Στις 8 Μάρτη είχαμε αναρτήσει το άρθρο «Όταν η Χρυσή Αυγή βλέπει εφιάλτες…», όπου τονίζαμε ότι ο ακραίος αντικομμουνισμός αποτελεί κύριο χαρακτηριστικό της φυσιογνωμίας της «Χρυσής Αυγής». Και μεταξύ άλλων τονιζόταν ότι «...η αντίδρασή της έχει ταξικά κίνητρα, είναι μίσος ταξικό ως αστική πολιτική δύναμη που παλεύει για την υπεράσπιση του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος του καπιταλισμού».
Κάνοντας ...την πάπια ως προς το τελευταίο, η ιστοσελίδα τους στις 13 Μάρτη επανήλθε στο θέμα για να κάνει δύο παρατηρήσεις:
“Παρατήρησις 1η: Ασφαλώς και είμεθα ακραίοι αντικομμουνισταί και ειλικρινώς δεν καταλαβαίνω προς τι η «μομφή». Μήπως νομίζουν οι κουκουέδες πως θα… απολογηθούμε γι’ αυτό; Τι νομίζουν τα ορφανά του Στάλιν, πως έχουν απέναντί τους συμπλεγματικούς κουραμπιέδες της ελαφροδεξιάς, οι οποίοι είναι μαθημένοι να τους κάνουν τεμενάδες;”
(σημ. «902.gr»: Για τα περί «συμπλεγματικών κουραμπιέδων»... συ είπας!Αλλά γι’ αυτούς ακόμα και η «Αγία Γραφή» είναι ... διπλής όψεως! Σωστή όταν απευθύνονται στα ένστικτα φανατικά θρησκευόμενων στρωμάτων, και ...διαστρέβλωση των αληθειών του Χριστού – που δεν ήταν Εβραίος, γιατί οι Εβραίοι δεν σκοτώνουν έναν από τους δικούς τους (!!)- από το ...«σιωνιστή» Παύλο!!!)

“Παρατήρησις 2α: Επειδή αυτό το παραμύθι για την «αντιφασιστική νίκη της ΕΣΣΔ υπό την ηγεσία του Στάλιν», που απευθύνεται στους αδαείς, είναι πολυφορεμένο, θα παραθέσω έναν πρόχειρο πίνακα με τα όσα απέστειλε (δωρεάν φυσικά…) στην χώρα του Στάλιν η Αμερική σε δύο περιόδους, κατά τα έτη 1941- 1943 και 1943-1945 κι έτσι μόνον έγινε κατορθωτή η «αντιφασιστική νίκη»: Αναφέρει σχετικώς ο γνωστός ιστορικός Ρεμόν Καρτιέ, στην «Ιστορία του Β΄ Π.Π.», για την πρώτη περίοδο 1041-1943: «Από τον Οκτώβριο του 1941 ως τον Ιούνιο του 1942 η Αμερική παρέδωσε στην ΕΣΣΔ 1.285 αεροπλάνα, 2.249 άρματα, 81.287 πολυβόλα, (...) κ.λπ. Σ’ εφαρμογή ενός δεύτερου πρωτοκόλλου η Αμερική τριπλασιάζει, τετραπλασιάζει ή και πενταπλασιάζει αυτές τις ποσότητες. (...)”. Και προσθέτει και διάφορα ευτράπελα περί «αμερικανοσιωνιστών ευεργετών» του Στάλιν για να αποδείξει δήθεν ότι οι νίκες του Κόκκινου Στρατού οφείλονται σε αυτή την βοήθεια!

 Επισήμανση 1η: Ακόμα κι αν τα στοιχεία που παραβάλλουν στο παραπάνω απόσπασμα και σε άλλα σημεία του ίδιου βιβλίου ανταποκρίνονταν στην ιστορική αλήθεια (έννοια ασύμβατη με τη φασιστική ιδεολογία) θα είχαμε ως συνολική αμερικάνική βοήθεια, μεταξύ άλλων αεροπλάνα 16.080, άρματα μάχης 9.305 και 8.218 πυροβόλα, δηλαδή περίπου το 10% (ίσως και λιγότερο) της συνολικής σοβιετικής παραγωγής, στα χρόνια του πολέμου (112.100 αεροπλάνα, 102.800 άρματα μάχης και μηχανοκίνητα πυροβόλα, 482.200 πυροβόλα)! Αν δεν προσθέσουν κι άλλα μηδενικά (όπως συνηθίζουν να κάνουν στα εμετικά τους κατασκευάσματα περί «θυμάτων του εβραιομπολσεβικισμού»), δύσκολα θα πείσουν και τον πιο ανόητο (εκτός από τον εαυτό τους) ότι η αναφερόμενη βοήθεια ήταν η καθοριστική για την έκβαση του πολέμου, και όχι η δεκαπλάσια παραγωγή του ίδιου του σοβιετικού λαού, στα πλαίσια της σοσιαλιστικής, κεντρικά σχεδιαζόμενης λαϊκής οικονομίας!

