Τα συμπεράσματα όλα δικά σας ...
Από το http://www.costas-simitis.gr/content/81
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Όταν ο αιώνας μας θα έχει προσθέσει επάνω του δεκαετίες κι όταν κανένας από εμάς τους 300 εκπροσώπους του ελληνικού λαού δεν θα βρίσκεται στο Κοινοβούλιο εκείνοι που θα καταλαμβάνουν τις ίδιες θέσεις δεν θα ασχολούνται με κανένα από τα οικονομικά ζητήματα που σήμερα δημιουργούν είτε ελπίδα και αισιοδοξία, είτε αντίθεση και προβληματισμό στις πτέρυγες της αίθουσας.
Όταν η χώρα θα έχει προχωρήσει πολύ πιο μπροστά στον εκσυγχρονισμό της, θα έχει εδραιώσει την ευρωπαϊκή προοπτική της και θα είναι μια πιο Ισχυρή Ελλάδα, μια πιο Ισχυρή Κοινωνία συνοχής και αλληλεγγύης, ο πολιτικός αγώνας του σήμερα θα φαίνεται μακρινός στον λαό του αύριο, μια παράγραφος της ιστορίας απαλλαγμένη από κάθε φόρτιση.
Όμως, ένα γεγονός των ημερών μας θα χαρακτηρίζει την κοινωνία του αύριο και θα επηρεάζει αποφασιστικά την πραγματικότητα των επόμενων γενεών. Ένα γεγονός των ημερών μας σηματοδοτεί και εγκαινιάζει μια νέα εποχή διαφορετική και σίγουρα ασύλληπτη για τους κυβερνήτες, για τους πολιτικούς και για το λαό της Ελλάδας του '50, του '60 και του '70.
Και αυτό το γεγονός είναι η κυκλοφορία του Ευρώ στην Ελλάδα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Με την μεταπολίτευση χαράχθηκαν οι πρώτες γραμμές πάνω στο χάρτη με τις επιλογές για το μέλλον της χώρας.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έστρεψε την Ελλάδα προς την Ευρωπαϊκή Κοινότητα και ο Ανδρέας Παπανδρέου την οδήγησε με ασφάλεια και διορατικότητα. Έδωσε την Ελλάδα στους Έλληνες κι ενέπνευσε στο λαό δύναμη και υπερηφάνεια.
Στην πορεία της μεταπολίτευσης υπήρχαν περίοδοι που άλλοτε η πολιτική στάθηκε ανεπαρκής κι άλλοτε οι πολιτικοί έκαναν ατυχείς επιλογές δημιουργώντας συνθήκες κρίσης και αβεβαιότητας. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η απόφαση για την δημιουργία του Ευρώ και η υπογραφή της συνθήκης του Μάαστριχτ πριν 10 χρόνια δεν μπόρεσε να γίνει αντιληπτή από την κοινωνία μας ως μια απαρχή μιας νέας πορείας. Χάθηκε μέσα στη δίνη μιας γκρίζας εποχής, ενός κλίματος ηττοπάθειας, πολιτικών δικών, διχασμού και παρακμής.
Όμως, η ελληνική κοινωνία ενωμένη προχώρησε με αποφασιστικότητα και ξεπέρασε τις πολιτικές συμπληγάδες. Ο ελληνικός λαός απαίτησε κι επέβαλλε καθαρές λύσεις με την καθοριστική ψήφο του στην μεγάλη δημοκρατική παράταξη. Από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας η συναίνεση ήταν καθαρή, διαταξική, ευρεία και διακομματική - όχι μέσα σε αυτή τη αίθουσα, όσο κυρίως παντού στην κοινωνία, στην νεολαία, αλλά και στις μεγαλύτερες ηλικίες, στις γενιές του σήμερα που ο μόχθος και η δράση τους είναι η δύναμη που πάει την Ελλάδα μπροστά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η Νέα Δημοκρατία, κάτω από όλες τις ηγεσίες της δεν αντιστάθηκε στο Ευρώ. Η αποδοχή από πλευράς της Αντιπολίτευσης του εθνικού στόχου της ΟΝΕ είναι προς τιμήν των πολιτικών που ηγούνται της Δεξιάς παράταξης τα τελευταία χρόνια. Έκαναν όμως λάθος εκτιμήσεις, δεν παρουσίασαν ποτέ καμία αξιόπιστη πολιτική πρόταση και δεν προσέφεραν υπηρεσία στον τόπο όταν διαρκώς υπέκυπταν στον λαϊκισμό, στην υπερβολή, στον καιροσκοπισμό και στην ατέρμονη επίκληση μιας επερχόμενης καταστροφής.
Στην αίθουσα αυτή εκφράστηκαν χωρίς περίσκεψη, χωρίς μέτρο και χωρίς ευθύνη μεγαλόσχημες εκτιμήσεις ότι η Ελλάδα δεν θα κατόρθωνε να πετύχει το στόχο της. Υποστηρίχθηκε με πάθος πως το ΠΑΣΟΚ δεν θα μπορούσε να πραγματοποιήσει τις αλλαγές που θα οδηγούσαν στο Ευρώ. Τι έχει μείνει σήμερα από αυτές τις αγορεύσεις, πέρα από μια χρήσιμη διαπίστωση για την ποιότητα της κριτικής και για τα κίνητρα του αντιπολιτευτικού λόγου; Μήπως και αυτές οι θέσεις είναι «παρελθόν» με το οποίο δεν πρέπει να ασχολείται ο ελληνικός λαός, όπως μας προτρέπει η ΝΔ;
Όμως, ο ελληνικός λαός, με ενιαία βούληση και ενιαία πίστη στο στόχο, έδωσε απάντηση στην καταστροφολογία. Η χώρα που ως και τις αρχές του 1994 χαρακτηριζόταν από τους εταίρους της ως «ο ασθενής της Ευρώπης» που «έπρεπε να εγκαταλείψει την Ένωση» άρχισε σταθερά να ανατρέπει το εις βάρος της κλίμα στο εξωτερικό και να διαψεύδει τα επιχειρήματα όσων στο εσωτερικό προεξοφλούσαν την αποτυχία και στήριζαν σε αυτήν την πολιτική τους σταδιοδρομία.
Στην πορεία προς το Ευρώ δεν καταδικάστηκε μόνο μία σχολή πολιτικής σκέψης. Παράλληλα, άρχισε να ανατρέπεται η μεμψιμοιρία, ένα χαρακτηριστικό της ελληνικής κοινωνίας. Δεν είχαμε συνηθίσει σε καλά νέα, θεωρούσαμε πως είναι σπάνια κι έρχονται τυχαία. Και πως τα άσχημα ήταν σχεδόν μοιραίο να έρχονται και να συσσωρεύονται. Κάθε κακό νέο ήταν δικαιωμένο, το περιμέναμε. Κάθε καλό νέο ήταν κάτι απρόοπτο, σχεδόν δεν το πιστεύαμε. Σιγά - σιγά μαθαίνουμε ξανά σαν κοινωνία πως το πεπρωμένο μας το φτιάχνουμε εμείς, το διαμορφώνουμε με τις δικές μας δυνάμεις, την δική μας εργασία και την δική μας βούληση. Και πως τα πράγματα μπορούν να πάνε καλύτερα, αρκεί να εργαστούμε γι' αυτό, όλοι μαζί, με σοβαρότητα και υπευθυνότητα στα λόγια και στις πράξεις μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η κυκλοφορία του Ευρώ αλλάζει το πλαίσιο και τον προσανατολισμό της πολιτικής. Ενιαίες πολιτικές που διαμορφώνουν το μέλλον των λαών της Ευρώπης αποφασίζονται απ' όλες τις κυβερνήσεις μαζί και εφαρμόζονται σε ολόκληρη την ευρωζώνη. Η Ελλάδα του μέλλοντος είναι ταυτόσημη με την Ευρώπη του μέλλοντος. Το «ποια Ευρώπη θέλουμε», ταυτίζεται με το «ποια Ελλάδα θέλουμε».
Στις ευρωπαϊκές διασκέψεις και σε όλα τα όργανα της Ένωσης η Ελλάδα δίνει το παρόν και συμμετέχει ενεργά με θέσεις και πολιτικές προτάσεις. Την Ελλάδα που θέλουμε την χτίζουμε με την πολιτική μας εδώ, στην Βουλή των Ελλήνων, αλλά και με την ίδια αποφασιστικότητα, την ίδια ένταση και την ίδια ευθύνη στις Βρυξέλλες, στο Λάακεν, στην Νίκαια, στην Λισσαβόνα ή στην Στοκχόλμη. Την Ελλάδα και την Ευρώπη που θέλουμε θα συνεχίσουμε να την διαμορφώνουμε στην Βαρκελώνη, στην Σεβίλλη, στην Κοπεγχάγη, στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη το 2003, με την ελληνική Προεδρία. Οι αποφάσεις και οι πρωτοβουλίες της Προεδρίας μας θα είναι καθοριστικές για την διεύρυνση της Ένωσης, για την ένταξη της Κύπρου, για την κοινωνική Ευρώπη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Με το ευρώ, 12 κυρίαρχα και ανεξάρτητα ευρωπαϊκά κράτη ταξιδεύουμε μαζί στον κόσμο. Για να είναι το ταξίδι πιο ασφαλές, πιο δημιουργικό και πιο ελπιδοφόρο, θέλουμε και προωθούμε τις πρωτοβουλίες για μια πιο δημοκρατική οργάνωση της Ευρώπης, για μια Ευρώπη των λαών, για μια κοινωνική Ευρώπη χωρίς αποκλεισμούς. Για μια Ευρώπη προόδου και ανάπτυξης, κοινωνικής δικαιοσύνης και αλληλεγγύης. Για μια Ευρώπη του ενιαίου κοινωνικού χώρου. Με αυτή την πολιτική και την δράση μας στην Ελλάδα και στην Ένωση προχωράμε στην πραγματική και κοινωνική σύγκλιση. Οικοδομούμε τις συνθήκες για άνοδο του βιοτικού επιπέδου, για το «κλείσιμο της ψαλίδας», για μια Ελλάδα ισοδύναμη σε όλα με τους εταίρους της.
