Αριστερή κυβέρνηση ή ...όλη η εξουσία στο λαό ;

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ελληνικός λαός θα λυθούν αν υπάρξει ‘αριστερή’ κυβέρνηση ή αν ο λαός είναι στην εξουσία;

Η Αλέκα Παπαρήγα είπε : " Το λαό δεν τον βλέπουμε σαν ψηφοφόρο και χειροκροτητή. Είναι πρωταγωνιστής, αυτός θα ανατρέψει αποφάσεις, θα ανατρέψει το ίδιο το πολιτικό σύστημα με τη συνειδητή επιλογή του."

 Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ μιας 'αριστερής' κυβέρνησης, που  οραματίζεται ο ΣΥΝ και η ΔΗΜΑΡ,- που  θέλουν να παραμείνουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να διαχειριστούμε τον καπιταλισμό,( δηλαδή να μην έχει ο λαός στα χέρια του τα μέσα παραγωγής και την οικονομία) - και του ΚΚΕ που μιλάει για λαϊκή εξουσία.

Οι πολιτικές  διαφορές και εκτιμήσεις  είναι μεγάλες.

Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα.

Ενδιάμεση λύση, σοσιαλδημοκρατική ή ανθρώπινος καπιταλισμός δεν υπάρχει. Το παγκόσμιο μεγάλο κεφάλαιο, το ευρωπαϊκό και το ντόπιο, τα θέλουν όλα ή τίποτα. 

Είκοσι χρόνια μετά την κατάρρευση του σοσιαλισμού, ο καπιταλισμός κυρίαρχος στον πλανήτη (εκτός λίγων εξαιρέσεων), δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο στους λαούς. Τους θέλει υποταγμένους, να ζουν με όρους του 1800, χωρίς εργασιακά διακαιώματα και χωρίς αξιοπρέπεια. Κι ενώ οι λαοί τα χάνουν όλα, κάποιες πολιτικές δυνάμεις συνεχίζουν να σκέφτονται και να πράττουν εις βάρος των λαών, εξαπατώντας τους με λύσεις ψεύτικες και παραπλανητικές, όπως αυτή περί 'αριστερής' κυβέρνησης. 

Ποιες είναι οι πραγματικές αιτίες της οικονομικής κρίσης;

Η έλλειψη μιας φιλολαϊκής κυβέρνησης;

Προφανώς και είναι 1) η λειτουργία και η δόμηση ενός οικονομικού συστήματος που στηρίζεται μόνο στο κέρδος και δε λαμβάνει καθόλου υπόψη τις ανθρώπινες ανάγκες του 21ου αιώνα.

 2) η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση που καθόριζε όλα τα χρόνια την οικονομική μας πολιτική και οι κυβερνήσεις που εκτελούσαν πιστά τις ντιρεκτίβες της. Επομένως, για να δοθούν οι σωστές και καθαρές λύσεις πρέπει να δούμε τις πραγματικές αιτίες και να συμφωνήσουμε πως είναι αυτές. 

Αντ' αυτού, ο ΣΥΝ και η ΔΗΜΑΡ, θεωρούν πως η χώρα μας πρέπει να παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να συνεχίσει δηλαδή να εφαρμόζει την ίδια πολιτική που μας έφερε εδώ και πως ο καπιταλισμός είναι ένα θεμιτό σύστημα που μπορούμε να κάνουμε καλύτερο. Δηλαδή μπορούμε να βασιζόμαστε στο κέρδος, στη θεοποίηση του χρήματος, στην ιδιοτέλεια, αλλά μπορούμε να έχουμε και κοινωνικό κράτος και δημόσια παιδεία και υγεία και στο επίκεντρο της οικονομίας να είναι οι ανάγκες των ανθρώπων. Δυστυχώς τα ίδια τα γεγονότα και οι αποφάσεις των κυβερνήσεων, τους διαψεύδουν.Γιατί η σοσιαλδημοκρατία τύπου Πασοκ και 'αριστερών' πολιτικών δυνάμεων, αποδείχτηκαν φανατικότεροι υπέρ του κεφαλαίου.

Γιατί οι κυβερνήσεις τρέφουν τόσα χρόνια και υπηρετούν το κεφάλαιο, τον καπιταλισμό; 

Γιατί τα μέσα παραγωγής ανήκουν σε λίγους και 'εκλεκτούς' και τα κέρδη πηγαίνουν σ' αυτούς που τα κατέχουν. Και όσο τα μέσα παραγωγής παραμένουν στα χέρια λίγων και δεν ανήκουν στον λαό, που παράγει όλο το πλούτο, καμιά μα καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να είναι φιλολαϊκή.

Ιδού λοιπόν...

Θέλουμε να διαιωνίσουμε αυτό το απάνθρωπο σύστημα ή θέλουμε να το ανατρέψουμε και να χτίσουμε από την αρχή την οικονομία μας, ώστε να είναι αυτοδύναμη, ανεξάρτητη από ξένα κέντρα και υπέρ του λαού; 

Αυτό θα έπρεπε να είναι το κεντρικό θέμα και όχι αν το αποτέλεσμα των εκλογών θα φέρει στην καπιταλιστική εξουσία 'αριστερή' κυβέρνηση. 

Όμως δεν είναι η πρώτη φορά που ο Συνασπισμός ρίχνει στάχτη στα μάτια του κόσμου και με την τακτική του, ευνοεί τη διάσπαση του λαϊκού κινήματος  και της λαϊκής συμμαχίας, όπως και την άμβλυνση της ταξικής συνείδησης.

 Όποιος θέλει πραγματικά ν' ανατρέψει  αυτό το σύστημα, 
πρέπει να σκεφτεί :

 Tέλος πια οι ταξικές αυταπάτες ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες και το λαό.... 

Μ. Π

Πηγη