάκης.

Στο πλαίσιο εκείνης της επίσκεψής του στις ΗΠΑ, ο Αλ. Τσίπρας συναντήθηκε και με το «αμαρτωλό» CSIS. Πρόκειται για σωστό «εκτροφείο» της πιο «μαύρης» αντίδρασης, με μεγάλη επιρροή στις αμερικανικές κυβερνήσεις, που συγκεντρώνει «μυαλά» ικανά να εκπονήσουν τα πλέον πολεμοκάπηλα σχέδια προς όφελος των συμφερόντων των μονοπωλιακών ομίλων των ΗΠΑ.

Το CSIS ιδρύθηκε το 1962. Δηλώνει ότι η αποστολή του είναι «η προώθηση της παγκόσμιας ασφάλειας και ευημερίας, προτείνοντας διορατική στρατηγική και λύσεις πολιτικής στους διαμορφωτές των αποφάσεων». Επίσης, «παρέχει στρατηγικές κατευθύνσεις και επιλογές πολιτικής σε διαμορφωτές λήψης αποφάσεων σε κυβερνητικές θέσεις, διεθνείς οργανισμούς, στον ιδιωτικό τομέα και στην κοινωνία των πολιτών».

Το περιεχόμενο των στρατηγικών και των «λύσεων» του CSIS, προκύπτει αβίαστα από το ποιοι τις επεξεργάζονται και τι αντιπροσωπεύουν. Τα μέλη της διοίκησής του έχουν «βαριά» βιογραφικά και έχουν θητεύσει σε σημαντικές πολιτικές, επιχειρηματικές και ακαδημαϊκές θέσεις στις ΗΠΑ και αλλού. Για παράδειγμα: Ο διαβόητος Μπρεζίνσκι, φανατικός αντικομμουνιστής, ικανό και σκληρό γρανάζι του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ επί Τζίμι Κάρτερ, αλλά και σύμβουλος του πρεσβύτερου Μπους! Συγγραφέας τού «Η γέννηση και ο θάνατος του Κομμουνισμού τον 20ό αιώνα», με διασυνδέσεις με πετρελαϊκές εταιρείες.

Επίσης: Ο πρώην γερουσιαστής των Δημοκρατικών και άνθρωπος του Ομπάμα, Σ. Ναν, επί χρόνια πρόεδρος της Επιτροπής Αμυνας των ΗΠΑ, μέλος των ΔΣ της πετρελαϊκής «Chevron», της κορυφαίας στους επεξεργαστές ηλεκτρονικών υπολογιστών DELL, της «Κόκα – Κόλα» και της «General Electric». Ο Ντ. Αμπσάιρ, πρέσβης των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ την περίοδο 1983 – 1987. Ο Γ. Σρέιερ επίτιμος πρόεδρος της «Merrill Lynch», ενώ έχει διατελέσει ανώτερος οικονομικός σύμβουλος του Βατικανού. Ο Τζ. Μπελ, αντιπρόεδρος του αεροναυπηγικού κολοσσού «Μπόινγκ».

Ακόμα, ο Χ. Μπράουν, υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ επί Τζ. Κάρτερ, μέλος του ΔΣ της καπνοβιομηχανίας «Philip Morris». Ο Γ. Κοέν υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ επί προεδρίας Μπ. Κλίντον, διετέλεσε μέλος του ΔΣ του ομίλου CBS. Ο Μ. Κεντ διετέλεσε πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της «Κόκα – Κόλα». Ο Τζ. Σλέσινγκερ είναι πρώην υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ την περίοδο 1973 – 1975 και πρώην διευθυντής της CIA. Ο Ρ. Τίλερσον είναι πρόεδρος της «Exxon Mobil». Ο γνωστός Κίσιγκερ, εμπνευστής μερικών από τις επαχθέστερες ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις των ΗΠΑ.

Από το Brookings στο CFR
Ισχυρή επιρροή ασκεί και το CFR, από τα μεγαλύτερα «Think Tanks» των ΗΠΑ, με εξειδίκευση στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Ο πρόεδρός του Richard Haas, διετέλεσε υψηλόβαθμο στέλεχος του State Department την περίοδο 1981-2003, σύμβουλος του Μπους για θέματα Μέσης Ανατολής και του πρώην υπουργού Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ, καθώς και πρώην αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Brookings, στο οποίο αναφερθήκαμε και πιο πάνω. Επίτιμος πρόεδρός του είναι ο Ντ. Ροκφέλερ.