Το νέο ισχυρό μας νόμισμα, το νόμισμα της Ευρώπης που είναι νόμισμα της Ελλάδας, προσθέτει νέα δυναμική στην πολιτική πρωτοβουλία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για την υλοποίηση αυτού του οράματος. Το Ευρώ σηματοδοτεί την απόσταση που η χώρα μας έχει διανύσει και τους στόχους που η κοινωνία μας προχωρά για να κατακτήσει.
Η κυκλοφορία του σε 10 μέρες από σήμερα είναι ένας σταθμός στην πορεία που ενώνει την Ελλάδα με την Ευρώπη, που αλλάζει την Ελλάδα σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα. Ένας σταθμός για τον εθνικό στόχο του ελληνικού λαού, για την πραγματική και κοινωνική σύγκλιση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ένα μεγάλο και καθοριστικό κεφάλαιο της προσπάθειάς μας αποτελεί το «Σύμφωνο για μια Ισχυρή Κοινωνία». Με το «Σύμφωνο για μια Ισχυρή Κοινωνία» οικοδομούμε την Ελλάδα του 2004 και υλοποιούμε τους καθαρούς στόχους του ελληνικού λαού και του ΠΑ.ΣΟ.Κ.: Την Οικονομική Ανάπτυξη, το Νέο Κοινωνικό Κράτος, την ολόπλευρη ενδυνάμωση της διεθνούς θέσης της χώρας.
Ο εθνικός στόχος σήμερα είναι η Πραγματική και Κοινωνική Σύγκλιση. Στα επόμενα χρόνια, οι δαπάνες για κοινωνική προστασία προβλέπεται να αυξηθούν τόσο σε ονομαστικούς όρους όσο και ως ποσοστό του ΑΕΠ, έτσι ώστε να συγκλίνουμε με τον μέσο κοινοτικό όρο. Με αυτό το ρυθμό αύξησης, αναμένεται να καλυφθεί η διαφορά ως το 2004. Για πρώτη φορά στην ιστορία του Ελληνικού κράτους η χώρα διαθέτει Εθνικά Σχέδια Δράσης για την Κοινωνική Ενσωμάτωση και την Απασχόληση. Για πρώτη φορά η Ελλάδα έχει όλες τις δυνατότητες και τις προϋποθέσεις ώστε να προχωρήσει προς την σύγκλιση των εισοδημάτων με τα ευρωπαϊκά επίπεδα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Μόλις πριν από οχτώ χρόνια, το 1993, η Ελλάδα είχε το μεγαλύτερο δημοσιονομικό έλλειμμα στην Ε.Ε, το δεύτερο ταχύτερα αυξανόμενο δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ και πληθωρισμό τέσσερις φορές μεγαλύτερο από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ήταν μια χώρα που βρισκόταν στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης.
Σήμερα, οκτώ χρόνια αργότερα, βλέπουμε πόσο έχει αλλάξει η Ελλάδα. Όχι μόνο σταμάτησε τον κατήφορο και την οπισθοδρόμηση, αλλά πέτυχε να συμμετέχει ισότιμα στις ευρωπαϊκές διεργασίες, να συνδιαμορφώνει το ευρωπαϊκό αύριο. Συμπλήρωσε τον πρώτο χρόνο συμμετοχής στη ζώνη του ευρώ. Ξεπέρασε όλες τις διεθνείς κρίσεις που εκδηλώθηκαν το 2001 χωρίς το παραμικρό πρόβλημα. Όλα αυτά μοιάζουν τώρα αυτονόητα. Τόσο αυτονόητα, ώστε μερικοί, που δεν έχουν το θάρρος να αναγνωρίζουν επιτεύγματα φαντάζονται ότι υπάρχει κάποιος αυτόματος πιλότος. Δεν υπάρχει αυτόματος πιλότος. Είναι η δικιά μας πολιτική που τα εξασφαλίζει. Εξασφαλίζει την πρόοδο.
Ο προϋπολογισμός που κατατίθεται στη Βουλή έρχεται να διασφαλίσει αυτές τις κατακτήσεις των τελευταίων χρόνων. Να θωρακίσει ακόμη περισσότερο την οικονομία μας. Να καταστήσει την Ελλάδα πιο ισχυρή, πιο ανταγωνιστική, πιο ευνοϊκή στην επιχειρηματική πρωτοβουλία, πιο αποτελεσματική στην αντιμετώπιση της ανεργίας. Να ενισχύσει την κοινωνική αλληλεγγύη, να ολοκληρώσει την οικοδόμηση του κοινωνικού ιστού ασφάλειας.
Ο Προϋπολογισμός που καταθέτουμε δεν είναι «ένας ακόμα Προϋπολογισμός», αλλά ο πρώτος προϋπολογισμός αποκλειστικά σε ευρώ, ένα σημαντικό βήμα προς τον στόχο μας.
Πέρυσι, ο προϋπολογισμός του 2001, αμφισβητήθηκε έντονα και κατ' επανάληψη, κατά την κατάθεσή του και σε κάθε ευκαιρία καθ' όλη την διάρκεια του έτους. Η Αντιπολίτευση τον απεκάλεσε «πλασματικό» και αμφισβήτησε όλες τις εκτιμήσεις επάνω στις οποίες στηρίχθηκε. Διαψεύστηκε. Ο ρυθμός ανάπτυξης μέσα στο 2001, σε συνθήκες διεθνούς οικονομικής κρίσης και γεωπολιτικής αστάθειας, ήταν υπερδιπλάσιος του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Παράλληλα, ο προϋπολογισμός παρουσίασε πλεόνασμα της τάξης του 0,1%, ο πληθωρισμός κινήθηκε σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα και το δημόσιο χρέος μειώθηκε ως ποσοστό του ΑΕΠ σε επίπεδα κάτω του 100%, για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια.
Ο προϋπολογισμός του 2002 είναι ο δεύτερος πλεονασματικός προϋπολογισμός της χώρας μετά από 35 χρόνια. Η Αντιπολίτευση, όμως, τον αντιμετωπίζει με την γνωστή πάγια τακτική, πιστεύοντας προφανώς ότι ο ελληνικός λαός και οι εκπρόσωποί του στο Κοινοβούλιο δεν έχουν ούτε μνήμη, ούτε κρίση για να κρίνουν την μονότονη «πλασματολογία» και «εικονολογία».
Αγνοεί η Αντιπολίτευση τον ΟΟΣΑ, που προβλέπει ότι το 2002 η Ελλάδα θα έχει τον υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης ανάμεσα σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ, και μάλιστα 4%, δηλαδή υψηλότερο και από τη δική μας υπόθεση στον Προϋπολογισμό. Δεν πιστεύει η Αντιπολίτευση την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που ελέγχει, αποδέχεται, δημοσιοποιεί και συγκρίνει τα στοιχεία του Προϋπολογισμού με τα αντίστοιχα στοιχεία των υπολοίπων χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν κάνει η Αντιπολίτευση έστω και την παραμικρή ανάλυση για να διαπιστώσει ότι όποιον δείκτη δημοσιονομικής ευρωστίας κι αν επιλέξει, όποια μέθοδο και αν χρησιμοποιήσει, η πρόοδος της χώρας μας μετά το 1993, από χρόνο σε χρόνο είναι ξεκάθαρη και εμφανής.
Δεν διαβάζει η Αντιπολίτευση τις αναλύσεις των διεθνών αξιολογικών οίκων, οι οποίοι στη διάρκεια διακυβέρνησης της ΝΔ μείωσαν τη βαθμολογία της Ελλάδος, κατατάσσοντάς την στο σημείο της κατάρρευσης, δηλαδή ένα σκαλοπάτι πριν την κατηγορία του πολύ υψηλού κινδύνου, ενώ στη συνέχεια, επί ΠΑΣΟΚ, άρχισαν σταδιακά να αυξάνουν τη βαθμολόγηση; Δεν γνωρίζει ότι σήμερα είμαστε στην πρώτη κατηγορία, την κατηγορία Α. Και ότι η τελευταία αναβάθμιση έγινε μέσα στο 2001, όταν η Standard and Poor's μας ανέβασε ένα σκαλοπάτι, από Α- σε Α.
Δεν είδε η Αντιπολίτευση με πόση ψυχραιμία αντέδρασαν οι αγορές των ελληνικών ομολόγων μετά το τρομοκρατικό κτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου. Ότι, δηλαδή, αυτή τη φορά, δεν αυξήθηκαν καθόλου οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων σε σχέση με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά, όπως συνέβαινε στο παρελθόν σε περιόδους κρίσης. Δεν διερωτάστε το γιατί; Δεν βλέπετε αυτό που είναι προφανές σε όλους, ότι τώρα οι διεθνείς αγορές βλέπουν μια δυνατή Ελλάδα, που αντέχει στις κρίσεις; Ότι έχουν εμπιστοσύνη στην οικονομική μας πολιτική και τη δημοσιονομική μας πειθαρχία;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Τέσσερις σημαντικοί στόχοι σφραγίζουν τον Προϋπολογισμό:
Ο πρώτος είναι η οικονομική Σταθερότητα: Ο προϋπολογισμός του 2002 προβλέπει πλεόνασμα Γενικής Κυβέρνησης της τάξης του 0,8% και θέτει ως βασικό στόχο την περαιτέρω αποκλιμάκωση του δημόσιου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ. Παράλληλα, μειώνονται οι καταναλωτικές δαπάνες του Δημοσίου κατά 0,8%.
