από το Ριζοσπάστη
Με τους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς να φουντώνουν και την καπιταλιστική κρίση να βαθαίνει, οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας αναζητούν το μέγεθος και τη μορφή της ελεγχόμενης ελληνικής χρεοκοπίας. Σε αυτό το πλαίσιο, οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας επιδίδονται σε μπαράζ συνεδριάσεων και διαπραγματεύσεων με αντικείμενο τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης και τον επιμερισμό της ζημιάς.
Στις 6 του Οκτώβρη η καγκελάριος της Γερμανίας, Ανγκελα Μέρκελ, θα υποδεχθεί στο Βερολίνο τους επικεφαλής της ΕΚΤ, του ΔΝΤ, του ΟΟΣΑ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, καθώς και τους υπουργούς Οικονομικών της Γερμανίας και της Γαλλίας, με αντικείμενο το συντονισμό της δράσης της ΕΕ με τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς για την κρίση. Στη συνέχεια, τη σκυτάλη παίρνει το G20, με σύνοδο των υπουργών Οικονομικών και στη συνέχεια και των αρχηγών των 20 ισχυρότερων οικονομιών, ενώ στις 17 και 18 του Οκτώβρη προγραμματίζονται οι Σύνοδοι Κορυφής της ΕΕ και της Ευρωζώνης, με αντικείμενο την οικονομική διακυβέρνηση.
Μέσα σ' αυτό το κλίμα, σύμφωνα με δημοσίευμα του πρακτορείου «Ρόιτερς», οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί που συμβουλεύουν την ελληνική κυβέρνηση, ανάμεσά τους η «BNP Paribas», η «Deutsche Bank», η «HSBC» και η «Lazard», εξετάζουν, μεταξύ άλλων, την έκδοση ενός εκατονταετούς (!) ομολόγου. Το «Ρόιτερς» σημειώνει ότι το σενάριο αυτό προέκυψε με αφορμή την αυξημένη ζήτηση που είχε αντίστοιχο ομόλογο που εκδόθηκε από την κυβέρνηση του Μεξικού πριν από μερικές βδομάδες.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, που επικαλείται στέλεχος τράπεζας - συμβούλου της κυβέρνησης, η μεγάλη διάρκεια του εκατονταετούς ομολόγου θα έστελνε μήνυμα στις αγορές ότι τα προβλήματα αναχρηματοδότησης της Ελλάδας έχουν μετατοπιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Την ίδια στιγμή, βέβαια, παίρνει παράταση και η θηλιά στο λαιμό του λαού, καθώς χρέη τέτοιου μεγέθους υποθηκεύουν το μέλλον των επόμενων γενεών σε βάθος χρόνου.
Παράλληλα, η «Wall Street Journal» εκτιμά ότι ο κίνδυνος να μην επαρκεί το δεύτερο δανειακό πακέτο των 109 δισ. ευρώ για την Ελλάδα είναι μεγάλος. Εξετάζοντας τις διάφορες επιλογές, η αμερικανική εφημερίδα σημειώνει ότι αν εφαρμοστεί πλήρως η συμφωνία της 21ης Ιούλη για την ανταλλαγή ομολόγων, το χρέος της Ελλάδας θα μειωθεί μόλις στο 150% του ΑΕΠ (από 165%).
Ωστόσο, η «Wall Street Journal» εκτιμά ότι ούτε η Ελλάδα ούτε η Ευρωζώνη θα θέλουν να επαναδιαπραγματευτούν μια συμφωνία μόλις δύο μήνες μετά από την υπογραφή της και υποστηρίζει ότι «δεν υπάρχει περίπτωση η Ελλάδα να μπορεί να διασφαλίσει μια εθελοντική συμφωνία με τους πιστωτές της, ώστε οι τελευταίοι να δεχθούν να εγγράψουν μεγαλύτερες ζημιές, επομένως θα υποχρεωθεί σε άτακτη χρεοκοπία, προκαλώντας την πληρωμή των CDS και την εξάπλωση της κρίσης σε όλη την Ευρωζώνη».
Η αμερικανική εφημερίδα εκτιμά ότι είναι «καλύτερα για την Ευρωζώνη και για την Ελλάδα, να προχωρήσει με την ήδη υπογεγραμμένη συνθήκη της 21ης Ιούλη, και να αυξηθούν τα δάνεια διάσωσης αν χρειαστεί». Πάντως, χτες, το Κοινοβούλιο της Αυστρίας ενέκρινε με μεγάλη πλειοψηφία την ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, ενώ ο εκπρόσωπος της γερμανικής κυβέρνησης, Μάρτιν Κοτχάους, επισήμανε ότι το ζήτημα των εγγυήσεων που έχει ζητήσει από την Ελλάδα η Φινλανδία «θα επιλυθεί σύντομα».
