Όταν ο ουρανός σου πέφτει στο κεφάλι

Η χαρά των συνωμοσιολόγων σε όλη τη γη κορυφώνεται σε 3 μέρες. Οπαδοί των απανταχού λιακόπουλων ετοιμάζονται να προβάρουν το αλουμινένιο τους καπελάκι (αυτό που απαγορεύει στις  κακόβουλες εξωγήινες οντότητες να ελέγξουν τη σκέψη), να σφίξουν γερά τα χέρια και να σιγοτραγουδήσουν το κουμπαγιά.

Θα ήταν αστείο αν δεν ήταν θλιβερό. Αν δεν υπήρχαν όντως τρομοκρατημένοι άνθρωποι, που ας πούμε συρρέουν σε κάποιο χωριό της Γαλλίας, επειδή έχουν πραγματικά πιστέψει ότι το τέλος του κόσμου πλησιάζει, ότι θα μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι ή για την ακρίβεια, ο πλανήτης Χ θα είναι συνεπής στο ραντεβού του με τη Γη.

Τώρα με ποιο ακριβώς κριτήριο επιλέχθηκε το συγκεκριμένο χωριό και κανά δύο ακόμη, ως διαστρικό αεροδρόμιο/ σταθμός επιβίβασης γήινων σε διαστημόπλοια που θα τους μεταφέρουν μακριά από τον καταδικασμένο τούτο κόσμο, θα σας γελάσω.

Κάπου πάει το μυαλό, αλλά το γεγονός ότι η Μύκονος και η Αράχωβα δεν είναι μέσα στη λίστα με προβλημάτισε. Επίσης πέραν της πλάκας, το χωριό φαίνεται να αντιμετωπίζει πρόβλημα με τον κόσμο που συρρέει και ο δήμαρχος του σκέφτεται να ζητήσει τη βοήθεια του στρατού!

Η Νασα εδώ και αρκετό καιρό βγάζει ανακοινώσεις προσπαθώντας να καθησυχάσει τον κόσμο. Λέγοντας κάποια αυτονόητα πράγματα, όπως πχ ότι ο πλανήτης Νιμπίρου (πιο σωστά "θραύσμα πλανήτη") δεν υπάρχει. Είναι αυτό που λέμε ιντερνετική φάρσα. Πράγμα που με βάζει σε σκέψεις για την κακή χρήση του μέσου και πόσο επικίνδυνο μπορεί να γίνει με τη διασπορά ψευδών ειδήσεων. Πόσο εύκολα κάποια πράγματα μεταφέρονται από τη μία μεριά του πλανήτη στην άλλη, εξαπλώνονται σαν μικρόβια και δημιουργούν μέχρι και μαζική υστερία.


Και φυσικά το ερώτημα που μπαίνει είναι αν όλο αυτό γίνεται συνειδητά για να αποπροσανατολίζεται ο κόσμος από τα πραγματικά επίγεια προβλήματα ή όχι. Αν κάποιοι εκεί έξω (the truth is out there) έχουν βαλθεί να αποβλακώσουν ολοκληρωτικά το μέσο πολίτη της μικρής μπλε κηλίδας.

Το "περίεργο" στην όλη υπόθεση είναι ότι το όλο θέμα ξεκίνησε τη δεκαετία του 90 από κάποια ιστοσελίδα όπου κάποια κυρία - η δημιουργός της σελίδας- ισχυριζόταν ότι έχει έρθει σε επαφή με εξωγήινους με τους οποίους και επικοινωνεί, μέσω εμφυτεύματος στο κεφάλι της...και ότι είναι κάποιου είδους φερέφωνό τους με αποστολή να ενημερώσει τους γήινους ότι ο πλανήτης Χ πλησιάζει και θα σημάνει το τέλος του πολιτισμού μας.
Αυτό το τελευταίο σημειώστε το (πόσο συχνά ακούμε από επίσημα κυβερνητικά χείλη, κυρίως από την άλλη πλευρά του ατλαντικού, ότι ο πολιτισμός μας, ο τρόπος ζωής μας κινδυνεύει από το ένα ή το άλλο πράγμα).

Αρχικά ως ημερομηνία τέλους του κόσμου όρισε το 2003. Ωστόσο το 2003 ήρθε και έφυγε, αφήνοντας τη γη ολόκληρη, όμως η κεντρική ιδέα (μεγάλο-αντικείμενο-καταστρέφει-πλανήτη Γη-κάνει μεγάλη έκρηξη-ωραίο σενάριο για καμιά 100η ταινίες Σπίλμπεργκ) ήταν πολύ καλή για να πάει χαμένη.

Και κάπου εκεί μπαίνει το ημερολόγιο των Μάγιας, ο πλανήτης Χ γίνεται πλανήτης Νιμπίρου κ.ο.κ . Ή για την ακρίβεια η μία εσχατολογική θεωρία καταπίνει και ενσωματώνει την άλλη.

Είθισται αυτές οι θεωρίες να ντύνονται και με ψευδοεπιστημονικό μανδύα, να χρησιμοποιούν πραγματικά φαινόμενα όπως το galactic alignment (εν τάχει, η ευθυγράμμιση του ήλιου του χειμερινού ηλιοστασίου με το κέντρο του γαλαξία) για να κερδίσουν αληθοφάνεια και μπόλικη σάλτσα έτσι ώστε να γίνουν ελκυστικές (όπως η πυραμιδολογία ή το ""μυστήριο"" του Ωρίωνα κτλ).

Στο δια ταύτα μην φοβάστε αδέρφια, δε θα μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι, μα τον Τουτάτη.
Αυτό που έχει ήδη πέσει πάνω στο κεφάλι μας και δεν μας σώζουν ούτε οι Μάγιας, ούτε τα Ασγκαρντ, ούτε οι Βάλκανς, λέγεται κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και δεν λύνεται με ιπτάμενους δίσκους.

Ούτε κακόβουλο θραύσμα πλησιάζει την γειτονιά μας, ούτε ηλιακές καταιγίδες θα μας πνίξουν, ούτε επιδρομή από εξωγήινες ακρίδες από τον Ντενέμπ θα δεχτούμε και γενικά, κοσμολογικά θα συνεχίσουμε να την παλεύουμε ως είδος. Τώρα το αν οι συνθήκες της ζωής μας θα είναι ανθρώπινες, έτσι ώστε να καλείται ζωή και όχι επιβίωση, αν θα αποφύγουμε άλλο έναν γενικευμένο πόλεμο στην μικροσκοπική, την απειροελάχιστη  γωνίτσα του γαλαξία που καταλαμβάνουμε, αυτό είναι ένα θέμα που περνάει καθαρά από το συλλογικό μας χέρι.