Ο προϋπολογισμός συμβάλλει καθοριστικά στην σταθερότητα της οικονομίας και στην επίτευξη χαμηλού πληθωρισμού, στοιχεία απαραίτητα για την εδραίωση ευνοϊκού επενδυτικού κλίματος. Η σταθερότητα που διασφαλίσαμε είναι το μέσο για να πετύχουμε υψηλότερους και διατηρήσιμους ρυθμούς αύξησης της παραγωγικότητας ώστε να βελτιώσουμε το βιοτικό επίπεδο όλων των πολιτών. Ο ελληνικός λαός με την ψήφο του, μας ανάθεσε να συνεχίσουμε την πολιτική αυτή.
Ο δεύτερος στόχος του Προϋπολογισμού είναι η αποφασιστική προώθηση του εκσυγχρονισμού και της ανάπτυξης: Ο προϋπολογισμός του 2002, πέρα από τη διασφάλιση της σταθερότητας ενισχύει την αναπτυξιακή προσπάθεια. Η ελληνική οικονομία συνεχίζει να αναπτύσσεται με υψηλούς ρυθμούς. Για 6η συνεχή χρονιά ο ρυθμός ανάπτυξης είναι μεγαλύτερος του ευρωπαϊκού μέσου όρου, ενώ για το 2001 είναι ο δεύτερος υψηλότερος στην Ευρώπη. Η επιτάχυνση της ανάπτυξης οδηγεί σε αύξηση των θέσεων απασχόλησης και στη μείωση του ποσοστού της ανεργίας.
Τη σημαντικότερη συμβολή στην οικονομική μεγέθυνση είχαν και έχουν οι επενδύσεις, που αυξήθηκαν ραγδαία την τελευταία οκταετία. Η Ελλάδα έχει σήμερα τον υψηλότερο ρυθμό αύξησης των επενδύσεων στην Ε.Ε. Για το 2001, εκτιμάται ότι η αύξηση των επενδυτικών δαπανών στην Ελλάδα ήταν της τάξης του 9% έναντι ποσοστού 0,9% για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρόμοιοι προβλέπονται να είναι οι ρυθμοί και του χρόνου.
Αρωγός της αναπτυξιακής μας πορείας είναι το τρίτο κοινοτικό πλαίσιο στήριξης. Με τα έργα του Γ' ΚΠΣ στοχεύουμε στον εκσυγχρονισμό των παραγωγικών δομών, στο μετασχηματισμό της παραγωγικής διαδικασίας και στην επίτευξη σταθερά αυξανόμενων ρυθμών αύξησης της παραγωγικότητας.
Με αυτό τον τρόπο υλοποιείται ο στόχος της πραγματικής σύγκλισης όχι μόνο σε επίπεδο εθνικής οικονομίας αλλά και σε επίπεδο περιφερειών. Η πολιτική μας συνέβαλε στην δημιουργία ενός πολυ-πολικού συστήματος ανάπτυξης της χώρας, όπου πολλές περιοχές αλλά και μια σειρά αστικών κέντρων της Ελλάδας απέκτησαν δυνατότητες αυτοτροφοδοτούμενης ανάπτυξης.
Ο τρίτος στόχος είναι η αύξηση της απασχόλησης, η τόνωση της επιχειρηματι-κότητας και η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας.
Η αύξηση της απασχόλησης αποτελεί προτεραιότητά μας. Η ανεργία παραμένει σε επίπεδα που ενοχλούν. Στον στόχο της μείωσή της εστιάζονται σημαντικά μέτρα της οικονομικής μας πολιτικής. Τα έργα του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Απασχόληση. Πέρα από αυτά δίνονται φορολογικά κίνητρα σε επιχειρήσεις αν αυξήσουν την απασχόληση και ενισχύεται μεταξύ άλλων η πρόσληψη ανέργων. Ο δείκτης μέσης ετήσιας ποσοστιαίας αύξησης απασχόλησης στην Ελλάδα είναι σταθερά μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο δείκτη για το μέσο όρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό όμως δεν μας ικανοποιεί. Θέλουμε ακόμη καλύτερα αποτελέσματα.
Τα τελευταία χρόνια έχουμε κάνει σημαντικά βήματα προς την κατεύθυνση απλοποίησης των διαδικασιών για την έναρξη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Μειώσαμε τη γραφειοκρατία για σύσταση εταιριών.
Υλοποιούμε μέτρα όπως η κατάργηση χαρτοσήμου, η μείωση συντελεστή φορολόγησης κερδών έως 2,5%, ανάλογα με την αύξηση της απασχόλησης.
Η ένταξη στην ΟΝΕ μας προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία για την απόκτηση ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων, τα οποία θα μας επιτρέψουν να έχουμε μια ισχυρή παρουσία στο νέο ανταγωνιστικό περιβάλλον. Με τα φορολογικά κίνητρα για συγχωνεύσεις, ενισχύουμε τη δημιουργία ισχυρών επιχειρηματικών μονάδων για εκμετάλλευση οικονομιών κλίμακας, καθώς και τεχνολογικής και οργανωτικής αναβάθμισής τους.
Στην ενιαία αγορά της Ευρώπης είναι καθοριστική η ανάγκη για συνεχή προσπάθεια να ενισχύουμε τις δραστηριότητες που προσθέτουν αξία και έχουν ποιότητα, ώστε να είναι αυτές που θα προσδιορίσουν εφεξής τον προσανατολισμό της ελληνικής οικονομίας. Πρόκειται για τις δραστηριότητες που στηρίζονται στις νέες τεχνολογίες, χαρακτηρίζονται από υψηλή επιχειρηματικότητα και δημιουργούν νέες θέσεις εξειδικευμένης απασχόλησης.
Ο τέταρτος στόχος είναι η ενίσχυση της κοινωνικής δικαιοσύνης, της κοινωνικής αλληλεγγύης και του κοινωνικού κράτους.
Οι συνολικές δαπάνες για αποδοχές προσωπικού του Προϋπολογισμού αυξάνονται κατά 6,8% για τους μισθούς και κατά 4,9% για τις συντάξεις. Το 1999 και το 2000 θεσμοθετήθηκαν και ίσχυσαν μια σειρά από σημαντικές φοροαπαλλαγές. Αυτές έγιναν εφικτές γιατί τα έσοδα αυξάνονται εξαιτίας του υψηλού ρυθμού ανάπτυξης και της διεύρυνσης της φορολογικής βάσης. Επειδή η αναπτυξιακή πολιτική μας συνεχίζει να αποδίδει καρπούς, προχωράμε στην αύξηση κατά 20% του αφορολόγητου ορίου για όλους τους φορολογούμενους. Αυξάνουμε το αφορολόγητο στα 8.423 ευρώ (ή 2 εκατομμύρια 870 χιλιάδες δραχμές) για μισθωτούς και συνταξιούχους και καταργώντας την κλίμακα 5%.
Επιπλέον, από 1.1.2002 καλύπτουμε όλες τις κοινωνικές παροχές για τις οποίες δεσμευτήκαμε. Αναφέρω επιγραμματικά:
Ταυτόχρονα, με τον Προϋπολογισμό του 2002 δίνουμε για ένα ακόμα έτος, μια νέα, ακόμα πιο αποφασιστική έμφαση στην Παιδεία και την Υγεία.
Θεμελιώνουμε, με βαθιά πίστη, μια νέα αντίληψη για την εκπαίδευση. Μια δυναμική αντίληψη που την προσανατολίζει αποφασιστικά προς το μέλλον. Θέλουμε και επιδιώκουμε όλοι οι πολίτες να νιώθουν σιγουριά και ασφάλεια στα θέματα της υγείας τους. Θέλουμε όλοι οι ασθενείς να αντιμετωπίζονται και να εξυπηρετούνται από τους γιατρούς και τις μονάδες υγείας με σεβασμό, αξιοπρέπεια και σύγχρονα και αποτελεσματικά μέσα. Θέλουμε την κατοχύρωση και την ενίσχυση του εισοδήματος των συνταξιούχων.
Η αντιπολίτευση βλέπει στις διαπιστώσεις που έκανα ανεδαφικές θριαμβολογίες. Ποτέ δεν θριαμβολογήσαμε. Επικαλούμαστε γεγονότα. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι έχουμε πολλά προβλήματα να λύσουμε. Αλλά ξέρουμε πως να δουλέψουμε για να λύσουμε τα προβλήματα αυτά. Με την οικονομική μας πολιτική θα συνεχίσουμε την πορεία ανόρθωσης και αναβάθμισης της χώρας. Την πορεία μας για ένα νέο Κοινωνικό Κράτος. Διαπιστώνουμε πως πορεύονται οι άλλες χώρες. Βλέπουμε τα θετικά και τα προωθούμε, βλέπουμε τα αρνητικά και τα διορθώνουμε. Η δύναμή μας είναι ότι δεν είμαστε δογματικοί, ότι έχουμε τη θέληση και τα μέσα για τον κοινωνικό εκσυγχρονισμό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Σε μια εποχή που η διεθνής οικονομία βρίσκεται σε ύφεση, κατοχυρώνουμε την ασφάλεια της χώρας, τα εισοδήματα των Ελλήνων, τους κόπους και τις προσπάθειες του ελληνικού λαού. Με επίγνωση των δεδομένων που δημιούργησε το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου, θωρακίζουμε την οικονομία και προχωράμε με αυτοπεποίθηση στην εποχή του ευρώ.
Το ευρώ δεν θα ερχόταν ποτέ στην Ελλάδα αν δεν είχαμε κάνει βήματα μπροστά, αν δεν είχαμε πετύχει σημαντικές αλλαγές, αν δεν είχαμε εργαστεί με συνέπεια και σταθερότητα. Συνεχίζουμε με γνώμονα τις ίδιες αρχές και προωθούμε με αποφασιστικότητα τον εκσυγχρονισμό της χώρας. Το μέλλον μας χτίζεται πάνω στο ευρώ, η ευρωπαϊκή προοπτική εδραιώνεται και η πραγματική σύγκλιση επιταχύνεται.
