«Κάνω στριπτίζ μπροστά σε διαδικτυακές κάμερες για να πληρώνω τις σπουδές μου»-ΒΡΕΤΑΝΙΑ Η νεολαία στο «σφυρί», ψυχή τε και σώματι

ΒΡΕΤΑΝΙΑ

Η νεολαία στο «σφυρί», ψυχή τε και σώματι

Η κατάπτωση του συστήματος: Ολο και περισσότεροι νέοι «εργάζονται» στη «βιομηχανία του σεξ» για να πληρώσουν τα δίδακτρα των πανεπιστημίων

Από φοιτητικές διαμαρτυρίες στο Λονδίνο το Δεκέμβρη του 2010

«Κάνω στριπτίζ μπροστά σε διαδικτυακές κάμερες για να πληρώνω τις σπουδές μου», θα δηλώσει η 25χρονη Εμα Γκριν και δυστυχώς δεν είναι η μόνη που καταφεύγει στη «βιομηχανία του σεξ» για να μπορέσει να συνεχίσει τις σπουδές της.
Ολοένα και περισσότεροι φοιτητές και φοιτήτριες φτάνουν σε αυτό το σημείο ως «λύση» για να πληρώσουν τα δίδακτρα των σπουδών τους, αφού το κόστος διαβίωσης και τα ποσοστά ανεργίας καθιστούν αδύνατη την πληρωμή των εξόδων τους.
Περσινή έρευνα Πανεπιστημίου του Λονδίνου ανέφερε ότι το 16% των φοιτητών
ήταν πρόθυμο να καταφύγει στην πορνεία προκειμένου να εξασφαλίσει τα δίδακτρά του, ενώ ένα επιπρόσθετο 11% δήλωνε πρόθυμο να εργαστεί σε γραφείο συνοδών. Ανάλογη έρευνα του Πανεπιστημίου του Λιντς ανέφερε ότι το 25% των στριπτιζέζ και των εξωτερικών χορευτριών είναι φοιτήτριες. Σε αυτή την κατηγορία προφανώς εντάσσεται και η 25χρονη Εμα που δηλώνει ότι κερδίζει 200 λίρες τη βδομάδα στην εταιρεία που απασχολείται, την «Got Webcams», για τρεις ώρες διαδικτυακό στριπτίζ την ημέρα, χρήματα που της επιτρέπουν να μπορεί να πληρώνει τα δίδακτρα καθώς ζει με τους γονείς της. «Πριν ήμουν σε απελπισία καθώς με το ζόρι επιβίωνα με 40 λίρες την εβδομάδα ενώ το φοιτητικό χρέος με είχε πνίξει»... «εάν βρω δουλειά πλήρους απασχόλησης θα σταματήσω».
Ομως η Εμα Γκριν και δεκάδες άλλοι χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριες που στρέφονται στη «βιομηχανία του σεξ», αλλά και άλλοι που στρέφονται στον τζόγο ή γίνονται οικειοθελώς πειραματόζωα αφού λαμβάνουν μέρος σε ιατρικά πειράματα, για τη χρηματοδότηση των σπουδών τους, είναι «καταδικασμένοι» να συνεχίσουν να υποθηκεύουν τη ζωή τους για τα αυτονόητα και ένα αβέβαιο και σκοτεινό μέλλον.
«Καταδικασμένοι», καθώς από το 2012 τα δίδακτρα τριπλασιάζονται, οι κοινωνικές δαπάνες συνθλίβονται - μεταξύ αυτών και το επίδομα για τους μαθητές και φοιτητές μεταξύ 18 και 29 ετών (Education Maintenance Allowance - EMA) - οι περικοπές για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση είναι συντριπτικές, η ανεργία ειδικά μεταξύ των νέων θερίζει, ενώ και με τις συνολικές περικοπές της κυβέρνησης υπό τον Ντέιβιντ Κάμερον οι οικογένειες βυθίζονται στην ανέχεια.

