Ανεξάρτητα από το εάν ισχύουν τα δημοσιεύματα που θέλουν τον ΣΥΡΙΖΑ να επιχειρεί να διεμβολίσει τη ΝΔ, αξιοποιώντας τις διαφοροποιήσεις «καραμανλικών» και «σαμαρικών», εκείνο που ισχύει είναι ότι όσο ο ΣΥΡΙΖΑ προσαρμόζεται σε ένα κόμμα διεκδίκησης της αστικής διακυβέρνησης τόσο θα έχει ανοιχτή μια «μεγάλη αγκαλιά» σε μερίδες της αστικής τάξης που σήμερα εκφράζονται μέσα σε άλλα κόμματα αστικής διαχείρισης.
                                                                                               ***
Σε αυτό το κλίμα εντάσσονται και οι δηλώσεις του Γ. Σταθάκη στο «Βήμα της Κυριακής»
ότι «όλες οι μεγάλες τομές που έγιναν ιστορικά στην Ελλάδα, από τον Τρικούπη, τον Βενιζέλο, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ταυτίστηκαν με μια βαθιά τομή στη δημόσια διοίκηση, γιατί χωρίς ένα αποτελεσματικό και δίκαιο κράτος η προσπάθεια να αλλάξει κάτι στην οικονομική πολιτική και να τεθούν στόχοι δεν μπορεί να προχωρήσει. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα του ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να γίνουν βαθιές τομές στη δημόσια διοίκηση». Οι ύμνοι στους παραπάνω μεταρρυθμιστές του κράτους, δείχνει και τη στόχευση του ΣΥΡΙΖΑ: Θέλει να μεταρρυθμίσει το κράτος, το αστικό κράτος, για να το κάνει ακόμα πιο λειτουργικό στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγάλων επιχειρήσεων. Αυτού του τύπου τις τομές θέλει να φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, γι’ αυτό συστήνει «επιτροπές σοφών» για το κράτος και το Σύνταγμα. Και με αυτές τις διαδικασίες ξορκίζει όπως ο διάολος το λιβάνι ακόμα και τη συζήτηση για την ουσία: Ποια τάξη έχει στα χέρια της την εξουσία και συνεπώς το κράτος. Γιατί από αυτό εξαρτάται ποιάς τάξης τα συμφέροντα θα εξυπηρετεί το κράτος και όχι από φτιασιδώματα σε θεσμούς της αστικής εξουσίας, που όπως κι αν μεταρρυθμιστούν θα παραμένουν θεσμοί εξυπηρέτησης της πλουτοκρατίας και υλοποίησης της βάρβαρης καπιταλιστικής πολιτικής.
                                                                                                 ***
Γιατί να χάσουν οι πολυεθνικές των τροφίμων που πλούτισαν σε βάρος της Υγείας των λαών μοσχοπουλώντας κρέας ψοφάλογου ως βοδινό; Γιατί «να πετάξουμε ένα καλό φαγητό»; Αυτό προφανώς αναρωτήθηκε ο υπουργός ανάπτυξης της Γερμανίας, Ντιρκ Νίμπελ και κατέληξε στην πρόταση να διανεμηθούν τα τρόφιμα με κρέας αλόγου που αποσύρονται από την αγορά στους φτωχούς. Αφού πεθαίνουν από την πείνα, σου λέει, γιατί να μην πεθάνουν από το φαγητό που τρώνε; Τουλάχιστον θα πεθάνουν χορτάτοι… Όμορφος κόσμος, ηθικός, καπιταλιστικά πλασμένος.


902.gr