Αυτή η στιγμή είναι η στιγμή των μεγάλων αναπτυξιακών ευκαιριών. Οι ευκαιρίες αυτές δεν θα υπάρχουν για πάντα. Μας προσφέρονται για περιορισμένο χρονικό διάστημα και γι' αυτό θα πρέπει να τις εκμεταλλευτούμε τα επόμενα τέσσερα με πέντε χρόνια. Έτσι θα μπορέσουμε να εδραιώσουμε μια ισχυρή οικονομία, μια κοινωνία με συνοχή και αλληλεγγύη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Για σήμερα, ας αφήσουμε στην άκρη τις αντεγκλήσεις και την συγκρουσιακή ρητορική, ας υπερβούμε τον πολιτικό τακτικισμό. Δεν υπάρχει έδαφος στην σημερινή συνεδρίαση για κομματική εκμετάλλευση.
Το θέμα που συζητάμε σήμερα δεν είναι ένας απλός ετήσιος Προϋπολογισμός, αλλά ο Προϋπολογισμός που εγκαινιάζει ουσιαστικά και δυναμικά την εποχή του ευρώ, την εποχή που οδηγεί στην Ισχυρή Κοινωνία, στην Ελλάδα της πραγματικής και κοινωνικής σύγκλισης.
Γι' αυτό καλώ ολόκληρη την εθνική αντιπροσωπεία να τολμήσει μία τομή με το παρελθόν, να εκφράσει το πνεύμα των ημερών, το πνεύμα της αλλαγής που έρχεται σε 10 μέρες από σήμερα. Να εκφράσουμε έμπρακτα την πλατειά συναίνεση που υπάρχει στην κοινωνία και να δείξουμε σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό μια ισχυρή και διακομματική πολιτική βούληση για το μέλλον.
Καλώ ολόκληρη την εθνική αντιπροσωπεία να ψηφίσει τον Προϋπολογισμό του 2002.
Να μπούμε στην νέα εποχή με τους νέους στόχους, τις νέες δράσεις σε εξέλιξη, τις νέες προκλήσεις για πρόοδο, εξέλιξη και δημιουργία. Να μπούμε σε αυτή την εποχή ενωμένοι, όλες οι πολιτικές δυνάμεις μαζί, στο όραμα για την Ελλάδα που ο ελληνικός λαός θέλει: Μια Ελλάδα που κερδίζει το παρόν και κατακτά το μέλλον. Μια Ελλάδα ισχυρή και σταθερή στην Ευρώπη στα χρόνια και στις δεκαετίες που έρχονται. Μια Ελλάδα πιο Ισχυρή, μια Κοινωνία ισχυρή και σύγχρονη, που προνοεί και παρέχει για όλα τα παιδιά της. Μια Ελλάδα που κατακτά μια Νέα Εθνική Αυτοπεποίθηση.
Σας ευχαριστώ.
Από το http://www.costas-simitis.gr/content/81
Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής για τον Οικονομικό Προϋπολογισμό του 2002
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Όταν ο αιώνας μας θα έχει προσθέσει επάνω του δεκαετίες κι όταν κανένας από εμάς τους 300 εκπροσώπους του ελληνικού λαού δεν θα βρίσκεται στο Κοινοβούλιο εκείνοι που θα καταλαμβάνουν τις ίδιες θέσεις δεν θα ασχολούνται με κανένα από τα οικονομικά ζητήματα που σήμερα δημιουργούν είτε ελπίδα και αισιοδοξία, είτε αντίθεση και προβληματισμό στις πτέρυγες της αίθουσας.
Όταν η χώρα θα έχει προχωρήσει πολύ πιο μπροστά στον εκσυγχρονισμό της, θα έχει εδραιώσει την ευρωπαϊκή προοπτική της και θα είναι μια πιο Ισχυρή Ελλάδα, μια πιο Ισχυρή Κοινωνία συνοχής και αλληλεγγύης, ο πολιτικός αγώνας του σήμερα θα φαίνεται μακρινός στον λαό του αύριο, μια παράγραφος της ιστορίας απαλλαγμένη από κάθε φόρτιση.
Όμως, ένα γεγονός των ημερών μας θα χαρακτηρίζει την κοινωνία του αύριο και θα επηρεάζει αποφασιστικά την πραγματικότητα των επόμενων γενεών. Ένα γεγονός των ημερών μας σηματοδοτεί και εγκαινιάζει μια νέα εποχή διαφορετική και σίγουρα ασύλληπτη για τους κυβερνήτες, για τους πολιτικούς και για το λαό της Ελλάδας του '50, του '60 και του '70.
Και αυτό το γεγονός είναι η κυκλοφορία του Ευρώ στην Ελλάδα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Με την μεταπολίτευση χαράχθηκαν οι πρώτες γραμμές πάνω στο χάρτη με τις επιλογές για το μέλλον της χώρας.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έστρεψε την Ελλάδα προς την Ευρωπαϊκή Κοινότητα και ο Ανδρέας Παπανδρέου την οδήγησε με ασφάλεια και διορατικότητα. Έδωσε την Ελλάδα στους Έλληνες κι ενέπνευσε στο λαό δύναμη και υπερηφάνεια.
Στην πορεία της μεταπολίτευσης υπήρχαν περίοδοι που άλλοτε η πολιτική στάθηκε ανεπαρκής κι άλλοτε οι πολιτικοί έκαναν ατυχείς επιλογές δημιουργώντας συνθήκες κρίσης και αβεβαιότητας. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η απόφαση για την δημιουργία του Ευρώ και η υπογραφή της συνθήκης του Μάαστριχτ πριν 10 χρόνια δεν μπόρεσε να γίνει αντιληπτή από την κοινωνία μας ως μια απαρχή μιας νέας πορείας. Χάθηκε μέσα στη δίνη μιας γκρίζας εποχής, ενός κλίματος ηττοπάθειας, πολιτικών δικών, διχασμού και παρακμής.
Όμως, η ελληνική κοινωνία ενωμένη προχώρησε με αποφασιστικότητα και ξεπέρασε τις πολιτικές συμπληγάδες. Ο ελληνικός λαός απαίτησε κι επέβαλλε καθαρές λύσεις με την καθοριστική ψήφο του στην μεγάλη δημοκρατική παράταξη. Από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας η συναίνεση ήταν καθαρή, διαταξική, ευρεία και διακομματική - όχι μέσα σε αυτή τη αίθουσα, όσο κυρίως παντού στην κοινωνία, στην νεολαία, αλλά και στις μεγαλύτερες ηλικίες, στις γενιές του σήμερα που ο μόχθος και η δράση τους είναι η δύναμη που πάει την Ελλάδα μπροστά.
Η είσοδος στην εποχή του Ευρώ είναι η προσφορά των γενεών αυτών στην Ελλάδα.
Το Ευρώ είναι η προσφορά των Ελλήνων του σήμερα στην Ελλάδα του σήμερα και του Αύριο.
Το Ευρώ το κέρδισε ο ελληνικός λαός με το σπαθί του.
Το Ευρώ είναι η προσφορά των Ελλήνων του σήμερα στην Ελλάδα του σήμερα και του Αύριο.
Το Ευρώ το κέρδισε ο ελληνικός λαός με το σπαθί του.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η Νέα Δημοκρατία, κάτω από όλες τις ηγεσίες της δεν αντιστάθηκε στο Ευρώ. Η αποδοχή από πλευράς της Αντιπολίτευσης του εθνικού στόχου της ΟΝΕ είναι προς τιμήν των πολιτικών που ηγούνται της Δεξιάς παράταξης τα τελευταία χρόνια. Έκαναν όμως λάθος εκτιμήσεις, δεν παρουσίασαν ποτέ καμία αξιόπιστη πολιτική πρόταση και δεν προσέφεραν υπηρεσία στον τόπο όταν διαρκώς υπέκυπταν στον λαϊκισμό, στην υπερβολή, στον καιροσκοπισμό και στην ατέρμονη επίκληση μιας επερχόμενης καταστροφής.
Στην αίθουσα αυτή εκφράστηκαν χωρίς περίσκεψη, χωρίς μέτρο και χωρίς ευθύνη μεγαλόσχημες εκτιμήσεις ότι η Ελλάδα δεν θα κατόρθωνε να πετύχει το στόχο της. Υποστηρίχθηκε με πάθος πως το ΠΑΣΟΚ δεν θα μπορούσε να πραγματοποιήσει τις αλλαγές που θα οδηγούσαν στο Ευρώ. Τι έχει μείνει σήμερα από αυτές τις αγορεύσεις, πέρα από μια χρήσιμη διαπίστωση για την ποιότητα της κριτικής και για τα κίνητρα του αντιπολιτευτικού λόγου; Μήπως και αυτές οι θέσεις είναι «παρελθόν» με το οποίο δεν πρέπει να ασχολείται ο ελληνικός λαός, όπως μας προτρέπει η ΝΔ;
Όμως, ο ελληνικός λαός, με ενιαία βούληση και ενιαία πίστη στο στόχο, έδωσε απάντηση στην καταστροφολογία. Η χώρα που ως και τις αρχές του 1994 χαρακτηριζόταν από τους εταίρους της ως «ο ασθενής της Ευρώπης» που «έπρεπε να εγκαταλείψει την Ένωση» άρχισε σταθερά να ανατρέπει το εις βάρος της κλίμα στο εξωτερικό και να διαψεύδει τα επιχειρήματα όσων στο εσωτερικό προεξοφλούσαν την αποτυχία και στήριζαν σε αυτήν την πολιτική τους σταδιοδρομία.