Προνόμιο των λίγων η Παιδεία

Το νομοσχέδιο για τον τριπλασιασμό των διδάκτρων, υιοθετώντας πλήρως την έκθεση της επιτροπής Μπράουν, ήταν από τα πρώτα που έφερε προς έγκριση στο Βρετανικό Κοινοβούλιο η κυβέρνηση Κάμερον, δείχνοντας σαφώς τις προθέσεις της: Η Παιδεία και ειδικά η Ανώτατη να αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο των τέκνων της ολιγαρχίας και ορισμένων που θα τύχουν της φιλανθρωπίας τους. Προφανώς ορισμένων που θα επιλεγούν να διαδραματίσουν συγκεκριμένο ρόλο ή να λειτουργήσουν ως άλλοθι.
Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι επικεφαλής της επιτροπής «ειδικών» ήταν ο λόρδος Τζον Μπράουν, πρώην γενικός διευθυντής του πετρελαϊκού κολοσσού ΒΡ. Μάλλον αναμενόμενο, λοιπόν, ότι το πρώτο συμπέρασμα της επιτροπής ήταν ότι θα πρέπει να αυξηθούν τα δίδακτρα. Για την ακρίβεια, πρότεινε την πλήρη απελευθέρωση των διδάκτρων ώστε να μειωθούν οι σχετικές κρατικές δαπάνες, στο πλαίσιο υποτίθεται της αναθεώρησης των δημοσίων δαπανών που επιτάσσει το έλλειμμα - ρεκόρ της Βρετανίας. Το νομοσχέδιο φυσικά δεν προχώρησε στην πλήρη απελευθέρωση, αλλά ορίζοντας ανώτατο πλαφόν τις 9.000 λίρες στερλίνες (7.650 ευρώ) από το μέχρι πρότινος ανώτατο όριο των 3.225 στερλινών ετησίως ως ανώτατο όριο των διδάκτρων για κάθε φοιτητή. Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό, η χρηματοδότηση των πανεπιστημίων θα μειωθεί κατά 1,2 δισεκατομμύρια στερλίνες μέχρι το 2014. Εκτός του τριπλασιασμού των διδάκτρων, τέσσερα στα πέντε ιδρύματα πρέπει να προβούν σε περικοπές για την εξοικονόμηση πόρων, που συνεπάγεται ότι θα απολυθούν περί τους 7.000 εργαζόμενοι και πολλά τμήματα θα κλείσουν αφήνοντας στον αέρα περίπου 200.000 φοιτητέςόπως ανέφερε πέρσι άρθρο των βρετανικών «Times».
Αξίζει να σημειωθεί ότι η δημόσια δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση έπαψε να ισχύει εδώ και χρόνια στη Βρετανία, όπου ισχύει το καθεστώς της πληρωμής διδάκτρων. Αυτή είναι η «κληρονομιά» που άφησαν στη νεολαία της Βρετανίας οι κυβερνήσεις Θάτσερ, Μέιτζορ, Μπλερ, Μπράουν.
Εως το 2000 το κόστος της απόκτησης πρώτου πτυχίου ήταν μόλις 1.000 λίρες ετησίως, ποσό το οποίο διπλασιάστηκε το 2006 επί κυβερνήσεων των νέων Εργατικών, του Τόνι Μπλερ εννοείται, και οδήγησε σε μείωση κατά 7,1% του αριθμού των φοιτητών, ενώ το 2009 η μείωση ξεπέρασε το 10% καθώς αδυνατεί να καλύψει τα δίδακτρα.

