Αδυσώπητο εκ φύσεως...

Η κυρία Λαγκάρντ είχε πει, σε ανύποπτο χρόνο, ότι «τα πλεονάσματα της Γερμανίας είναι τα ελλείμματα της Ελλάδας». Κατ' αντιστοιχία, η ζημιά της Κύπρου από το παιχνίδι που παίχτηκε στο «Γιούρογκρουπ» δεν είναι παρά τα κέρδη που φιλοδοξούν να έχουν οι ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις στο πλαίσιο του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού που εξελίσσεται μεταξύ τους μεσούσης της κρίσης.

Είναι πασίγνωστο ότι η Γερμανία
(φυσικά δε μιλάμε για τη Γερμανία του γερμανικού λαού, αλλά για την ιμπεριαλιστική Γερμανία των μονοπωλίων, της «Ζήμενς», της «Χόχτιφ», της «Τίσεν», της «Ντόιτσε Μπανκ»)
κερδίζει αστρονομικά ποσά από την κρίση.
Αλλωστε, οι ιμπεριαλιστές δεν το έχουν κρύψει: Γι' αυτούς δεν είναι μόνο η καπιταλιστική «ανάπτυξη», αλλά είναι και η καπιταλιστική κρίση που αποτελεί «ευκαιρία».

Στο πλαίσιο του αδήριτου νόμου που διέπει τις καπιταλιστικές σχέσεις, στο πλαίσιο δηλαδή του νόμου της καπιταλιστικής ανισομετρίας, ο ισχυρός - εν προκειμένω η Γερμανία - έχει πάντα το πλεονέκτημα να κερδίζει τόσο από την «ανάπτυξη» όσο και από την κρίση του καπιταλιστή συμμάχου της.


Σήμερα, σε αυτές ακριβώς τις συνθήκες κρίσης, τα πράγματα διαμορφώνονται ως εξής: 

α) Οπως παραδέχτηκε τον περασμένο Αύγουστο η γερμανική εφημερίδα «Bild», χάρη στα αρνητικά επιτόκια για τα δεκαετή γερμανικά ομόλογα «τους τελευταίους 30 μήνες η Γερμανία έχει εξοικονομήσει πάνω από 60 δισ. ευρώ μέσω της αναχρηματοδότησης του χρέους της». Ο τίτλος του μακροσκελούς άρθρου ήταν: «Η Γερμανία κερδίζει χρήματα χάρη στην κρίση του ευρώ», τόνιζε.
β) Στην ίδια παραδοχή προχώρησε και η γερμανική «Handelsblatt». Στο δημοσίευμά της, η ανάλυση του οικονομολόγου του ινστιτούτου του Κιέλου Jens Boysen - Hogrefe οδηγεί στο συμπέρασμα ότι λόγω της κρίσης και των χαμηλών επιτοκίων, το γερμανικό κεφάλαιο τα τελευταία 3,5 χρόνια εξοικονόμησε 68 δισ. ευρώ σε κόστος δανεισμού.
γ) Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του οικονομικού ινστιτούτου του Μονάχου «Ifo» η κρίση για τη Γερμανία είναι τόσο προσοδοφόρα, που, σύμφωνα με τα στοιχεία του περασμένου Αυγούστου, αναμενόταν το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας για το 2012 να ξεπερνούσε το πλεόνασμα κάθε άλλης χώρας στον κόσμο.

Επομένως, τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα
(σ.σ.: Ηδη από το Μάρτη του 2012, ο ίδιος ο Γερμανός επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), ο Κλάους Ρέγκλινγκ, αποκάλυπτε μιλώντας στο γερμανικό περιοδικό «Focus» ότι από τα μέχρι εκείνη τη στιγμή λεγόμενα «πακέτα στήριξης» προς την Ελλάδα, τα κέρδη της Γερμανίας ξεπερνούσαν τα 15 δισ. ευρώ, ενώ ακόμα και με τους πιο συγκρατημένους υπολογισμούς του οικονομολόγου Thomas Fricke, που δημοσιεύτηκαν το Μάη του 2011 στη γερμανική έκδοση «Financial Times», τα κέρδη του γερμανικού κεφαλαίου μόνο από την αξιοποίηση των λεγόμενων «πακέτων στήριξης» προς την Ελλάδα δε θα είναι λιγότερα από 10 δισ. ευρώ),
τα όσα συμβαίνουν στην Κύπρο, στην Πορτογαλία, στην Ισπανία κ.λπ.,
δεν είναι το αποτέλεσμα της «κακής φύσης των Γερμανών». Είναι το αποτέλεσμα που προκύπτει από την αδυσώπητη φύση του κεφαλαίου, ανεξαρτήτως εθνικότητας.

Νίκος Μπογιόπουλος
Πηγή : Ριζοσπάστης