3 Οκτώβρη: με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Δράσης της ΠΣΟ

(Σήμερα είναι η 66η επέτειος από την ίδρυση της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας και παγκόσμια μέρα δράσης της ΠΣΟ. Το κείμενο είναι από λόγο που έβγαλε ο Γ. Μαυρίκος, Βουλευτής του ΚΚΕ και Γενικός Γραμματέας της ΠΣΟ, χτες σε εκδήλωση του ΠΑΜΕ στην Αθήνα. Από την ιστοσελίδα της ΠΣΟ, http://www.wftucentral.org/?p=3970&language=en, μετάφραση από τα Αγγλικά)

Ομιλία του Γενικού Γραμματέα της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας

Χτες, στις 2 Οκτώβρη, το ΠΑΜΕ ανέβασε θεατρική παράσταση στο κέντρο της Αθήνας. Το έργο που παρουσιάστηκε ήταν “ο κύκλος με την κιμωλία” του Μπέρτολντ Μπρεχτ και ήταν αφιερωμένη στην 66η επέτειο από την ίδρυση της ΠΣΟ. Πριν την έναρξη της παράστασης ο Γενικός Γραμματέας της ΠΣΟ απευθύνθηκε στο κοινό. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε μερικά αποσπάσματα από την ομιλία του που είχε τίτλο “Τι είναι η ΠΣΟ;”. 

“... Η Παγκόσμια Συνδικαλιστικής Ομοσπονδία ιδρύθηκε στις 3 Οκτώβρη του 1945 στο Παρίσι. Είναι η παλιότερη διεθνής συνδικαλιστική οργάνωση και ιδρυτική αρχή της Παγκόσμιας Οργάνωσης Εργασίας. Ακολουθεί τη γραμμή του ταξικά προσανατολισμένου συνδικαλιστικού κινήματος και αγωνίζεται ενάντια στον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Σήμερα έχει 80 εκατομμύρια μέλη σε 120 χώρες. Η δομή, η οργάνωση και η ηγεσία της αποτελείται: 1) από το Παγκόσμιο Κονγκρέσο Συνδικάτων 2) το Προεδρικό Συμβούλιο 3) τη Γραμματεία. Απ' το 1945 μέχρι το 1953 η έδρα της ήταν στο Παρίσι. Το 1953-56 μεταφέρθηκε στη Βιέννη. Την περίοδο 1956-2005 τα κεντρικά γραφεία βρίσκονταν στην Πράγα (Τσεχοσλοβακία). Απ' τον Γενάρη του 2006 μέχρι και σήμερα εδρεύει στην Αθήνα. Υπάρχει ένα γραφείο περιοχής σε κάθε ήπειρο καθώς και μια Διεθνής Συνδικαλιστικών Οργανώσεων σε όλους τους βασικούς τομείς. Από την πορεία της μέχρι σήμερα, η ΠΣΟ έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στους αγώνες ενάντια το καθεστώς του Απαρτχάιντ, ενάντια στο ρατσισμό, στους αγώνες ενάντια στην αποικιοκρατία, απέναντι στις πολιτικές των κυβερνήσεων των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, του Ισραήλ και των συμμάχων τους, ενάντια στον καπιταλισμό και τη βαρβαρότητα. Ήταν στην πρώτη γραμμή για την κατάκτηση όλων των εργατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. 