Στον κλοιό της φτώχειας και της ανεργίας

Η κατάσταση θα επιδεινωθεί καθώς ο τριπλασιασμός των διδάκτρων σε συνδυασμό με τις περικοπές, σύμφωνα με πανεπιστημιακούς καθηγητές, θα οδηγήσουν αφ' ενός στην αφαίρεση του δικαιώματος στη μόρφωση από εκατοντάδες χιλιάδες νέους και αφ' ετέρου στην πτώση του επιπέδου σπουδών.
Η καπιταλιστική κρίση και η τεράστια ανεργία που πλήττουν ήδη χιλιάδες οικογένειες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος οδηγούν τους νέους είτε να αναζητήσουν δουλειά σε χαμηλά αμειβόμενα επαγγέλματα ή στην καλύτερη περίπτωση να φοιτήσουν σε πανεπιστήμια και σχολές δεύτερης και τρίτης επιλογής λόγω των πιο χαμηλών διδάκτρων.
Ωστόσο, η κατάσταση στην αγορά εργασίας είναι αποτρεπτική, αφού η ανεργία έχει απογειωθεί και αναμένεται να αγγίξει σχεδόν τα 3 εκατομμύρια μέσα στο 2012, καθώς η Βρετανία θα αντιμετωπίσει το 2012 τις δυσκολότερες συνθήκες στην αγορά εργασίας των δύο τελευταίων δεκαετιών, σύμφωνα με ανακοίνωση του Συνδέσμου Επαγγελματιών Διαχείρισης Ανθρώπινων Πόρων (Chartered Institute of Personnel and Development).
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε ο Σύνδεσμος, ο αριθμός των ανέργων εκτιμάται ότι θα φθάσει τα 2,85 εκατομμύρια στο τέλος του 2012 και ότι το ποσοστό ανεργίας θα αυξηθεί στο 8,8%.
Πρόκειται για μία ρεαλιστικότατη απεικόνιση του ζόφου της βρετανικής οικονομίας και για εκτιμήσεις μάλλον μετριοπαθείς, δεδομένου ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει ανακοινώσει η στατιστική υπηρεσία της Βρετανίας, η ανεργία στη χώρα αυξήθηκε στο τρίμηνο έως τον Οκτώβρη του 2011 στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 17 ετών, φθάνοντας το 8,3%, με τον αριθμό των ανέργων να φθάνει τα 2,64 εκατομμύρια, τον υψηλότερο εδώ και μία δεκαπενταετία.
Τα πραγματικά «πρόβατα επί σφαγή», οι νέοι ηλικίας 16 ως 24 ετών το τρίμηνο Ιούλη - Σεπτέμβρη έφτασαν τα 1,02 εκατομμύρια, αριθμός που βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο από το 1992. Το 22% των νεαρών Βρετανών που δεν ακολουθούν πλήρες ακαδημαϊκό πρόγραμμα είναι χωρίς δουλειά. Το ποσοστό αυτό είναι αυξημένο κατά 1,2% σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο κατά το οποίο είχε επίσης καταγραφεί αύξηση κατά 1,8%! Αυτή τη στιγμή, πάνω από τα δύο πέμπτα της βρετανικής νεολαίας έχουν υπάρξει ή είναι άνεργοι για πάνω από 6 μήνες, ενώ σύμφωνα με αναλυτές τουλάχιστον το 1/3 των σημερινών άνεργων νέων θα αποτελέσει τους εξαθλιωμένους γονείς του 2020!
Συνεπώς για τους φοιτητές η αναζήτηση μιας θέσης εργασίας ώστε να υποστηρίξουν οικονομικά τις σπουδές τους είναι αδιέξοδο. Ούτε όμως και οι οικογένειες τους, κυρίως αυτών από χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, μπορούν να τους στηρίξουν καθώς σύμφωνα με τα πορίσματα της έρευνας της εταιρείας «Deloitte» το 1/5 των βρετανικών νοικοκυριών υπέστη σημαντική μείωση των εσόδων του το τελευταίο τρίμηνο του χρόνου, μείωση που αποδίδεται σε ένα συνδυασμό παραγόντων: Ανεργία, μείωση ή και εξάλειψη επιδομάτων και μπόνους παραγωγικότητας, μείωση των υπερωριών ή διευρυμένη μερική απασχόληση. Επίσης η έρευνα αναφέρει ότι η άνοδος του πληθωρισμού οδήγησε σε σημαντική αύξηση του κόστους ζωής καθώς το 44% των οικογενειών δαπανούν περισσότερα για τη διατροφή τους, 50% δαπανούν περισσότερο στις εταιρείες κοινής ωφέλειας και 37% περισσότερα για τις μεταφορές τους. Και όλα αυτά σε μία χώρα όπου πριν καν την επέλαση των περικοπών το 21,8% ζούσε σε καθεστώς φτώχειας, σύμφωνα με τα τελευταία επίσημα στοιχεία το 2009!
Αυτή η κατάντια του καπιταλιστικού συστήματος οδηγεί τους Βρετανούς νέους και φοιτητές να βγάλουν ...στο σφυρί τα μόνα που τους έχουν απομείνει: Ψυχή και σώμα.

Χριστίνα ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