Για την στάση του Λάκη Λαζόπουλου

 Εχουμε μια απορία η οποία θα μας λυθεί σε λίγες ώρες. Συγκεκριμένα απ’ ότι γνωρίζουμε ο Λάκης Λαζόπουλος έχει δεχθεί δεκάδες, πιθανόν και εκατοντάδες, ηλεκτρονικά μηνύματα τηλεθεατών του που διαμαρτυρήθηκαν γιατί στην περασμένη εκπομπή του δεν είχε την παραμικρή αναφορά στους ηρωικούς χαλυβουργούς απεργούς που σήμερα συμπληρώνουν 30 μέρες δυναμικού αγώνα.
Κάποια από τα e-mail αυτά τον προτρέπουν όχι απλώς να κάνει αναφορά στην απεργία αλλά να έχει και ζωντανή σύνδεση με τους απεργούς.

Εδώ να συμπληρώσουμε κάποια πράγματα ανεξάρτητα από την αποτελεσματικότητα που θα έχει αυτή η παρέμβαση των τηλεθεατών.  Όπως έλεγε ο Λένιν, «οι καπιταλιστές είναι ικανοί να σου πουλήσουν και το σκοινί με το οποίο θα τους κρεμάσεις» αρκεί να κερδίζουν. Και ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης πουλάει γι’ αυτό έχει και την δυνατότητα να εκφράζετε αρκετές φορές με τρόπο «αντισυμβατικό» που δεν συναντάει κανείς συχνά στα αστικά ΜΜΕ. Ακόμα και αν δεν τον λογοκρίνουν ο ίδιος έχει την εξυπνάδα να αυτολογοκρίνεται και να γνωρίζει τα «επιτρεπτά» πλαίσια στα οποία θα κινηθεί η εκπομπή του.

Με δυο λόγια, οι εργοδότες του και φυσικά το αστικό κράτος δεν έχει κανένα πρόβλημα να ακούγονται και δημόσια αυτά που ο κόσμος γνωρίζει πολύ καλά. Δεν δημιουργεί σε κανέναν πρόβλημα δηλαδή ο Λαζόπουλος με το να αφήνει υπονοούμενα για «λαδιάρηδες» εθνοπατέρες, δεν προκαλεί κανέναν με το να καυτηριάζει την συμπεριφορά μπάτσων και κατασταλτικών μηχανισμών. Ολες οι γενικότερες πολιτικές τοποθετήσεις του –το ψυχαγωγικό μέρος της εκπομπής του είναι μια άλλη ιστορία που πέρα από κάποιες επιτυχημένες ατάκες του δεν θα λέγαμε ότι μας ενθουσιάζει, αλλά αυτό είναι κάτι το υποκειμενικό- δεν ξεφεύγουν ούτε κατά κεραία απ’ αυτά που θα έλεγε ένας «προοδευτικός» αστός πολιτικός αναλυτής. 

Σε όλες του τις τοποθετήσεις, ο Λάκης Λαζόπουλος, επικαλείται την θεσμολαγνεία σαν διέξοδο για όλα τα δεινά που αντιμετωπίζει ο εργαζόμενος λαός από την καπιταλιστική επέλαση. 

Σύμφωνα λοιπόν με τον Λάκη δεν ευθύνεται ο καπιταλισμός, η πλουτοκρατία για όσα αντιμετωπίζει ο εργαζόμενος λαός, αλλά μόνο κάποιες μαριονέτες που συχνάζουν στο κοινοβούλιο.
Τις αλλάζουμε με «νέους ανθρώπους στην πολιτική» και εξαλείφονται όλα τα προβλήματά μας.
Διαλέξτε καλούς εθνονταβατζήδες δηλαδή, καθώς ψηφίζετε κάθε τέσσερα χρόνια.

Δεν θα συναντήσει δηλαδή κανείς τον Λαζόπουλο να αναφέρει ούτε μια φορά τις λέξεις: καπιταλισμός, εργατικό κίνημα, λαϊκοί αγώνες ….
Πολύ δύσκολα το σύστημα θα έβρισκε καλύτερο αμορτισέρ για να εκτονώνει την λαϊκή δυσαρέσκεια –έστω σε κάποιο βαθμό- απ’ τον "εθνικό μας διασκεδαστή".

Και για να επανέλθουμε από εκεί που ξεκινήσαμε. Πιθανόν η παρέμβαση των τηλεθεατών να έχει αποτέλεσμα και να τον ακούσουμε σήμερα να αναφέρεται στην απεργία των χαλυβουργών. Όμως ο αγώνας αυτός είναι ένας ταξικός αγώνας εργατών ενάντια στα αφεντικά τους. Υπάρχει περίπτωση ο ακριβοπληρωμένος καλλιτέχνης Λαζόπουλος να δώσει το καθαρό περιεχόμενο που έχει αυτή η εργατική κινητοποίηση; Εμείς το αποκλείουμε. Όπως και να είναι όμως θα παρακολουθήσουμε την εκπομπή του και θα επανέλθουμε.

Απο το Βαθυ Κοκκινο