Οδηγίες αντιμετώπισης απεργών

Στην εποχή μας και παρά την εθνική προσπάθεια που διεξάγει η κυβέρνηση μας του Αντώνη του Σαμαρά δυστυχώς υπάρχουν οργανωμένες ομάδεα αλητών, απεργών, αναρχοκομμουνιστών που προσπαθούν να συκοφαντήσουν και να υπονομεύσουν το έργο της.

Για το γεγονός αυτό είναι απαραίτητο να έχουμε όλοι τα απαραίτητα διαλεκτικά εργαλεία αντιμετώπισης τους. Ανάλογα με το ποια είναι η κατηγορία που τολμούν να εξαπολύσουν αυτά τα κτήνη ανάλογη πρέπει να είναι και η απάντηση μας.

Αναλυτικές οδηγίες:

• Αγρότες

Εδώ τονίζουμε ότι όλοι οι αγρότες φάγανε τα λεφτά των επιδοτήσεων της Ε.Ε. Τους παρουσιάζουμε σαν αλήτες, κοπρόσκυλα, κηφήνες που όλοι μα όλοι οδηγούν Πόρσε. Κι όχι οποιαδήποτε Πόρσε. Αναφέρουμε δυνατά και βροντερά ότι όλοις οδηγούν Πόρσε Καγιέν. Επιπλέον δεν χάνουμε ευκαιρία να αναφέρουμε ότι με το κλείσιμο των δρόμων ταλαιπωρείτε ο κόσμος. Φέρνουμε παραδείγματα είτε αρρώστων που δεν μπορούν να πάνε στα νοσοκομεία είτε μικρών παιδιών που κλαίνε γοερά καθώς θέλουν να φτάσουν σπίτι τους κι αυτά τα κτήνη οι αγρότες δεν τους αφήνουν.

• Υπάλληλοι Μετρό

Δεν χάνουμε την ευκαιρία να αναφέρουμε συνεχώς και επαναλαμβανόμενα ότι οι υπάλληλοι του μετρό παίρνουν όλοι μα όλοι 4000 ευρώ μισθό. Αν ο κομμουνιστής αλήτης συνομιλητής πάει να πει ότι δεν είναι έτσι εμείς επαναλαμβάνουμε ότι παίρνουν 4000 ευρώ αυτή τη φορά πιο δυνατά και με ζωγραφισμένη αγανάκτιση στο πρόσωπο μας. Επιπλεόν αναφέρουμε με ύφος και σοβαρότητα πόσο πλείττεται το δικαίωμα φτωχών εργαζομένων να πάνε στη δουλειά τους με τις απεργίες του μετρό. Αν ο αναρχικός αλήτης συνομιλητής πει τίποτα σχετικά με το ποιος φταίει που είναι φτωχοί οι εργαζόμενοι ή και άνεργοι τον αποκαλούμε αναρχοκομμουνιστή κι αλλάζουμε συζήτηση στο προηγούμενο θέμα με τα 4000 ευρώ το μήνα. Επίσης δεν χάνουμε ευκαιρία να πούμε ότι για το μισθό των κηφήνων του μετρό πληρώνει ο κοσμάκης φόρους. Αν το αναρχοκομμούνι πάει να πει τίποτα για μισθούς βουλευτών του ζητάμε να καταδικάσει την τρομοκρατία.

• Ναυτεργάτες

Εδώ εφόσον δεν έχουμε να κάνουμε με δημόσιους υπαλλήλους αναγκαστικά αφήνουμε στην άκρη το θέμα του μισθού τους. Αν και μπορούμε να πετάμε κανένα υπονοούμενο κι όποιος τσίμπησε τσίμπησε. Με τους ναυτεργάτες και τις απεργίες τους η καλύτερη τακτική είναι να παρουσιάζουμε δραματοποιημένες περιπτώσεις αρρώστων που θέλουν να μετακινηθούν απ’ τα νησιά και δεν μπορούν λόγω αυτών των καθαρμάτων. Σημαντικά είναι να μιλήσουμε με ωραίες και πομπώδεις εκφράσεις του στυλ ”δεν μπορούν να κρατούν όμηρο την κοινωνία”. Αν κάποιος αληταράς, χίπης, αριστερός πάει να πει ότι διεκδικούν δεδουλευμένα κάνουμε πως δεν ακούσαμε είτε/και τον κατηγορούμε για λαικισμό κι ότι επενδύει στο χάος.

