Hello, how low? (ΓΑΠ για δημοψήφισμα, Συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ 12/09/2010)

όταν παίρνω φόρα, φόρα κατηφόρα

Άκουγα χτες το βράδυ τον Χρυσοχοίδη να λέει στον Πρετεντέρη (μου είχε τελειώσει το καυτό λάδι που ρίχνω πάνω μου πριν κοιμηθώ) ότι για τόσο σοβαρά θέματα όπως είναι το κούρεμα, ο λαός πρέπει να ερωτάται μέσω δημοψηφίσματος ... όπως ρωτήθηκε και για τα υπόλοιπα, για την είσοδο στην ΕΕ, για το Μάαστριχτ, για το Ευρώ, για το μνημόνιο, για το μεσοπρόθεσμο για, για για ... Δηλαδή τα τελευταία μπόλικα χρόνια που έχω δικαίωμα ψήφου, θα έπρεπε να είμαι με ένα φάκελο στο χέρι (σύμφωνα πάντα με τον αρχηγό του κράτους) και να πραγματώνω την ουσία της δημοκρατίας χώνοντας τον στην κάλπη κάθε τρεις και λίγο. (Βέβαια, σε τέτοιες περιπτώσεις, σημασία έχει και η ερώτηση του δημοψηφίσματος ... το πως θα διατυπωθεί κτλ κάτι σαν τις δημοσκοπήσεις). 

Το πάνελ του Πρετεντέρη είχε πολύ πλάκα (για όσους έχουν νεκροφιλικό χιούμορ). Είχε Χρυσοχοίδη, Λυκουρέτζο, Βορίδη, Ντόρα (?), κύριους Μπίστηδες και έναν του σύριζα με αλογοουρά (ξεχνάω συνέχεια το όνομα). To KKE ήταν σπίτι του, να μην χαλάσει τη σούπα. Εν τω μεταξύ αν έκανες ζάπινγκ κατα Σκάι μεριά είχε τον μπαμπά της Ντόρας! Μόνο του. Τον βγάζουν από την κρύπτη του σε κάθε σοβαρό θέμα. Είναι κάτι σαν τον αιωνόβιο μάγο της φυλής. 

Αυτό που αποκόμισα από το όλο σόου (αν και δεν είχε εκρήξεις) ήταν ότι το κάθε ένα από τα αστικά κόμματα, ενδεχομένως να εκπροσωπεί και διαφορετικό καρτελ (ουπς) επιχειρηματιών. Όλοι αυτοί έχουν μεν κάποια κοινά συμφέροντα (σε ότι αφορά πχ τις συνθήκες που θα εργάζεται το πόπολο, τους χαμηλούς έως ανύπαρκτους φορολογικούς συντελεστές κτλ) άλλα επί της ουσίας συγκρούονται ανελέητα (όπως στο clash of the titans ή σε ένα αγώνα σούμο) γιατί ο μεν φερ'ειπείν μπορεί να εισάγει πχ πρώτες ύλες (οπότε θέλει να είναι στο ευρώ) και ο δε να εξάγει (οπότε τον συμφέρει ένα εθνικό-αδύναμο- νόμισμα). Η σύγκρουση αυτή, τηλεοπτικά, πραγματώνεται μέσω του πολιτικού προσωπικού που έχει ο καθείς στο payroll του.