 Επισήμανση 2η: Ακόμα και τα «πειραγμένα» τους στοιχεία δείχνουν ότι ειδικά την κρισιμότερη περίοδο του πολέμου (Οκτώβρης 1941 – Ιούνιος 1942) που η ΕΣΣΔ όντως «καίγεται» για βοήθεια, λαμβάνει μόλις το 1/10 από αυτήν που -πάντοτε κατά τα λεγόμενα της «Χρυσής Αυγής»- έλαβε συνολικά τα τέσσερα χρόνια του πολέμου!
Επισήμανση 3η: Στη 1 Οκτώβρη 1941 έληξε στη Μόσχα η διάσκεψη εκπροσώπων της ΕΣΣΔ, της Μ. Βρετανίας και των ΗΠΑ, που υποτίθεται ότι έλυσε τα ζητήματα τα σχετικά με τη στρατιωτική βοήθεια προς την ΕΣΣΔ. Βάση αυτής, οι ΗΠΑ δεσμεύονταν ως το τέλος του 1941 να αποστείλει 600 αεροπλάνα (έστειλε όμως μόνο 204) και 750 άρματα μάχης (έστειλε μόνο 182!) «Η αξία ολόκληρης της αμερικάνικης βοήθειας στην ΕΣΣΔ ως το τέλος του 1941 ήταν 545 χιλιάδες δολάρια, ενώ η συνολική αξία της βοήθειας των ΗΠΑ σε άλλες χώρες την ίδια περίοδο ήταν 741 εκατομμύρια δολάρια. Έτσι στην ΕΣΣΔ που σήκωσε στους ώμους της όλο το βάρος της γερμανοφασιστικής εισβολής αντιστοιχούσε λιγότερο από 0,1% της όλης αμερικάνικης βοήθειας».i

 Επισήμανση 4η: Από τα τόσα συγγράμματα που κυκλοφορούν γι’ αυτό το θέμα, το (φαιό)χρυσαυγές κονκλάβιο βρήκε ένα με πολυσήμαντους συμβολισμούς, καθώς μεταξύ άλλων:
α) εκδόθηκε στην Ελλάδα το 1969, όταν δηλαδή οι ιδεολογικοί μέντορες και πρόγονοι του σημερινού φασιστικού συρφετού, επεδείκνυαν ιδιαίτερη «επαγρύπνηση» για το τι θα δημοσιεύεται, ώστε να μην «μολυνθεί» ο κόσμος από το μικρόβιο της αμφισβήτησης. «Επαγρύπνηση» που οδήγησε αυτούς τους υπέρτατους «αρχαιολάτρες» να απαγορεύουν ακόμα και τη διάδοση αρχαιοελληνικού δράματος!
β) ο εν λόγω συγγραφέας ανήκει σε εκείνη την «αντικειμενική» ομάδα συγγραφέων, που με «μεγαλοψυχία» αναγνωρίζει ότι οι Γάλλοι που συνεργάστηκαν με τους χιτλερικούς κατακτητές, ήταν εξίσου έντιμοι και πατριώτες με αυτούς που αντιστάθηκαν, και ότι και ακόμα και οι Γερμανοί στρατιωτικοί, ό,τι έπραξαν το έπραξαν ως πατριώτες! Τι καλύτερο «αντικειμενικό» κριτήριο για έναν φασίστα που θέλει να βγάλει τους γερμανοτσολιάδες προγόνους του εξίσου πατριώτες;
Αυτόν τον «πατριωτισμό» (της Siemens, AEG, Hugo Bosch, Dresdner Bank, Deutsche Bank, IG-Farben, των σφαγέων της Κανδάνου, της Κοκκινιάς, του Οραντούρ, του Μπάμπι-Γιαρ, των αστών Τσολάκογλου, Λογοθετόπουλο, Ράλλη, του Έβερτ, του Μπουραντά, του Γρίβα και της «Χ» και τόσων άλλων τότε, σήμερα των ντόπιων και ξένων τραπεζιτών, εφοπλιστών, βιομηχάνων και των παρατρεχάμενών τους) όχι απλά τους τον χαρίζουμε, αλλά και τους «τον χρεώνουμε με χίλια»!
Το αντικομμουνιστικό τους μένος οφείλεται ακριβώς σε αυτό: στο ότι εμείς ως πατριώτες τασσόμαστε με το δίκιο της εργατιάς και των λαϊκών στρωμάτων, με τον πατριωτισμό του λαού και όχι του καπιταλισμού!

(i Ο Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος σε ερωτήσεις και απαντήσεις, Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1985, σελ. 93/94. Και τα προηγούμενα αριθμητικά στοιχεία προέρχονται από το ίδιο βιβλίο.)


902.gr