40 μέρες απεργιακού αγώνα στην ΑΡΙΑΔΝΗ ΑΕΒΕ

Γράφει η Λαμπρινή ΠΙΤΤΑΚΑ

Τον απεργιακό τους αγώνα εδώ και 40 μέρες συνεχίζουν οι εργαζόμενοι της επιχείρησης «Αριάδνη ΑΕΒΕ» στο Ηράκλειο της Κρήτης, ενάντια στα σχέδια της εργοδοσίας να επιβάλει - χωρίς τη θέλησή τους - εκ περιτροπής εργασία σε όλους από 2 έως και 3 μέρες τη βδομάδα, με μισθό από 250 έως 350 ευρώ το μήνα. 

Οι 59 εργαζόμενοι - από τους 85 συνολικά που απασχολούσε ως το καλοκαίρι του 2011 η επιχείρηση, εξυπηρετώντας ένα δίκτυο 150 μικρομεσαίων σούπερ μάρκετ στην Κρήτη - καταγγέλλουν ότι στόχος της επιχείρησης ήταν και συνεχίζει να είναι ο εξαναγκασμός τους σε παραιτήσεις χωρίς να αποζημιωθούν μιας και οι περισσότεροι εργάζονται πολλά χρόνια στην επιχείρηση. Να υπενθυμίσουμε ότι το προηγούμενο διάστημα η επιχείρηση είχε προχωρήσει σε πάνω από 12 απολύσεις που δε δέχονταν άδειες άνευ αποδοχών, μεταξύ αυτών και μελών της σωματειακής επιτροπής της ένωσης ιδιωτικών υπαλλήλων. 

Ο όμιλος «Αριάδνη» (ΑΕΒΕ και ΑΕ) αποτελούσε, και αποτελεί ακόμα, μια δυναμική παρουσία στον κλάδο του εμπορίου τροφίμων στην Κρήτη. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, μέχρι και το 2009 ο ετήσιος τζίρος έφτανε στα 69 εκατ. ευρώ για την ΑΕΒΕ και 100 εκατ. ευρώ για τα καταστήματα. Αυτή τη στιγμή, παρότι υπάρχει αντικειμενική δυνατότητα η «Αριάδνη ΑΕΒΕ» (αποθήκη) να προμηθεύει το δίκτυο καταστημάτων που κατέχουν μετοχές της, ο γενικότερος ανταγωνισμός με τους ξένους μονοπωλιακούς ομίλους και τους ντόπιους μεγαλέμπορους οδηγεί την επιχείρηση και τους εργαζόμενους σε απαξίωση. Τα παιχνίδια εξαγορών και συγχωνεύσεων που παίζονται τοπικά και πανελλαδικά, ειδικά στο επίπεδο του χονδρεμπορίου (προμηθευτές οι οποίοι αυτή τη στιγμή διοικούν τον όμιλο «Αριάδνη»), εντείνονται.

Από το συλλαλητήριο αλληλεγγύης που έκανε το ΠΑΜΕ στις 23/1

 Για τον πολυήμερο απεργιακό αγώνα των εργαζομένων και τα συμπεράσματα που βγαίνουν από αυτόν ο «Ριζοσπάστης» μίλησε με τον Δημήτρη Κόττορο και τον Γιάννη Τυράκη, μέλη της σωματειακής επιτροπής της Ενωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων, σε συνέντευξη που παραχώρησαν έξω από την πύλη της επιχείρησης.

-- Τι είναι αυτό που σας έκανε να προχωρήσετε σε ένα τόσο δύσκολο αγώνα και πώς τον οργανώνετε;

-- Μας ανάγκασε η επιβολή από την επιχείρηση της εκ περιτροπής εργασίας εκδικητικά, με μοναδικό σκοπό να μας οδηγήσει στην εξαθλίωση και στην παραίτηση από τα δικαιώματά μας, προκειμένου να γλιτώσει τις αποζημιώσεις.
Τα προβλήματα βέβαια άρχισαν να εμφανίζονται νωρίτερα, μέσω των πιέσεων να παίρνουμε άδειες άνευ αποδοχών, αλλά και καθυστερήσεων στην καταβολή των μισθών.

Εμείς στα πλαίσια του σωματείου μας, της Ενωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων, είχαμε ήδη συγκροτήσει σωματειακή επιτροπή, η οποία μπήκε μπροστά και μέσα από ΓΣ που καλέσαμε μαζί αποφασίσαμε να προχωρήσουμε σε επίσχεση εργασίας. Δόθηκαν τα δεδουλευμένα που μας όφειλαν και αμέσως μας επέβαλλαν εκδικητικά εκ περιτροπής εργασία.

