Και να, τι θέλω τώρα να σας πω
Μες στις Ινδίες,μέσα στην πόλη της Καλκούτας,
φράξαν το δρόμο σ' έναν άνθρωπο.
Αλυσοδέσαν έναν άνθρωπο 'κει που εβάδιζε.
Να το λοιπόν γιατί δεν καταδέχουμαι
να υψώσω το κεφάλι στ' αστροφώτιστα διαστήματα.
Θα πείτε, τ' άστρα είναι μακριά
κι η γη μας τόση δα μικρή.
Ε, το λοιπόν, ό,τι και να είναι τ' άστρα,
εγώ τη γλώσσα μου τους βγάζω.
Για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό,
πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο,
είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει,
είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε.
Φοβερό τραγούδι κάθε φορά που το ακούω μου αγκίζει το μυαλό το ίδιο σαν την πρώτη φορά
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι πολυ δυκολο να μην σε(με) παρουν τα ζουμια με αυτο το κομματι. Εκπληκτικο ποιημα. Συγκλονιστικη ερμηνεια.
ΔιαγραφήΜακάρι να ήταν ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίσει ,δυστυχώς μποδίζουν να βαδίσει και αλυσοδένουνε λαούς ! υπέροχο τραγούδι σε στοίχους ενός πολύ μεγάλου ποιητή.
ΑπάντησηΔιαγραφήoμορφο τραγουδι,να σαι καλα φιλε calavera που το ανεβασες.Ειναι μια οαση μεσα στην σημερινη ηχορυπανση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΨαχνω να σας βαλω λινκ με ολοκληρο το ποιημα αλλα δεν..κριμα
ΑπάντησηΔιαγραφή