Ο ιδιωτικός τομέας στο στόχαστρο - Απόρρητη έκθεση της Κομισιόν

Με τη συμμετοχή και τη σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης, το Γιουρογκρούπ και η Σύνοδος κορυφής εξειδίκευσαν τη λίστα των προαποφασισμένων αντιλαϊκών μέτρων

Δραστική μείωση των μισθών με περικοπή των επιδομάτων και κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, ανασφάλιστη εργασία, γενίκευση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, απελευθέρωση των απολύσεων και επέκταση της εκ περιτροπής εργασίας, είναι το πακέτο των νέων μέτρων που προωθεί η ΕΕ, σε αγαστή συνεργασία και συμφωνία με την ελληνική κυβέρνηση.

Οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις αφορούν κατά βάση στον ιδιωτικό τομέα. Αλλά και για το δημόσιο, θέτουν θέμα «άρσης της μονιμότητας» και «περικοπής όλων των επιδομάτων που ξεπερνούν το ύψος του καθιερωμένου βασικού μισθού».


Το νέο πακέτο των σκληρών ταξικών μέτρων ζητήθηκε και εγκρίθηκε από τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ - και της ελληνικής - στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες (25 - 26 Μαρτίου). Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής βασίζονται σε απόρρητη έκθεση που είχε υποβάλει ήδη από τον Γενάρη ο τότε επίτροπος οικονομικών υποθέσεων της ΕΕ Χ. Αλμούνια στην Κομισιόν (αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα «euro2day») και αποτελούν εξειδίκευση των στρατηγικών κατευθύνσεων που είχε εγκρίνει το «ΕΚΟΦΙΝ» (σύνοδος των υπουργών Οικονομικών των χωρών - μελών της Ευρωζώνης) στις 1 και 2 Δεκεμβρίου 2009, με τη συμμετοχή και του Ελληνα υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου.

Την ύπαρξη της έκθεσης Αλμούνια, χωρίς να αναφερθεί στο περιεχόμενό της, είχε επιβεβαιώσει ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, με συνέντευξή του στις 20.01.2009, αμέσως μετά τις συνεδριάσεις του «Γιουρογκρούπ» και του «Εκοφίν» το Γενάρη, σημειώνοντας ότι: «Υπήρξε μία εισήγηση από τον αρμόδιο Επίτροπο (σ.σ. τον Χ. Αλμούνια) και από το Διοικητή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Δεν έγινε εκτενής συζήτηση, γιατί αυτό θα γίνει το Φεβρουάριο».

Κομμάτι της στρατηγικής «ΕΕ 2020»

Η έκθεση της Κομισιόν για τη στρατηγική «ΕΕ 2020» θα υιοθετηθεί επίσημα στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ τον Ιούνιο, αλλά οι «27», φρόντισαν ήδη στο κείμενο των συμπερασμάτων να τονίσουν ότι «οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις είναι ουσιαστικές για μια ισχυρή και βιώσιμη ανάκαμψη».
Επίσης σημείωσαν ότι «στο στόχαστρο θα τεθεί η απασχόληση», και δίνοντας ιδιαίτερο βάρος στους «αποτελεσματικούς μηχανισμούς παρακολούθησης» για την επιτυχή εφαρμογή της νέας στρατηγικής, σημειώνουν: «Οι μακροοικονομικές και διαρθρωτικές εξελίξεις και οι εξελίξεις στην ανταγωνιστικότητα θα εξετάζονται ταυτόχρονα, μαζί με την αξιολόγηση της εν γένει δημοσιονομικής σταθερότητας, βάσει στοιχείων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου συστημικού κινδύνου».

Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι μαζί με την σκληρή «δημοσιονομική πολιτική» οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών θα πρέπει να προωθούν και το αντιδραστικό πακέτο των μεταρρυθμίσεων, αφού πλέον η προώθηση μέτρων σε χώρες που βρίσκονται υπό επιτήρηση θα γίνεται με γνώμονα και το επίπεδο της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.
Στην απόρρητη έκθεση που παρουσίασε ο Χοακίν Αλμούνια, σημειωνόταν ότι «υπάρχουν έντονες ανισορροπίες στο εσωτερικό της ευρωζώνης από χώρες όπως η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία που λόγω της ραγδαίας μείωσης της ανταγωνιστικότητάς τους ενδέχεται να δημιουργήσουν αποσταθεροποίηση της ζώνης του ευρώ».
Η έκθεση κατατέθηκε προς συζήτηση στο Eurogroup του Φεβρουαρίου και σε εκείνο του Μαρτίου, μαζί με την πρόταση Αλμούνια η Κομισιόν να έχει πλέον το δικαίωμα να ζητάει μέτρα και βάσει της ανταγωνιστικότητας.
Στην έκθεσή του ο Αλμούνια, αναφερόμενος στην ελληνική οικονομία διαπίστωσε «ραγδαία πτώση της ανταγωνιστικότητας» και ύπαρξη «χρόνιων διαρθρωτικών δυσλειτουργιών στην αγορά εργασίας». Στόχος είναι η παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης ή σύμφωνα με τα κιτάπια της Κομισιόν «η μείωση του εργασιακού κόστους».

