Η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ αντιστοιχεί στα συμφέροντα νησιωτών και ναυτεργατών

Από τις κινητοποιήσεις ναυτεργατών και νησιωτών ενάντια στη δρομολόγηση του υπερήλικου πλοίου «Ιεράπετρα»

Η εχθρική στάση της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. απέναντι στους νησιώτες και στο δικαίωμά τους να ταξιδεύουν με ασφαλή, σύγχρονα πλοία, με φτηνό εισιτήριο, εκφράστηκε με χαρακτηριστικό τρόπο, στη Βουλή, από τον βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ. και υφυπουργό Α. Γεωργιάδη, κατά τη διάρκεια Επίκαιρης Ερώτησης του ΚΚΕ για τα προβλήματα που προκαλεί η δρομολόγηση του γηρασμένου πλοίου ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ στη γραμμή Ικαρία - Φούρνοι - Σάμος.

Επειδή η εξέλιξη αυτή είναι πολύ σοβαρή και αφορά το γενικότερο πρόβλημα των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, θέλουμε να θέσουμε ορισμένες σκέψεις που μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη της συζήτησης και της συντονισμένης πάλης για τα δίκαια αιτήματα των νησιωτών και των εργατών της θάλασσας.
Πρόσφατα, η ναυτιλιακή εταιρεία «Hellenic Sea Ways» απέσυρε το πλοίο «Νήσος Μύκονος» από τη γραμμή Ικαρία - Φούρνοι - Σάμος γιατί (σημειώστε το) η εταιρεία δεν είναι ικανοποιημένη από τα κέρδη που της αποφέρει. Με ευθύνη της κυβέρνησης, του υπουργείου Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, του υπουργού κ. Χρυσοχοΐδη και του υφυπουργού Γεωργιάδη δρομολογήθηκε το υπερήλικο πλοίο ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ της εταιρείας ΑΝΕΚ.

Μαζικοί φορείς των τριών νησιών σε συντονισμό με τα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, Μαγείρων, Ρυμουλκών - Ναυαγοσωστικών και την Πανελλήνια Ενωση Συνταξιούχων NAT, δυνάμεις του ΠΑΜΕ, συντόνισαν την πάλη τους και διεκδικούν να ακυρωθεί η δρομολόγηση του υπερήλικου πλοίου και να εξασφαλιστεί η δρομολόγηση ασφαλών, σύγχρονων πλοίων με φτηνό εισιτήριο. Το ΚΚΕ στηρίζει το αίτημα αυτό και τον αγώνα που αναπτύσσεται κόντρα στην κυβέρνηση, η οποία επιμένει, φτάνοντας μέχρι του σημείου να ειρωνεύεται τους νησιώτες και τους ναυτεργάτες και να τους προκαλεί διά μέσου των τοποθετήσεων του εν λόγω υφυπουργού. Αυτό είναι σύντομα το ιστορικό της υπόθεσης, που επιτρέπει να βγούνε ορισμένα συμπεράσματα.

Πρώτο, για την εξυπηρέτηση αυτής της γραμμής αλλά και των άλλων γραμμών απαιτούνται περισσότερα του ενός πλοία. Αυτό είναι αναμφισβήτητο.

Γιατί, όμως, δεν ικανοποιείται αυτή η ανάγκη;
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό έχει μεγάλη σημασία και δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς. Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες υπόκεινται, κι αυτές, στο βασικό κανόνα που διαπερνά την καπιταλιστική ανάπτυξη, τον κανόνα του κυνηγητού του υψηλότερου κέρδους, αφού τα πλοία, ως μέσα παραγωγής, είναι στα χέρια των εφοπλιστών και χρησιμοποιούνται ως μέσο πλουτισμού τους.
Αυτό ακριβώς το κρίσιμο στοιχείο έρχεται σε αντίθεση με τις ανάγκες των νησιωτών.
Από τη στιγμή, δηλαδή, που η εξουσία είναι στα χέρια του κεφαλαίου και τα πλοία ιδιοκτησία των εφοπλιστών, το αστικό κράτος και η κυβέρνηση (όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις) εκφράζουν τα εφοπλιστικά συμφέροντα και αποφασίζουν με κριτήριο το εφοπλιστικό κέρδος, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να υπάρξει σχεδιασμένη ανάπτυξη της ακτοπλοΐας. Κι αυτό ισχύει γενικότερα σε κάθε κλάδο και τομέα της οικονομικής, κοινωνικής δραστηριότητας.
Γι' αυτό, ανεξάρτητα αν σε κάποιες περιόδους μπαλώνονται ορισμένες τρύπες, το πρόβλημα της ανεπαρκούς εξυπηρέτησης των νησιών είναι χρόνιο και στις μέρες μας οξύνεται, γιατί στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης εκδηλώνονται πιο έντονα οι συνέπειες της έλλειψης κεντρικού σχεδιασμού και ανοίγει η ψαλίδα ανάμεσα στο εφοπλιστικό συμφέρον και στις ανάγκες εξυπηρέτησης των νησιών.
Είναι γεγονός ότι παρά τη μεγάλη κερδοφορία και τη συσσώρευση κεφαλαίων που είχαν οι ναυτιλιακές εταιρείες τα προηγούμενα χρόνια, τα ακτοπλοϊκά πλοία μειώθηκαν, ένας αριθμός πλοίων αξιοποιείται στις πιο κερδοφόρες γραμμές, πλοία γηρασμένα δεν αντικαταστάθηκαν, μειώθηκε ο χρόνος κίνησης των πλοίων για μείωση των εξόδων, εκφράστηκε ο μονοπωλιακός ανταγωνισμός που οδήγησε στο κλείσιμο μικρότερων εταιρειών, επιβεβαιώνοντας τον καπιταλιστικό νόμο «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό».
Η άρνηση των εφοπλιστών να δρομολογήσουν πλοία σε γραμμές που οι ίδιοι εκτιμούν πως δεν αποφέρουν υψηλό ποσοστό κέρδους συνδυάζεται με τη χρεοκοπημένη πρακτική των «διαγωνισμών», με αποτέλεσμα τα προβλήματα για τους νησιώτες να διαιωνίζονται, ενώ οι εφοπλιστές εισπράττουν 100 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, ως αντίτιμο για την ανεπαρκή εξυπηρέτηση των λεγόμενων άγονων γραμμών.