Στην πορεία προς το Ευρώ δεν καταδικάστηκε μόνο μία σχολή πολιτικής σκέψης. Παράλληλα, άρχισε να ανατρέπεται η μεμψιμοιρία, ένα χαρακτηριστικό της ελληνικής κοινωνίας. Δεν είχαμε συνηθίσει σε καλά νέα, θεωρούσαμε πως είναι σπάνια κι έρχονται τυχαία. Και πως τα άσχημα ήταν σχεδόν μοιραίο να έρχονται και να συσσωρεύονται. Κάθε κακό νέο ήταν δικαιωμένο, το περιμέναμε. Κάθε καλό νέο ήταν κάτι απρόοπτο, σχεδόν δεν το πιστεύαμε. Σιγά - σιγά μαθαίνουμε ξανά σαν κοινωνία πως το πεπρωμένο μας το φτιάχνουμε εμείς, το διαμορφώνουμε με τις δικές μας δυνάμεις, την δική μας εργασία και την δική μας βούληση. Και πως τα πράγματα μπορούν να πάνε καλύτερα, αρκεί να εργαστούμε γι' αυτό, όλοι μαζί, με σοβαρότητα και υπευθυνότητα στα λόγια και στις πράξεις μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η κυκλοφορία του Ευρώ αλλάζει το πλαίσιο και τον προσανατολισμό της πολιτικής. Ενιαίες πολιτικές που διαμορφώνουν το μέλλον των λαών της Ευρώπης αποφασίζονται απ' όλες τις κυβερνήσεις μαζί και εφαρμόζονται σε ολόκληρη την ευρωζώνη. Η Ελλάδα του μέλλοντος είναι ταυτόσημη με την Ευρώπη του μέλλοντος. Το «ποια Ευρώπη θέλουμε», ταυτίζεται με το «ποια Ελλάδα θέλουμε».
Στις ευρωπαϊκές διασκέψεις και σε όλα τα όργανα της Ένωσης η Ελλάδα δίνει το παρόν και συμμετέχει ενεργά με θέσεις και πολιτικές προτάσεις. Την Ελλάδα που θέλουμε την χτίζουμε με την πολιτική μας εδώ, στην Βουλή των Ελλήνων, αλλά και με την ίδια αποφασιστικότητα, την ίδια ένταση και την ίδια ευθύνη στις Βρυξέλλες, στο Λάακεν, στην Νίκαια, στην Λισσαβόνα ή στην Στοκχόλμη. Την Ελλάδα και την Ευρώπη που θέλουμε θα συνεχίσουμε να την διαμορφώνουμε στην Βαρκελώνη, στην Σεβίλλη, στην Κοπεγχάγη, στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη το 2003, με την ελληνική Προεδρία. Οι αποφάσεις και οι πρωτοβουλίες της Προεδρίας μας θα είναι καθοριστικές για την διεύρυνση της Ένωσης, για την ένταξη της Κύπρου, για την κοινωνική Ευρώπη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Με το ευρώ, 12 κυρίαρχα και ανεξάρτητα ευρωπαϊκά κράτη ταξιδεύουμε μαζί στον κόσμο. Για να είναι το ταξίδι πιο ασφαλές, πιο δημιουργικό και πιο ελπιδοφόρο, θέλουμε και προωθούμε τις πρωτοβουλίες για μια πιο δημοκρατική οργάνωση της Ευρώπης, για μια Ευρώπη των λαών, για μια κοινωνική Ευρώπη χωρίς αποκλεισμούς. Για μια Ευρώπη προόδου και ανάπτυξης, κοινωνικής δικαιοσύνης και αλληλεγγύης. Για μια Ευρώπη του ενιαίου κοινωνικού χώρου. Με αυτή την πολιτική και την δράση μας στην Ελλάδα και στην Ένωση προχωράμε στην πραγματική και κοινωνική σύγκλιση. Οικοδομούμε τις συνθήκες για άνοδο του βιοτικού επιπέδου, για το «κλείσιμο της ψαλίδας», για μια Ελλάδα ισοδύναμη σε όλα με τους εταίρους της.
- Μας κινητοποιεί το όραμα μιας Ελλάδας που ανατρέπει εμπόδια και ιστορικά προηγούμενα.
- Μας κινητοποιεί το όραμα μιας Ελλάδας που προχωρά σε μια νέα ακμή.
- Μας κινητοποιεί το όραμα μιας Ελλάδας που προβάλλει ως μια κοινωνία ισχυρή και σύγχρονη, δυναμική και ισότιμη στον ενιαίο κοινωνικό χώρο της Ευρώπης του μέλλοντος.
Το νέο ισχυρό μας νόμισμα, το νόμισμα της Ευρώπης που είναι νόμισμα της Ελλάδας, προσθέτει νέα δυναμική στην πολιτική πρωτοβουλία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για την υλοποίηση αυτού του οράματος. Το Ευρώ σηματοδοτεί την απόσταση που η χώρα μας έχει διανύσει και τους στόχους που η κοινωνία μας προχωρά για να κατακτήσει.
Η κυκλοφορία του σε 10 μέρες από σήμερα είναι ένας σταθμός στην πορεία που ενώνει την Ελλάδα με την Ευρώπη, που αλλάζει την Ελλάδα σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα. Ένας σταθμός για τον εθνικό στόχο του ελληνικού λαού, για την πραγματική και κοινωνική σύγκλιση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ένα μεγάλο και καθοριστικό κεφάλαιο της προσπάθειάς μας αποτελεί το «Σύμφωνο για μια Ισχυρή Κοινωνία». Με το «Σύμφωνο για μια Ισχυρή Κοινωνία» οικοδομούμε την Ελλάδα του 2004 και υλοποιούμε τους καθαρούς στόχους του ελληνικού λαού και του ΠΑ.ΣΟ.Κ.: Την Οικονομική Ανάπτυξη, το Νέο Κοινωνικό Κράτος, την ολόπλευρη ενδυνάμωση της διεθνούς θέσης της χώρας.
Ο εθνικός στόχος σήμερα είναι η Πραγματική και Κοινωνική Σύγκλιση. Στα επόμενα χρόνια, οι δαπάνες για κοινωνική προστασία προβλέπεται να αυξηθούν τόσο σε ονομαστικούς όρους όσο και ως ποσοστό του ΑΕΠ, έτσι ώστε να συγκλίνουμε με τον μέσο κοινοτικό όρο. Με αυτό το ρυθμό αύξησης, αναμένεται να καλυφθεί η διαφορά ως το 2004. Για πρώτη φορά στην ιστορία του Ελληνικού κράτους η χώρα διαθέτει Εθνικά Σχέδια Δράσης για την Κοινωνική Ενσωμάτωση και την Απασχόληση. Για πρώτη φορά η Ελλάδα έχει όλες τις δυνατότητες και τις προϋποθέσεις ώστε να προχωρήσει προς την σύγκλιση των εισοδημάτων με τα ευρωπαϊκά επίπεδα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Μόλις πριν από οχτώ χρόνια, το 1993, η Ελλάδα είχε το μεγαλύτερο δημοσιονομικό έλλειμμα στην Ε.Ε, το δεύτερο ταχύτερα αυξανόμενο δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ και πληθωρισμό τέσσερις φορές μεγαλύτερο από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ήταν μια χώρα που βρισκόταν στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης.
Σήμερα, οκτώ χρόνια αργότερα, βλέπουμε πόσο έχει αλλάξει η Ελλάδα. Όχι μόνο σταμάτησε τον κατήφορο και την οπισθοδρόμηση, αλλά πέτυχε να συμμετέχει ισότιμα στις ευρωπαϊκές διεργασίες, να συνδιαμορφώνει το ευρωπαϊκό αύριο. Συμπλήρωσε τον πρώτο χρόνο συμμετοχής στη ζώνη του ευρώ. Ξεπέρασε όλες τις διεθνείς κρίσεις που εκδηλώθηκαν το 2001 χωρίς το παραμικρό πρόβλημα. Όλα αυτά μοιάζουν τώρα αυτονόητα. Τόσο αυτονόητα, ώστε μερικοί, που δεν έχουν το θάρρος να αναγνωρίζουν επιτεύγματα φαντάζονται ότι υπάρχει κάποιος αυτόματος πιλότος. Δεν υπάρχει αυτόματος πιλότος. Είναι η δικιά μας πολιτική που τα εξασφαλίζει. Εξασφαλίζει την πρόοδο.
Ο προϋπολογισμός που κατατίθεται στη Βουλή έρχεται να διασφαλίσει αυτές τις κατακτήσεις των τελευταίων χρόνων. Να θωρακίσει ακόμη περισσότερο την οικονομία μας. Να καταστήσει την Ελλάδα πιο ισχυρή, πιο ανταγωνιστική, πιο ευνοϊκή στην επιχειρηματική πρωτοβουλία, πιο αποτελεσματική στην αντιμετώπιση της ανεργίας. Να ενισχύσει την κοινωνική αλληλεγγύη, να ολοκληρώσει την οικοδόμηση του κοινωνικού ιστού ασφάλειας.
Ο Προϋπολογισμός που καταθέτουμε δεν είναι «ένας ακόμα Προϋπολογισμός», αλλά ο πρώτος προϋπολογισμός αποκλειστικά σε ευρώ, ένα σημαντικό βήμα προς τον στόχο μας.
Πέρυσι, ο προϋπολογισμός του 2001, αμφισβητήθηκε έντονα και κατ' επανάληψη, κατά την κατάθεσή του και σε κάθε ευκαιρία καθ' όλη την διάρκεια του έτους. Η Αντιπολίτευση τον απεκάλεσε «πλασματικό» και αμφισβήτησε όλες τις εκτιμήσεις επάνω στις οποίες στηρίχθηκε. Διαψεύστηκε. Ο ρυθμός ανάπτυξης μέσα στο 2001, σε συνθήκες διεθνούς οικονομικής κρίσης και γεωπολιτικής αστάθειας, ήταν υπερδιπλάσιος του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Παράλληλα, ο προϋπολογισμός παρουσίασε πλεόνασμα της τάξης του 0,1%, ο πληθωρισμός κινήθηκε σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα και το δημόσιο χρέος μειώθηκε ως ποσοστό του ΑΕΠ σε επίπεδα κάτω του 100%, για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια.
