Ω νάτη μας προσμένει

Αναδημοσίευση από το Σφυροδρέπανο

Αν θέλουμε να μιλήσουμε για το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, πρέπει πρώτα να πούμε κάποια πράγματα για την περίφημη ελληνική ιδιαιτερότητα (ε.ι.).

Το κκε στέκει αρκετά σκαλιά ψηλότερα από τα άλλα κκ στην κλίμακα τηςσυνέπειας και της σοβαρότητας. Και δεν πρόκειται για κάποια προέκταση σε διεθνές επίπεδο της λογικής εμείς εμείς οι μόνοι συνεπείς. Ούτε για κάποιο ιδιότυπο σωβινισμό του τύπου πας μη έλλην βάρβαρος.
Αν και η αλήθεια είναι ότι οι έλληνες κομμουνιστές διάλεξαν τη σωστή πλευρά στο δίλημμα σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα, υπερασπιζόμενοι σε πέτρινα χρόνια τον υπαρκτό που γνωρίσαμε. Ενώ η πλειοψηφία των κκ κοιμήθηκε (το 89’) κομμουνιστική για να ξυπνήσει (το 90’) μεταλλαγμένη. Και τάχθηκε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο,στο πλευρό της σύγχρονης βαρβαρότητας, που προελαύνει.


Ακόμα και το πορτογαλικό κκ, που πολλοί το θεωρούν σοβιετικό αδερφάκι του κκε και τελευταίο απομεινάρι του είδους του στην ευρώπη, έχει εσωτερική διαπάλη και παλαντζάρει ανάμεσα σε δύο γραμμές, οι οποίες είχαν φανεί ανάγλυφα στην αντιπροσωπεία του στο συνέδριο της ΠΣΟ που φιλοξένησε το παμε στο ελληνικό.

Και στην τσεχία,όπου οι κομμουνιστές έχουν μεγάλη δύναμη και οι αρχές έχουν θέσει εκτός νόμου τη νεολαία του, το κκ (βοημίας-μοραβίας, όπως λέγεται) συμμετέχει στο αντιδραστικό μόρφωμα του κεα μαζί με διάφορους ευρωλιγούρηδες, μεταλλαγμένους και το δικό μας συριζα.

Τα ίδια και χειρότερα ισχύουν και στην υπόλοιπη ευρώπη. Στη γαλλία προσπαθούμε να βρούμε συμμαχίες και επιμέρους διαφοροποιήσεις στα διαμερίσματα του παρισιού και τις τοπικές οργανώσεις του κκγ. Στην ιταλία, αν έχω καταλάβει καλά, έχουμε επαφές με κάποια διάσπαση της επανίδρυσης που ήταν διάσπαση του κκι, και σε συνδικαλιστικό επίπεδο με τους «αναρχίζοντες» cobas.

Στη μητέρα ρωσία το μπρεζνιεφικό κκρο ακολουθεί κκρούκου σοσιαλδημοκρατική γραμμή, πασπαλισμένη με εθνική υπερηφάνεια,νοσταλγία για το σοβιετικό μεγαλείο και διηγώντας τα να κλαις. Η οποία σημείωσε άνοδο στις τελευταίες εκλογές αλλά δυσκολεύεται να διαφοροποιηθεί σαφώς από τον πούτιν, που μπορεί να την εκφράσει κι αυτός εν μέρει.
Το πιο ορθόδοξο, σταλινικό κεκρ, είναι πιο αδύναμο και αποκλείστηκε από τις εκλογές, ενώ υπάρχουν και κάποια υπολείμματα του κκσε, που εμφανίζονται κυρίως σε διεθνείς συναντήσεις, όπως αυτή που έγινε το περασμένο σ/κ στην αθήνα.

Το ακελ έχει γίνει το πασοκ της κύπρου κι είναι απ’ τα βασικά ζητήματα που θα ακούσεις να θέτουν οι σφοι σε μεταξύ τους συζητήσεις και στα όργανα, ή κάποιος αριστεριστής που ψάχνει κάτι εύκολο για να στην πει (αν και ούτε αυτοί έχουν ακριβώς αδελφά κόμματα-με εξαίρεση τις περιθωριακές ενώσεις των μ-λ και των τροτσκιστών,κι αυτό από μια άποψη επιβεβαιώνει από άλλη πλευρά την ε.ι.). Το ερώτημα είναι αν κρατάμε επαφές με το ακελ λόγω των στενών σχέσεων που είχαμε κατά το παρελθόν, ή αν αποσκοπούμε τακτικά σε κάτι άλλο, πχ κάποια διαφοροποίηση, συνολική ή επιμέρους στη γραμμή ή τις γραμμές του.