Τα προαποφασισμένα μέτρα

Με βάση όλα τα παραπάνω, η ΕΕ και η ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζονται να προωθήσουν:

1. «Την παραπέρα μείωση (ρύθμιση) στους μισθούς του δημοσίου τομέα και την επέκτασή τους και στον ιδιωτικό τομέα με τις αποδοχές να συνδέονται με την παραγωγικότητα». Στο στόχαστρο μπαίνει η κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα, αφού η συγκεκριμένη απόφαση της ΕΕ συνδέεται άμεσα με την σύνδεση των αμοιβών με την παραγωγικότητα.

2. «Να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση για την αλλαγή του καθεστώτος των συλλογικών συμβάσεων και των συμβάσεων αορίστου χρόνου». Ουσιαστικά προωθείται η κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων με στόχο ακόμα και την απάλειψη του πενιχρού κατώτατου μισθού.

3. «Την απελευθέρωση του ορίου των απολύσεων με την άρση του ορίου του 2% συνδυασμένα με κίνητρα για αύξηση της απασχόλησης μέσω τετραημέρου, ευέλικτων ωραρίων και απασχόληση χωρίς ασφάλιση για τους νέους». Πρόκειται για ξεθεμελίωμα κάθε εργατικού δικαιώματος, αφού όχι μόνο επιδιώκουν να δώσουν στις επιχειρήσεις το δικαίωμα να προχωρούν σε μαζικές απολύσεις, αλλά ταυτόχρονα να απασχολούν για τρεις ή τέσσερις μέρες τους εργαζόμενους, για λιγότερες ή περισσότερες ώρες, ακόμα και ανασφάλιστους.

4. «Την προώθηση νόμων και ρυθμίσεων για την επέκταση όλων των μορφών ελαστικής απασχόλησης για τους μερικώς απασχολούμενους, "ενοικιαζόμενους" εργαζόμενους, "μπλοκάκια" κ.ά.». Ηδη μέσα στον Απρίλιο, η κυβέρνηση φέρνει νομοσχέδιο που θα ενισχύει όλες τις μορφές ελαστικής εργασίας.

5. «Την περικοπή των υπερωριών και αντικατάστασή τους με ρεπό στα οποία ο εργαζόμενος θα μπορεί να παρακολουθεί εκπαιδευτικά προγράμματα». Επί της ουσίας θα δίνεται στους πλουτοκράτες το δικαίωμα να ξεζουμίζουν ακόμα περισσότερο τους εργαζόμενους αφού δεν τους πληρώνουν την υπερωριακή εργασία και θα καρπώνονται ακόμα μεγαλύτερο τμήμα από την υπεραξία της εργατικής δύναμης.

6. «Αρση της μονιμότητας στο δημόσιο τομέα και περικοπή όλων των επιδομάτων που ξεπερνούν το ύψος του καθιερωμένου βασικού μισθού». Η περικοπή του συνόλου των επιδομάτων βρίσκεται πάντα ψηλά στην κυβερνητική ατζέντα. Οσο για την άρση της μονιμότητας, κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, όπως ο Θ. Πάγκαλος, την έχουν αφήσει ανοιχτή.

7. «Τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης και δημιουργία ελεγκτικών μηχανισμών ώστε να αξιοποιούνται αποτελεσματικά τα κονδύλια από την ΕΕ». Να ενισχυθούν δηλαδή οι κρατικές υπηρεσίες ώστε να γίνεται ταχύτερα η προώθηση των κοινοτικών κονδυλίων (των χρημάτων των εργαζομένων) προς τους επιχειρηματίες.

Οι παραπάνω εφιαλτικές ανατροπές για τους εργαζόμενους συνδέονται άμεσα με τους στρατηγικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης και ειδικότερα ενόψει της αξιολόγησης του Μάη από τους ελεγκτές της Κομισιόν, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, τα μέτρα αυτά ενδέχεται να παρουσιαστούν εκ νέου από την ελληνική κυβέρνηση ως «αναγκαία».