Ο προϋπολογισμός του 2002 είναι ο δεύτερος πλεονασματικός προϋπολογισμός της χώρας μετά από 35 χρόνια. Η Αντιπολίτευση, όμως, τον αντιμετωπίζει με την γνωστή πάγια τακτική, πιστεύοντας προφανώς ότι ο ελληνικός λαός και οι εκπρόσωποί του στο Κοινοβούλιο δεν έχουν ούτε μνήμη, ούτε κρίση για να κρίνουν την μονότονη «πλασματολογία» και «εικονολογία».
Αγνοεί η Αντιπολίτευση τον ΟΟΣΑ, που προβλέπει ότι το 2002 η Ελλάδα θα έχει τον υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης ανάμεσα σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ, και μάλιστα 4%, δηλαδή υψηλότερο και από τη δική μας υπόθεση στον Προϋπολογισμό. Δεν πιστεύει η Αντιπολίτευση την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που ελέγχει, αποδέχεται, δημοσιοποιεί και συγκρίνει τα στοιχεία του Προϋπολογισμού με τα αντίστοιχα στοιχεία των υπολοίπων χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν κάνει η Αντιπολίτευση έστω και την παραμικρή ανάλυση για να διαπιστώσει ότι όποιον δείκτη δημοσιονομικής ευρωστίας κι αν επιλέξει, όποια μέθοδο και αν χρησιμοποιήσει, η πρόοδος της χώρας μας μετά το 1993, από χρόνο σε χρόνο είναι ξεκάθαρη και εμφανής.
Δεν διαβάζει η Αντιπολίτευση τις αναλύσεις των διεθνών αξιολογικών οίκων, οι οποίοι στη διάρκεια διακυβέρνησης της ΝΔ μείωσαν τη βαθμολογία της Ελλάδος, κατατάσσοντάς την στο σημείο της κατάρρευσης, δηλαδή ένα σκαλοπάτι πριν την κατηγορία του πολύ υψηλού κινδύνου, ενώ στη συνέχεια, επί ΠΑΣΟΚ, άρχισαν σταδιακά να αυξάνουν τη βαθμολόγηση; Δεν γνωρίζει ότι σήμερα είμαστε στην πρώτη κατηγορία, την κατηγορία Α. Και ότι η τελευταία αναβάθμιση έγινε μέσα στο 2001, όταν η Standard and Poor's μας ανέβασε ένα σκαλοπάτι, από Α- σε Α.
Δεν είδε η Αντιπολίτευση με πόση ψυχραιμία αντέδρασαν οι αγορές των ελληνικών ομολόγων μετά το τρομοκρατικό κτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου. Ότι, δηλαδή, αυτή τη φορά, δεν αυξήθηκαν καθόλου οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων σε σχέση με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά, όπως συνέβαινε στο παρελθόν σε περιόδους κρίσης. Δεν διερωτάστε το γιατί; Δεν βλέπετε αυτό που είναι προφανές σε όλους, ότι τώρα οι διεθνείς αγορές βλέπουν μια δυνατή Ελλάδα, που αντέχει στις κρίσεις; Ότι έχουν εμπιστοσύνη στην οικονομική μας πολιτική και τη δημοσιονομική μας πειθαρχία;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Τέσσερις σημαντικοί στόχοι σφραγίζουν τον Προϋπολογισμό:
Ο πρώτος είναι η οικονομική Σταθερότητα: Ο προϋπολογισμός του 2002 προβλέπει πλεόνασμα Γενικής Κυβέρνησης της τάξης του 0,8% και θέτει ως βασικό στόχο την περαιτέρω αποκλιμάκωση του δημόσιου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ. Παράλληλα, μειώνονται οι καταναλωτικές δαπάνες του Δημοσίου κατά 0,8%.
Ο προϋπολογισμός συμβάλλει καθοριστικά στην σταθερότητα της οικονομίας και στην επίτευξη χαμηλού πληθωρισμού, στοιχεία απαραίτητα για την εδραίωση ευνοϊκού επενδυτικού κλίματος. Η σταθερότητα που διασφαλίσαμε είναι το μέσο για να πετύχουμε υψηλότερους και διατηρήσιμους ρυθμούς αύξησης της παραγωγικότητας ώστε να βελτιώσουμε το βιοτικό επίπεδο όλων των πολιτών. Ο ελληνικός λαός με την ψήφο του, μας ανάθεσε να συνεχίσουμε την πολιτική αυτή.
Ο δεύτερος στόχος του Προϋπολογισμού είναι η αποφασιστική προώθηση του εκσυγχρονισμού και της ανάπτυξης: Ο προϋπολογισμός του 2002, πέρα από τη διασφάλιση της σταθερότητας ενισχύει την αναπτυξιακή προσπάθεια. Η ελληνική οικονομία συνεχίζει να αναπτύσσεται με υψηλούς ρυθμούς. Για 6η συνεχή χρονιά ο ρυθμός ανάπτυξης είναι μεγαλύτερος του ευρωπαϊκού μέσου όρου, ενώ για το 2001 είναι ο δεύτερος υψηλότερος στην Ευρώπη. Η επιτάχυνση της ανάπτυξης οδηγεί σε αύξηση των θέσεων απασχόλησης και στη μείωση του ποσοστού της ανεργίας.
Τη σημαντικότερη συμβολή στην οικονομική μεγέθυνση είχαν και έχουν οι επενδύσεις, που αυξήθηκαν ραγδαία την τελευταία οκταετία. Η Ελλάδα έχει σήμερα τον υψηλότερο ρυθμό αύξησης των επενδύσεων στην Ε.Ε. Για το 2001, εκτιμάται ότι η αύξηση των επενδυτικών δαπανών στην Ελλάδα ήταν της τάξης του 9% έναντι ποσοστού 0,9% για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρόμοιοι προβλέπονται να είναι οι ρυθμοί και του χρόνου.
Αρωγός της αναπτυξιακής μας πορείας είναι το τρίτο κοινοτικό πλαίσιο στήριξης. Με τα έργα του Γ' ΚΠΣ στοχεύουμε στον εκσυγχρονισμό των παραγωγικών δομών, στο μετασχηματισμό της παραγωγικής διαδικασίας και στην επίτευξη σταθερά αυξανόμενων ρυθμών αύξησης της παραγωγικότητας.
Με αυτό τον τρόπο υλοποιείται ο στόχος της πραγματικής σύγκλισης όχι μόνο σε επίπεδο εθνικής οικονομίας αλλά και σε επίπεδο περιφερειών. Η πολιτική μας συνέβαλε στην δημιουργία ενός πολυ-πολικού συστήματος ανάπτυξης της χώρας, όπου πολλές περιοχές αλλά και μια σειρά αστικών κέντρων της Ελλάδας απέκτησαν δυνατότητες αυτοτροφοδοτούμενης ανάπτυξης.
Ο τρίτος στόχος είναι η αύξηση της απασχόλησης, η τόνωση της επιχειρηματι-κότητας και η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας.
Η αύξηση της απασχόλησης αποτελεί προτεραιότητά μας. Η ανεργία παραμένει σε επίπεδα που ενοχλούν. Στον στόχο της μείωσή της εστιάζονται σημαντικά μέτρα της οικονομικής μας πολιτικής. Τα έργα του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Απασχόληση. Πέρα από αυτά δίνονται φορολογικά κίνητρα σε επιχειρήσεις αν αυξήσουν την απασχόληση και ενισχύεται μεταξύ άλλων η πρόσληψη ανέργων. Ο δείκτης μέσης ετήσιας ποσοστιαίας αύξησης απασχόλησης στην Ελλάδα είναι σταθερά μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο δείκτη για το μέσο όρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό όμως δεν μας ικανοποιεί. Θέλουμε ακόμη καλύτερα αποτελέσματα.
Τα τελευταία χρόνια έχουμε κάνει σημαντικά βήματα προς την κατεύθυνση απλοποίησης των διαδικασιών για την έναρξη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Μειώσαμε τη γραφειοκρατία για σύσταση εταιριών.
Υλοποιούμε μέτρα όπως η κατάργηση χαρτοσήμου, η μείωση συντελεστή φορολόγησης κερδών έως 2,5%, ανάλογα με την αύξηση της απασχόλησης.
Η ένταξη στην ΟΝΕ μας προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία για την απόκτηση ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων, τα οποία θα μας επιτρέψουν να έχουμε μια ισχυρή παρουσία στο νέο ανταγωνιστικό περιβάλλον. Με τα φορολογικά κίνητρα για συγχωνεύσεις, ενισχύουμε τη δημιουργία ισχυρών επιχειρηματικών μονάδων για εκμετάλλευση οικονομιών κλίμακας, καθώς και τεχνολογικής και οργανωτικής αναβάθμισής τους.
Στην ενιαία αγορά της Ευρώπης είναι καθοριστική η ανάγκη για συνεχή προσπάθεια να ενισχύουμε τις δραστηριότητες που προσθέτουν αξία και έχουν ποιότητα, ώστε να είναι αυτές που θα προσδιορίσουν εφεξής τον προσανατολισμό της ελληνικής οικονομίας. Πρόκειται για τις δραστηριότητες που στηρίζονται στις νέες τεχνολογίες, χαρακτηρίζονται από υψηλή επιχειρηματικότητα και δημιουργούν νέες θέσεις εξειδικευμένης απασχόλησης.