Δεύτερο, αναμφίβολα το δίλημμα που έθεσε στη Βουλή ο Γεωργιάδης του ΛΑ.Ο.Σ. και υφυπουργός της τρικομματικής κυβέρνησης, το δίλημμα που λέει «ή θα δεχθείτε το πλοίο ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ ή δεν θα έχετε πλοίο», είναι εγκληματικό για τους εξής λόγους:

Το πλοίο αυτό, είναι 37 χρόνων, ήταν παροπλισμένο και υποσυντήρητο, το τράβηξαν από το σωρό και το δρομολόγησαν σε μια περιοχή που ιδιαίτερα το χειμώνα η θάλασσα «βγάζει φίδια».
Με γυμνό μάτι φαίνεται ότι έχει «κλίση» και δε θέλει φιλοσοφία για να κατανοήσει κανείς ότι αντικειμενικά υπάρχει πολύ μεγάλο πρόβλημα για την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα. Ο ισχυρισμός του υφυπουργού στη Βουλή ότι το πλοίο διαθέτει πιστοποιητικά έχει ακυρωθεί προ πολλού από την πείρα των ναυαγίων πολλών πλοίων, μεταξύ των οποίων είναι το «ΣΑΜΙΝΑ», το «ΔΥΣΤΟΣ», το «IRON ANTONIS».
Το θέμα για το ΚΚΕ δεν είναι να απαντήσει σε ένα στέλεχος του ΛΑ.Ο.Σ., απολογητή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, που η αντικομμουνιστική εμπάθεια και το μίσος για τους αγώνες των εργαζομένων το γελοιοποιούν συνεχώς. Αυτό είναι πολύ εύκολο. Το θέμα για το ΚΚΕ είναι να συμβάλει όσο γίνεται πιο αποτελεσματικά στην πάλη για την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα. Γι' αυτό επιμένουμε πως έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι τα γηρασμένα καράβια (πολύ περισσότερο τα υποσυντήρητα), ανεξάρτητα από τα χαρτιά που διαθέτουν, έχουν καταστεί αναξιόπλοα λόγω ηλικίας και πολύχρονης ταλαιπωρίας, έχοντας καθένα από αυτά ένα ολόκληρο ιστορικό, που δεν μπορεί να εξετάσει και να το αντιμετωπίσει σφαιρικά ούτε και ο πιο αφοσιωμένος στο καθήκον του επιθεωρητής.
Τα πλοία αυτά είναι όπως οι γέροντες, που το χαρτί του γιατρού πιστοποιεί ή μπορεί να πιστοποιήσει ότι μπορούν να τα βγάλουν πέρα σε συγκεκριμένες συνθήκες ...αλλά σε άλλες, μπροστά σε μια ταλαιπωρία, μπορεί να μην τα καταφέρουν.
Κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί για τη συμπεριφορά πολύ γηρασμένων πλοίων σε περίπτωση κακοκαιρίας και για το λόγο αυτό τίθεται γενικότερο ζήτημα ανατροπής της νομοθεσίας που επιτρέπει να είναι σε κίνηση υπερήλικα πλοία, όπως το ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ, τα οποία μεταφέρουν εκατοντάδες επιβάτες και πλήρωμα.
Βεβαίως, δεν είναι μόνο το πρόβλημα της ασφάλειας των επιβαινόντων. Είναι και το δικαίωμα των νησιωτών να ταξιδεύουν με άνετα και γρήγορα πλοία, να φτάνουν στην ώρα τους και αυτό δεν μπορεί να το εξασφαλίσει κανένα γηρασμένο πλοίο.

