Εκδήλωση του ΚΚΕ για την παρουσίαση της Απόφασης για την αποκατάσταση του Νίκου Ζαχαριάδη (Κυριακή 2/10)

Απο Erodotos Weblog

Νίκος Ζαχαριάδης, Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ (1931-1956)

Στα πλαίσια της Απόφασης της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης (16 Ιούλη 2011), σχετικά με τις αποκαταστάσεις του Νίκου Ζαχαριάδη, του Νίκου Βαβούδη και την πολιτική αποκατάσταση του Αρη Βελουχιώτη, το ΚΚΕ διοργανώνει μια σειρά εκδηλώσεις.

Η πρώτη θα πραγματοποιηθεί αυτή την Κυριακή, 2 Οκτωβρίου 2011, στις 11.30 το πρωί, στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, για το Νίκο Ζαχαριάδη (Γενικό Γραμματέα του ΚΚΕ, 1931-1956).

Θα μιλήσει η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα. Ακόμα, το πρόγραμμα της εκδήλωσης περιλαμβάνει ανάγνωση κειμένων του Νίκου Ζαχαριάδη (δήλωση του Ν. Ζαχαριάδη κατά την ανάκρισή του στις φυλακές της Γκεστάπο Βιέννης και απόσπασμα από το τελευταίο γραπτό του με τίτλο «Μήνυμα από την άλλη μεριά»), απαγγελίες ποιημάτων και καλλιτεχνικό πρόγρ

 αμμα από χορωδία.

Ένα σύντομο ιστορικό για το Νίκο Ζαχαριάδη

Ο Ν. Ζαχαριάδης γεννήθηκε στην Ανδιανούπολη στις 27 Απριλίου 1903. Ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με το εργατικό κίνημα και τις σοσιαλιστικές ιδέες στην Κωνσταντινούπολη. Το 1921 πήγε στην Σοβιετική Ένωση, όπου και εντάχθηκε στο Κόμμα των Μπολσεβίκων (1922). Θήτευσε στην KUTV το 1923 (βλέπε επόμενο κεφάλαιο), ενώ το 1924 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Ελλάδα. Δραστηριοποιήθηκε στην ΟΚΝΕ, διώχθηκε και φυλακίστηκε πολλές φορές. Απέδρασε το 1929 καταφεύγοντας στην ΕΣΣΔ, απ’ όπου γύρισε το 1931 για να αναλάβει Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, θέση στην οποία παρέμεινε 25 χρόνια. Ταυτόχρονα διετέλεσε μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κ.Δ. μέχρι και τη διάλυσή της το 1943. Την περίοδο της Μεταξικής δικτατορίας πιάστηκε και φυλακίστηκε (Σεπτέμβρης 1936). Παρ’ όλα αυτά κατόρθωσε στις 31 Οκτωβρίου 1940 να απευθύνει το ιστορικό «Ανοικτό Γράμμα» στον ελληνικό λαό, καλώντας τον σε μαζική συμμετοχή στον αντιφασιστικό αγώνα. Παραδόθηκε στις κατοχικές δυνάμεις και στάλθηκε στο Νταχάου. Επέστρεψε τον Μάη του 1945. Στα πλαίσια της λεγόμενης «αποσταλινοποίησης» (20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ) καθαιρέθηκε από Γ.Γ. της ΚΕ του ΚΚΕ κατά την 6η Ολομέλεια του 1956, ενώ η επόμενη (1957) τον διέγραψε και από μέλος του Κόμματος. Πέθανε (αυτοκτόνησε) στις 1 Αυγούστου 1973 στο Σουργκούτ της Σιβηρίας.

Βλέπε επίσης

Συλλογή άρθρων του Νίκου Ζαχαριάδη (1927-1956)