Ο ΣΥΡΙΖΑ και το «δόλωμα»

-- Πώς διαμορφώνεται διαχρονικά η στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση;

Αμεση αναστολή του μνημονίου (...) Ισχυρή και πετυχημένη διαπραγμάτευση των δανειακών μας υποχρεώσεων». Μ' αυτή τη θέση εμφανίστηκε ο Αλ. Τσίπρας ενώπιον του «εκλεκτού» ακροατηρίου του, στο Συνέδριο του «Economist» προχτές. Οποιος παρακολουθεί την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ τον τελευταίο χρόνο έχει ήδη αντιληφθεί ότι τα περί «κατάργησης του μνημονίου με ένα νόμο στη Βουλή», δεν ήταν παρά το «δόλωμα» για να βάλει στο τσεπάκι ψήφους, όπως ακριβώς έλεγε το ΚΚΕ πριν από τις εκλογές του Μάη. Το πλασάρισμά του σε αναβαθμισμένη θέση στο αστικό πολιτικό σκηνικό και η πρεμούρα του να διαχειριστεί από κυβερνητικό πόστο τις υποθέσεις των αστών, τον οδηγεί να εγκαταλείπει ακόμα και τα δημαγωγικά συνθήματα με τα οποία ψηφοθηρούσε στις περασμένες εκλογές. Μια αναδρομή είναι αποκαλυπτική:Τον Ιούνη του 2011, πριν φανούν εκλογές στον ορίζοντα και ενώ κυοφορούνταν η αντικατάσταση του δικομματισμού από το νέο δίπολο, ο Αλ. Τσίπρας μιλούσε για ένα «συνασπισμό εξουσίας» με αποστολή να «επαναδιαπραγματευτεί το μνημόνιο». Μπροστά στις εκλογές του Μάη, ο ΣΥΡΙΖΑ πόνταρε στην αντιμνημονιακή ρητορεία και έλεγε ότι η «κυβέρνηση της αριστεράς» θα καταργούσε το μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση, πάντα με παραμονή της χώρας στην ΕΕ και τα μονοπώλια ακλόνητα στην οικονομία.
Ελεγε χαρακτηριστικά: «Καταγγελία της δανειακής σύμβασης και του Μνημονίου» και «η πρώτη πράξη του νέου συνασπισμού εξουσίας με πυρήνα το ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η καταγγελία του μνημονίου». Στις 29/4/2012 ο Αλ. Τσίπρας δήλωνε ότι δεν αναγνωρίζει το μνημόνιο αφού: «Εχει υπογραφεί ερήμην της λαϊκής βούλησης. Η Ελλάδα πρέπει να καταγγείλει άμεσα το μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση»...

Αμέσως μετά και ενόψει των εκλογών του Ιούνη, άρχισε να τα «στρίβει» στα σαλόνια των αστών, αν και δεν εγκατέλειψε την αντιμνημονιακή ρητορεία από τα μπαλκόνια. Με τον Γ. Δραγασάκη να δηλώνει «δε μιλάμε για μονομερείς ενέργειες (...) αλλά για επαναδιαπραγμάτευση». Και με τον Αλ. Τσίπρα στην περιβόητη επιστολή του προς τους αξιωματούχους της ΕΕ να μιλάει για «επανεξέταση της στρατηγικής» του μνημονίου, ενώ σε συνέντευξή του στη ΝΕΤ δήλωνε: «Ο ελληνικός λαός θα χρειαστεί να κάνει θυσίες, αλλά τουλάχιστον οι θυσίες αυτές θα έχουν ένα αντίκρισμα». Κάπως έτσι, από την καταγγελία και την ακύρωση, έφτασε σήμερα να μιλάει για αναστολή και επαναδιαπραγμάτευση, προσθέτοντας με νόημα και την αντικατάσταση του μνημονίου με ένα νέο που ονομάζει «εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης». Με τι όρους όμως σκοπεύει να κάνει ακόμα και αυτή την αναδιαπραγμάτευση του μνημονίου; Είπε ο Αλ. Τσίπρας: «Βεβαίως έχουμε δεσμεύσεις στην Ευρωπαϊκή Ενωση, τις δεσμεύσεις αυτές δε θα τις απεμπολήσουμε (...) ότι το εθνικό σχέδιο ανόρθωσης και ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας θα είναι (...) φυσικά μέσα στα πλαίσια της υλοποίησης των γενικότερων δεσμεύσεων που προκύπτουν από τις συνθήκες (...) Θα έχει στόχο τη δίκαιη δημοσιονομική εξυγίανση και εξισορρόπηση, ένα σχέδιο που θα έχει στόχο διαρθρωτικές αλλαγές». Αρα, διαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης με δεδομένα τα συμφωνηθέντα με την ΕΕ και τις γενικές κατευθύνσεις της στρατηγικής της, που είναι πέρα για πέρα αντιλαϊκές, επειδή στηρίζουν την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων.

Μια ακόμα πλευρά: Η δανειακή σύμβαση, που ψηφίστηκε στις 12 Φλεβάρη 2012 στη Βουλή και την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι σέβεται απολύτως, προβλέπει ρητά και κατηγορηματικά: «Η διαθεσιμότητα αυτής της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης εξαρτάται από τη συμμόρφωση της Ελλάδας με τα μέτρα που εκτίθενται στο Μνημόνιο και την κατανομή των εσόδων αυτής της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης σύμφωνα με τους όρους της παρούσας Σύμβασης, του Μνημονίου και της Σύμβασης Συγχρηματοδότησης» (σελίδα 59, παράγραφος 8 της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου). Αρα, δανειακή σύμβαση και μνημόνιο είναι ένα και το αυτό. Και επιπλέον, το μνημόνιο δε φτιάχθηκε μόνο για να συμμαζευτούν τα δημοσιονομικά, αλλά για να αποτελέσει το όχημα της υλοποίησης προαποφασισμένων αντεργατικών - αντιλαϊκών ανατροπών, που συντείνουν στο να γίνει φτηνότερη η εργατική δύναμη. Τα ίδια μέτρα παίρνονται σε όλη την ΕΕ/Ευρωζώνη, με ή χωρίς μνημόνιο.Η ΕΕ, απέναντι στην οποία λεονταρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει καμιά ανησυχία από το ενδεχόμενο να κυβερνήσει. Απόδειξη γι' αυτό είναι τα λόγια του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας Β. Σόιμπλε, όταν ρωτήθηκε, στο πλαίσιο συνέντευξής του στα «ΝΕΑ», για τη συνάντησή του στις αρχές του χρόνου στο Βερολίνο με τον Αλ. Τσίπρα. Είπε: «Ηταν μια καλή συζήτηση. Ενθάρρυνα τον κ. Τσίπρα να υποστηρίξει τη γραμμή μεταρρυθμίσεων της κυβέρνησης Σαμαρά και διατύπωσα την πεποίθησή μου ότι αυτός ο δρόμος είναι ο μόνος που διασφαλίζει την επιστροφή της Ελλάδας στην ευημερία για όλους. Δεν έμεινα με την εντύπωση ότι βλέπει την κατάσταση εντελώς διαφορετικά. Το μήνυμά του ήταν ότι βλέπει την αναγκαιότητα για μεταρρυθμίσεις σε βάθος, αλλά ότι οι μεταρρυθμίσεις αυτές θα πρέπει να υλοποιηθούν δίκαια, κάτι που κατανοώ απολύτως»...

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