Γ. Μαυρίκος, ΓΓ της ΠΣΟ

Η ΠΣΟ απ' το 1945 μέχρι και σήμερα πάντα είχε καθαρή θέση στις εξελίξεις. Πάντα ήταν υπέρ της καταδίκης των Ναζί στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, υπέρ της Κινεζικής Επανάστασης, ενάντια στις δικτατορίες και μιλιταριστικά καθεστώτα, υποστήριξε το κίνημα των αδεσμεύτων κρατών, τους αγώνες του βιετναμέζικου λαού και τη μεγάλη νίκη του ενάντιον των γιάνκηδων, τους αγώνες της Νότιας Αφρικής και του Τρίτου Κόσμου ενάντια στην αποικιοκρατία και το Απαρτχάιντ. Μαζί με τους Άραβες, με το λαό της Αιγύπτου στην πάλη για τη διώρυγα του Σουέζ, μαζί με την Κουβανική Επανάσταση, μαζί με την Μπολιβαριανή Διαδικασία. Έστρωσε το δρόμο για τα δικαιώματα εργατών, γυναικών, νέων εργατών, δημόσια δωρεάν παιδεία, υγεία, κοινωνικά δικαιώματα. Αγωνιζόμαστε ενάντια στον αναλφαβητισμό, την κατασπατάληση των φυσικών πόρων στον Τρίτο Κόσμο από τις πολυεθνικές επιχειρήσεις και τα μονοπώλια. Πάντα βρισκόμαστε στο πλευρό του Παλαιστινιακού λαού, τους λαούς του Λιβάνου, της Συρίας, της Σουζιλάνδης, της Λιβύης, του Ιράκ, του Αφγανιστάν που υποφέρουν από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΗΠΑ, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των συμμάχων τους. Είμαστε περήφανοι για την ιστορία της ΠΣΟ. Είμαστε περήφανοι για τα 66 χρόνια ζωής και δράσης.
Οι βασικές αρχές της ΠΣΟ είναι: Δημοκρατική λειτουργία, εκλογές σε όλα τα σώματα και όλα τα επίπεδα. Διεθνιστικός προσανατολισμός, διεθνιστική αλληλεγγύη, διεθνισμός. Πάλη για Ειρήνη και Φιλία ανάμεσα στους λαούς, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Υπεράσπιση του δικαιώματος κάθε λαού, κάθε εργατικής τάξης να αποφασίζει για το παρόν και το μέλλον της. Οι φυσικοί πόροι κάθε χώρας να ανήκουν στο λαό της και στους εργαζομένους της. Η ΠΣΟ είναι ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις. Ενότητα της εργατικής τάξης, συνεργασία με τους φτωχούς αγρότες της υπαίθρου, τους ακτήμονες, τους διανοούμενους. Ένταξη νέων ανθρώπων, γυναικών και προσφύγων εργατών στη ζωή, τη δράση και τη διοίκηση των συνδικάτων. Προτεραιότητα σε ζητήματα υγιεινής κι ασφάλειας, ποιότητας ζωής και περιβάλλοντος γενικότερα. Πρώτη προτεραιότητα μέσα στις πολυεθνικές επιχειρήσεις και η οργάνωση παγκόσμιου συντονισμού και αλληλεγγύης της εργατικής τάξης. Πάταξη του καριερισμού, του ελιτισμού, της γραφειοκρατίας, πρόληψη της διαφθοράς των συνειδήσεων. Για τα δικαιώματα όλων των εργατών σε δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, παιδεία και κοινωνική πρόνοια. Συνεχής βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, αύξηση μισθών και συντάξεων. Η ΠΣΟ, ταξικά προσανατολισμένη συνδικαλιστική οργάνωση, ενισχύει την κριτική, την αυτοκριτική και τη συντροφική άμιλλα ανάμεσα στα μέλη και τους ηγέτες. Αγωνίζεται για συνδικαλιστικές και δημοκρατικές ελευθερίες. Είναι ενάντια στην κρατική βία, την απολυταρχία και τις διώξεις των συνδικαλιστών. Ηνωμένα Έθνη: Νέα Υόρκη, ΟΥΝΕΣΚΟ: Παρίσι, FAO (Διεθνής Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας): Ρώμη, Παγκόσμιος Οργανισμός Εργασίας: Γενεύη. Πάντα μάχεται υπέρ των εργαζομένων μέσα απ' αυτούς τους οργανισμούς αλλά και αποκαλύπτει το μονοπώλιο που υπάρχει μέσα στους οργανισμούς αυτούς.
Πρόσφατα, η ΠΣΟ διοργάνωσε το 16ο Παγκόσμιο Συνδικαλιστικό Συνέδριο στην Αθήνα, με 828 αντιπροσώπους από 101 χώρες. 105 αντιπρόσωποι πήραν το λόγο και ψηφίστηκαν σημαντικές αποφάσεις για όλα τα τρέχοντα αιτήματα των εργατών. Η Συνέλευση ψήφισε με μυστική ψηφοφορία νέο 40-μελές Προεδρικό Συμβούλιο.
Ενώστε τις δυνάμεις σας με τη μεγάλη αγωνιστική οικογένεια της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας.

Σημ.: Το 1949, συνδικαλιστές απ' τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο προσπάθησαν ανεπιτυχώς να διαλύσουν την ΠΣΟ. Καθοδηγούμενοι απ' την CIA, έφυγαν απ' την ΠΣΟ και ίδρυσαν την Διεθνής Συνομοσπονδία των Ελεύθερων Συνδικάτων (ICFTU – International Confederation of Free Trade Unions). Αυτή η οργάνωση ήταν όργανο των ιμπεριαλιστικών μονοπωλίων. Υποστήριξε για παράδειγμα τις δικτατορίες σε Κούβα, Χιλή, Γουατεμάλα, Νικαράγουα, Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία. Υποστήριξαν το Απαρτχάιντ, υποστήριξαν το Ισραήλ ενάντια στους Άραβες, τους Αμερικάνους στον πόλεμο ενάντια στο Βιετνάμ, υποστήριξαν τον πόλεμο του ΝΑΤΟ ενάντια σε Γιουγκοσλαβία, Ιράκ κλπ. Το 2006 μετονομάστηκε σε Διεθνής Συνδικαλιστική Συνομοσπονδία (International Trade Union Confederation) και με το καινούριο όνομα υποστήριξε τον πόλεμο του Ισραήλ ενάντια στο Λίβανο, υποστήριξε τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, υποστηρίζει την ιμπεριαλιστική επέμβαση ενάντια στο λαό της Λιβύης, είναι σύμμαχος του G8, του ΔΝΤ, των πολυεθνικών επιχειρήσεων και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Συκοφαντεί την Κούβα, τη Βενεζουέλα, τη Βολιβία, και η στρατηγική της είναι ευθυγραμμισμένη με τα συμφέροντα των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου. Αγωνίζονται για τη μακροημέρευση του καπιταλισμού.