Ο τέταρτος στόχος είναι η ενίσχυση της κοινωνικής δικαιοσύνης, της κοινωνικής αλληλεγγύης και του κοινωνικού κράτους.
Οι συνολικές δαπάνες για αποδοχές προσωπικού του Προϋπολογισμού αυξάνονται κατά 6,8% για τους μισθούς και κατά 4,9% για τις συντάξεις. Το 1999 και το 2000 θεσμοθετήθηκαν και ίσχυσαν μια σειρά από σημαντικές φοροαπαλλαγές. Αυτές έγιναν εφικτές γιατί τα έσοδα αυξάνονται εξαιτίας του υψηλού ρυθμού ανάπτυξης και της διεύρυνσης της φορολογικής βάσης. Επειδή η αναπτυξιακή πολιτική μας συνεχίζει να αποδίδει καρπούς, προχωράμε στην αύξηση κατά 20% του αφορολόγητου ορίου για όλους τους φορολογούμενους. Αυξάνουμε το αφορολόγητο στα 8.423 ευρώ (ή 2 εκατομμύρια 870 χιλιάδες δραχμές) για μισθωτούς και συνταξιούχους και καταργώντας την κλίμακα 5%.
Επιπλέον, από 1.1.2002 καλύπτουμε όλες τις κοινωνικές παροχές για τις οποίες δεσμευτήκαμε. Αναφέρω επιγραμματικά:
- Αύξηση των συντάξεων του ΟΓΑ και του Επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
- Αυξήσεις στα επιδόματα των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες.
- Αύξηση κατά 5% των επιδομάτων ανεργίας και χορήγηση του επιδόματος ανεργίας σε 35.000 μακροχρόνια ανέργους.
- Αύξηση του επιδόματος των πολυτέκνων χωρίς εισοδηματικά κριτήρια.
- Ενεργοποίηση του «Δικτύου Κοινωνικής Αλληλεγγύης» με την εισοδηματική ενίσχυση σε περίπου 140.000 οικογένειες, που κατοικούν σε ορεινές και μειονεκτικές περιοχές κι έχουν εισόδημα μικρότερο από 2054 Ευρώ ( ή 700.000 δραχμές).
- Επίσης, χορηγείται από 1.7.2002 το οικογενειακό επίδομα και στους δύο συζύγους.
Ταυτόχρονα, με τον Προϋπολογισμό του 2002 δίνουμε για ένα ακόμα έτος, μια νέα, ακόμα πιο αποφασιστική έμφαση στην Παιδεία και την Υγεία.
Θεμελιώνουμε, με βαθιά πίστη, μια νέα αντίληψη για την εκπαίδευση. Μια δυναμική αντίληψη που την προσανατολίζει αποφασιστικά προς το μέλλον. Θέλουμε και επιδιώκουμε όλοι οι πολίτες να νιώθουν σιγουριά και ασφάλεια στα θέματα της υγείας τους. Θέλουμε όλοι οι ασθενείς να αντιμετωπίζονται και να εξυπηρετούνται από τους γιατρούς και τις μονάδες υγείας με σεβασμό, αξιοπρέπεια και σύγχρονα και αποτελεσματικά μέσα. Θέλουμε την κατοχύρωση και την ενίσχυση του εισοδήματος των συνταξιούχων.
Η αντιπολίτευση βλέπει στις διαπιστώσεις που έκανα ανεδαφικές θριαμβολογίες. Ποτέ δεν θριαμβολογήσαμε. Επικαλούμαστε γεγονότα. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι έχουμε πολλά προβλήματα να λύσουμε. Αλλά ξέρουμε πως να δουλέψουμε για να λύσουμε τα προβλήματα αυτά. Με την οικονομική μας πολιτική θα συνεχίσουμε την πορεία ανόρθωσης και αναβάθμισης της χώρας. Την πορεία μας για ένα νέο Κοινωνικό Κράτος. Διαπιστώνουμε πως πορεύονται οι άλλες χώρες. Βλέπουμε τα θετικά και τα προωθούμε, βλέπουμε τα αρνητικά και τα διορθώνουμε. Η δύναμή μας είναι ότι δεν είμαστε δογματικοί, ότι έχουμε τη θέληση και τα μέσα για τον κοινωνικό εκσυγχρονισμό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Σε μια εποχή που η διεθνής οικονομία βρίσκεται σε ύφεση, κατοχυρώνουμε την ασφάλεια της χώρας, τα εισοδήματα των Ελλήνων, τους κόπους και τις προσπάθειες του ελληνικού λαού. Με επίγνωση των δεδομένων που δημιούργησε το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου, θωρακίζουμε την οικονομία και προχωράμε με αυτοπεποίθηση στην εποχή του ευρώ.
Το ευρώ δεν θα ερχόταν ποτέ στην Ελλάδα αν δεν είχαμε κάνει βήματα μπροστά, αν δεν είχαμε πετύχει σημαντικές αλλαγές, αν δεν είχαμε εργαστεί με συνέπεια και σταθερότητα. Συνεχίζουμε με γνώμονα τις ίδιες αρχές και προωθούμε με αποφασιστικότητα τον εκσυγχρονισμό της χώρας. Το μέλλον μας χτίζεται πάνω στο ευρώ, η ευρωπαϊκή προοπτική εδραιώνεται και η πραγματική σύγκλιση επιταχύνεται.
Αυτή η στιγμή είναι η στιγμή των μεγάλων αναπτυξιακών ευκαιριών. Οι ευκαιρίες αυτές δεν θα υπάρχουν για πάντα. Μας προσφέρονται για περιορισμένο χρονικό διάστημα και γι' αυτό θα πρέπει να τις εκμεταλλευτούμε τα επόμενα τέσσερα με πέντε χρόνια. Έτσι θα μπορέσουμε να εδραιώσουμε μια ισχυρή οικονομία, μια κοινωνία με συνοχή και αλληλεγγύη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Για σήμερα, ας αφήσουμε στην άκρη τις αντεγκλήσεις και την συγκρουσιακή ρητορική, ας υπερβούμε τον πολιτικό τακτικισμό. Δεν υπάρχει έδαφος στην σημερινή συνεδρίαση για κομματική εκμετάλλευση.
Το θέμα που συζητάμε σήμερα δεν είναι ένας απλός ετήσιος Προϋπολογισμός, αλλά ο Προϋπολογισμός που εγκαινιάζει ουσιαστικά και δυναμικά την εποχή του ευρώ, την εποχή που οδηγεί στην Ισχυρή Κοινωνία, στην Ελλάδα της πραγματικής και κοινωνικής σύγκλισης.
Γι' αυτό καλώ ολόκληρη την εθνική αντιπροσωπεία να τολμήσει μία τομή με το παρελθόν, να εκφράσει το πνεύμα των ημερών, το πνεύμα της αλλαγής που έρχεται σε 10 μέρες από σήμερα. Να εκφράσουμε έμπρακτα την πλατειά συναίνεση που υπάρχει στην κοινωνία και να δείξουμε σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό μια ισχυρή και διακομματική πολιτική βούληση για το μέλλον.
Καλώ ολόκληρη την εθνική αντιπροσωπεία να ψηφίσει τον Προϋπολογισμό του 2002.
Να μπούμε στην νέα εποχή με τους νέους στόχους, τις νέες δράσεις σε εξέλιξη, τις νέες προκλήσεις για πρόοδο, εξέλιξη και δημιουργία. Να μπούμε σε αυτή την εποχή ενωμένοι, όλες οι πολιτικές δυνάμεις μαζί, στο όραμα για την Ελλάδα που ο ελληνικός λαός θέλει: Μια Ελλάδα που κερδίζει το παρόν και κατακτά το μέλλον. Μια Ελλάδα ισχυρή και σταθερή στην Ευρώπη στα χρόνια και στις δεκαετίες που έρχονται. Μια Ελλάδα πιο Ισχυρή, μια Κοινωνία ισχυρή και σύγχρονη, που προνοεί και παρέχει για όλα τα παιδιά της. Μια Ελλάδα που κατακτά μια Νέα Εθνική Αυτοπεποίθηση.
Σας ευχαριστώ.
@redfly
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό εννούν οι αστοί για το μέλλον.
Και είναι ξεκάθαροι.
Η μεγάλη καμπή για την Ελλάδα
Μετά από "πρόσκληση" του IBT μερικές απλές απορίες
Tι απαντάτε σε άρθρα όπως της"Καθημερινής";
Λαϊκή εξουσία;
Με ποιους θα γίνει η "λαϊκή" εξουσία; Στην αταξική έννοια "λαός" είναι και ο βιομήχανος και ο εφοπλιστής και ο μεγαλέμπορος. Δηλαδή όλοι αυτοί που μέσω επιμελητηρίων-ΜΜΕ έλεγαν πως η "κρίση είναι ευκαιρία". Εκτός αν εννοείτε συγκυβέρνηση του ΚΚ με τους αστούς(επανάληψη των 1989-1990).
Έχετε πρόγραμμα για την λαϊκή εξουσία; Χωρίς πρόγραμμα όχι σε "λαϊκή" (γενικά και αόριστα) εξουσία δεν πάμε, αλλά ούτε σε λαϊκή αγορά.
Αυτή είναι η διαφορά παλαιοντολογίας μαρξισμού.Το πως το παρελθόν σε βοηθά για την ανάγνωση του παρόντος και του μέλλοντος.
συντροφικά
Εχεις εμμονές φίλε μου, και ελπίζω να ασχοληθείς κάποια στιγμή με αυτές ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε πολιτικές θέσεις σαν και την παραπάνω, που στηρίζονται σε εγγενείς εμπάθειες και φανατισμό, και ουσιαστικά καμία συντροφικότητα δεν περικλείουν, δεν πρόκειται να ασχοληθεί το μπλογκ ...
