 |
| Αστικά μέσα ενημέρωσης, "ανεξάρτητα" blogs, οπορτουνιστές και διαφόρων ειδών αντιμνημονιακοί, στηρίζουν την πολιτική τους θέση πάνω στο ιδεολόγημα "μιας Ελλάδας υπό κατοχή", μιας Ελλάδας στην οποία επιβλήθηκαν και επιβάλλονται, μνημόνια, ΔΝΤ και περικοπές, από πολιτικούς άλλων κρατών, σαν την Γερμανία. Με αυτόν τον τρόπο αποκρύπτεται ο ταξικός χαρακτήρας της αντιλαϊκής επίθεσης ευρωπαϊκών και ελληνικών επιχειρηματικών συμφερόντων. |
Λένε ότι η χώρα βρίσκεται υπό κατοχή και ότι σωτηρία για το λαό σήμερα είναι να παλέψει για «εθνική ανεξαρτησία» από τις ισχυρές χώρες της ΕΕ, και κυρίως τη Γερμανία. Τι πραγματικά ισχύει;
Το ιδεολόγημα της «υποτέλειας» και της «κατοχής» αναπαράγεται σκόπιμα κύρια από τις αυτοαποκαλούμενες «αντιμνημονιακές» δυνάμεις και τα αστικά κόμματα, σε μια προσπάθεια να συσκοτίσουν τις αιτίες της κρίσης, αλλά και τη διέξοδο που συμφέρει το λαό. Λένε πως η Γερμανία και ένας μικρός πυρήνας ισχυρών οικονομικά χωρών, είναι αυτοί που κάνουν κουμάντο στην ΕΕ και επιβάλλουν αντιλαϊκά μέτρα στις πιο αδύναμες χώρες, για να ωφεληθούν οι δικές τους οικονομίες. Κατά συνέπεια, λένε, αν φύγει η τρόικα από την Ελλάδα και αναδειχτεί μια κυβέρνηση που θα διαπραγματεύεται με βάση το «εθνικό συμφέρον», τότε τα μέτρα που απαιτούνται για παραμονή στην Ευρωζώνη μπορεί να γίνουν πιο ήπια και η ΕΕ καλύτερη.
Τι δε λένε; Οτι η τρόικα δεν ήρθε απρόσκλητη στην Ελλάδα, αλλά την έφερε η κυβέρνηση σε συνεννόηση με τους εταίρους της στην ΕΕ. Αλλωστε, τα δυο από τα τρία μέρη της τρόικας, είναι η Κομισιόν και η ΕΚΤ (το άλλο είναι το ΔΝΤ). Οργανισμοί δηλαδή της ΕΕ, στην οποία με τη θέλησή της συμμετέχει η ελληνική αστική τάξη. Εδώ βρίσκεται το κλειδί για να κατανοήσει κανείς τις εσωτερικές σχέσεις και αντιθέσεις που διαμορφώνονται στο εσωτερικό μιας ιμπεριαλιστικής διακρατικής Ενωσης, όπως είναι η ΕΕ. Η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ και το ευρώ, ήταν στρατηγική επιλογή της ντόπιας αστικής τάξης (άρα και των κομμάτων της), για να ισχυροποιήσει τη θέση της στον παγκόσμιο καπιταλιστικό ανταγωνισμό, αλλά και απέναντι στο εργατικό λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα.
Η ένταξη όμως σε μια διακρατική ένωση καπιταλιστικών κρατών, σημαίνει αυτονόητα δεσμεύσεις και εθελοντική παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων από την αστική τάξη. Για παράδειγμα, ένα κράτος - μέλος δεν μπορεί μόνο του να χαράζει πολιτική στην οικονομία, ποιους κλάδους θα αναπτύξει ή τι προϊόντα θα παράξει, αλλά ακολουθεί τους κανόνες που αποφασίζονται στα υπερεθνικά όργανα. Ταυτόχρονα, η δεδομένη στον καπιταλισμό ανισομετρία (το επίπεδο και οι ρυθμοί της καπιταλιστικής ανάπτυξης διαφοροποιείται από χώρα σε χώρα) κάνει τα λιγότερο ισχυρά κράτη να μοιάζουν εξαρτημένα από τα ισχυρότερα, χωρίς στην πραγματικότητα να είναι. Για παράδειγμα, η Ελλάδα παρουσιάζεται σαν εξαρτημένη από τη Γερμανία. Το ίδιο όμως θα μπορούσε να ισχυριστεί και η Βουλγαρία για την Ελλάδα, αφού η ελληνική αστική τάξη εξάγει κεφάλαια στη γείτονα χώρα και έχει εξαγοράσει επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας.