Ο μεγαλοεπενδυτής Τζορτζ Σόρος εκτιμά ότι «οι χρηματοπιστωτικές αγορές ωθούν τον πλανήτη προς ένα νέο μεγάλο κραχ με ανυπολόγιστες πολιτικές επιπτώσεις. Οι αρχές, ειδικά στην Ευρώπη, έχουν χάσει τον έλεγχο της κατάστασης. Πρέπει να επανακτήσουν τον έλεγχο και πρέπει να το κάνουν τώρα». Ο Τζ. Σόρος εκτιμά ότι οι «αδύνατοι κρίκοι» που πρέπει να προστατευθούν έναντι μιας ελληνικής χρεοκοπίας, είναι οι τράπεζες και οι Ιταλία και Ισπανία.
Η Κομισιόν, τέλος, ενέκρινε χτες την κρατική ενίσχυση τριών ισπανικών τραπεζών (NCG Banco, Catalunya Banc και Unnim Banc) με μια «ένεση» 4,75 δισ. ευρώ. Σε ανακοίνωσή του ο αρμόδιος επίτροπος ανταγωνιστικότητας, Χοακίν Αλμούνια, επισημαίνει ότι «η ενδυνάμωση αυτών των τραπεζών είναι υψίστης σημασίας για την ικανότητά τους να συνεχίσουν να δανειοδοτούν την πραγματική οικονομία και να προχωρήσουν στην αναδιάρθρωση που απαιτείται ως αποτέλεσμα των σημαντικών επιδοτήσεων που έχουν λάβει».
Στις 6 του Οκτώβρη η καγκελάριος της Γερμανίας, Ανγκελα Μέρκελ, θα υποδεχθεί στο Βερολίνο τους επικεφαλής της ΕΚΤ, του ΔΝΤ, του ΟΟΣΑ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, καθώς και τους υπουργούς Οικονομικών της Γερμανίας και της Γαλλίας, με αντικείμενο το συντονισμό της δράσης της ΕΕ με τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς για την κρίση. Στη συνέχεια, τη σκυτάλη παίρνει το G20, με σύνοδο των υπουργών Οικονομικών και στη συνέχεια και των αρχηγών των 20 ισχυρότερων οικονομιών, ενώ στις 17 και 18 του Οκτώβρη προγραμματίζονται οι Σύνοδοι Κορυφής της ΕΕ και της Ευρωζώνης, με αντικείμενο την οικονομική διακυβέρνηση.
Μέσα σ' αυτό το κλίμα, σύμφωνα με δημοσίευμα του πρακτορείου «Ρόιτερς», οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί που συμβουλεύουν την ελληνική κυβέρνηση, ανάμεσά τους η «BNP Paribas», η «Deutsche Bank», η «HSBC» και η «Lazard», εξετάζουν, μεταξύ άλλων, την έκδοση ενός εκατονταετούς (!) ομολόγου. Το «Ρόιτερς» σημειώνει ότι το σενάριο αυτό προέκυψε με αφορμή την αυξημένη ζήτηση που είχε αντίστοιχο ομόλογο που εκδόθηκε από την κυβέρνηση του Μεξικού πριν από μερικές βδομάδες.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, που επικαλείται στέλεχος τράπεζας - συμβούλου της κυβέρνησης, η μεγάλη διάρκεια του εκατονταετούς ομολόγου θα έστελνε μήνυμα στις αγορές ότι τα προβλήματα αναχρηματοδότησης της Ελλάδας έχουν μετατοπιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Την ίδια στιγμή, βέβαια, παίρνει παράταση και η θηλιά στο λαιμό του λαού, καθώς χρέη τέτοιου μεγέθους υποθηκεύουν το μέλλον των επόμενων γενεών σε βάθος χρόνου.
