Farewell to the Proletariat ...

Από το Lenin Reloaded

"Το κλασσικό αναλυτικό σχήμα της κοινωνίας των δύο τρίτων, που εισήγαγε στην ευρωπαϊκή πολιτική σκέψη τη δεκαετία του '80 ο γερμανός σοσιαλδημοκράτης πολιτικός και διανοούμενος Πέτερ Γκλοτς, έχει αντιστραφεί: είναι τα δύο τρίτα – και όχι το ένα τρίτο – που δυστυχούν πλέον ή ζουν σε μεγάλη ανασφάλεια".   Aπο την ομιλία του προέδρου του ΣΥΝ στην πρόσφατη παρουσίαση του προγράμματος του.

Ο P. Glotz υποστήριζε την εγκατάλειψη της ταξικής πολιτικής στο όνομα-για άλλη μια φορά- της έλευσης της μετά-βιομηχανικής κοινωνίας, του "ηλεκτρονικού πολιτισμού' που υποτίθεται ότι θα καταργούσε τα έθνη-κράτη, θα έφερνε στο προσκήνιο "νέα" κινήματα αντί του εργατικού κλπ.. Στό "Μανιφέστο" του το 1987 υποστήριζε ότι "η παθιασμένη εμμονή στην προχθεσινή ταξική ανάλυση και η ωραιότερη έκκληση στο κοινά συμφέροντα δεν ξεγελούν κανέναν πιά"(1). Παρόμοιες απόψεις είχε εκφράσει και ο A.Gorz στο βιβλίο του "Αντίο Προλεταριάτο" το 1986. Από τότε βέβαια βρέθηκαν και άλλοι διανoούμενοι που προσπάθησαν να πείσουν τους εργαζόμενους ότι δεν είναι εργαζόμενοι, τους εκμεταλλευόμενους στον καπιταλισμό, ότι ο καπιταλισμός που τους εκμεταλλέυεται δεν είναι Καπιταλισμός, ότι η ενσωμάτωση σε κάποια μορφή καπιταλισμού είναι ο πιο σωστός δρόμος για τον σοσιαλισμό κλπ. Τελευταίο παράδειγμα ο S. Zizek.

Ο εκφυλισμός της σημερινής αριστερής διανόησης δεν είναι βέβαια άσχετος με την απουσία ταξικού και κομμουνιστικού ρεύματος σε διεθνές επίπεδο. Η κατάληξη είναι, όπως και σε προηγούμενες περιόδους, πίσω απο τα θεωρητικά εγχειρήματα να κρύβεται η υποστήριξη ανέφικτων σοσιαλδημοκρατικών πολιτικών, ιμπεριαλιστικών μηχανισμών τύπου Ε.Ε η ΝΑΤΟ και τελικά η άρνηση της κομμουνιστικής προοπτικής, της μόνης ελπίδας που έχουν σήμερα οι εργαζόμενοι. Παραθέτουμε δύο παραδείγματα απο διανούμενους που ανακοίνωσαν την στήριξη στον ΣΥΡΙΖΑ μέσα απο εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και απο εκδήλωση συνιστώσας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Έτσι και αλλιώς η τελευταία είναι "παράλληλο" εγχείρημα του οποίου οι ψήφοι της 6ης Μαίου αποτελούν σοβαρή παρακαταθήκη για την αριστερή σοσιαλδημοκρατία. Παρακατήθηκη που θα αποδειχτεί εξαιρετικά χρήσιμη στις 17 Ιουνίου όπου ένα μεγάλο μέρος του θα αιμοδοτήσει την "αριστερή διακυβέρνηση". Τίποτα δεν πάει χαμένο.........

Η ενσωμάτωση αυτής της "αριστεράς" (που θα ενταθεί και θα ολοκληρωθεί μετά τις εκλογές) κάνει ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη για την Μαρξιστική κριτική, την ταξική οργάνωση του εργατικού κινήματος και την υπεράσπιση της Κομμουνιστικής προοπτικής. Και κυρίως με κριτήριο την συμβολή στην πάλη για την άμεση έξοδο απο την Ε.Ε και την οικοδόμηση μιας άλλης οικονομίας και εξουσίας υπέρ των εργαζομένων. Γιατί δεν αρκεί η "δικάιωση" όσων είχαν-σωστά- εντοπίσει αυτά που έρχονται....

1. Glotz P-Μανιφέστο για μια ευρωπαική αριστερά-εκδόσεις Οδυσσέας σελ, 37

Πηγή: Praxis