Τρίτο, η πείρα που απέκτησαν οι νησιώτες και οι ναυτεργάτες τα τελευταία χρόνια διαψεύδει κατηγορηματικά την άθλια επιχειρηματολογία του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ., αλλά και του ΣΥΝ, που έχει λερώσει τη φωλιά του, για τα πλεονεκτήματα της απελευθέρωσης της ακτοπλοΐας.

Πρόκειται για χαρακτηριστική περίπτωση που επιβεβαιώνει μέχρι κεραίας τη θέση του ΚΚΕ και του ταξικού κινήματος. Πως, δηλαδή, η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η απελευθέρωση των εσωτερικών θαλάσσιων μεταφορών και η κοινή ναυτιλιακή πολιτική, την οποία στηρίζουν όλα τα κόμματα, εκτός του ΚΚΕ, αποσκοπούν στην αύξηση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των ναυτιλιακών εταιρειών, στην απελευθέρωση του εφοπλιστικού κεφαλαίου από κάθε εμπόδιο και δικαίωμα που είχε κατακτηθεί τα προηγούμενα χρόνια με τους αγώνες.
Αυτό ισχύει για την υποχρεωτική δεκάμηνη λειτουργία των πλοίων, που σήμερα παραβιάζεται και τείνει να καταργηθεί.
Αυτό ισχύει για τις τιμές των εισιτηρίων, που έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια πάνω από το 400-500% και καθιστούν απαγορευτική τη μετακίνηση λαϊκών οικογενειών, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο, που η αντιλαϊκή πολιτική οδήγησε στην επέκταση της φτώχειας.
Αυτό ισχύει για τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των ναυτεργατών, που αντιμετωπίζουν την ολομέτωπη επίθεση των εφοπλιστών, του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ., επίθεση που έχει οδηγήσει σε δραματική μείωση των μισθών και των συντάξεων, σε υπονόμευση των Συλλογικών Συμβάσεων, στην άνοδο της ανεργίας. Διαμορφώνοντας παράλληλα το έδαφος για μαζικό διωγμό, που σχετίζεται με τη μείωση της οργανικής σύνθεσης (αριθμός πληρώματος), την απομάκρυνση του ξενοδοχειακού προσωπικού (μαγείρων, καμαρότων και άλλων ειδικοτήτων), την πρόσληψη ναυτεργατών χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις, με όρους ανασφάλιστης εργασίας.

Τέταρτο, αυτή είναι η κατάσταση που θέτει το κρίσιμο ζήτημα και τονίζει ότι όσο η εξουσία θα είναι στα χέρια του κεφαλαίου και τα μέσα παραγωγής καπιταλιστική ιδιοκτησία, όσο τα πλοία θα είναι στα χέρια των εφοπλιστών, δεν πρόκειται να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες, οι ανάγκες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών των νησιών, οι ανάγκες των ναυτεργατών.

Αυτή η αλήθεια, την οποία προσπαθούν να θάψουν οι μηχανισμοί της καπιταλιστικής βαρβαρότητας κάτω από τόνους λάσπης, δείχνει το δρόμο, την ενίσχυση του ΚΚΕ, του ΠΑΜΕ και των άλλων αγωνιστικών συσπειρώσεων, την ένταση της συντονισμένης πάλης για κάθε πρόβλημα και το χτίσιμο της κοινωνικής συμμαχίας της εργατικής τάξης με τα λαϊκά στρώματα, ώστε να δοθούν αποφασιστικά σκληρές μάχες, που θα οδηγήσουν στην ανατροπή της εξουσίας των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, των βιομηχάνων και των άλλων τμημάτων του κεφαλαίου.
Για να κατακτήσει και να κρατήσει γερά στα χέρια της η εργατική τάξη το τιμόνι της εξουσίας, να γίνουν τα πλοία περιουσία του λαού, ώστε σχεδιασμένα, μελετημένα να εξασφαλιστεί η εξυπηρέτηση των νησιών χειμώνα - καλοκαίρι, με σύγχρονα, ασφαλή πλοία και φτηνά εισιτήρια, να εξασφαλιστεί το δικαίωμα δουλειάς και τα άλλα δικαιώματα των ναυτεργατών.
Εύκολες λύσεις για δύσκολα προβλήματα ούτε υπήρξαν, ούτε υπάρχουν. Ο δρόμος ανάπτυξης για τον οποίο παλεύει το ΚΚΕ εκφράζει τα εργατικά, λαϊκά συμφέροντα, δίνει δύναμη στην καθημερινή δράση, μπορεί να οπλίσει με κουράγιο και αντοχή τους νησιώτες, τους ναυτεργάτες, όλους τους εργαζόμενους.

Του
Γιώργου ΜΑΡΙΝΟΥ
Μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