Σενάρια χρεοκοπίας
Ο σοσιαλδημοκράτης πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Πέερ Στάινμπρουκ σημείωσε πως «θα πρέπει επιτέλους να πούμε ανοιχτά ότι η Αθήνα έχει σχεδόν πτωχεύσει. Θα μπορούσαμε να το διατυπώσουμε και πιο σκληρά και να πούμε ότι η Ελλάδα δε θα μπορέσει να επιστρέψει στις αγορές τα επόμενα χρόνια». Ο ίδιος εκτιμά ότι πολύ σύντομα θα αποφασιστεί διαγραφή του ελληνικού χρέους και αυτό θα πλήξει μεταξύ άλλων και ιδιώτες πιστωτές.Παράλληλα, η «Wall Street Journal» εκτιμά ότι ο κίνδυνος να μην επαρκεί το δεύτερο δανειακό πακέτο των 109 δισ. ευρώ για την Ελλάδα είναι μεγάλος. Εξετάζοντας τις διάφορες επιλογές, η αμερικανική εφημερίδα σημειώνει ότι αν εφαρμοστεί πλήρως η συμφωνία της 21ης Ιούλη για την ανταλλαγή ομολόγων, το χρέος της Ελλάδας θα μειωθεί μόλις στο 150% του ΑΕΠ (από 165%).
Ωστόσο, η «Wall Street Journal» εκτιμά ότι ούτε η Ελλάδα ούτε η Ευρωζώνη θα θέλουν να επαναδιαπραγματευτούν μια συμφωνία μόλις δύο μήνες μετά από την υπογραφή της και υποστηρίζει ότι «δεν υπάρχει περίπτωση η Ελλάδα να μπορεί να διασφαλίσει μια εθελοντική συμφωνία με τους πιστωτές της, ώστε οι τελευταίοι να δεχθούν να εγγράψουν μεγαλύτερες ζημιές, επομένως θα υποχρεωθεί σε άτακτη χρεοκοπία, προκαλώντας την πληρωμή των CDS και την εξάπλωση της κρίσης σε όλη την Ευρωζώνη».
Η αμερικανική εφημερίδα εκτιμά ότι είναι «καλύτερα για την Ευρωζώνη και για την Ελλάδα, να προχωρήσει με την ήδη υπογεγραμμένη συνθήκη της 21ης Ιούλη, και να αυξηθούν τα δάνεια διάσωσης αν χρειαστεί». Πάντως, χτες, το Κοινοβούλιο της Αυστρίας ενέκρινε με μεγάλη πλειοψηφία την ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, ενώ ο εκπρόσωπος της γερμανικής κυβέρνησης, Μάρτιν Κοτχάους, επισήμανε ότι το ζήτημα των εγγυήσεων που έχει ζητήσει από την Ελλάδα η Φινλανδία «θα επιλυθεί σύντομα».
Κι άλλο χρήμα στις τράπεζες
Από την πλευρά του ο διευθύνων σύμβουλος της «Deutsche Bank», Γιόζεφ Ακερμαν, εκτιμά ότι ΕΕ και ΗΠΑ βρίσκονται «στην καρδιά» της κρίσης και θα «αισθανθούν περισσότερο τις επιδράσεις από την κρίση». Οι «Financial Times» εκτιμούν ότι «μια νέα ύφεση πλησιάζει τη Βρετανία» και άλλες χώρες και προειδοποιούν για «χαμένη δεκαετία», καθώς, όπως σημειώνουν, «με το ΑΕΠ της Βρετανίας να παραμένει 4% χαμηλότερο από τα προ κρίσης επίπεδα, αυτή η ύφεση ενδεχομένως να είναι μακροβιότερη και πιο επιζήμια, από την άποψη της απολεσθείσης παραγωγής, από όσο ήταν η Μεγάλη Υφεση της δεκαετίας του 1930».Ο μεγαλοεπενδυτής Τζορτζ Σόρος εκτιμά ότι «οι χρηματοπιστωτικές αγορές ωθούν τον πλανήτη προς ένα νέο μεγάλο κραχ με ανυπολόγιστες πολιτικές επιπτώσεις. Οι αρχές, ειδικά στην Ευρώπη, έχουν χάσει τον έλεγχο της κατάστασης. Πρέπει να επανακτήσουν τον έλεγχο και πρέπει να το κάνουν τώρα». Ο Τζ. Σόρος εκτιμά ότι οι «αδύνατοι κρίκοι» που πρέπει να προστατευθούν έναντι μιας ελληνικής χρεοκοπίας, είναι οι τράπεζες και οι Ιταλία και Ισπανία.
Η Κομισιόν, τέλος, ενέκρινε χτες την κρατική ενίσχυση τριών ισπανικών τραπεζών (NCG Banco, Catalunya Banc και Unnim Banc) με μια «ένεση» 4,75 δισ. ευρώ. Σε ανακοίνωσή του ο αρμόδιος επίτροπος ανταγωνιστικότητας, Χοακίν Αλμούνια, επισημαίνει ότι «η ενδυνάμωση αυτών των τραπεζών είναι υψίστης σημασίας για την ικανότητά τους να συνεχίσουν να δανειοδοτούν την πραγματική οικονομία και να προχωρήσουν στην αναδιάρθρωση που απαιτείται ως αποτέλεσμα των σημαντικών επιδοτήσεων που έχουν λάβει».