Διαστρεβλώνοντας σκόπιμα τα παραπάνω, δυνάμεις που φωνάζουν για δήθεν «κατοχή» της Ελλάδας από τη Γερμανία ή το ΔΝΤ, συγκαλύπτουν την ταξική φύση του ζητήματος και καλούν το λαό να κυνηγήσει χίμαιρες, κρύβοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο της ντόπιας αστικής τάξης και των κομμάτων της στο τσάκισμα του λαού. Ο Ελληνας καπιταλιστής θα ωφεληθεί εξίσου με τον Γερμανό, τον Ολλανδό ή τον Γάλλο από τη μείωση των μισθών και τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων που προωθείται με όχημα τις δανειακές συμφωνίες με την τρόικα. Οσο για τις κατά καιρούς δηλώσεις τεχνοκρατών της ΕΕ, όπως αυτή του Σόιμπλε, ότι ανησυχεί για χάος στην Ελλάδα, επειδή τα αστικά κόμματα δεν μπορούν να κυβερνήσουν, και ο λαός δεν θέλει να κυβερνηθεί, κάθε άλλο παρά παραβίαση της «εθνικής ανεξαρτησίας» είναι, όπως προσπαθούν να την παρουσιάσουν, για να αποπροσανατολίσουν το λαό.
Αντίθετα, πρόκειται για ωμή παρέμβαση υπέρ της αστικής τάξης, των αστικών κομμάτων και τρομοκράτησης του λαού να τα στηρίξει, με εκβιασμούς και απειλές για χάος. Κομμάτι του πολιτικού προσωπικού του κεφαλαίου είναι ο Σόιμπλε, όπως και τα αστικά κόμματα στην Ελλάδα και είναι αυτονόητο ότι μπροστά στην κλιμάκωση της λαϊκής δυσαρέσκειας για τη βάρβαρη πολιτική τους, δε θα διστάσουν να χρησιμοποιήσουν οποιοδήποτε μέσο για να θωρακίσουν την αστική εξουσία από τον εχθρό λαό.
Το επιχείρημα περί μη κατοχής έχει ένα κενό. Δεν περιλαμβάνει τον ηγεμονικό ρόλο της Γερμανίας εντός της ΕΕ. Γνωρίζουμε ότι στον ιμπεριαλισμό, κράτος και αστική τάξη απο κοινού εκμεταλλεύονται έναν άλλον λαό κατακτώντας με κάποιον τρόπο την χώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνεπώς η κυριαρχία της αστικής τάξης, και συγκεκριμένων τμημάτων της αστικης τάξης (γνωρίζουμε επίσης ότι δεν μπορούμε να μιλάμε γενικά για αστική τάξη, καθώς εκεί μέσα υπάρχουν ιδιαίτερα και συχνά αντίρροπα συμφέροντα) δεν θα μπορουσε να εκφραστεί χωρίς τον ηγεμονικό ρόλο της Γερμανίας στην ΕΕ. Αν επρόκειτο για μια πραγματική ένωση με ισοτιμία και ισότητα των μελών της τότε θα μπορούσε πιθανόν να πάρει τις ίδιες αποφάσεις και για την Γερμανία, ή αν δεν έπαιζε ρόλο η ισχύς της Γερμανίας στο ενδοευρωπαϊκο σύστημα δυνάμεων τότε πιθανόν να μπορούσε να το κάνει η Ελλάδα στη Γερμανία.
Επίσης πρέπει να αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι συντελείται μια καταλήστευση του δημόσιου πλούτου της χώρας με τρόπο παρόμοιο με αυτό της κατοχής.
Το ζήτημα είναι μεν πρωτίστως ταξικό, όμως η ίδια η ταξική πάλη εκφράζεται και στο πολιτικό πεδίο, εθνικό ή διεθνές. Δεν μπορούμε να μιλάμε αφηρημένα για ΕΕ χωρίς να αναλογιστούμε και τις ενδοευρωπαϊκές αντιθέσεις και συγκρούσεις. Η ΕΕ δεν είναι κάτι ενιαίο. Το γεγονός ότι οι αποφάσεις φέρουν τη σφραγίδα της ΕΕ ή της Κομισιόν ή της ΕΚΤ δεν σημαίνει ότι λαμβάνονται απο έναν οργανισμό ενιαίο στον οποίο δεν υπάρχουν ιδιαίτερα εθνικά συμφέροντα.
Καθόλου κενό δεν έχει θεωρώ.
ΔιαγραφήΔιότι ο ηγεμονικός ρόλος της Γερμανίας στην Ευρώπη, δεν ακυρώνει τον πρωταρχικό ρόλο της ελληνικής αστικής τάξης εντός της ελληνικής επικράτειας. Μπορεί οι πολιτικές κατευθύνσεις της ΕΕ να επηρρεάζονται κυρίως απο τους μεγάλους παίκτες, όπως είναι τα γερμανικά μονοπώλια, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως οι αποφάσεις αυτές δεν συμφέρουν και τα ελληνικά μονοπώλια ή πως τα ελληνικά μονοπώλια δεν έχουν συνεισφέρει στην χάραξη των πολιτικών αυτών.
Η ελληνική αστική τάξη (ή έστω το πιο ισχυρό τμήμα της) βρίσκεται σε σχέση αλληλεξάρτησης με το ευρωπαϊκό κεφάλαιο και τα ευρωπαϊκά μονοπώλια. Και φυσικά υπάρχουν ενδοιμπεριαλιστικές συγκρούσεις στην ΕΕ, πράγμα το οποίο τουλάχιστον ο Ριζοσπάστης το έχει τονίσει αρκετές φορές.
Η ελληνική αστική τάξη είναι σαφώς κατώτερη σε σύγκριση με την διεθνή και συγκεκριμένα τη γερμανική. Συνεπώς αυτό σημαίνει δύο πράγματα:
Διαγραφήα) Αποκλείεται όλη αυτή η πολιτική να έχει ενορχηστρωθεί απο την ελληνική αστική τάξη. Ακόμα και έλληνες αστοί όπως ο Παπαδήμος δεν εξυπηρετoύν απαραίτητα εθνικά αστικά συμφέροντα, αλλά διεθνή (πχ. Goldmann Sachs)
β) Η γερμανικη αστική τάξη είναι σε θέση να επιβληθεί όχι μόνο σε βάρος της ελληνικής εργατικής τάξης, αλλά και σε βάρος της ελληνικής σε περίπτωση που τα συμφέροντά τους είναι αντικρουόμενα. Δεν είναι παράλογο ούτε απίθανο η ίδια η γερμανική αστική τάξη να συντρίψει την ελληνική αστική τάξη αν χρειαστεί.
Η επικράτηση της ισχυρότερης χώρας σε βάρος της ανίσχυρης δεν συνιστά κάποιου είδους αναίμακτη ιμπεριαλιστική επέμβαση; Αυτό δεν συνιστά κατοχή;
"Δεν είναι παράλογο ούτε απίθανο η ίδια η γερμανική αστική τάξη να συντρίψει την ελληνική αστική τάξη αν χρειαστεί."
ΔιαγραφήΚαλό θα ήταν να μην το γενικεύουμε καθώς σε κάθε κλάδο ισχύουν διαφορετικά πράγματα. Ναι, οι γερμανικές επιχειρήσεις είναι συνήθως πολύ πιο ισχυρές απο τις αντίστοιχες ελληνικές, αλλά εγώ βλέπω πως σε κανέναν κλάδο (εαν αφαιρέσεις τα αυτοκίνητα και τα ηλεκτρικά εξαρτήματα) της ελληνικής οικονομίας, τις γερμανικές επιχειρήσεις να έχουν το πάνω χέρι. Δεν θέλουν ή μήπως δεν είναι τόσο εύκολο ?
Δεν είναι τυχαίο net, που πολλά ξένα μεγαθήρια, εισήλθαν στην Ελλάδα μόνο υπο μορφή συνεργασίας με ήδη υπάρχοντα ελληνικά μονοπώλια ... για παράδειγμα η Coca Cola. Δεν θέλει δηλαδή η Coca Cola να έχει τον απόλυτο έλεγχο της ελληνικής αγοράς, ή μήπως δεν μπορεί να ισοπεδώσει την 3Ε ... και αναγκάζεται να συνεργαστεί με τον Δαυίδ ? Θυμίζω πως η Hellenic Coca Cola ελεγχεται κατα 23% απο τον Όμιλο Δαυίδ και κατα 23% απο την Coca Cola Company και κατα 54% απο άλλους μικρότερους θεσμικούς επενδυτές.
Λέει το κείμενο:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Η ένταξη όμως σε μια διακρατική ένωση καπιταλιστικών κρατών, σημαίνει αυτονόητα δεσμεύσεις και εθελοντική παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων από την αστική τάξη."
Σωστά. Όμως τι τύπου δεσμεύσεις είναι αυτές;
Κατά πόσο αυτές οι κοινές δεσμεύσεις ευνοούν κάποιους και οδηγούν σε βαθύτερη και συνολικότερη εξάρτηση κάποιους άλλους; Π.χ. το άνοιγμα των αγορών έχει τα ίδια αποτελέσματα είτε είσαι Γερμανία είτε Πορτογαλία; Σημαίνει τα ίδια πράγματα για τις δύο χώρες;
Δεύτερον κατά πόσο δεσμεύουν όντως όλους αυτές οι "δεσμεύσεις"; Π.χ. όταν η Γαλλία και η Γερμανία παραβίασαν το σύμφωνο σταθερότητας ποιό ήταν το πρόστιμο που τους επιβλήθηκε; Μήπως δεν επιβλήθηκε καθόλου;
Αλήθεια μπορούμε να φανταστούμε μία τρόϊκα να αναλαμβάνει τα οικονομικά της Ιταλίας ή πολύ περισσότερο της Γαλλίας ή κάτι δεν μας πάει στην εικόνα; Μπορούμε να φανταστούμε Έλληνες συμβούλους στην προσπάθεια "εξορθολογισμού" του δημοσίου της Γαλλίας, που παρεμπιπτόντως είναι πολύ μεγαλύτερο αυτού της Ελλάδας;
Και για να το βάλω πιο απλά: Αν βάλω στο ρινγκ ένα πυγμάχο βαρέων βαρών με ένα κατηγορίας φτερού, το πρόβλημα είναι οι κοινοί κανόνες της πάλης;
Θα μου πει κάποιος "Γιατί η Ελληνική αστική τάξη τα δέχθηκε όλα αυτά; Ήθελε να αυτοκτονήσει;"
Όχι φυσικά, ακριβώς το αντίθετο! Όμως η Ελληνική αστική τάξη (ανέκαθεν εξαρτημένη και τυχοδιωκτική) δεν ενδιαφέρεται για την ποιότητα ζωής των κατοίκων της χώρας, ενδιαφέρεται για την δική της ευημερία και αναπαραγωγή, μέσα στο δοσμένο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Ευημερία που βλέπει να εξασφαλίζεται πολύ καλύτερα και κυρίως εύκολα, αν παραδώσει και τα τελευταία ψήγματα ανεξαρτησίας.
Ήμουν βέβαιος πως θα εμφανιστείς ... ;-)
ΔιαγραφήΣυζήτηση που περιέχει ζητήματα εξάρτησης και ενδιάμεσης θέσης και να μην είναι ο Yuri παρόν, δεν γίνεται ...
Πάντως μην είσαι τόσο σίγουρος για τους Έλληνες συμβούλους. Σου θυμίζω πως αρκετά στελέχη στην ΕΚΤ και στην Κομισιόν είναι Έλληνες. Ο Παπαδήμιος μάλιστα ήταν αντιπρόεδρος της ΕΚΤ για 8 χρόνια αν θυμάμαι καλά. Αυτοί λες να μην έχουν βάλει τα χεράκια τους στην χάραξη της πολιτικής ή της ευρωενωσιακής στρατηγικής ? Λες να μην έχουν συναποφασίσει όρους λιτότητας και δημοσιονομικά μέτρα ?
Εδώ πρόεδρος της Κομισιόν, είναι ο Μπαρόζο, πρώην πορτογάλος πρωθυπουργός. Η Πορτογαλία άραγε ανήκει στους πυγμαχους βαρέων βαρών ή στην κατηγορία φτερού ?
Φτερού και πούπουλου redfly! Ο Κόφι Ανάν κατάγεται από την Γκάνα. Πες μου τώρα ότι από το 1997 μέχρι το 2006 ο ΟΗΕ ελεγχόταν από την Γκάνα ή ότι είχε βαρύτητα ο λόγος της Γκάνα...
ΔιαγραφήΌσο για τους Γάλλους συμβούλους της..."αξιολόγησης", δεν θα το θεωρήσω περίεργο αν κάποτε μάθω ότι έρχονται να πειραματιστούν στην Ελλάδα για να πηδήξουν μετά το δημόσιο της Γαλλίας! Όμως πάντα τα δικαιώματα του πειραματόζωου είναι μειωμένα σε σχέση με αυτά του "ασθενούς", έτσι δεν είναι;
Α ναι, είναι κι ο Παπαδήμος. Αυτός ο τύπος μου θυμίζει λίγο τους Έλληνες εφοπλιστές. Στο σπίτι του πάντως Ελληνικά δεν μιλάνε... (για να γίνω και λίγο extra λαϊκιστής ;))
Υγ: Έπρεπε να με περιμένεις! Καθυστέρησα θα έλεγα, αλλά είχα δουλειά. :)
Ε τώρα ... τι σχέση έχει η βιτρίνα του ΟΗΕ, με τις κύριες ιμπεριαλιστικές ενώσεις και κυρίως τους οικονομικούς μηχανισμούς αυτών ? Δημόσιες σχέσεις κάνει ο Ανάν, δεν χειρίζεται τις τύχες του διεθνούς οικονομικού συστήματος ... ή έστω του ευρωπαϊκού ιμπεριαλιστικού οικοδομήματος.
ΔιαγραφήΚαταρχάς ο ΟΗΕ δεν είναι ακριβώς βιτρίνα. Άλλη "πολιτική ευρύτητα" (να το πω έτσι) έχει μια απόφαση του ΟΗΕ για βομβαρδισμό της Λιβύης κι άλλη μια "συμμαχία προθύμων" με αρχηγό τις ΗΠΑ. Σε κάθε περίπτωση βέβαια η Λιβύη θα βομβαρδιστεί, αλλά με τον ΟΗΕ έχεις μαζί σου κι ένα Κουβέλη, κι ένα Τσόμσκι, κι ένα Κον Μπετίτ βρε αδερφέ...δεν είναι και λίγο!
ΔιαγραφήΔεύτερον ο μηχανισμός δεν είναι πολύ διαφορετικός πιστεύω. Δεν υπάρχει λόγος να βγεις μπροστά ο ίδιος να καρφωθείς, αν μπορείς να δώσεις μια επίφαση συλλογικότητας, βάζοντας μια μαριονέτα τύπου...Παπούλια, που θα τον κρατάς από 1000 μεριές αν σου κουνηθεί.
Γνώμη σου λέω, δεν είμαι και στα σαλόνια...;)
Και για τον ίδιο ακριβώς λόγο οι Τρόικες δεν χρειάζεται να έχουν Έλληνες μπροστάρηδες ... ;-)
ΔιαγραφήΝαι, έχεις ένα δίκιο, αν και σ' αυτά τα επιτροπάτα, συμβούλους κλπ, που είναι σκληροί γραφειοκράτες ουσιαστικά (τύφλα να'χουν οι σοβιετικοί μπροστά τους), δεν χρειάζονται και πολύ οι κινήσεις βιτρίνας.
ΔιαγραφήΌμως το ζήτημα είναι αν η Γαλλία θα δεχόταν τρόϊκες. Εγώ πιστεύω ότι ΔΕΝ θα δεχόταν. Εδώ είναι η ζωή να με διαψεύσει: Απ' ότι μαθαίνω ο κίνδυνος χρεοκοπίας της είναι ιδιαίτερα αυξημένος...
Ειναι δυνατον μια χωρα να υποκειται σε κατοχη, με την εννοια οτι πολλες και κυριες πολιτικες και οικονομικες αποφασεις λαμβανονται απο θεσμικα κεντρα αποφασεων εκτος χωρας και παραλληλα τα εντος χωρας κεντρα αποφασεων και διοικησης οχι μονο να συμφωνουν αλλα να εχουν προκαλεσει και προσκαλεσει την εξωθεν παρεμβαση και να κανουν το κατα δυναμην για την υλοποιηση των αποφασεων. Δεν ειναι γονιμο να συγχεεται η εννοια της κατοχης με το ιστορικο της περιεχομενο στη διαρκεια του Β ΠΠ και της γερμανικης κατοχης της χωρας μας, η οποια ακολουθησε μια στρατιωτικη ηττα. Υπηρχαν, οχι λιγες, ευρωπαικες χωρες των οποιων οι ιθυνουσες ταξεις παραδοθησαν στον αξονα χωρις ουτε μια τουφεκια, δηλαδη ουσιαστικα προσκαλεσαν τον κατακτητη να εκμεταλλευτει τις πλουτοπαραγωγικες πηγες των χωρων αυτων, το γεωπολιτικο τους χωρο αλλα και τον πληθυσμο τους ειτε ως εργατικο δυναμικο ειτε σαν στρατιωτες, λαμβανοναντας, οπως ειναι προφανες, διαφορα ανταλλαγματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτσι, ειναι ορθη, κατ'αρχην, η κριτικη προς ολους εκεινους που προωθουν την ιδεα περι κατοχης για να αποκρυψουν τις πραγματικες αιτιες του ιστορικου οικονομικου-πολιτικου μετασχηματισμου που ζει η χωρα μας και να αποσεισει τις ευθυνες της εγχωριας ιθυνουσας ταξης η οποια συνεργαζεται με αναπαντεχο ενθουσιασμο και πληρη ευσυνειδησια. Εντουτοις, η επιχειρηματολογια για να ειναι ολοκληρωμενη πρεπει να λαμβανει υποψην της το διαμορφωμενο συσχετισμο δυναμης μεταξυ των εξωτερικων και των εσωτερικων κετρων εξουσιας και αποφασεων. Θα ειναι ζημιογονο για την συνολικη αξιοπιστια της επιχειρηματολογιας να γινεται αρνηση των δυσχερων συνθηκων πολυπλευρης, πολυεπιπεδης και ασφυκτικης εξαρτησης της χωρας (που μεταφραζεται σε ενα ειδος επονειδιστης κατοχης χωρις αμεση στρατιωτικη βια) διοτι εκεινοι που προωθουν την ορολογια φροντιζουν να αποκρυψουν τον ενεργο ρολο της εγχωριας αστικης ταξης στην υλοποιηση της κατοχης.
Μήπως τα αντικρουόμενα συμφέροντα της Γερμανικής αστικής τάξης με της Αμερικανικής, δεν οδήγησαν στο διαμελισμό και την καταστροφή της Γιουγκοσλαβίας? Ποιος κέρδισε και ποιος έχασε εκεί και γιατί?
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ με το Yuri, η μεταξύ των αστών διαφορετικών χωρών συνεργασία και σχέση υποτέλειας έχει (κατοχή) και ισοδύναμη δεν είναι σε καμιά περίπτωση.
Πάντως ρε παιδιά ξεχνάμε κάτι πολύ σοβαρό:
ΑπάντησηΔιαγραφήΌτι οοοολοι αυτοί που σήμερα μιλάνε για κατοχή, μέχρι πριν 2-3 χρόνια έλεγαν "καθυστερημένους" όσους μιλούσαν για εξάρτηση, "ιστορικά απολιθώματα" όσους μίλαγαν για πάλη για ανεξαρτησία, "εθνικιστές" όσους έλεγαν ότι η Ελλάδα δεν είναι ιμπεριαλιστική χώρα κλπ. κλπ.
Μη μιλήσω για τους πασόκους που τώρα μυξοκλαίνε για "αφόρητες πιέσεις" κι "εξαρτήσεις" και ήταν ΟΙ ΙΔΙΟΙ που πέρασαν μια ολόκληρη δεκαετία μιλώντας για..."Ισχυρή Ελλάδα"!!
Τα ξεχνάμε αυτά;
Εγώ δεν τα ξεχνώ καθόλου. Και δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο γελώ με τις κωλοτούμπες των διάφορων πολιτικών τυχοδιωκτών που τώρα έχουν πάει στο άλλο άκρο και μιλάνε για κατοχή τύπου...1940 και ψάχνουν το νέο ΕΑΜ!
Υγ: Βέβαια ακόμη πιο πολύ γελάω με αυτούς που εμμένουν στην παλιά γραμμή. Αυτοί πλέον έχουν πάει σε άλλες σφαίρες, κατασκευάζουν ένα αποκλειστικά δικό τους πλανήτη...
Το ορθό ήταν κατά τη γνώμη μου ένα κατανοητότατο εξαιρετικό κείμενο.
ΔιαγραφήΔιαπίστωσα από κάποια μηνύματα ότι αινώ δέχονται την ταξηκότητα της κοινωνίας και διαχείρισης της από την κυρίαρχη τάξη, εμμένουν στην άποψη της ύπαρξης κατοχής έστω και τύπου κατοχής. Ένα από τα επιχειρήματα ήταν ότι αν θελήσει η αστική γερμανική τάξη θα διαλύσει την Ελληνική αστική τάξη. Και ένα δεύτερο επιχείρημα ότι τα συμφέροντα της αστικής τάξης ανάλογα το έθνος συγκρούονται.
Κάποιες φορές συγκρούονται, αλά τα μέτρα που παίρνουν μέχρι στιγμής είναι προς όφελος και των δύο, βλέπε μυώσεις, μισθών, συντάξεων κούρεμα ασφαλιστικών ταμιών κλπ κλπ.
Η οποιαδήποτε εξέλιξη για τον κανιβαλισμό της αστικής τάξης με διαχωρισμό το έθνος δεν είναι θέληση κάποιου συγκεκριμένου έθνους, όπως αναφέρθηκε, αλά απόρροια αντικειμενικών οικονομικοκοινωνικών συνθηκών. Μέχρι να φτάσουμε σε αυτές τις αντικειμενικές οικονομικοκοινωνικές συνθήκες, δεν μιλάμε για κατοχή και για πατριωτικό πόλεμο, αλλά για σκληρή ταξική επίθεση και ταξικό πόλεμο. Όταν και αν φτάσουμε σε εκείνες τις αντικειμενικές συνθήκες και στην τόσο μεγάλη όξυνση τον ενδοιαστικών αντιθέσεων που θα προσπαθήσει να αφανίσει η αστική τάξη μίας χώρας την αστική τάξη μιας άλλης χώρας ή συνασπισμός χωρών, ίσος να μιλήσουμε για κατοχή και «πατριωτικό πόλεμο». Ας μη βιαζόμαστε. Ας μη βιάζονται κάποιοι να αναστήσουν το ΕΑΜ για να μπορέσουν να πράξουν τη συνεργασία που ονειρεύονται. Δεν είναι ίδιες οι αντικειμενικές συνθήκες όσο και αν θέλουν με εφιολογίματα να τις παρουσιάσουν ίδιες. Αν έρθουν ανάλογες συνθήκες και η ταξική επίθεση, μετατραπεί και σε εθνική, τότε το ΕΑΜ θα είναι πάλη στο προσκήνιο, και ελπίζω το μελλοντικό νέο ΕΑΜ που κάποιοι ονειρεύονται πολλή πρόωρα, είτε να μη χρειαστεί να γίνει, είτε αν γίνει να έχουμε ξεκάθαρο πως «για να μη ξαναχάσουμε τη λευτεριά μας, θ’ αφανίσουμε πρώτα τα ντόπια θεριά μας»
Φαντάζομαι δεν είναι απάντηση σ' εμένα αυτό.
ΔιαγραφήΣωστά φαντάζεσε. απλα είμαι άχριστος και δεν μπορώ να ξεχορίσω την "απάντηση" απο την "προσθήκη σχολίου". Συγνώμη.
Διαγραφή