Ένας καφές, μια σοσιαλδημοκρατία και η ενότητα των Αριστερών

Του Αγιανδρέα σήμερα (μεγάλη η χάρη του) στην Πάτρα και η πόλη είναι σαν να ζει μια δεύτερη Κυριακή εντός της ίδιας εβδομάδας. Υπηρεσίες, σχολεία και καταστήματα κλειστά, θρησκόληπτοι γέροι και γριές στην εκκλησία απο τα χαράματα να ασχοληθούν με το χόμπυ τους και εμείς απολαμβάνουμε την ευκαιρία να κοιμηθούμε κανα δυο ωρίτσες παραπάνω και να βολτάρουμε ύστερα ένα πρωινό στο άδειο κέντρο της πόλης. Ένας καφές στην πλατεία Γεωργίου είναι ότι πρέπει και καθόμαστε εκεί με μια μικρή παρέα να πούμε και τα πολιτικά μας ... ενόψει της αυριανής απεργίας.

Δίπλα μας μια παρέα αγανακτισμένων μικροαστών 50αρηδων, που συχνά πυκνά αναφέρονται στην νέα γενιά που πρέπει να αναλάβει ώστε να βγει η χώρα απο την κρίση !!! Χωρίς να δώσουμε ιδιαίτερη σημασία αρχικά, συνεχίζουμε την πολιτική συζήτηση στο τραπέζι μας επεξεργάζοντας τα σενάρια της αστικής τάξης για το μέλλον των περιφερειακών κρατών της Ευρώπης. Θέλαμε δεν θέλαμε όμως, η κουβέντα απο το δίπλα τραπέζι μας κίνησε εν τέλει την περιέργεια, καθώς οι "πασόκοι" αγνώστου αυτοπροσδιοριζόμενης ταυτότητας, άρχισαν να ωρύονται για την αναγέννηση της "Αριστεράς". Το ενδιαφέρον σε αυτές τις περιπτώσεις είναι, να καταφέρεις να διακρίνεις, σε ποιό ακριβώς κομμάτι της πασοκο"αριστεράς" ανήκουν ! (Η εντύπωση που σου δινόταν, ήταν πως πρόκειται για ένα τραπέζι πρώην βολεμένων μικροαστών, που τους χτύπησε η κρίση κατακούτελα και ψάχνονται με ποιόν τρόπο θα ξαναεπιστρέψουν στο προσωπικό τους βόλεμα.)

Αφού λοιπόν ακούσαμε ορισμένες καφενειακές αναφορές στον Τσίπρα, τον Κουβέλη, την Αριστερή Πρωκτοβουλία του ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ το οποίο βρίσκεται "αλλού" (??) και όχι στο τόξο των προοδευτικών δυνάμεων της Αριστεράς τους, ο ένας απο αυτούς που βρισκόταν μέχρι εκείνο το σημείο μακριά από το οπτικό μου πεδίο, σηκώθηκε για να αποκαλύψει στο τραπέζι (και στα γύρω τραπέζια δηλαδή) την λύση στο πρόβλημα της ... Ελλάδας. "Η Ελλάδα πρέπει να επιστρέψει στην Σοσιαλδημοκρατία" και τα στόματα μείναν ανοιχτά.

Το ζήτημα βέβαια είναι, πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος δεν ήταν κάποιος τυχαίος ώστε να παραβλέψουμε αυτήν την ανοησία, μιας και τέτοιες ακούμε σε καθημερινή βάση .... αλλά επρόκειτο για έναν πολιτικό γίγαντα της Πάτρας, ο οποίος ξεστόμησε με τέτοια ευκολία την λύση που οι αστοί δεν βλέπουν τόσο καιρό ! Βασίλειος Λοτσάρης, αντιδήμαρχος της πόλης, συνεργάτης του Γιάννη Δημαρά, της πολύχρωμης αριστεράς των πατρινίστας και των ποδηλατοδρόμων (κάτι σαν τον Καμίνη των Αθηνών). Πρώην Συριζαίος, νυν Δημοκράτης Αριστερός ... και κάπου στο βάθος ΠΑΣΟΚ, ιδιαίτερα γνωστός το τελευταίο διάστημα, για την αδυναμία του να βρει ένα χαλί κάτω απο το οποίο θα κρύψει το πρόβλημα των σκουπιδιών της πόλης !