• Φοιτητές

Οποιοδήποτε αίτημα κι αν έχει αυτή η κατηγορία, είτε κάνει κατάληψη είτε δεν κάνει δεν έχει καμία σημασία. Εδώ το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι απλά να τονίζουμε μεγαλόφωνα και παρατεταμένα ότι τα πανεπιστήμια είναι κέντρα ανομίας, οι φοιτητές χτίζουν γραφεία καθηγητών, δεν διαβάζουν και κάνουν καταλήψεις εμποδίζοντας του ”άλλους” φοιτήτες τους καλούς (της ΔΑΠ αλλά δεν το αναφέρουμε ονομαστικά) να πάρουν το πτυχίο τους.

• Θύματα αστυνομικής βίας σε πορείες

Καταρχάς ποτέ μα ποτέ δεν αποδεχόμαστε ότι υπάρχει ευθύνη της αστυνομίας. Η στάση που κρατάμε είναι ότι οι διαδηλωτές επιτέθηκαν, η αστυνομία αμύνθηκε. Στην δυσάρεστη περίπτωση που υπάρχει κάποιο βίντεο, κάποια φωτογραφία κάποιες μαρτυρίες και δεν μπορούμε να κρατήσουμε αυτή τη στάση αλλάζουμε αμέσως το ”γήπεδο” της αντιπαράθεσης προς όφελος μας. Αναφέρουμε συνεχώς την Μαρφίν, τα καψίματα, τους κουκουλοφόρους. Ζητάμε απ το άθλιο κομμούνι συνομιλητή μας να καταδικάσει την βία. Αν αυτός πει οτιδήποτε ορρυώμαστε που δεν καταδικάζει απερίφραστα (το τονίζουμε!) την βία και τον ανακαλούμε στην τάξη.

• Άτομα που δεν έχουν ως φετίχ το ευρώ

Γι αυτή την κατηγορία πρέπει να εξαπολύσουμε εξ αρχής την κατηγορία ότι αποτελούν την συμμορία της δραχμής κι εξυπηρετούν συμφέροντα όσων θέλουν την δραχμή. Δεν παραλείπουμε να πούμε ότι θέλουν να μας κάνουν Βόρεια Κορέα. Αν προσπαθήσουν να αναφέρουν παραδείγματα όπως η Νορβηγία ή η Ελβετία που δεν έχουν ευρώ τους απαντάμε ότι αυτές οι χώρες είναι άλλη περίπτωση και δεν μπορούμε να κάνουμε σύγκριση. Επιμένουμε να μιλάμε για Βόρεια Κορέα.

Σε κάθε περίπτωση υπάρχουν και γενικά σχόλια που μπορούμε να εφαρμόζουμε σε πάνω από μία κατηγορίες. Όπως ότι:

-Αν απολυθούν δημόσιοι υπάλληλοι τότε όλοι οι άνεργοι θα βρουν δουλειά κι ευτυχισμένοι θα τραγουδούν σε λειβάδια κεφιού.

-Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι 1 εκατομμύριο. Εδώ επιμένουμε όσο κι αν ο συνομιλητής-αλήτης-αριστερός λέει ότι η απογραφή έδειξε 650.000.

-Η αριστερά παρότι δεν κυβέρνηση κυριάρχισε ιδεολογικά εδώ και 40 χρόνια και φταίει για την κατάσταση.

-Όλοι δεν ζητούσαμε απόδειξη όταν παίρναμε τυρόπιτα επομένως όλοι φταίμε επομένως οι περικοπές είναι δίκαιες.

Πηγη