«... έσπασαν μια πόρτα»

Ετσι αντιμετωπίζεται ο λαός
 από τους «σωτήρες», 15/6/2011

Από τα βασικά εργαλεία που έχουν στη διάθεσή τους οι δυνάστες του λαού ώστε να επιβάλουν την πολιτική του λαϊκού εξανδραποδισμού είναι η βία, η καταστολή, ο αυταρχισμός.

Για να «εξαγνιστεί» η αντιλαϊκή πολιτική, όταν καταφεύγει στο μοχλό της βίας, της καταστολής και του αυταρχισμού, χρειάζεται τη φαιά προπαγάνδα και την προβοκάτσια.

Οσο πιο ωμός είναι ο αυταρχισμός, τόσο πιο φαιά η προπαγάνδα, τόσο πιο άθλια η προβοκάτσια.

Μέσω της προπαγάνδας και της προβοκάτσιας ενάντια στο λαό που διαμαρτύρεται, η βία, η καταστολή και οι αυταρχικές μεθοδεύσεις της αντιλαϊκής πολιτικής, εμφανίζονται σαν «αναγκαίες», σαν «δικαιολογημένες», σαν «νόμιμες».

Οι φορείς της πολιτικής του βίαιου ξεκληρίσματος του λαού, με την προπαγάνδα και την προβοκάτσια βαφτίζουν «βία και ανομία» την αντίσταση του λαού και των εκπροσώπων του λαού στα σχέδιά τους.

*
Η προπαγάνδα και η προβοκάτσια, επιχειρεί εδώ και δυο μέρες να παρουσιάσει σαν «βία και ανομία» την παράσταση διαμαρτυρίας των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στο υπουργείο Εργασίας.

Η προπαγάνδα και η προβοκάτσια σκηνοθέτησε «σπασμένες πόρτες» στο γραφείο του Βρούτση.

Για το ποια είναι η αλήθεια:
Πρώτος και αδιάψευστος μάρτυρας είναι η ίδια η ιστορία του ΠΑΜΕ και των κομμουνιστών ως προς το πώς αγωνίζονται.
Δεύτερος αδιάψευστος μάρτυρας είναι οι φωτογραφίες - ντοκουμέντα από το γραφείο του Βρούτση, που δημοσίευσε χτες το πόρταλ του «902» (σ.σ.: δημοσιεύονται σήμερα στη σελίδα 8 του «Ρ»), όπου αποδεικνύεται η σκηνοθεσία.

Τρίτος αδιάψευστος μάρτυρας, και φυσικά όχι τελευταίος, είναι το «ποιόν» και η σχέση τους με τη βία, την πραγματική κρατική βία, την πραγματική κατασταλτική βία, την πραγματική αυταρχική βία όλων εκείνων που «ανακάλυψαν», που σκηνοθέτησαν μια «σπασμένη πόρτα» για να «στοιχειοθετήσουν», να δικάσουν και να καταδικάσουν τη «βία του ΠΑΜΕ».

Να ένα μικρό δείγμα της «ποιότητας» αυτών που μιλούν και σκηνοθετούν «σπασμένες πόρτες». Και το κάνουν με ένα και μοναδικό στόχο: Για να επιβάλουν και να δικαιολογήσουν μια αδίστακτη πολιτική, που είναι τόσο «σωτήρια» ώστε για να την περάσουν σπάνε - επανειλημμένως και στην κυριολεξία - κεφάλια...

Τα όργανα των «σωτήρων» επί το έργον, 28/6/2011

Κανείς δεν γλιτώνει από τους «σωτήρες», 17/11/2011

Οταν οι «σωτήρες» έριξαν χημικά και χτύπησαν κόσμο ακόμα και στο Μετρό, 5/10/2011

Τα όργανα των «σωτήρων» Βρούτση και Δένδια καθώς «πατάσσουν τη βία» των απεργών 

χαλυβουργών στον Ασπρόπυργο, 20/7/2012

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