Κι ενώ αυτά συμβαίνουν στην –λέμε τώρα- κούβα της μεσογείου, στο πραγματικό νησί της επανάστασης κάποιοι φαίνεται πως ζήλεψαν τη δόξα του χριστόφια και του γκόρμπι και ετοιμάζουν ένα είδος δικής τους περεστρόικα. Εκτός κι αν τα φαινόμενα απατούν και πρόκειται απλώς για τακτικούς ελιγμούς που επιβάλλονται από τις συνθήκες. Συνήθως όμως οι απατημένοι σύντροφοι είμαστε εμείς, αφελείς και καλοπροαίρετοι, που καταλήγουμε εν τέλει κερατάδες και δαρμένοι, βουλιάζοντας στις αυτ-απάτες μας.

Το κκε παραμένει κατά βάση κόμμα ανάδελφο, που αναζητά διεθνή οικογένεια, μακρινούς συγγενείς ή άλλα χαμένα αδελφά κόμματα που αγνοούνταν εδώ και καιρό. Η ιδιαιτερότητα του κκε δεν είναι σπορά της τύχης αλλά τέκνο της ε.ι. που κρατά απ’ τα χρόνια του εαμ και κατατρέχει ακόμα και σήμερα τους αστούς δημοσιολόγους που μιλάνε για την τελευταία σοβιετική χώρα της ευρώπης και στρέφουν τα βέλη τους ενάντια στο τελευταίο σοβιετικό κόμμα της ευρώπης, διότι δε συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις και τις επιταγές των καιρών.

Το θέμα βέβαια δεν είναι να μείνεις ο τελευταίος των μοικανών αλλά πως θα γίνεις ο πρώτος κρίκος της επόμενης αλυσίδας. Ή για την ακρίβεια, ο αδύναμος κρίκος στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα, που θα σπάσει (τον πάγο) και θα παρασύρει τους υπόλοιπους εν είδει ντόμινο.

Κάτι παρόμοιο έκαναν κι οι μπολσεβίκοι εξάλλου. Η τρίτη διεθνής δημιουργήθηκε στη βάση της διεθνούς ακτινοβολίας του οκτώβρη, με επίκεντρο τους σοβιετικούς που έθεσαν τις βάσεις- μαζί με τους 21 όρους, ως προυπόθεση για την ένταξη των μελών- και καθόρισαν την πορεία της.
Δηλαδή για στάσου ρε απολίθωμα, είναι σήμερα το κκε σε θέση να παίξει το ρόλο των μπολσεβίκων; Όχι σφε αναγνώστη,δεν είναι. Ούτε κατά διάνοια. Κι η ε.ι. απέχει αρκετά ακόμα απ΄το να γίνει στην πράξη αδύναμος κρίκος και να χαράξει το δρόμο στους υπόλοιπους.
Θες να μας πεις ότι...
Θέλω να πω ότι αυτό το ρόλο καλούμαστε εκ των πραγμάτων να παίξουμε σήμερα.

Οι αδυναμίες και τα κουσούρια του –όποιου- κκε είναι υπαρκτά και γνωστά. Μπορεί να μην εντοπίζουμε ακριβώς τα ίδια- κι αυτό είναι μεγάλο ζήτημα- αλλά αναγνωρίζουμε ότι υπάρχουν.
Αν παρόλαυτα το κκε ξεχωρίζει, αυτό δε συμβαίνει γιατί στέκει στο ύψος των μπολσεβίκων,όσο επειδή οι υπόλοιποι έχουν κατρακυλήσει στο επίπεδο της κίτρινης διεθνούς. Κι η πολιτική τους χρεωκοπία γίνεται ακόμα πιο φανερή και επώδυνη σήμερα που χρεωκοπεί οικονομικά και ιστορικά ο καπιταλισμός.

