Τσίπρας-Σχέδιο Μάρσαλ-Σταθάκης. Έτσι ενδεικτικά.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης σημείωσε μεταξύ των άλλων ότι οι πολιτικές λιτότητας στην Ευρώπη δεν προσφέρουν βιώσιμη λύση και διέξοδο από την κρίση, αλλά αντιθέτως περιορίζουν κάθε ενδεχόμενο αντιμετώπισης της κρίσης.
«Οι πολιτικές της λιτότητας οι οποίες επιβλήθηκαν στην Ευρώπη, όχι μόνο από την Ευρωζώνη, αλλά επίσης από το Ηνωμένο Βασίλειο, δε μοιάζει να προσφέρουν μια βιώσιμη έξοδο από την κρίση. Δε μοιάζει να αποτελούν καν προϋποθέσεις για μια τέτοια έξοδο», σημείωσε ειδικότερα ο κ. Τσίπρας και προσέθεσε: «Αντιθέτως, εξαρτώνται από την κρίση κάνοντας τη δυνατότητα μιας μελλοντικής εξόδου από αυτήν ακόμα πιο δύσκολη. Αυτό φαίνεται πως είναι το συμπέρασμα όχι μόνο της Αριστεράς αλλά και ανεξάρτητων αναλυτών όμως ο Martin Wolf και ο Wolfgang Munchau των Financial Times».

Ως προς την εναλλακτική πρόταση ο κ. Τσίπρας μίλησε για τερματισμό αυτών των πολιτικών και επαναδιαπραγμάτευσης της δανειακής σύμβασης, ενώ επανέλαβε την πρόταση για λύση στα πρότυπα της Συμφωνίας για το Χρέος του Λονδίνου το 1953, «η οποία έδωσε το έναυσμα της ανάπτυξης της γερμανικής οικονομίας», όπως είπε, συμπληρώνοντας ότι η στρατηγική αυτή δημιούργησε το «οικονομικό θαύμα» της μεταπολεμικής εποχής.

«Επιτρέψτε μου να επιστήσω την προσοχή σας σε αυτό το σημείο: χωρίς την συμφωνία του Λονδίνου δε θα υπήρχε τέτοιο θαύμα. Ένα κούρεμα του χρέους, μια τεράστια επένδυση δια του σχεδίου Μάρσαλ, όροι χρηματοδότησης που συνδέονται με την παραγωγή και τους ρυθμούς ανάπτυξης ήταν κεντρικοί πυλώνες μιας τέτοιας συμφωνίας», τόνισε ο κ. Τσίπρας.

Αυτά από τη χτεσινή του ομιλία στο LSE. http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=503096

Ενδεικτικά λοιπόν:
H Συμφωνία του Λονδίνου έγινε το 1953 δηλαδή μετά το τέλος του Σχεδίου Μάρσαλ.

Κατά δεύτερο είναι πολύ χρήσιμο να δούμε τι λέει για το τι συνέβη επί σχεδίου Μάρσαλ ο υπεύθυνος της ΚΟ του Σύριζα για την Ανάπτυξη, Γ. Σταθάκης, στο βιβλίο του "Το δόγμα Τρούμαν και το Σχέδιο Μάρσαλ" σελ. 249.

Προκειμένου να αποφευχθεί οποιαδήποτε πρόσθετη πηγή δημιουργίας δαπανών η οποία αναπόφευκτα θα παρέπεμπε στη δημιουργία νέου χρήματος, η ECA/G πίεσε με κάθε τρόπο για να τηρηθεί απαρεγκλίτως αυστηρή εισοδηματική πολιτική. Αποτέλεσμα ήταν να επιδεινωθεί δραματικά το επίπεδο διαβίωσης κυρίως των μισθωτών στρωμάτων. Η ECA/G με ιδιαίτερη αποφασιστικότητα αρνήθηκε οποιαδήποτε αύξηση των ονομαστικών και ημερομισθίων πάνω από τα επίπεδα των ονομαστικών μισθών και ημερομισθίων πάνω απο τα επίπεδα της συμφωνίας του Σεπτεμβρίου του ΄47. Σε όλη τη διάρκεια ισχύος της συμφωνίας μέχρι το καλοκαίρι του ΄49 οι ονομαστικοί μισθοί έμειναν σταθεροί, ενώ την ίδια περίοδο ο δείκτης τιμών-καταναλωτή αυξήθηκε περίπου κατά 60%. Η πολιτική να διατηρηθούν σταθεροί οι ονομαστικοί μισθοί έγινε η πρώτη προτεραιότητα της αντιπληθωριστικής πολιτικής της ECA/G και η συρρίκνωση των πραγματικών μισθών ήταν το κύριο χαρακτηριστικό της περιόδου .

Να έχει κάποιος στο νου ότι ο Σταθάκης τα γράφει αυτά για τη περίοδο του Μάρσαλ που του αρέσει περισσότερο (μιας και πιο μετά υπήρξε και περικοπή του Μαρσαλ και ύφεση). Να σημειωθεί επίσης ότι μετά από το καλοκαίρι του 49, στις 21 Σεπτεμβρίου 1949 υπήρξε η πρώτη υποτίμηση της δραχμής κατά 30% έναντι της λίρας Αγγλίας και κατά 50% έναντι του δολλαρίου. Η πρώτη αυτή υποτίμηση πήρε πίσω κάθετι-και ακόμα παραπάνω-που είχε δώσει η πρώτη αύξηση ονομαστικών μισθών μετά τη συμφωνία του '47.

Να τι σημαίνει για το λαό το σχέδιο Μάρσαλ σύμφωνα με αυτούς τους "φιλολαϊκούς" που τώρα το επικαλούνται. Πώς να κρυφτεί η αγωνία τους για το λαό ...