Μάθημα πρώτο: Τι είναι ο Κομμουνισμός

Αναδημοσιευση απο Αριστερα και Πολιτικη

Μια παράφραση των αντικομουνιστικών λόγων που μας έβγαζαν στα σχολεία στη δεκαετία του ΄50
Σήμερα ήρθε στο σχολείο μας ένας κύριος με γραβάτα και μας είπε τι είναι ο κομμουνισμός.

Ο κομμουνισμός μας είπε είναι ένα κακό σύστημα που τρώει τα παιδιά των εργατών γιατί υπάρχει πάντα φόβος ότι ανάμεσα σε αυτά θα γεννηθεί ένας επαναστάτης όπως ο Σπάρτακος και θα το καταστρέψει. Αλλά και οι εργάτες του είναι κακοί γιατί θέλουν να τρώνε χωρίς να δουλεύουν και κάνουν όλο απεργίες. Όλοι είναι κακοί εκεί εκτός από μια τρόικα.

Για να πεθάνουν τα παιδιά και να γλυτώσει ο κομμουνισμός από αυτά, τα αφήνει χωρίς σχολεία, νηπιαγωγεία, βρεφοκομεία και νοσοκομεία. Χωρίς φάρμακα και γιατρούς. Όταν οι μπαμπάδες θέλουν να κάνουν εγχείρηση πρέπει να πληρώνουν και όταν γεράσουν πρέπει να πεθάνουν γρήγορα γιατί είναι βάρος στο κράτος που δανείζεται για να τους ταΐζει.
Ο κομμουνισμός, είπε, αφήνει του μισούς νέους άνεργους και τους μπαμπάδες τους απολύει από τη δουλειά γιατί περισσεύουν και για να μην μπορούν να μας ταΐσουν. Είναι και τεμπέληδες μας είπε.


Στον κομμουνισμό δεν είχαν ελευθερία, κανένας εργάτης δεν μπορούσε να γίνει πλούσιος.

Στον κομμουνισμό όλες οι επιχειρήσεις ήταν ιδιωτικές και τα λεφτά τους οι επιχειρηματίες τα έστελναν στην Ελβετία γιατί φοβόνταν ότι θα τους τα κλέψουν οι εργάτες.

Στον κομμουνισμό δεν είχαν να φάνε και γι αυτό έστηναν συσσίτια κάτι καλοί άνθρωποι στις εκκλησίες και στους Δήμους με καζάνια και έπαιρναν φαγητό με κουτάλα και καραβάνα. Στα σχολεία τα παιδιά ζαλίζονταν και τους έδιναν οι καλοί άνθρωποι λίγο γάλα.

Στον κομμουνισμό έδερναν τους μαύρους και τους έδιωχναν και εγώ φοβάμαι οτι αν έρθει θα διώξουν τον φίλο μου τον Χασάν.

Στον κομμουνισμό οι εργάτες έκαναν διαδηλώσεις έκλειναν τους δρόμους και τα μαγαζιά, έσπαζαν και τις βιτρίνες γιατί ήθελαν να παίρνουν τζάμπα μεροκάματο. Ήταν όλοι τεμπέληδες, μας είπε, γι αυτό είχε μεγάλη ανεργία.
Στον κομμουνισμό η κυβέρνηση ήταν καλή αλλά οι εργάτες κακοί. Η κυβέρνηση κάθε λίγο και λιγάκι έκανε κάτι που τα έλεγε μνημόσυνα ένα, δυο, τρία και άλλα για να δίνει λίγα κόλλυβα στους εργάτες να φάνε αλλά αυτοί ήθελαν τυρόπιτες.

Στον κομμουνισμό οι εργάτες ήθελαν κάνουν δικές τους τις τράπεζες για να κλέψουν τα λεφτά των άλλων και να πάρουν τζάμπα τα σπίτια που ήταν των τραπεζών.

Στον κομμουνισμό όλοι οι κυβερνήτες ήταν ίδιοι γιατί όλοι έλεγαν τα ίδια λόγια και μιλούσαν όλο για μνημόσυνα.

Ο κομμουνισμός ήταν ένα κακό σύστημα γιατί είχε εργάτες που δεν προσκυνούσαν και έφερναν όλο ταραχές. Γι αυτό ο κόσμος το ανέτρεψε και έφερε την ελευθερία, όπως εδώ σήμερα, όπου ο καθένας μπορεί να γίνει πλούσιος, να μην έχει ανεργία, να έχει όποιο γιατρό θέλει, να έχει φάρμακα και νοσοκομεία, να έχει σχολεία και νηπιαγωγεία, να έχει καλό φαγητό, να έχει σπίτι….

Εγώ δεν θέλω να ζήσω στον κομμουνισμό γιατί θέλω να είμαι ελεύθερος να γίνω πολύ πλούσιος.

Ένας κύριος Άδωνης είπε στην τηλεόραση ότι έχουμε σοβιετική οικονομία. Εγώ φοβήθηκα ότι δεν θα με αφήσουν να γίνω πλούσιος.

Σήμερα δεν είχαμε φαγητό γιατί ένας κύριος ήρθε με κάτι χωροφύλακες και μας είπε ότι το σπίτι είναι της τράπεζας και μας έβγαλαν έξω. Έβρεχε και μας είπαν θα μας φέρουν δώρο μια πολύ ωραία ομπρέλα. Πήρα και γάλα από το καζάνι του σχολείου. Το βράδυ είπαν θα κάνουν το τρίτο μνημόσυνο με κάτι ευρωπαίους και θα μοιράσουν κόλλυβα για φαγητό. Ο μπαμπάς έβηχε αλλά του είπαν δεν πειράζει μπόρα είναι θα περάσει από μόνη της. Τον έδιωξαν και από τη δουλειά γιατί περίσσευε και μια φορά είχε κάνει απεργία όπως στον κομμουνισμό.

Εγώ φοβάμαι…


Ένας συμμαθητής μου ήρθε αθόρυβα και μου είπε κάτι στο αυτί. Δεν θέλω να το πω αλλά δεν μπορώ και να το κρατήσω μυστικό γιατί θέλω να γίνουμε πολλοί. «ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΣΠΑΡΤΑΚΟΙ» μου είπε και έσφιξε τη γροθιά και το χέρι μου. Από τότε δεν φοβάμαι πια, ξέρω τι πρέπει να γίνω και τι πρέπει να κάνω. Δεν θέλω να γίνω πλούσιος, θέλω να γίνω άνθρωπος!

....θα γίνω ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ!