Γράφει ο Θανάσης Λεκάτης
Οσο πλησιάζει η μέρα των εκλογών τόσο περισσότερο η αστική προπαγάνδα - τα αστικά κόμματα - καταφεύγει σε γνωστές δοκιμασμένες μεθόδους: Κινδυνολογεί για τους μισθούς και τις συντάξεις αν δεν προκύψει κυβέρνηση που να αποδέχεται τη δανειακή σύμβαση. Λοιδορεί την πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ και επιδιώκει να κλονίσει την εμπιστοσύνη του λαού στη μόνη πολιτική δύναμη που εξαρχής προειδοποίησε και για το χαρακτήρα της κρίσης σαν βαθιά καπιταλιστικής και πήρε όλα τα μέτρα που απαιτούνται για την οργάνωση του λαού έτσι που να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις βάρβαρες συνέπειες για τη λαϊκή οικογένεια, αναδεικνύοντας τις αιτίες, τον πραγματικό αντίπαλο, τα μονοπώλια και την εξουσία τους. Αποκαλύπτοντας πως φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση στα πλαίσια του καπιταλισμού δεν μπορεί να υπάρξει. Και κάλεσε σε πάλη ενάντια στα άγρια μέτρα, προβάλλοντας την αναγκαιότητα αγώνα για την εργατική, λαϊκή εξουσία ως μονόδρομο εξόδου από την κρίση υπέρ των εργαζομένων.
Παράλληλα, οι αστοί προπαγανδιστές δεν μπορούν να κρύψουν ότι η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται σημαίνει μόνο κι άλλα κέρδη για τα μονοπώλια, οι μεταρρυθμίσεις τους σημαίνουν διαρκή αφαίρεση δικαιωμάτων, οι διαρθρωτικές αλλαγές σημαίνουν γκρέμισμα όσων κατακτήθηκαν. Ακόμα κι όταν μιλάνε για τους ασθενέστερους, αναφέρονται στα θύματα αυτής της πολιτικής για να τα χρησιμοποιήσουν σαν άλλοθι για όλο και πιο βάρβαρα μέτρα.
Παρ' όλα αυτά, τα αστικά κόμματα δεν κερδίζουν. Γι' αυτό και πυκνώνουν οι δεύτερες σκέψεις. Οπως διάφορες αναλύσεις που προσβλέπουν στο σκόρπισμα της ψήφου, ώστε να υπάρχει λαϊκή εκτόνωση με τις εκλογές στις 6 Μάη και διαδικασίες για την επανασύνθεση του αστικού πολιτικού συστήματος αμέσως μετά.
Στο μεταξύ, ο πόλεμος μεταξύ των καπιταλιστών μαίνεται, με τους ψυχραιμότερους των αναλυτών να προσγειώνουν όσους καλλιεργούν αυταπάτες ότι με αλλαγή διαχειριστή στη Γαλλία θα υπάρξουν φιλολαϊκές εξελίξεις στην Ευρώπη.
Κάθε εξέλιξη δικαιώνει όλες τις μέχρι τώρα εκτιμήσεις του ΚΚΕ ότι το σύστημα βρίσκεται μπροστά σε μεγάλα αδιέξοδα, τα οποία επιχειρεί να ξεπεράσει τσακίζοντας το λαό.
Καμιά καθυστέρηση δεν επιτρέπεται στην οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης. Καμιά αυταπάτη ότι από τις εκλογές θα προκύψει λύση φιλολαϊκή.
Το μόνο που μπορεί - οφείλει να συμβεί - είναι να εμπιστευτεί ο λαός τη δύναμή του, να προετοιμαστεί για μεγάλες μάχες μπροστά, να δώσει δύναμη στη δύναμή του, με χιλιάδες νέες ψήφους στο ΚΚΕ.
Καμιά αυταπάτη για τα περί αναδιαπραγμάτευσης του χρέους. Καθένας που έχει δανειστεί, γνωρίζει πως όταν οι τράπεζες προσφέρουν επαναδιαπραγμάτευση στους πελάτες με δόλωμα τη μικρότερη δόση, τα χρωστούμενα γίνονται περισσότερα.
Κανένας εγκλωβισμός στο μέγα ψέμα ότι το χρέος είναι βιώσιμο αρκεί να γίνει παζάρι με τους δανειστές. Το χρέος ανήκει αποκλειστικά στους καπιταλιστές, αυτοί πρέπει να το πληρώσουν κι ο μόνος δρόμος για να γίνει αυτό είναι να αρνηθεί ο λαός την πληρωμή του. Για να γίνει αυτό, πρέπει να αφαιρεθεί από τους καπιταλιστές η εξουσία. Και για να γίνει αυτό η μάχη ήδη δίνεται στους χώρους δουλειάς που οι εργάτες αμφισβητούν στην πράξη αυτήν την εξουσία. Αυτός είναι ο δρόμος από τώρα και μετά την 6η Μάη.
Η προσπάθεια των αστικών κομμάτων και των συμπληρωμάτων τους στην πολιτική διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης, να πείσουν το λαό ότι όλα κρίνονται στις 6 Μάη είναι επιδίωξη παροπλισμού του λαϊκού κινήματος. Η εξουσία των καπιταλιστών δεν κινδυνεύει από το εκλογικό αποτέλεσμα. Μπορεί, όμως, να απειληθεί από ένα οργανωμένο λαϊκό κίνημα, που από σήμερα ενισχύει τη δύναμή του για να δώσει από καλύτερες θέσεις τις μάχες και την επομένη των εκλογών. Η μάχη για τις συμβάσεις, η μάχη για τις συντάξεις, η μάχη για την Πρόνοια, την Υγεία, την Παιδεία είναι μπροστά όχι με όρους μοιρολατρίας και απόθεσης της ελπίδας σε κάποιον από τους διαχειριστές, αλλά σαν απόφαση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της να μην επιτρέψουν στους καπιταλιστές να πάρουν ανάσα, και αντίθετα, να ανοίξουν το δρόμο, να δημιουργήσουν προϋποθέσεις για να αλλάξει χέρια η ίδια η εξουσία.
Καμιά ανησυχία ανάμεσα στα λαϊκά στρώματα για την αστική κυβέρνηση που θα προκύψει. Οι αστοί έχουν έτοιμες τις εφεδρείες τους. Το μόνο για το οποίο πρέπει να νοιάζονται τα λαϊκά στρώματα είναι πώς θα δώσουν με ενισχυμένες τις δυνάμεις τους τη μάχη την επομένη των εκλογών. Κι αυτό ακριβώς σημαίνει η λαϊκή ψήφος στο ΚΚΕ, ενίσχυση της δύναμης του λαϊκού κινήματος, για τώρα και με προοπτική.
Κάθε άλλη ψήφος στις 6 Μάη νομιμοποιεί την αστική εξουσία, αφοπλίζει το λαϊκό κίνημα, προαναγγέλλει νέα δεινά. Η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν εξανθρωπίζεται.
Οσο πλησιάζει η μέρα των εκλογών τόσο περισσότερο η αστική προπαγάνδα - τα αστικά κόμματα - καταφεύγει σε γνωστές δοκιμασμένες μεθόδους: Κινδυνολογεί για τους μισθούς και τις συντάξεις αν δεν προκύψει κυβέρνηση που να αποδέχεται τη δανειακή σύμβαση. Λοιδορεί την πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ και επιδιώκει να κλονίσει την εμπιστοσύνη του λαού στη μόνη πολιτική δύναμη που εξαρχής προειδοποίησε και για το χαρακτήρα της κρίσης σαν βαθιά καπιταλιστικής και πήρε όλα τα μέτρα που απαιτούνται για την οργάνωση του λαού έτσι που να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις βάρβαρες συνέπειες για τη λαϊκή οικογένεια, αναδεικνύοντας τις αιτίες, τον πραγματικό αντίπαλο, τα μονοπώλια και την εξουσία τους. Αποκαλύπτοντας πως φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση στα πλαίσια του καπιταλισμού δεν μπορεί να υπάρξει. Και κάλεσε σε πάλη ενάντια στα άγρια μέτρα, προβάλλοντας την αναγκαιότητα αγώνα για την εργατική, λαϊκή εξουσία ως μονόδρομο εξόδου από την κρίση υπέρ των εργαζομένων.
Παράλληλα, οι αστοί προπαγανδιστές δεν μπορούν να κρύψουν ότι η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται σημαίνει μόνο κι άλλα κέρδη για τα μονοπώλια, οι μεταρρυθμίσεις τους σημαίνουν διαρκή αφαίρεση δικαιωμάτων, οι διαρθρωτικές αλλαγές σημαίνουν γκρέμισμα όσων κατακτήθηκαν. Ακόμα κι όταν μιλάνε για τους ασθενέστερους, αναφέρονται στα θύματα αυτής της πολιτικής για να τα χρησιμοποιήσουν σαν άλλοθι για όλο και πιο βάρβαρα μέτρα.
Παρ' όλα αυτά, τα αστικά κόμματα δεν κερδίζουν. Γι' αυτό και πυκνώνουν οι δεύτερες σκέψεις. Οπως διάφορες αναλύσεις που προσβλέπουν στο σκόρπισμα της ψήφου, ώστε να υπάρχει λαϊκή εκτόνωση με τις εκλογές στις 6 Μάη και διαδικασίες για την επανασύνθεση του αστικού πολιτικού συστήματος αμέσως μετά.
Στο μεταξύ, ο πόλεμος μεταξύ των καπιταλιστών μαίνεται, με τους ψυχραιμότερους των αναλυτών να προσγειώνουν όσους καλλιεργούν αυταπάτες ότι με αλλαγή διαχειριστή στη Γαλλία θα υπάρξουν φιλολαϊκές εξελίξεις στην Ευρώπη.
Κάθε εξέλιξη δικαιώνει όλες τις μέχρι τώρα εκτιμήσεις του ΚΚΕ ότι το σύστημα βρίσκεται μπροστά σε μεγάλα αδιέξοδα, τα οποία επιχειρεί να ξεπεράσει τσακίζοντας το λαό.
Καμιά καθυστέρηση δεν επιτρέπεται στην οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης. Καμιά αυταπάτη ότι από τις εκλογές θα προκύψει λύση φιλολαϊκή.
Το μόνο που μπορεί - οφείλει να συμβεί - είναι να εμπιστευτεί ο λαός τη δύναμή του, να προετοιμαστεί για μεγάλες μάχες μπροστά, να δώσει δύναμη στη δύναμή του, με χιλιάδες νέες ψήφους στο ΚΚΕ.
Καμιά αυταπάτη για τα περί αναδιαπραγμάτευσης του χρέους. Καθένας που έχει δανειστεί, γνωρίζει πως όταν οι τράπεζες προσφέρουν επαναδιαπραγμάτευση στους πελάτες με δόλωμα τη μικρότερη δόση, τα χρωστούμενα γίνονται περισσότερα.
Κανένας εγκλωβισμός στο μέγα ψέμα ότι το χρέος είναι βιώσιμο αρκεί να γίνει παζάρι με τους δανειστές. Το χρέος ανήκει αποκλειστικά στους καπιταλιστές, αυτοί πρέπει να το πληρώσουν κι ο μόνος δρόμος για να γίνει αυτό είναι να αρνηθεί ο λαός την πληρωμή του. Για να γίνει αυτό, πρέπει να αφαιρεθεί από τους καπιταλιστές η εξουσία. Και για να γίνει αυτό η μάχη ήδη δίνεται στους χώρους δουλειάς που οι εργάτες αμφισβητούν στην πράξη αυτήν την εξουσία. Αυτός είναι ο δρόμος από τώρα και μετά την 6η Μάη.
Η προσπάθεια των αστικών κομμάτων και των συμπληρωμάτων τους στην πολιτική διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης, να πείσουν το λαό ότι όλα κρίνονται στις 6 Μάη είναι επιδίωξη παροπλισμού του λαϊκού κινήματος. Η εξουσία των καπιταλιστών δεν κινδυνεύει από το εκλογικό αποτέλεσμα. Μπορεί, όμως, να απειληθεί από ένα οργανωμένο λαϊκό κίνημα, που από σήμερα ενισχύει τη δύναμή του για να δώσει από καλύτερες θέσεις τις μάχες και την επομένη των εκλογών. Η μάχη για τις συμβάσεις, η μάχη για τις συντάξεις, η μάχη για την Πρόνοια, την Υγεία, την Παιδεία είναι μπροστά όχι με όρους μοιρολατρίας και απόθεσης της ελπίδας σε κάποιον από τους διαχειριστές, αλλά σαν απόφαση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της να μην επιτρέψουν στους καπιταλιστές να πάρουν ανάσα, και αντίθετα, να ανοίξουν το δρόμο, να δημιουργήσουν προϋποθέσεις για να αλλάξει χέρια η ίδια η εξουσία.
Καμιά ανησυχία ανάμεσα στα λαϊκά στρώματα για την αστική κυβέρνηση που θα προκύψει. Οι αστοί έχουν έτοιμες τις εφεδρείες τους. Το μόνο για το οποίο πρέπει να νοιάζονται τα λαϊκά στρώματα είναι πώς θα δώσουν με ενισχυμένες τις δυνάμεις τους τη μάχη την επομένη των εκλογών. Κι αυτό ακριβώς σημαίνει η λαϊκή ψήφος στο ΚΚΕ, ενίσχυση της δύναμης του λαϊκού κινήματος, για τώρα και με προοπτική.
Κάθε άλλη ψήφος στις 6 Μάη νομιμοποιεί την αστική εξουσία, αφοπλίζει το λαϊκό κίνημα, προαναγγέλλει νέα δεινά. Η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν εξανθρωπίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ
Είμαστε ανοιχτοί σε όλα τα σχόλια που προσπαθούν να προσθέσουν κάτι στην πολιτική συζήτηση.
Σχόλια :
Α) με υβριστικό περιεχόμενο ή εμφανώς ερειστική διάθεση
Β) εκτός θέματος ανάρτησης
Γ) με ασυνόδευτα link (spamming)
Δ) χωρίς τουλάχιστον ένα διακριτό ψευδώνυμο
Ε) που δεν σέβονται την ταυτότητα και τον ιδεολογικό προσανατολισμό του blog
ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.
Παρακαλείστε να γράφετε τα σχόλια σας στα Ελληνικά
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.