Σε λαθροχειρία των εργατικών κατακτήσεων προχωρά ο επιχειρηματικός όμιλος εμφιαλώσεως νερού «ΖΑΓΟΡΙ» για να λανσάρει το προφίλ του «ευαίσθητου» επιχειρηματία, να προβάλει δήθεν κοινά οφέλη για τους εργαζόμενους από τη λεγόμενη «υγιή επιχειρηματικότητα». Όπως είναι γνωστό, οι εργαζόμενοι συνολικά στον κλάδο των Ποτών (αναψυκτικά, ζυθοποιία, οινοποιία, νερό) μετά από σκληρό ταξικό αγώνα, απέσπασαν το Μάιο του 2012 την επέκταση της σύμβασης του κλάδου για ακόμη ένα χρόνο, χωρίς καμία μείωση μισθών και επιδομάτων, όπως και το ότι όλοι οι εργαζόμενοι και οι νεοπροσλαμβανόμενοι θα αμείβονται με αυτή τη σύμβαση ανεξάρτητα από ηλικία.
Αυτή λοιπόν την κατάκτηση των εργαζομένων στον κλάδο των Ποτών η εργοδοσία στο «ΖΑΓΟΡΙ» βγήκε να την καπηλευθεί διαχέοντας σε τοπικά ΜΜΕ ηλεκτρονικού (site) και έντυπου Τύπου ότι σε αντίθεση με άλλες επιχειρήσεις που χαμηλώνουν το μισθολογικό κόστος για να επιβιώσουν, εκείνη δεν έχει προβεί σε καμία μείωση των μισθών. Το γεγονός δηλαδή ότι οι εργάτες στον κλάδο των Ποτών άρα και στο «ΖΑΓΟΡΙ» κατάφεραν να μην ενεργοποιήσει η εργοδοσία τους αντεργατικούς νόμους για μείωση μισθών οφείλεται στη «φιλευσπλαχνία» του βιομηχάνου και όχι στους αγώνες των εργαζομένων στον κλάδο συνολικά.
.. και οι αληθινές τους επιδιώξεις
Δεν είναι βέβαια ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που οι ληστές του παραγόμενου από την εργατική τάξη και το λαό πλούτου αναποδογυρίζουν την πραγματικότητα, η οποία δείχνει πως ό,τι κέρδισε η εργατική τάξη και ο λαός για τη βελτίωση των όρων και συνθηκών δουλειάς, των δικαιωμάτων του, της ίδιας του της ζωής, έγινε με στερήσεις και θυσίες, σκληρούς, μακρόχρονους και αιματηρούς αγώνες απέναντι στο κεφάλαιο και το πολιτικό του προσωπικό. Ότι τίποτα και από κανέναν δεν χαρίστηκε στην εργατική τάξη και το λαό.
Πρόκειται για ύπουλη, υπονομευτική προσπάθεια με διττό στόχο: αφενός να ακυρώσουν τους αγώνες των εργαζομένων και τις κατακτήσεις που έως ένα βαθμό μπορούν να αποσπάσουν και αφετέρου να απογειώσουν την «υγιή επιχειρηματικότητα» ζητώντας ουσιαστικά περισσότερη στήριξη από το αστικό κράτος, νέα προνόμια για τη στήριξη της επιχειρηματικής κερδοφορίας. Ντόπιοι και ξένοι καπιταλιστές, που εμπορεύονται το νερό, το ρεύμα, την υγεία, άλλα κοινωνικά αγαθά, όλοι αυτοί που βάζουν στο χέρι, ιδιοποιούνται τον υδάτινο, ενεργειακό και ορυκτό πλούτο της χώρας, που θησαυρίζουν και από την εκμετάλλευση της περιουσίας που θα έπρεπε να ανήκει στο λαό και κάποτε θα γίνει, όταν ο ίδιος το αποφασίσει, επιδιώκουν να παραπλανήσουν τους εργάτες. Να τους πείσουν ότι είναι λογικό και αυτονόητο οι συνθήκες ζωής και εργασίας τους να εξαρτιόνται από τις αντοχές των επιχειρήσεων και της κερδοφορίας τους. Να αρπάξουν έτσι τη συγκατάθεση της εργατικής τάξης για τη διαρκή προσαρμογή των κατακτήσεων και των δικαιωμάτων της σ' αυτό που το μονοπώλιο θα απαιτεί ή επιτρέπει και όχι στον τεράστιο πλούτο που αυτή παράγει.
Επενδύουν στα παραμύθια για την «υγιή επιχειρηματικότητα» που υποστηρίζει ένθερμα ο ΣΥΡΙΖΑ ως πρότυπο για την καπιταλιστική ανάπτυξη, λέγοντας ουσιαστικά ότι υπάρχουν «καλοί» και «κακοί» καπιταλιστές - εκμεταλλευτές της εργατικής τάξης, για να αποσπάσουν τη συγκατάθεση των εργαζομένων στις απαιτούμενες για την ανάκαμψη της επιχειρηματικής κερδοφορίας θυσίες των εργασιακών και λαϊκών δικαιωμάτων
για να μην κράζετε όλους τους επιχειρηματίες και γίνεστε ισοπεδωτικοί να πω ότι όντως υπάρχουνε βιομήχανοι αυταρχικά και στυγνά αφεντικά βεβαίως αλλά υπάρχουνε και άνθρωποι π σέβονται τους εργαζομένους τους .ένα παράδειγμα είναι ο καρέλιας και δείτε και ρωτήστε όποιονε θέλετε, κάνει αυξήσεις παρέχει ασφάλεια προσλαμβάνει τακτικά νέο προσωπικό , το εκπαιδεύει επι πληρωμή είτε κάτσει στη συνέχεια είτε φύγει και γενικά ειναι πολύ εντάξει ..είπαμε υπάρχουνε άνθρωποι και άνθρωποι..δεν είναι όλοι ίδιο..σταματήστε την παπάτζα ότι οτιδήποτε καλό κάνει κάποιος επιχειρηματίας απλά θέλει να ρίξει λάσπη.υπάρχουνε και ηθικοί ανθρώποι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο καπιταλισμό εκείνο που αγοράζει ο εργοδότης από τον εργαζόμενο είναι ο χρόνος του. Εκείνο που αυξάνει τα κέρδη του είναι η όλο και μεγαλύτερη παραγωγή από τους εργάζόμενους που πρέπει να βγάλει με το ίδιο εργατικό κόστος που πληρώνει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να συσσωρεύει κέρδη από την κοινωνική δουλειά των εργαζομένων. Δεν είναι θέμα κακού και καλού εργοδότη. Που σαφώς υπάρχουν διαφορές. Είναι το ίδιο κοινωνικό-οικονομικό σύστημα που συσσωρεύει πλούτο στους λίγους και φτώχεια στους πολλούς αφού έχει προηγηθεί χρόνια κεφαλαιακής ανάπτυξης. Όσο καλές προθέσεις και να έχει ένας εργοδότης εφόσον τα μέσα παραγωγής είναι στα χέρια του και καρπώνεται το πλούτο από την εργασία των άλλων δεν έχει καμία διαφορά καθώς οι κρίσεις στον καπιταλισμό είναι βασικό στοιχείο του. Το θέμα είναι να πιστέψουμε όλοι ότι μπορούμε να φτιάξουμε ένα διαφορετικό κοινωνικό-οικονομικό μοντέλο που να καταργεί αυτή την εκμετάλλευση και να καρπωνόμαστε αυτό που οι ίδιοι παράγουμε καθώς τα μέσα παραγωγής ανήκουν σε όλους.
Διαγραφή