Ανάμεσα στα στελέχη του, φιγουράρουν ο Γ. Κοέν πρώην υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, οι πρώην υπουργοί Εξωτερικών Μ. Ολμπράιτ και Κ. Πάουελ, ο πρώην επικεφαλής του ΟΗΕ Κ. Ανάν, ο Αν. Τσουμπάις, δεκάδες ανώτατα στελέχη μονοπωλιακών ομίλων, οι οποίοι και το χρηματοδοτούν, εκδότες, δημοσιογράφοι, καθηγητές πανεπιστημίων κ.ά. Ενα πλήθος αξιωματούχων με θέσεις κλειδιά στην αμερικανική διοίκηση (Εθνικό Συμβούλιο Ασφάλειας, εμπειρογνώμονες για την εθνική ασφάλεια και την τρομοκρατία). Εκεί δραστηριοποιείται και η B. Kodmani μέλος του λεγόμενου Εθνικού Συριακού Συμβουλίου, μία από τις βασικές αντιπολιτευόμενες την κυβέρνηση Ασαντ δυνάμεις, που έχει πολύ καλές σχέσεις με τον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό.

Σχέσεις με το CFR διατηρούν οι «Bank of America», «Merrill Lynch», «Chevron Corporation», «Exxon Mobil Corporation», «Goldman Sachs Group», «JP Morgan» και δεκάδες ακόμα μεγαθήρια που δραστηριοποιούνται σε όλους τους τομείς της καπιταλιστικής οικονομίας.

Επισήμως το CFR δηλώνει ανεξάρτητο και πως δεν φιλοδοξεί παρά στο να αποτελεί πηγή ενημέρωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής, που απευθύνεται σε «κυβερνητικούς αξιωματούχους, επιχειρηματίες, δημοσιογράφους, πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες». Δεν κρύβει φυσικά ότι επιδιώκει να παίξει ρόλο στη «διαπαιδαγώγηση» δυνάμει υπουργών Εξωτερικής Πολιτικής, όχι μόνο των ΗΠΑ. Για το σκοπό αυτό διοργανώνει συνεδριάσεις, συσκέψεις, σεμινάρια για «ηγέτες» απ’ όλον τον κόσμο, ενώ «τρέχει» και ειδικό πρόγραμμα. «Τρέχει» ακόμα πρόγραμμα που παρέχει στους μονοπωλιακούς ομίλους τη δυνατότητα να αλληλεπιδρούν με κυβερνητικά στελέχη…

Το CFR έχει κατά καιρούς με εκθέσεις του υποδείξει στην αμερικάνικη κυβέρνηση να ενθαρρύνει την ΕΕ να αυξήσει τις πιέσεις στην Κύπρο. Αυτό έκανε το 2006, εκτιμώντας ότι οι προβλέψεις του «σχεδίου Ανάν» ήταν προς όφελος της ελληνοκυπριακής πλευράς, και καλώντας την Ουάσιγκτον να «ενθαρρύνει» τους Ευρωπαίους να ασκήσουν την επιρροή τους προς την Κυπριακή Δημοκρατία για να επιδείξει αυτή «περισσότερο εποικοδομητική συμπεριφορά». Ομοίως, ζητούσε από την κυβέρνηση Μπους να προχωρήσει «σε συγκεκριμένα πολιτικά, οικονομικά και διπλωματικά βήματα για να εξέλθουν οι Τουρκοκύπριοι από τη διεθνή απομόνωση».

Στην ίδια έκθεση σημείωνε για τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις πως παρά τις διαφορές και διαφωνίες, Ουάσιγκτον και Αγκυρα έχουν ουσιαστικά κοινούς στόχους στο Ιράκ που είναι κυρίως η δημιουργία ενός ενιαίου, ομόσπονδου κράτους. Γι’ αυτό προτείνει την έναρξη ενός «τριμερούς διαλόγου» για τα κουρδικά ζητήματα με τη συμμετοχή των ΗΠΑ, της Τουρκίας και ηγετών των Κούρδων του Ιράκ, όπως και τη δημιουργία μιας «υψηλού επιπέδου επιτροπής αμερικανοτουρκικής συνεργασίας», που θα εγκαινιάσει ένα διμερή στρατηγικό διάλογο ασφάλειας.

