Ο Μάρξ και οι πατάτες

Από το 2310net

Το 1844 ο νεαρός τότε Καρλ Μαρξ γράφει στα Οικονομικά και Φιλοσοφικά Χειρόγραφα: 

«Η βρωμιά –αυτή η μόλυνση και σήψη του ανθρώπου, ο οχετός (…) του πολιτισμού -γίνεται στοιχείο ζωής για τον άνθρωπο. Η καθολική αφύσικη εγκατάλειψη, η σαπισμένη φύση γίνεται στοιχείο ζωής για τον άνθρωπο. Καμιά από τις αισθήσεις του δεν υπάρχει πια, ούτε με την ανθρώπινη, ούτε με την απάνθρωπη μορφή τους, δηλαδή ούτε καν με τη ζωώδη μορφή τους. Οι πιο άξεστοι, βάναυσοι τρόποι (και εργαλεία) της ανθρώπινης εργασίας επανεμφανίζονται∙ (…) Δεν είναι μόνο οι ανθρώπινες ανάγκες που λείπουν στον άνθρωπο- ακόμα και ζωώδεις ανάγκες του παύουν να υπάρχουν. Ο Ιρλανδός έχει απομείνει με μια μόνο ανάγκη – την ανάγκη να φάει, να φάει πατάτες, σάπιες πατάτες, το χειρότερο είδος της πατάτας. Αλλά στην Αγγλία και στη Γαλλία έχουν ήδη και λίγη Ιρλανδία σε κάθε βιομηχανική τους πόλη» (Οικονομικά και Φιλοσοφικά Χειρόγραφα, εκδ. Γλάρος, Αθήνα 1975 σελ. 142-143)

Αυτό το απόσπασμα απαντά σε όσους έχουν καταστήσει το λεγόμενο “κίνημα της πατάτας” σε κίνηση ματ ενάντια στον καπιταλισμό. Ο καπιταλισμός έχει την δυνατότητα να σε κάνει να πιστέψεις ότι εφόσον επιβιώνεις δεν έχεις άλλες ανάγκες, κατορθώνοντας έτσι να αποκρύψει ότι οι μόνες ανάγκες που σου δημιουργεί είναι αυτές τις επιβίωσης. Συνεπώς αυτός που επιβιώνει όχι μόνο αισθάνεται τυχερός ή ικανός αλλά κυρίως δεν μπορεί να διακρίνει τις δυνατότητες της (ανθρώπινης) ανάπτυξής του.

Σήμερα μπορούμε να πάρουμε τις πατάτες πιο φθηνα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι είμαστε “περισσότερο άνθρωποι”; Ή ότι με αυτό τον τρόπο μακιγιάρουμε ένα σύστημα το οποίο θεωρεί επιτυχία ή κοινωνική δικαιοσύνη να τρέφονται -έστω και μόνο με φθηνές πατάτες- οι μάζες του πληθυσμού;

Τα συμπεράσματα δικά σας….