Νατη λοιπόν η λύση, για την οποία πρέπει να δημιουργηθεί το μεγάλο μέτωπο της Αριστεράς, πλην ΚΚΕ φυσικά. Να πατήσουμε το κουμπί της Σοσιαλδημοκρατίας, λες και είναι ζήτημα επιλογής των πολιτικών ηγετών, μεταξύ φιλελεύθερης ή σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης, και όχι ζήτημα αντικειμενικών συνθηκών και συμφερόντων της αστικής τάξης, για το ποιο καπιταλιστικό όχημα θα χρησιμοποιηθεί ώστε να εξυπηρετηθούν καλύτερα οι βλέψεις των μονοπωλίων.

Βρε ανόητοι πολιτικάντηδες (το ανόητοι με ερωτηματικό), εαν η Σοσιαλδημοκρατία ήταν όντως μια πολιτική επιλογή, και όχι ένα ιστορικό έκθεμα στο πολιτικό μουσείο της ανθρωπότητας, γιατί να μην την χρησιμοποιήσουν τώρα που βρισκόμαστε μπροστά "εις τον γκρημνόν" ? Άντε να δεχθώ πως οι ορίτζιναλ Έλληνες Πασόκοι είναι πουλημένοι και απατεώνες σε αντίθεση με εσάς τους τίμιους ... αλλά γιατί τα Σοσιαλδημοκρατικά κόμματα όλης της Ευρώπης, ακολουθούν τις ίδιες νεοφιλελεύθερες πολιτικές και χτυπάνε μισθούς και δικαιώματα, ακόμα και των δικών τους εκλογικών δεξαμενών ?

Μήπως επειδή η Σοσιαλδημοκρατία ως αναγκαστική επιλογή της αστικής τάξης μέχρι την δεκαετία του 1980, απέτυχε να δώσει λύσεις στις εγγενείς αντιφάσεις του συστήματος, με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στις λύσεις του σήμερα ? Μήπως επειδή η μόνη δυνατότητα για την επιβίωση του συστήματος το οποίο εξυπηρετείτε, των μονοπωλιακών επιχειρήσεων δηλαδή της Ευρώπης, ΗΠΑ και συμμάχων, είναι η ολομέτωπη επίθεση στο εργατικό κόστος και η ινδο-κινεζοποίηση των λαών της "Δύσης" ?

Τέτοιες βλακείες ταΐζουν τον κόσμο, ο οποίος με την σειρά του θεωρεί πως η πολιτική μπορεί να μετατραπεί σε μηχανή του χρόνου, με την οποία θα ταξιδέψουν πίσω στην εποχή της Δραχμής και της Σοσιαλδημοκρατίας, τότε που τρώγαμε και λίγο ψωμάκι βρε αδερφέ. Βέβαια, το γεγονός πως η Σοσιαλδημοκρατία χωρίς έναν Υπαρκτό Σοσιαλισμό απέναντι, δεν θα εμφανιζόταν ποτέ ως επιλογή των αστών, αυτό μάλλον δεν τους περνάει απο το μυαλό ! Απο την ιστορία διαλέγουν μόνο τις αγαπημένες τους σελίδες, τις σελίδες του βολεμένου μικροαστού ... Πολύ δύσκολα θα χωνέψουν αυτοί οι άνθρωποι, πως η ανθρωπότητα και η κοινωνία της εξελίσσονται. Έφτασε πλέον η εποχή που οι αυταπάτες, περι αρμονικής συμβίωσης αστών, μικροαστών και εργαζομένων, γίνονται καπνός. Το μενού γράφει ... ΤΑΞΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ και οι μικροαστοί θα πρέπει να κάνουν τις επιλογές τους.

Ή με τα μονοπώλια, ή με τους εργάτες !