Το CFR είχε παρέμβει και στην υπόθεση της Γιουγκοσλαβίας και του Κοσσόβου. Στέλεχός του προέβλεπε το 1996 κίνδυνο «έκρηξης στο Κόσοβο, όπου 2,5 εκατ. Αλβανόφωνοι ζητούν την ανεξαρτησία τους από την καταπιεστική πολιτική του Βελιγραδίου». Εκτιμούσε ακόμα ότι οι ενδεχόμενες συγκρούσεις στο Κόσσοβο είναι δυνατόν να επεκταθούν στην ΠΓΔΜ και να εμπλακούν η Ελλάδα, η Αλβανία και η Βουλγαρία και κατέληγε προτρέποντας «για την αποφυγή του κινδύνου αυτού χρειάζεται να παρέμβει η αμερικανική διπλωματία»… Που παρενέβη κατά τον γνωστό σε όλους μας τρόπο.

Το 2004 σε έκθεσή του για το Ιράκ προειδοποιούσε την κυβέρνηση Μπους για ρήγμα στις διατλαντικές σχέσεις και πρότεινε την εξεύρεση «συμβιβαστικών λύσεων» έντονου ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα, προκειμένου οι πλευρές στις δύο άκρες του Ατλαντικού να χρησιμοποιούν το ΝΑΤΟ από κοινού (και για «κοινά συμφέροντα») με στόχους την τρομοκρατία και την εξαπόλυση προληπτικών πολέμων σε «εξαιρετικές περιπτώσεις»…

Τι συζητάνε;
Είναι παραπάνω από προφανές ότι τέτοιου είδους ιδρύματα δεν είναι λέσχες φιλολογικών συζητήσεων. Μόνο και μόνο μια ματιά στον κατάλογο όσων τα επανδρώνουν ή τα χρηματοδοτούν, αρκεί για να καταλάβει κανείς το ρόλο που παίζουν στην προώθηση των συμφερόντων των μονοπωλίων ανά την υφήλιο. Κυβερνητικοί παράγοντες και άνθρωποι – κλειδιά της κρατικής μηχανής ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που έπαιξαν πρωτεύοντα ρόλο στην εξαπόλυση σειράς ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Μονοπώλια που μετά το πέρας των πολεμικών επιχειρήσεων ή και κατά τη διάρκειά τους, επέδραμαν για να λεηλατήσουν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές των χωρών που έγιναν στόχος των ιμπεριαλιστών.

Αποκαλυπτικό είναι και το γεγονός ότι στελέχη τους φαίνεται να μεταπηδούν από το ένα στο άλλο, αναλαμβάνοντας πάντα σημαντικούς ρόλους. Ενα μόνο παράδειγμα: Ο σημερινός πρόεδρος του CFR διετέλεσε αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Brookings…

Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στο δελτίο Τύπου που εξέδωσε για τη συνάντηση Τσίπρα – CFR σημειώνει τις «ιδεολογικοπολιτικές διαφορές» που διαπιστώθηκαν, μικρή αξία έχει. Αλλωστε, μετά την επίσκεψη στις ΗΠΑ, έγινε γνωστό ότι οι Αμερικάνοι συνομιλητές του Αλ. Τσίπρα θέλησαν να μάθουν τη θέση του για το ΝΑΤΟ, αλλά και για τον τρόπο λειτουργίας της βάσης της Σούδας, που γι’ αυτούς είναι στρατηγικής σημασίας. Η απάντηση που έλαβαν είναι ότι παρά τις όποιες ιδεολογικές διαφορές, δεν υπάρχει πρόθεση απεμπόλησης των δικαιωμάτων που απορρέουν για τη χώρα μας από την Ατλαντική Συμμαχία…

Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

ριζοσπάστης

* Ο τιτλος απο εδω