¨Κακώς υποστηρίζεται ότι το ΚΚΕ εναντιώνεται σε πρωτοβουλίες που δεν προέρχονται από το ίδιο." ¨

H επίθεση που έσπευσαν ορισμένοι να εξαπολύσουν ενάντια στο ΚΚΕ, με αφορμή το λεγόμενο «κίνημα της πατάτας» εύλογα προκάλεσε κάποια ερωτήματα. Οι κομμουνιστές λένε ότι θα πρέπει να θεωρείται αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα του καθένα μας να μπορούμε να έχουμε φτηνά και ποιοτικά τρόφιμα και ταυτόχρονα να εξασφαλίζονται για τους μικροπαραγωγούς τιμές με τις οποίες θα μπορούν να ζήσουν. Με αυτή την έννοια, είπε το ΚΚΕ, μπορεί κάποιοι εργαζόμενοι και κάποιοι παραγωγοί να βγήκαν πράγματι ωφελημένοι από τις αγοραπωλησίες της πατάτας από το Νευροκόπι, ωστόσο δεν είναι δυνατόν να λυθεί με παρόμοιους τρόπους το συνολικό πρόβλημα της παραγωγής και της τροφοδοσίας του πληθυσμού με φτηνά και καλής ποιότητας προϊόντα. Μαζί με αυτά, συμπληρώσαμε, οι εργαζόμενοι και ο λαός διαθέτουν όλες τις δυνάμεις και τις δυνατότητες για να
δώσουν πραγματικά λύσεις προοπτικής για να απαλλαγούν κυριολεκτικά από όλους εκείνους που αρπάζουν την παραγωγή των φτωχομεσαίων αγροτών και το μεροκάματο των εργαζόμενων - καταναλωτών, είτε είναι οι μεσάζοντες, είτε οι μεγαλοεπιχειρηματίες, είτε τα μονοπώλια.

Η παραπάνω άποψη και σαφής είναι και εντάσσεται στο πλαίσιο των προβληματισμών όσων χρυσοπληρώνουμε τα είδη διατροφής. Υπάρχει κάποιο λάθος και στραβό που χρειάζεται αποκατάσταση, ή μήπως κάποιοι ενοχλούνται όταν αποκαλύπτεται πως πέρα από τον ορίζοντα, που εκείνοι δείχνουν στους εργαζόμενους και τα θύματα της κυβερνητικής πολιτικής, υπάρχουν και άλλες πλευρές του ζητήματος, διαφορετικά συμφέροντα, οξυμένες αντιθέσεις. Πάντως, όταν κάποια επιτελεία σήμερα, με αφορμή την πατάτα από το Νευροκόπι, διατείνονται ότι τροχοδρόμησαν τις διαδικασίες για φτηνά είδη τροφίμων σε όλους τους ενδιαφερόμενους, δεν αθωώνουν απλά την κυβέρνηση. Αποπροσανατολίζουν τους εργαζόμενους, από το κύριο, που είναι τα δεδομένα μέσα στα οποία λειτουργεί το σύστημα και οι νόμοι του. Το ίδιο κάνουν και οι «ακτιβιστές», που διοργανώνουν τα Σαββατοκύριακα στέκια ανταλλαγής μεταχειρισμένων ρούχων, για να αντιμετωπιστεί η φτώχεια. Αλλά αποτελούν λύσεις αντιμετώπισης της λιτότητας και της αντιλαϊκής πολιτικής; Δηλαδή, θα αποδεχτούμε μια ζωή εξαθλιωμένη, με άνεργους, άστεγους, υποσιτισμένους, που θα ζουν μόνιμα περιμένοντας την ανταλλαγή ρούχων τα συσσίτια φαγητού κ.λπ.;

Κακώς υποστηρίζεται ότι το ΚΚΕ εναντιώνεται σε πρωτοβουλίες που δεν προέρχονται από το ίδιο. Ισα - ίσα, οι κομμουνιστές προτείνουν στους εργαζόμενους να παίρνουν πρωτοβουλίες, να εμπλουτίζουν τη δράση τους με παρεμβάσεις που θα αναδεικνύουν τα λαϊκά προβλήματα, να επεξεργάζονται προτάσεις, που συμβάλλουν στην ενίσχυση της ταξικής πάλης. Πάνω από όλα, τους παροτρύνουν να επαναβεβαιώνουν μέσα στη ζωή την αλληλεγγύη τους προς τους πλέον αδύναμους και να εκδηλώνουν έμπρακτα τη στήριξή τους σε αυτούς, κάτι που τους τελευταίους μήνες έχει μετατραπεί σε κίνημα στήριξης για δεκάδες χιλιάδες συνανθρώπους μας. Εκείνο, όμως, που δεν είναι διατεθειμένοι να καταπιούν, είναι η κοροϊδία και ο αποπροσανατολισμός των λαϊκών αγώνων από το κύριο, που δεν είναι ένα τσουβάλι πατάτες, ένα σακί ζάχαρη κι ένα τελάρο μήλα, όπως προτείνουν οι παρέες των εθελοντών και άλλων ακτιβιστών. Γιατί, στόχος δικός μας δεν είναι να μοιραστούμε καλύτερα τα ψίχουλα που μένουν από το φαγοπότι της άρχουσας τάξης, αλλά η πάλη για ριζικές κοινωνικές και πολιτικές ανατροπές, για τη διεκδίκηση μιας ζωής γεμάτη αξιοπρέπεια και προοπτική. Μια ζωή που θα έχει όραμα την ολόπλευρη ικανοποίηση των αναγκών όλων των εργαζομένων.

Του Γιώργου Κακουλίδη