Παναττική Απεργία 17 Γενάρη 2012 (Ομόνοια)

Ο δικός τους πλούτος εξαρτάται από τη δική μας φτώχεια.

Το μαυρο μέτωπο της συγκυβέρνησης (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ), με τις «ευλογίες» της ΕΕ, του ντόπιου κεφαλαίου και την ολόπλευρη στήριξη των αστικών ΜΜΕ, φέρνει νεα μετρα, εξαθλιώνει ακόμα περισσότερο τη λαϊκή οικογένεια, εντείνει την ιδεολογική τρομοκρατία, απειλεί και εκβιάζει. Οι βιομήχανοι ζητούν και άλλα μετρα. Απαιτούν νέες παρεμβάσεις στις συλλογικές συμβάσεις με δραστική μείωση των μισθών κι επιδομάτων, ζητούν ακόμα μεγαλύτερη ευελιξία, δραστικές περικοπές στις εργοδοτικές εισφορές για την ασφάλιση (προτείνουν για αρχή -10%), νέες φορολογικές ελαφρύνσεις.

Η επίθεση δεν καίει το σπίτι του διπλανού μας. Η ανεργία, οι απολύσεις, η φτώχεια βρίσκονται σε κάθε σπίτι και συνεχώς θα μεγαλώνουν. Η μαζική απλήρωτη εργασία και η επίθεση σε ολους τους κλάδους, αυξάνεται.


Δεν αντέχουμε. Δεν μας αξίζει τέτοια ζωη.

Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας

Το λεκανοπέδιο της Αττικής να γίνει «Χαλυβουργία»

Σε αυτήν την κλιμακωμένη επίθεση υπάρχει διέξοδος. Η λύση δεν ειναι η υποταγή, ούτε να σιχτιρίζουμε απο απόσταση για το κακό το ριζικό μας. Οι εργαζόμενοι στην Ελληνική Χαλυβουργία βρίσκονται σε απεργία πάνω απο δύο μήνες. Αρνήθηκαν να υποταχτούν στην εκ περιτροπής εργασια, στους μισθούς των 500ευρω, στην τρομοκρατία και τις μαζικές απολύσεις. Δείχνουν το δρόμο

Η επίθεση του Βιομηχάνου Μάνεση της Ελληνικής Χαλυβουργίας στα εργατικά δικαιώματα δεν αφορα μονο τους χαλυβουργους. Μας αφορά ολους. Ο Μάνεσης λειτουργεί ως πιλότος στη συντονισμένη επίθεση της εργοδοσίας σε κάθε δικαίωμα της εργατικής τάξης, επιχειρεί να υλοποιήσει τα όσα έχει αποφασίσει η τάξη του για κάθε κλάδο και εργατικό χώρο.

Η απεργία πρέπει να αποτελέσει έμπρακτη απάντηση στη γενικευμένη επίθεση της εργοδοσίας σε κάθε τόπο δουλειάς και ταυτόχρονα εκδήλωση αλληλεγγύης πέρα από τους χαλυβουργούς και στους εργαζόμενους που βρίσκονται όλο αυτο το διάστημα σε πολυήμερες κινητοποιήσεις σε δεκάδες τόπους δουλειάς.

Η καλύτερη αλληλεγγύη στον αγώνα των απεργών χαλυβουργών, είναι να πολλαπλασιαστούν οι χαλυβουργίες, να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους εργαζόμενοι και σωματεία σε επιχειρήσεις και κλάδους. Κάθε εργατικός χώρος να γίνει κάστρο αντίστασης.