8 Νοεμβρίου 2011
3 σχόλια:
ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ
Είμαστε ανοιχτοί σε όλα τα σχόλια που προσπαθούν να προσθέσουν κάτι στην πολιτική συζήτηση.
Σχόλια :
Α) με υβριστικό περιεχόμενο ή εμφανώς ερειστική διάθεση
Β) εκτός θέματος ανάρτησης
Γ) με ασυνόδευτα link (spamming)
Δ) χωρίς τουλάχιστον ένα διακριτό ψευδώνυμο
Ε) που δεν σέβονται την ταυτότητα και τον ιδεολογικό προσανατολισμό του blog
ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.
Παρακαλείστε να γράφετε τα σχόλια σας στα Ελληνικά
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Την ίδια ώρα, γίνονται Συλλαλητηρια και σε άλλες πόλεις σε όλη τη χώρα !
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ στόχος ;
Ξεσηκωμός ΚΑΙ ενάντια στην κυοφορούμενη συγκυβέρνηση της αστικής τάξης !
Θα είμαστε όλοι εκεί
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν μόνο σταγόνες.(09/11/11)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρωθυπουργό βρήκαμε, υπουργούς βρήκαμε, γραμματείς, φαρισαίους, προέδρους οργανισμών, βρήκαμε, νταβατζήδες να στηρίξουν, βρήκαμε, παπαγάλους πρόθυμους να σιγοντάρουν, το «νέο» εγχείρημα πάντα βρίσκουμε.
Αυτό που δεν βρίσκουμε, είναι μια γνήσια λαϊκή πολιτική.
Δεκάδες χρόνια τώρα, πάντα υπάρχουν πρόθυμοι άνθρωποι να δουλέψουν υπέρ του λαού, και των συμφερόντων του, αλλά κάτι γίνεται στην πορεία και δουλεύουν κατά του λαού και των συμφερόντων του. Δεν είναι ανίκανοι, δεν είναι ηλίθιοι (τουλάχιστον οι περισσότεροι), δεν είναι ψεύτες, (τουλάχιστον οι περισσότεροι), δεν είναι λαμόγια (τουλάχιστον οι περισσότεροι).
Είναι απλά, εκτελεστές μιας πολιτικής που αντικειμενικά ανακαλύφτηκε και εφαρμόζεται για να εξυπηρετεί, άλλους και όχι τον λαό.
Μερικά παραδείγματα:
-πραγματικά λαϊκό μέτρο, είναι η πάταξη της ανεργίας.
Το συγκεκριμένο οικονομικόπολιτικό σύστημα, όμως, έχει την ανεργία ως οξυγόνο του. Είναι «η απειλή», που χρησιμοποιεί ο κάθε εργοδότης για να συνετίζει τον κάθε εργαζόμενο. Όποια καλή πρόθεση να έχει ο νύν πρωθυπουργός, ή ο επόμενος, ή ο προηγούμενος να πατάξει την ανεργία, το μόνο που θα καταφέρει είναι να γίνει γραφικός με τις ατάκες που θα δώσει. Είναι σαν να προσπαθείς να οδηγήσεις ένα αυτοκίνητο χωρίς ρόδες.
-πραγματικά λαϊκό μέτρο είναι η αύξηση των μισθών.
Πραγματική, όχι τα ψίχουλα που επί δεκαετίες έδιναν… Αύξηση μισθών, όμως δεν μπορεί να γίνει, όσο προέχει η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Διότι το συμφέρον της επιχείρησης, είναι να υπάρχουν χαμηλοί μισθοί, για να κερδίζει (και από εκεί), ο επιχειρηματίας. Όταν λοιπόν ο σημερινός ή αυριανός πολιτικός υπόσχεται αύξηση μισθών, υπόσχεται κάτι που δεν πρόκειται να γίνει.
-πραγματικά λαϊκό μέτρο είναι, να δίνεις φθηνό, πολύ φθηνό ρεύμα, στους ασθενέστερους οικονομικά.
Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει, λόγω της απελευθέρωσης… της ΔΕΗ. Ακόμη και παλιά που ήταν μόνη της η ΔΕΗ δεν το έκανε, πόσο μάλλον τώρα που έχει και ανταγωνιστικές εταιρείες… Το επιχείρημα, ότι οι πολλές εταιρείες θα εξασφαλίσουν φθηνό ρεύμα, είναι αστείο, διότι έχει σημασία, από ποια βάση ξεκινά η προσφορά. Πχ, ξεκινώ, από τα 100 ευρώ, και προσφέρω έκπτωση μέχρι τα 80. (ποσό που χαρίζει τεράστια κέρδη). Ή ξεκινώ από το 10 και προσφέρω το ρεύμα στα 20 ευρώ. (ποσό που καλύπτει τις ανάγκες λειτουργίας)
Τα παραπάνω απλοϊκά παραδείγματα, δεν ισχύουν για την σημερινή εποχή της κρίσης, που δεν μπορεί να γίνει συζήτηση για αυξήσεις μισθών , μείωση ανεργίας, τιμής ρεύματος κλπ.
Είναι ψεύτες λοιπόν οι πολιτικοί, όταν τάζουν φιλολαϊκά μέτρα; Ναι.
Γιατί στην καλύτερη περίπτωση, το μόνο που θα καταφέρουν είναι ένα ελάχιστο, ανέβασμα του επιπέδου των πολλών, (η κουβέντα γίνεται γι αυτούς). Το παράδειγμα της Ελλάδας είναι αρκετό. Ο συνήθης μισθός, είναι 600, 700 στην καλύτερη 800 και 900 ευρώ, ποσό που καταφέρνει να επιβιώνει τον κάτοχό του. Αυτό ισχύει τα τελευταία 30- 40 χρόνια, περίπου το ίδιο.
Με καμιά δεκαριά πρωθυπουργούς, καμιά χιλιάδα υπουργούς και μια στρατιά ειδικούς, που πάσχιζαν για το καλό των πολλών.
Χρειάζεται να υπενθυμίσουμε στις ίδιες δεκαετίες, πόσες απαλλαγές, ελαφρύνσεις, ευνοϊκές ρυθμίσεις, στραβά μάτια, έγιναν για επιχειρήσεις, και επιχειρηματίες;
Πρωθυπουργό, λοιπόν βρήκαμε, όπως και υπουργούς, αυτό που δεν βρήκαμε είναι πολιτική για το καλό του λαού. Δεν βρήκαμε και δεν θα βρούμε. Γιατί απλά δεν υπάρχει, σε αυτό το σύστημα. Υπάρχουν μόνο «σταγόνες», σαν τον ορό, που κρατούν στη ζωή το ασθενή, τόσο όσο, για να παράγει δεκαπλάσια, εικοσαπλάσια από αυτά που τελικά αμείβεται.
Λογική, δικαιοσύνη, ισονομία, ισότητα, και τελικά πραγματική ελευθερία, όχι εδώ, αλλού.
Σε άλλη κοινωνία.
Θύμιος Κ.(για την αντιγραφή ΚΑΖ)