Μετά την Αργεντινή, πρότυπο του ΣΥΡΙΖΑ γίνεται και η Βραζιλία !

Η Βραζιλία, δέκα χρόνια πριν, κατάφερε, από τα πρόθυρα της κοινωνικής κρίσης, στην οποία είχε οδηγηθεί από ακραίες φιλελεύθερες πολιτικές, να οδηγηθεί σε μια συντεταγμένη, δημοκρατική έξοδο από την κρίση, με αναδιανομή του πλούτου, αντιμετώπιση της ακραίας φτώχειας και παραγωγική ανασυγκρότηση. Αυτά είπε ο Αλέξης Τσίπρας - σύμφωνα με τα ειδησεογραφικά πρακτορεία - από το μακρινό Σάο Πάολο της Βραζιλίας, όπου συναντήθηκε με την ηγεσία του «Κόμματος των Εργατών», που κυβερνά τη χώρα την τελευταία 10ετία.

Βέβαια, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ο μοναδικός οπαδός του «βραζιλιάνικου θαύματος». Τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα από τη στιγμή που η Βραζιλία ανακηρύχτηκε σε έκτη οικονομία του πλανήτη, αποτελεί το «λαμπρό παράδειγμα» πολλών και διαφόρων αναλυτών σε όλο τον κόσμο. Κυρίως, για το πώς μπορεί ο καπιταλισμός, σε συνδυασμό με τον κεντρικό ρόλο της κυβέρνησης και του κράτους, να οικοδομήσει μια χώρα με δυναμική βιομηχανία. Ανάλογη είναι και η στάση μεγάλων μερίδων του διεθνούς κεφαλαίου. Οι τελευταίες, βέβαια, μιλάνε με πράξεις. 

Σε ανάλυση της εταιρείας «Ernst & Young» αναφέρονται και τα εξής: «Παρά τις ασταθείς διεθνείς οικονομικές προοπτικές, η Βραζιλία προσέλκυσε ένα, ιστορικά, υψηλό αριθμό Άμεσων Ξένων Επενδύσεων (ΑΞΕ) το 2011 και κατέκτησε τη θέση του δεύτερου πιο δημοφιλούς προορισμού ΑΞΕ ως προς την αξία και την πέμπτη ως προς τον αριθμό των επενδύσεων. Τόσο η αξία όσο και το πλήθος των εισερχομένων επενδύσεων στη Βραζιλία τριπλασιάσθηκαν από το 2007, από 19 δισ. δολάρια σε 63 δισ. δολάρια, και από 165 το 2007, σε 507 τον αριθμό πέρσι, αντίστοιχα». Προφανώς, τα κεφάλαια αυτά προσελκύστηκαν, πρώτα και κύρια, από τις πολύμορφες κρατικές επιχορηγήσεις, κίνητρα και κάθε λογής προνόμια, από τον ορυκτό πλούτο της Αμαζονίας και τα τεράστια υποθαλάσσια πετρελαϊκά κοιτάσματα στα ανοιχτά των βραζιλιάνικων ακτών. Σε τελευταία ανάλυση, από την προσδοκία μεγάλων και σημαντικών κερδών. Και δεν έπεσαν έξω.

Τα τελευταία δέκα χρόνια η οικονομία της Βραζιλίας αναπτύσσεται με γρήγορους ρυθμούς, παρά το αρνητικό πρόσημο του 2009. Οι γοργοί αυτοί ρυθμοί αναμένεται να συνεχισθούν μέχρι το 2016 - χρονιά διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων - όπου αναμένεται η Βραζιλία να έχει υποσκελίσει και τη Γαλλία, κατακτώντας την πέμπτη θέση παγκοσμίως, πίσω από τις ΗΠΑ, την Κίνα, την Ιαπωνία και τη Γερμανία.

Από το 2002 μέχρι το 2011, το ΑΕΠ της χώρας σχεδόν πενταπλασιάστηκε, φτάνοντας τα 2,477 τρισεκατομμύρια δολάρια. Αυτή η τεράστια αύξηση του παραγόμενου πλούτου τροφοδότησε, πρώτα και κύρια, την κερδοφορία των μονοπωλίων και των μεγάλων επιχειρήσεων, με πρώτες και καλύτερες τις τράπεζες, οι οποίες σημείωσαν ρεκόρ κερδοφορίας στην περίοδο της διακυβέρνησης Λούλα. Οι κοινωνικές ανισότητες, παρά τη σχετική βελτίωση των όρων ζωής ορισμένων κοινωνικών ομάδων, δεν μειώθηκαν και τα φαινόμενα ακραίας φτώχειας παραμένουν έντονα. Σύμφωνα με τα επίσημα, κυβερνητικά στοιχεία, το 11% των περίπου 200 εκατομμυρίων Βραζιλιάνων παραμένουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Την ίδια στιγμή, η τελευταία έκθεση του Προγράμματος Ανθρωπίνων Οικισμών του ΟΗΕ (UN Habitat) εκτιμά ότι η Βραζιλία συνεχίζει να κρατά τα σκήπτρα της ανισότητας στη Νότια Αμερική, με πάνω από 60 εκατομμύρια φτωχούς. Σημειώνει, ακόμη, ότι η ανισότητα εισοδήματος κατέγραψε αύξηση, όπως και στις περισσότερες χώρες της Νότιας Αμερικής.

Αυτές είναι ορισμένες αλήθειες για το - σύμφωνα με τον κ. Τσίπρα - πρότυπο αριστερής αντιμετώπισης της κρίσης, αναδιανομής του πλούτου και παραγωγικής ανασυγκρότησης. Κι ακόμη η διεθνής καπιταλιστική κρίση δεν έχει τελειώσει...

Πηγή : 902