Ραγδαία πτώση παρουσίασαν οι δαπάνες των ιταλικών οικογενειών σε ό,τι αφορά την κατανάλωση τροφίμων, σύμφωνα με έρευνα οικονομολόγων του ιδρύματος της τράπεζας Intesa San Paolo.
«Το ποσό που ξοδεύει κατά μέσον όρο κάθε Ιταλός για αγορές σε τρόφιμα περιορίστηκε σημαντικά, επιστρέφοντας στα επίπεδα του 1981», τονίζεται στην έρευνα.
Οι οικονομολόγοι που διεξήγαγαν την έρευνα αναφέρουν χαρακτηριστικά πως «θα πρέπει να επιστρέψουμε στην αρχή της δεκαετίας του 1980 για να βρούμε μια ανάλογη κατάσταση...
, με κατά κεφαλήν ετήσια έξοδα για αγορές τροφίμων που δεν ξεπερνούν τα 2.400 ευρώ. Πρόκειται για μια τάση που συνδέεται με την περιορισμένη κατανάλωση ορισμένων ειδών, όπως τα καπνά».
Συγχρόνως, κατά την έρευνα της Ιntesa San Paolo, τα στοιχεία αυτά καταδεικνύουν «τις σαφείς δυσκολίες του Ιταλού καταναλωτή, ο οποίος λόγω των εντάσεων στην αγορά της εργασίας και δοθεισών των απολαβών του, μειώνει ακόμη περισσότερο τις σπατάλες και περιορίζει τις αγορές ακόμη και σε έναν τομέα που δύσκολα μπορείς να περικόψεις, όπως αυτόν τον τροφίμων».
Στο μεταξύ η κατανάλωση βενζίνης τον περασμένο Φεβρουάριο μειώθηκε κατά ποσοστό 20% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2011. Υπενθυμίζεται ότι η τιμή της βενζίνης σε πολλές περιοχές της κεντρικής Ιταλίας έχει ξεπεράσει, πλέον, τα δυο ευρώ το λίτρο και αρκετοί ιταλοί στρέφονται προς τα μέσα μαζικής μεταφοράς ή τα ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα.
Σύμφωνα με τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης, στις κύριες αιτίες που συνδέονται με τον έντονο περιορισμό της κατανάλωσης, συμπεριλαμβάνεται η αύξηση των αντικειμενικών αξιών και της φορολόγησης των κατοικιών οι οποίες χρησιμοποιούνται για ιδιοκατοίκηση, οι αλλαγές που προωθούνται στην αγορά εργασίας –που καθιστούν πιο εύκολες τις απολύσεις– και η οικονομική ύφεση (το ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά – 0,5% κατά το πρώτο τρίμηνο του 2012) στην οποία βρίσκεται στη χώρα.
ΠΗΓΗ
τώρα ησύχασα αφου περνάει και ο ιταλός δύσκολα όπως και γω....και νόμιζα οτι μόνο εγώ είμαι το κορόιδο
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα πως; Δεν θυμάμαι εγώ καλά, μήπως ζω σε άλλον πλανήτη, μήπως "όνειρο ζω μη με ξυπνάτε";Δεν είχαν οι εδώ κυβερνώντες πρότυπο την Ιταλία για την ολιγομελή κυβέρνηση τεχνοκρατών της, που τα πήγαινε τόσο καλά και μέχρι που μείωσε τα spreads; Μήπως δεν είχανε ως πρότυπο την Πορτογαλία και το επαναδιαπραγματευθέν μνημόνιο της, αλλά που το έλλειμα της το πρώτο 2μηνο του 2012, αυξήθηκε κατά 3 ή 4 φορές;
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίγο βοήθεια ρε σύντροφοι, μπας και ζω σε κανένα παράλληλο σύμπαν, στο οποίο συμβαίνου όλα αυτά...
Βασίλης
Σημασία δεν έχει να κάνουμε μόνο ανάγνωση μιας κατάστασης αλλά να κάνουμε και τη σωστή ανάλυση της. Δηλαδή, όσοι μας λένε οτι το επίπεδο ζωής των ελλήνων πέφτει γιατί δεν είμαστε παραγωγικοί(που επ ουδενί δεν ισχύει αλλά τέλος πάντων ας το δεχτούμε για την οικονομία της συζήτησης) και οτι έχουμε μεγάλο Δημόσιο Τομέα, και εκεί έγκειται το όλο οικονομικό πρόβλημα της χώρας, πως εξηγούν οτι μια υπερδύναμη, μια παραγωγικότατη χώρα όπως η Ιταλία καταδικάζει τα λαϊκά στρώματα της σε τέτοια βιωτική ωπισθοχώρηση; Ποιό μνημόνιο φταίει; Ποιός ΔΤ; Αφου ο Μόντι 2 χρόνια πριν αναλάβει πρωθυπουργός, σαν υπεύθυνος της τότε κυβέρνησης Μπερλουσκόνι επ αυτού, είχε προβεί σε μερικές δεκάδες χιλλιάδες(μπορεί να λέω και λίγα)απολύσεις ΔΥ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην τελική γιατί να συμβαίνει αυτό σε οποιαδήποτε χώρα; Σταμάτησε η δυνατότητα να παράγουμε πλούτο; Γιατί ξαφνικά η πρόσβαση του μεγαλύτερου κομματιού του πληθυσμού αποκόπτεται;
Για να καταλάβω κι εγώ: Όταν λέμε "Το ποσό που ξοδεύει κατά μέσον όρο κάθε Ιταλός για αγορές σε τρόφιμα περιορίστηκε σημαντικά, επιστρέφοντας στα επίπεδα του 1981" εννοούμε ότι ξοδεύει που ξοδευόντουσαν το 1981 με τιμές τροφίμων...2012 ή ότι όση ζάχαρη π.χ. πουλιόταν το 1981 πουλιέται και σήμερα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓενικά με αυτές τις συγκρίσεις υπάρχει ένα θέμα όταν δεν διευκρινίζεται τι ακριβώς συγκρίνουμε. Στο κάτω-κάτω πολύς κόσμος το 2000 ή το 1990 ή ακόμη και το 1981 πέρναγε πολύ καλύτερα από σήμερα.
"ξοδεύει που ξοδευόντουσαν" = "ξοδεύει τα λεφτά που ξοδευόντουσαν"
Διαγραφή