Όσοι έχουν μάτια και αυτιά, βλέπουν, ακούν και κρίνουν τις θέσεις, το πρόγραμμα, και την στάση του ΚΚΕ και των κομμουνιστών ...
Όσοι πάλι έχουν σοβαρές απορίες για το πολιτικό του πρόγραμμα ή τις προγραμματικές του θέσεις, ανατρέχουν στα επίσημα όργανα του κόμματος και ενημερώνονται ...
Όσοι θέλουν να συζητήσουν ή να προτείνουν νέες ιδέες ή απόψεις, κατευθύνονται στο ίδιο το κίνημα, μέσω των συνδικάτων, των ομοσπονδιών, ή στις εργατικές και λαϊκές επιτροπές, ή εαν επιθυμούν στο ίδιο το Κόμμα.
Το παρόν μπλογκ δεν αποτελεί Γραφείο Τυπου του ΚΚΕ, παρα μόνο ένας ατομικός ιστοχώρος κομμουνιστικής ψυχοθεραπείας ... του οποίου ο ιδρυτής, εγω, αποτελώ μαρξιστής και απλός ψηφοφόρος του ΚΚΕ !
Δεν ομιλώ εκ μέρους του ΚΚΕ αλλά διατυπώνω προσωπικές απόψεις ή αναδημοσιευω κείμενα τα οποία με εκφράζουν προσωπικά ...
Εαν έχεις κάποια απορία πάνω στα κείμενα/άρθρα ή κάποιες πολιτικές διαφωνίες τις οποίες στοιχειοθετείς καταλλήλως, με ευχαριστηση να σου απαντήσω και να το συζητήσουμε ...
Αλλά με τα αντιΚΚεδικα παιδικά τραύματα του καθενός, πραγματικά αρνούμαι να ασχοληθώ ...
Τις "θέσεις" αυτές (9.23), για τις οποίες κατηγορείς το ΚΚΕ, τις έχεις διαβάσει ή ακούσει κάπου; Η αταξική κοινωνία έρχεται μέσω του κομμουνισμού. Η λαϊκή εξουσία είναι κάτι άλλο. Βρες τις θέσεις του ΚΚΕ και ξεκαθάρισέ τα. Στην αταξική κοινωνία δεν υπάρχει βιομήχανος ή εφοπλιστής. Και οι πρώην βιομήχανοι ή εφοπλιστές θα είναι εκεί που πρέπει. ΙΒΤ
ΑπάντησηΔιαγραφή@Συντροφε redfly
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι μεν δεν είσαι κομματικός επίσημος του ΚΚΕ. Αλλά μετέφερες τις απόψεις της ηγεσίας περί εκλογών στην Ικαρία. Απόψεις που κοινώς έκαναν την ηγεσία «να την κάνει με μικρά πηδηματάκια» από το γεγονός ότι οι ψήφοι του ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥΑ στον Α’ γύρο(198) μαζί με του υποψήφιου του ΚΚΕ στον Α’ γύρο ήταν οι ψήφοι του υποψήφιου του ΚΚΕ στον Β’γύρο. Απλή αριθμητική!
Το ΚΚΕ δεν καταδικάζει τις συγκυβερνήσεις με τους αστούς του 1989(Τζανετάκη με ΝΔ) και 1990(Ζολώτα με ΠΑΣΟΚ - ΝΔ). Τα επιχειρήματα πως η συγκυβέρνηση έγινε για να μην παραγραφεί το σκάνδαλο Κοσκωτά, για «ακυβερνησία», και διάφορους άλλους λόγους «εθνικής ανάγκης». Επιχειρήματα που αποδείχτηκαν γελοία για τρεις τουλάχιστον λόγους: Οι κομμουνιστές δεν συγκυβερνούν με τους αστούς για να αποδώσουν “αστική” δικαιοσύνη. Και δεύτερον δεν συγκυβερνάει με αυτούς που πρόκειται να δικάσει. Και τρίτον δεν κρατά το φανάρι για να σχηματίσει τελικά κυβέρνηση ο γνήσιος εκπρόσωπος της ελληνικής αστικής τάξης, Μητσοτάκης.
Τα παθήματα του παρελθόντος χρειάζεται να γίνουν μαθήματα. Να το πούμε αλλιώς: έξυπνος άνθρωπος μαθαίνει από τα λάθη του. Η ηγεσία του ΚΚΕ έμαθε;
Οι πιέσεις για «συμφιλίωση» «συγκυβέρνηση» έχουν ενταθεί προς τα κόμματα της αριστεράς. Ο ΣΥΝ ή μέρος του ΣΥΝ γνωρίζουμε το τα θα κάνει. Αλλά η παρέα της ηγεσίας του Τσίπρα, τουλάχιστον παραδέχεται πως δεν είναι κομμουνιστές. Ενώ το ΚΚ; Γιατί δεν καταδικάζει τις συγκυβερνήσεις του 1989 και του 1990 και άρα δεν θα τις ξανακάνει στο μέλλον; Γιατί μιλά συνέχεια με πολιτικούς εκπροσώπους της αστικής τάξης λίγο πριν ή λίγο μετά τις απεργίες; Γιατί δεν ενώ μιλά για «λαϊκή» εξουσία ούτε προτείνει πρόγραμμα για την λαϊκή εξουσία ούτε και με ποιους(τάξεις - στρώματα τάξεων) θα την «υλοποιήσει»; Είναι δυνατόν να έρθει η όποια «λαϊκή» εξουσία χωρίς συγκεκριμένο πρόγραμμα;
Το μέρος της αριστεράς στο οποίο πολιτικά ανήκω δεν ετεροπροσδιορίζεται με βάση τις θέσεις άλλου κόμματος. Αλλά με βάση την ταξική πάλη και τα συμφέροντα της εργατικής τάξης. Τα οποία η ηγεσία του ΚΚΕ κάπου τα έχει ξεχάσει. Αλλιώς θα είχε θέση για το δημόσιο χρέος ενός μηχανισμού που χρησιμοποιείται για την απόσπαση ολοένα και μεγαλύτερου μέρους της υπεραξίας που θα έλεγε και ο Μαρξ. Δεν έχει θέση η οποία να επιστρέφει το «βάρος» εκεί που πραγματικά ανήκει: στους κοπρίτες της αστικής τάξης που μέσω ντόπιων ή ξένων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων κερδοσκοπούν σε βάρος των υπόλοιπων. Και προλεταριοποιούν τάχιστα στρώματα της μικροαστικής τάξης όπως γράφεται στο «Κομμουνιστικό Μανιφέστο».
Της «κοντής ψ***λης της φταίνε οι τρίχες» λέει και μία παροιμία. Όταν δεν μπορείς να ανταποκριθείς απέναντι στις περιστάσεις, τότε μονίμως σου φταίνε οι «άλλοι» π.χ. οι «αντι-ΚΚεδες».Αλήθεια – ψέματα δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να συσπειρωθεί ο απλός κόσμος του ΚΚΕ γύρω από την «πάνσοφη» ηγεσία. Πως όμως αυτή η ηγεσία είναι αξιόπιστη όταν σε συγκεκριμένες ιστορικές στιγμές,«τα έχει κάνει θάλασσα»; Και ποιος αποκλείει να τα ξανακάνει μαντάρα, ειδικά όταν εμφανίζεται αμετανόητη για τα λάθη του παρελθόντος; Κάνω λάθος σύντροφοι του ΚΚΕ;
Έτσι ακριβώς χρησιμοποιείται και η καραμέλα που δίνει η ηγεσία στα μέλη της του «αντι-ΚΚεδισμού». Όχι ότι δεν υπάρχει, αλλά θεωρώ ότι η ηγεσία του ΚΚΕ καλύτερα να την αναζητήσει στα αστικά κόμματα που της έδιναν συγχαρητήρια για την στάση της τον Δεκέμβρη του 2008. Στάση που δυνάμωσε τα ρεύματα της αυτονομίας – αναρχισμού ως μία τιμωρία για την αριστερά που θα έλεγε και ο Βλαδίμηρος Ιουλιάνωφ.
Οι αστοί ξέρουν το τι θέλουν. Το link από την «Καθημερινή» είναι ενδεικτικό του πως θα ήθελαν να μετασχηματιστεί η Ελλάδα σε δύο με τρία χρόνια. Η κομμουνιστική αριστερά έχει δύο δυνατότητες. Ή να βάλει συγκεκριμένο πρόγραμμα αντιμετώπισης της κρίσης από την πλευρά των συμφερόντων της εργατικής τάξης και κατά ακολουθία των φτωχών μικροαστικών στρωμάτων, ή να καμώνεται πως δεν υπάρχει κρίση. Ή να φανεί χρήσιμη για μεγάλο μέρος του πληθυσμού ή να εξαφανιστεί – περιοριστεί στα έδρανα των οικονομικών - φιλοσοφικών πανεπιστημίων. Κάτι σε στυλ «αριστεράς» Τσόμσκυ που ενώ μιλά για τα καρτέλ των εταιριών, των ΜΜΕ, ψηφίζει Ομπάμα.
H ηγεσία του KKE είναι ικανή να ανταποκριθεί στις περιστάσεις της εποχής προτείνοντας συγκεκριμένο αριστερό μεταβατικό πρόγραμμα;
ΑπάντησηΔιαγραφήAν προτείνει αυτά που λέει το ANT.ΑΡ.ΣΥΑ(Μη αναγνώριση του δημόσιου χρέους, παύση πληρωμών προς τους τοκογλύφους των τραπεζών, έξοδο από Ευρώ και ΕΕ,) μαζί με την ενότητα "από τα κάτω" στους εργατικούς αγώνες, θα σας κολλήσω και τις αφίσες.
Οσό για τα ad-hominem που λες,σύντροφε REDFLY σου απάντησα με την..παροιμία.
Συντροφικά