Αγώνας με γενικότερη σημασία

Αμεσα λοιπόν πάλι μέσα από ΓΣ αποφασίσαμε να προχωρήσουμε σε απεργία με σκοπό την άρση της εκ περιτροπής εργασίας και τη διασφάλιση των δικαιωμάτων μας.
Παρά τις προσπάθειες της επιχείρησης να μας πείσει ότι δεν πρόκειται να πετύχουμε τίποτα, με τον πρόεδρο, μάλιστα, του ΔΣ της «ΑΡΙΑΔΝΗ ΑΕΒΕ» απροκάλυπτα να παραδέχεται ότι σκοπός αυτής της απόφασης είναι να εξαναγκαστούμε σε παραίτηση - εφόσον δεν μπορούμε να ζούμε με αυτούς τους μισθούς - ώστε να μην αποζημιωθούμε, εμείς προχωρήσαμε συλλογικά, ομόφωνα, έχοντας καθαρό ότι ο αγώνας που κάνουμε δεν είναι μόνο δικός μας. Αφορά όλους τους εργαζόμενους, τόσο του κλάδου όσο και γενικότερα. Ετσι αποφασίσαμε να φτάσουμε και πέρα από τις πύλες της επιχείρησης. Προχωρήσαμε με ψηφίσματα και ανακοινώσεις μας στο κέντρο της πόλης του Ηρακλείου και ενημερώσαμε τον κόσμο. Πραγματοποιήσαμε συμβολικούς αποκλεισμούς στα καταστήματα της «Αριάδνη ΑΕ», που είναι θυγατρική της ΑΕΒΕ, καλώντας τους εργαζόμενους να συμμετέχουν, γιατί ο αγώνας είναι κοινός. Επίσης πραγματοποιήσαμε συλλαλητήρια, συμμετείχαμε σε όλες τις συγκεντρώσεις και απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ. Πολύ σημαντική συμβολή όπως και το συλλαλητήριο που θα πραγματοποιήσει το Σάββατο (σ.σ. χτες) η Γραμματεία Ηρακλείου του ΠΑΜΕ για συμπαράσταση στον αγώνα μας.

-- Δεχθήκατε επιθέσεις για την απόφασή σας αυτή; Ποια ήταν η στάση της εργοδοσίας όλο αυτό το διάστημα;

-- Η εταιρεία προχώρησε στη συγκρότηση απεργοσπαστικού μηχανισμού και ταυτόχρονα προσπαθούσε υπογείως να διασπάσει την απεργία μας με απειλητικά τηλεφωνήματα προς τους εργαζόμενους του στυλ.. αν δεν γυρίσεις στη δουλειά δεν θα βρεις ποτέ σου δουλειά, θα φροντίσουν αυτοί γι' αυτό, ή ότι αν δεν γυρίσεις στη δουλειά να ξέρεις ότι στη νέα εταιρεία που θα φτιάξει η επιχείρηση δεν θα συμπεριλαμβάνεσαι στα πλάνα... Αυτό μας ανάγκασε να κλιμακώσουμε τις κινητοποιήσεις μας οι οποίες συνεχίζονται μέχρι και σήμερα.

Την ίδια ώρα ενώ σε όλους τους τόνους ζητούν να μιλήσουν με τους εργαζόμενους δεν το κάνουν με το πρόσχημα ότι δεν αναγνωρίζουν τη σωματειακή επιτροπή και τον εκπρόσωπο του σωματείου μας ως μόνιμους εκπροσώπους μας έτσι όπως έχει καθορίσει η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων πάντα μέσα από ΓΣ που έχουμε κάνει.

Αυτό που επιδιώκουν είναι να φοβίσουν, να τρομοκρατήσουν και να σπάσουν τον αγώνα μας. Αυτό το είχαμε εντοπίσει από την αρχή και γι' αυτό πήραμε αυτά τα μέτρα. Επίσης μας κατηγορούν ότι υποκινούμαστε από το ΠΑΜΕ. Αυτά που μας υποκινούν είναι τα προβλήματα. Το ΠΑΜΕ είναι δίπλα μας από την πρώτη στιγμή.

Πολύτιμη η έμπρακτη αλληλεγγύη

-- Ποια είναι η σημασία της έκφρασης αλληλεγγύης;

-- Οταν ξεκινούσαμε τον αγώνα μας υπήρχαν από ορισμένους συναδέλφους κάποιοι δισταγμοί, είμαστε λίγοι τι θα κάνουμε, θα τα καταφέρουμε; Από τη στιγμή που είδαν ότι εργαζόμενοι και από άλλους κλάδους ήταν μαζί μας στηρίζοντας τον αγώνα μας, πείστηκαν, ότι δεν είμαστε μόνοι μας. Αυτή είναι η μεγαλύτερη βοήθεια που μας δόθηκε. Να καταλάβουμε πόσο σημαντική είναι η εργατική αλληλεγγύη.

Στήριξη εκφράστηκε από την ΠΑΣΥ που μας έστειλε τρόφιμα, από τις Λαϊκές Επιτροπές Αλικαρνασσού και Μαλεβιζίου, συνολικά 65 ψηφίσματα από σωματεία απ' όλη την Ελλάδα. Από το δημοτικό και περιφερειακό συμβούλιο τα οποία ομόφωνα πήραν απόφαση στήριξής μας μετά από παράσταση διαμαρτυρίας που κάναμε. Κυρίως όμως η συμπαράσταση και η συμμετοχή του σωματείου ιδιωτικών υπαλλήλων, το οποίο έπαιξε καθοριστικό ρόλο, του ΠΑΜΕ, που από την πρώτη στιγμή στάθηκε δίπλα μας.

