«Ολοι μαζί»;...

Γράφει ο Γιώργος Κακουλίδης

Με μια πρωτοφανή ομοιομορφία, το σύνολο των Μέσων Ενημέρωσης και δεκάδες στελέχη από τα περισσότερα κόμματα χειροκρότησαν το «κίνημα της πατάτας», ως μια κοινωνική παρέμβαση κατάργησης των μεσαζόντων. Το ΚΚΕ, που ανέκαθεν έχει σαφή πολιτική και ανοιχτό μέτωπο με την εκμεταλλευτική πολιτική του κεφαλαίου σε βάρος παραγωγών και εργαζομένων, σημείωσε ότι με τις συγκεκριμένες πρωτοβουλίες μπορεί ορισμένοι παραγωγοί και καταναλωτές να είχαν κάποιο όφελος, ωστόσο το πρόβλημα της κάλυψης των αναγκών των εργαζομένων με φτηνά και ποιοτικά προϊόντα, δεν μπορεί να λυθεί με τέτοιου είδους πρωτοβουλίες που είναι συγκυριακές και μεμονωμένου χαρακτήρα. Σε αυτόν ακριβώς τον καμβά, στη διαφοροποίηση του ΚΚΕ, ορισμένοι σκέφτηκαν ότι βρήκαν ευκαιρία να ψέξουν τους κομμουνιστές, ότι διαφωνούν ακόμα και όταν υπάρχει πλήρης ομοφωνία των υπολοίπων.

 

Πολλοί από δαύτους θα προτιμούσαν να είναι αλλιώς τα πράγματα, για να καταφέρνουν ευκολότερα να βάζουν τους εργαζόμενους στο χέρι, για σοβαρότερα θέματα, όμως αυτό δεν ταιριάζει στο ΚΚΕ. Οι κομμουνιστές, μελετούν, αναλύουν, προβληματίζονται και αποφασίζουν με κριτήριο τις ανάγκες και τα συμφέροντα των εργαζομένων. Καθορίζουν τη στάση τους και επιλέγουν στόχους με βάση τη συνολική ανάλυση για τα κοινωνικοπολιτικά δεδομένα και τη στρατηγική του Κόμματος και όχι στηριγμένοι στον εφήμερο εντυπωσιασμό. Και από τη στιγμή που καταλήξουν σε κάποιο συμπέρασμα, αυτό θα βγουν και θα πουν και δημόσια. Χωρίς στρογγυλέματα και περικοκλάδες. Χωρίς αοριστίες και διασταλτικές ερμηνείες.

 

Δεν είναι η πρώτη φορά που ...«όλοι μαζί» ομονοούν και οι κομμουνιστές διατυπώνουν διαφορετική άποψη. Ενα παράδειγμα είναι η Συνθήκη του Μάαστριχτ, όταν ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΣΥΝ, όλοι μαζί, υποστήριζαν ότι ξεκινάει μια νέα εποχή για την ανθρωπότητα και εμείς αποκαλύπταμε ότι επιστρέφουμε στην εποχή των παγετώνων. Οι ίδιοι ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΣΥΝ, όλοι μαζί, χαρακτήριζαν τους κομμουνιστές «Λακεδαιμόνιους», όταν έστησαν τα εθνικιστικά συλλαλητήρια για την ΠΓΔΜ, από τα οποία προσπαθούν να απεμπλακούν ακόμα και σήμερα, είκοσι χρονιά μετά. Ακόμα, ΠΑΣΟΚ- ΝΔ - ΣΥΝ, όλοι μαζί, πανηγύρισαν με την εκλογή του Κλίντον στην προεδρία των ΗΠΑ, μιλώντας για αλλαγή, που οι δογματικοί του ΚΚΕ δεν μπορούν να αντιληφθούν, και έκαναν τους εμβρόντητους όταν ο Κλίντον βομβάρδιζε τη Σερβία. Να θυμηθούμε κι άλλα; Οταν στον πόλεμο κατά του Ιράκ, ΠΑΣΟΚ- ΝΔ - ΣΥΝ, όλοι μαζί, διαπίστωναν τιμωρία του Σαντάμ, αλλά δεν έβλεπαν τα πετρέλαια; Ομως και τα τελευταία χρόνια, τα χρόνια του μνημονίου ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. - ΣΥΝ όλοι μαζί, τότε που το ΚΚΕ έλεγε ότι λόγω της κρίσης πάμε σε ελεγχόμενη χρεοκοπία, μίλαγαν για κρίση χρέους και καζινο-καπιταλισμό.

 

Το ...«όλοι μαζί» από μόνο του δεν έχει την παραμικρή σημασία. Το σημαντικό, εκείνο που έχει αξία και πρέπει να μένει, είναι αυτό που αποδεικνύεται στη ζωή. Ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Ποιος κορόιδεψε, αποπροσανατόλισε και πήγε να εγκλωβίσει τους εργαζόμενους και ποιος τους είπε αλήθεια. Οι ...«όλοι μαζί» προσπαθούν να τους χρησιμοποιήσουν, να τους χειραγωγήσουν, με στόχο να εξουδετερώσουν τις αντιδράσεις τους και ανεμπόδιστα να τσακίσουν κάθε λαϊκή κατάχτηση και δικαίωμα. Το ΚΚΕ προσπαθεί με κάθε τρόπο να πείσει τον εργάτη, το φτωχό αγρότη, τον επαγγελματία, τους νέους και τις νέες, να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι απλά οι πρωταγωνιστές της κοινωνικής εξέλιξης, αλλά με τους αγώνες τους γίνονται και οι σεναριογράφοι.