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μιλάτε καθόλου για το σχέδιο "Εύρηκα" που είναι εδώ και καιρό στα σκαριά (άσχετα με την παρουσίαση).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θεωρείτε ασήμαντο;
Εγώ έχω καταλάβει κάτι λάθος;??;
Πάντως κατά τη γνώμη μου το θέμα με την Ελλάδα είναι πολιτικό και όχι οικονομικό. Κανείς δεν προσπαθεί καν να λύσει το οικονομικό πρόβλημα και πλέον το δέχονται και οι ίδιοι: Η χρεομηχανή λειτουργούσε, λειτουργεί και απ' ότι φαίνεται θα λειτουργεί εσαεί, πιθανά με καμιά χρεοκοπία που και που.
Τα βασικά θέματα με την Ελλάδα είναι δύο:
Πρώτον το πως θα μειώσουν όσο το δυνατόν τις επιπτώσεις ΕΚΤΟΣ Ελλάδας από μια χρεοκοπία και δεύτερον πως θα ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΟΥΝ την Ελληνική κρίση
-Περνώντας τις διαρθρωτικές αλλαγές που θα Κινεζοποιήσουν τους εργαζόμενους και
-Αρπάζοντας ΔΩΡΕΑΝ ό,τι "αξιοπρόσεκτο" υπάρχει.
Από εδώ και μπρος θα βάζουμε κάθε μέρα την οικονομική σελίδα του καθημερινού Ριζοσπάστη, επειδή πιστεύουμε ότι παρέχει καλή ενημέρωση σχετικά με το τι συζιτιεται σε διεθνές επίπεδο ως προς την εξέλιξη της οικονομικής κρίσης...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα για το Εύρηκα, ναι νομίζω ότι θα πρέπει να γίνει μια αναφορά-παρουσίαση, αν και είναι προσαρμοσμένο στην όλη λογική αντιμετώπισης της κρίσης. Δεν έχεις άδικο και σε αυτά που λες για τους στόχους τους.
έτσι είναι και με το χρέος, αλλά εκεί που δεν συμφωνώ είναι εκεί που (μου φαίνεται τουλάχιστον , αν όχι πες) αποσυνδέεις την πολιτική από την οικονομία. Κατά τον Λένιν η πολιτική είναι συμπυκνωμένη οικονομία... Γενικά η πολιτική έχει μια σχετική ανεξαρτησία αλλά γενικά καθορίζεται αποφασιστικά από την οικονομία (θα ετοιμαστεί και ένα θέμα σχετικά σύντόμως). Τώρα αν εννοείς το "οικονομικό πρόβλημα" κάπως σαν διαχείρηση εντός συστήματος θα συμφωνήσω μαζί σου. Λύση είναι ανατροπή της πολιτικής εξουσίας των αστών και μόνο, αυτό λύνει και το οικονομικό πρόβλημα!
Καλά, προφανώς και θα είναι προσαρμοσμένο, το περίεργο θα ήταν το...ανάποδο! Όμως εδώ μιλάμε για τεραστίων διαστάσεων πρόκληση. Δεν ξέρω αν διάβασες (φαντάζομαι θα τα ήξερες κιόλας), αυτά που έβαλα για την Τρόϊχαντ, αλλά πρόκειται για τερατώδη πρόκληση το όλο σχέδιο: Θεωρητικά αν εγώ ήμουν η εταιρία θα μπορούσα να πουλήσω σ' εσένα την ΔΕΗ για...5000 ευρώ και την υπόλοιπη αξία της να την στείλω ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ στην Ελλάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν το σκεφτείς είναι απίστευτο: Διαμοιράζουν τα ιμάτια μιας χώρας χωρίς ούτε ΚΑΝ να μειώνουν το χρέος!!!
Σαφώς και όχι μόνο τώρα, αλλά ΠΑΝΤΑ η βάση θα είναι οικονομική. Όμως στην εποχή του ιμπεριαλισμού, εποχή δηλαδή όπου δεν υπάρχει ελεύθερος ανταγωνισμός, η πολιτική είναι στο τιμόνι σε κάθε επίπεδο. Οι οικονομολόγοι είναι απλά "τεχνικοί σύμβουλοι"...