-- Ποια ήταν η στάση των συνδικαλιστικών δυνάμεων; Τι συμπεράσματα έχετε βγάλει από αυτόν τον αγώνα;

-- Οι συνθήκες του αγώνα είναι αυτές που καθορίζουν ποιοι είναι πραγματικά μαζί μας και ποιοι προσπαθούν να καπηλευτούν τον αγώνα μας. Γενικότερα τον αγώνα των εργαζομένων. Δεν είναι όλοι μαζί σου, κάποιοι μπορεί να έρχονται να εκφράζουν την αλληλεγγύη τους, η οποία όμως είναι υποτιθέμενη με σκοπό να σου βάλει εμπόδια να σε αποπροσανατολίσει.
Το Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου (ΕΚΗ) για παράδειγμα αναγκάστηκε να πάρει απόφαση και να προκηρύξει απεργία στην «Αριάδνη» ενώ αρχικά προσπαθούσε να μας πείσει να μην προχωρήσουμε με απεργία, γιατί δεν θα οδηγούσε πουθενά.
Μάλιστα εκπρόσωπος του ΕΚΗ μάς έφερε πρόταση να δεχτούμε μισές αποζημιώσεις για να απολυθούμε.

Οταν εμείς αυτά τα καταγγείλαμε, το ΕΚΗ άλλαξε στάση και με το πρόσχημα ότι έχουν πολλούς χώρους στο Ηράκλειο με προβλήματα που πρέπει να ασχοληθούν, σταμάτησαν να έρχονται. Εμφανίζονται μόνο στις παραστάσεις στην Επιθεώρηση Εργασίας.

Ο αγώνας είναι θέμα επιβίωσης

-- Τι πρέπει να γίνει από εδώ και στο εξής;

-- Το βασικό είναι η ενότητα των εργαζομένων που διασφαλίζει να μην υποκύψουμε στους εκβιασμούς της εργοδοσίας.
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, είναι θέμα επιβίωσης. Ηττα των εργαζόμενων της «Αριάδνης» θα μετρήσει ως ήττα του εργατικού κινήματος στο Ηράκλειο και γενικά. Και αυτό δεν πρέπει να επιτρέψουμε να γίνει σε καμία περίπτωση και πρέπει να το καταλάβουν όλοι οι εργαζόμενοι, οι οποίοι είτε ήδη αντιμετωπίζουν προβλήματα στο χώρο δουλειάς τους είτε είναι θέμα χρόνου να τα αντιμετωπίσουν αργά ή γρήγορα. Είναι σίγουρο ότι θα δημιουργηθούν νέες εστίες αγώνα.
Και εμείς οι ίδιοι πριν από 2-3 χρόνια θεωρούσαμε ότι εργαζόμαστε σε μια επιχείρηση η οποία δεν έχει κανένα πρόβλημα. Μετρημένοι στα δάχτυλα ήμασταν αυτοί που συμμετείχαμε γενικότερα στους αγώνες, τις απεργίες κτλ.

Σήμερα όλοι μας έχουμε βγάλει συμπεράσματα ότι ήταν λάθος, ότι έχουμε ευθύνη που δεν συμμετείχαμε, τόσα χρόνια που δεν αντιδράσαμε.
Από δω και πέρα θέλει κλιμάκωση του αγώνα, δημοσιότητα, συμμετοχή, αλληλεγγύη και συμπαράσταση. Πλέον δεν παλεύουμε μόνο για μας. Αν κερδίσουμε εμείς θα κερδίσουν και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι απ' όλους τους κλάδους.

Αν κάνω εγώ πίσω σήμερα, θα ντρέπομαι να δω αύριο το συνάδελφό μου, το συνάδελφο από άλλο κλάδο ή χώρο δουλειάς που όλο αυτό το διάστημα μας έχει συμπαρασταθεί έχει βρεθεί δίπλα μου στην πύλη, στους αγώνες. Δεν πρόκειται να κάνω πίσω. Το οφείλω σε αυτούς που με στήριξαν, που έχουν πιστέψει στον αγώνα μας, στα παιδιά μας και σε μας τους ίδιους. Συνεχίζουμε τον αγώνα μέχρι τη νίκη. Εκεί μας οδηγούν, δεν έχουμε άλλο δρόμο.

Ακόμα και όμως όταν νικήσουμε θα πρέπει όλοι που συμμετείχαμε σε αυτόν τον αγώνα να φροντίσουμε να μεταλαμπαδεύσουμε τις εμπειρίες την πείρα από αυτόν τον αγώνα. Να σταθούμε αλληλέγγυοι και δίπλα σε κάθε εργαζόμενο σε κάθε νέα εστία αγώνα που θα δημιουργηθεί ώστε να βάλουμε νέα εμπόδια να μην επιτρέψουμε να αγγίζουν τίποτα απ' όσα δικαιούμαστε, να αντεπιτεθούμε για όλα όσα μας ανήκουν.