Το κόμμα έχει αναλάβει μια σειρά πρωτοβουλίες για την ύπαρξη ενός στοιχειώδους συντονισμού σε ένα πρώτο στάδιο, με τάσεις μετεξέλιξής του σε κάτι συνολικό, με κοινές τακτικές και θεωρητικές επεξεργασίες, που να αρχίζει να θυμίζει ενιαίο, καθοδηγητικό κέντρο, τύπου κομιντέρν. Σε αυτά τα πλαίσια εντάσσονται οι διεθνείς συναντήσεις –που είναι πάντα πιο μαζικές όταν γίνονται στην αθήνα- οι κοινές ανακοινώσεις και η έκδοση της διεθνούς κομεπ, που δεν είναι θεωρητικό όργανο κάποιου ενιαίου φορέα, αλλά μπορεί να συμβάλει στη συγκρότησή του –το παράδειγμα της ίσκρα είναι ενδεικτικό για το ρόλο που μπορεί να παίξει ένα τέτοιο έντυπο.

Αλλά αν κάποιος περιμένει να δει εδώ και τώρα αυτόν το φορέα, ή έστω μια εμβρυακή του μορφή, πιθανότατα θα απογοητευτεί. Εάν δούμε τα πράγματα ως έχουν, θα δούμε αρκετά κόμματα που ταλαντεύονται και θυμίζουν χαλαρά μετωπικά σχήματα, παρά κόμματα νέου τύπου. Για αυτό θα δει κανείς δηλώσεις σαν της αλέκας, στη συνέντευξη τύπου για την τελευταία διεθνή συνάντηση, περί ανταλλαγής κοινών και διαφορετικών απόψεων.

Κανονικά η ανταλλαγή απόψεων είναι σαν τα αυτοκόλλητα χαρτάκια που ανταλλάσουν τα παιδιά. Αν έχεις τα ίδια με τον άλλο, δεν έχει νόημα να κάνεις ανταλλαγή, γιατί τα έχεις ήδη. Σε μια διεθνή όμως, ο τελικός σκοπός είναι διαφορετικός. Αλλιώς θα κατέληγε σαν τον πύργο της βαβέλ, όχι στη γλώσσα, αλλά στο περιεχόμενο.

Το σύγχρονο κομουνιστικό κίνημα, ζαλισμένο από τις ανατροπές και τη ρεβιζιονιστική σκουριά που οδήγησε σε αυτές, έχει την εξής ιδιαιτερότητα. Ψάχνεται για ένα καινούριο ξεκίνημα, όπως περίπου οι ιδρυτές της πρώτης διεθνούς. Έχει στις γραμμές του κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα που κράτησαν το όνομα, αλλά έχασαν την χάρη, όπως η παλιά δεύτερη διεθνής –που αναγεννάται από τις στάχτες της σήμερα, υπό τη στιβαρή καθοδήγηση του παπανδρέου. Κι έχει ως ζητούμενο, ένα ποιοτικό άλμα, ανάλογο με αυτό της ίδρυσης της τρίτης διεθνούς, το 1919.
Διότι ζητούμενο σήμερα δεν είναι μία ακόμα διεθνής, η πέμπτη, η έκτη, ή η 31/2 του τσίμερβαλντ, αλλά η κομμουνιστική, που θα βαδίσει στα χνάρια της κομιντέρν, μελετώντας τη θετική κι αρνητική πείρα της.

Το ενθαρρυντικό είναι ότι το κόμμα κάνει βήματα προς αυτή την τελευταία κατεύθυνση. Ποια είναι αυτά; Η συγκρότηση του τε-κα-πε (ΤΚΡ) στην τουρκία, που ουσιαστικά έγινε με ενέργεις του κκε. Το ξεσκαρτάρισμα κι η διακοπή σχέσεων με διάφορα κόμματα, και κυρίως με τους κινέζους –ενώ πριν από μερικά χρόνια, θα άκουγες το επιχείρημα ότι δεν πρέπει να είμαστε αφοριστικοί για ένα τέτοιο μεγάλο κόμμα, με εκατομμύρια μέλη. Κι η ανοιχτή, δημόσια κριτική σε κάποια άλλα, όπως το κκρο, το κκ ηπα, η ενωμένη αριστερά στην ισπανία κτλ.

Αντί επιλόγου, δύο ερωτήματα εν είδει κουίζ για τους σφους αναγνώστες.
Ποια είναι η δράση του κκ γκουαγϊάνας που αναφέρεται στο ρίζο της τρίτης, και πού βρίσκεται αυτή η χώρα;
Ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ του ΚΚΣΕ και της Ένωσης Κομμουνιστικών Κομμάτων-ΚΚΣΕ, και για ποιο λόγο διατηρούν αυτό το όνομα;
Όποιος γνωρίζει περισσότερα και τα μοιραστεί με τους υπόλοιπους, κερδίζει κείμενο-παραγγελιά από την κε του μπλοκ, με θεματολογία της αρεσκείας του.