Γραφει ο
Νικος Μπογιοπουλος
Αυτή είναι η φρίκη, η κτηνωδία, ο μισανθρωπισμός του ναζισμού. Αυτά είναι τα εγκλήματα που αποτυπώθηκαν στις φωτογραφίες. Που καταγράφηκαν στην ιστορική μνήμη. Που καθορίζουν τη συλλογική συνείδηση όσων θέλουν να μετέχουν σε αυτό που ονομάζουμε «ανθρωπότητα».
*
Αλλά, σύμφωνα με τα χιτλερικά αποβράσματα της Χρυσής Αυγής, αυτά τα εγκλήματα... «δεν υπάρχουν». Οπως είπαν στη Βουλή τα ναζιστόμουτρα, το «Ολοκαύτωμα δεν υπήρξε». Που σημαίνει πως οι Ελληνες Εβραίοι της Θεσσαλονίκης, των Ιωαννίνων, της Βέροιας ούτε αυτοί υπήρξαν κι ούτε ποτέ εξοντώθηκαν από τους ναζί...
*
Μπορεί, μάλιστα, να μην υπήρξαν ούτε τα Καλάβρυτα. Ούτε το Δίστομο. Ούτε η Βιάνος. Ούτε το μπλόκο της Καλογρέζας. Ούτε το μπλόκο της Κοκκινιάς. Ούτε καν ο τοίχος της Καισαριανής...
Αυτός είναι ο «πατριωτισμός» της χρυσαυγίτικης ναζιστικής συμμορίας.
«Ο πατριωτισμός των φασιστών - έλεγε ο Μάνος Χατζιδάκις - έχει τόση σχέση με την πατρίδα, όση σχέση μπορεί να έχουν με τον πατριωτισμό τα άλογα επειδή συμμετέχουν στις παρελάσεις»...
*
Τα ναζιστόμουτρα του συστήματος έχουν από καιρό πετάξει τις μάσκες. Αλλωστε, ποτέ δεν είχαν. Οσο κι αν κάποιοι από το λεγόμενο «συνταγματικό τόξο» επιμένουν να παριστάνουν τους «έκπληκτους».
Το σύστημα της συνταγματικά κατοχυρωμένης εκμετάλλευσης, το κεφαλαιοκρατικό σύστημα της
απανθρωπιάς, το σύστημα που πίσω από τη βιτρίνα του, τη βιτρίνα της «Δημοκρατίας» για τους λίγους, απλώνονται τα έλη του βούρκου, της σαπίλας, της παρακμής, της διαπλοκής, των τρωκτικών, τέτοια φίδια παράγει. Τα πολιτικά φίδια του καπιταλισμού, ο εσμός του φασιστών και του ναζισμού, είναι τόσο «αντισυστημικά» όσο είναι και τα πολιτικά τρωκτικά του.Τα φίδια, όπως και τα τρωκτικά του συστήματος των μονοπωλίων, είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
*
Τόσο «αντισυστημικά» είναι τα φίδια, όσο «αντισυστημική» είναι η «Ζήμενς» του Χριστοφοράκου. Η «Ζήμενς» του 21ου αιώνα, η ίδια με τη «Ζήμενς» του 20ού αιώνα, που έλυνε και έδενε επί Μεταξά, που με πρόταση και χρηματοδότηση του επικεφαλής της στην Αθήνα συγκροτήθηκαν επί του γερμανοντυμένου «πρωθυπουργού» Ράλλη τα Τάγματα Ασφαλείας.
*
*
Τόσο «αντισυστημικά» είναι τα χρυσαυγίτικα φίδια, όσο «αντισυστημική» είναι και η πολυεθνική «Κρουπ». Η «Κρουπ» του 21ου αιώνα, αυτή που εξαγόρασε και διέλυσε τα ελληνικά ναυπηγεία, η ίδια με την «Κρουπ» του 20ού αιώνα, τότε, που σε ειδική «τελετή» στο εξοχικό του «κυρίου Κρουπ», ανακηρύχτηκε καγκελάριος από τα μονοπώλια, από τους βιομήχανους και από τους τραπεζίτες ο Χίτλερ.
Αυτός, δηλαδή, τον οποίο υμνούν οι χρυσαυγίτες. Οπως ακριβώς τον υμνούσαν οι γερμανοτσολιάδες, οι Χίτες, οι κουκουλοφόροι και οι δοσίλογοι. Οι δοσίλογοι της Κατοχής. Και της κάθε εποχής.
Ο Μπογιό γράφει από το μυαλό του;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια Krupp, Thyssen, Siemens, Mercedes
Φωτογραφίες - πόστερ εποχής.
Από το blog του Αντώνη (LR)
( http://leninreloaded.blogspot.gr/2012/06/fritz-thyssen.html )
( http://leninreloaded.blogspot.gr/2012/06/iv-krupp.html )
( http://leninreloaded.blogspot.gr/2012/06/auschwitz-siemens.html )
( http://leninreloaded.blogspot.gr/2012/06/mercedes-benz.html )Ιlief
Μπογιόπουλος στο Φασισμός = Καπιταλισμός, Τετάρτη 8 Μάη 2013
Διαγραφή( http://rizospastis.gr/story.do?id=7424951&publDate=8/5/2013 )
(..)Απολαύστε:
«Ο Εθνικοσοσιαλισμός απελευθέρωσε τον Γερμανό εργάτη από τη μέγγενη ενός δόγματος (σ.σ. του κομμουνιστικού δόγματος) που ήταν βασικά εχθρικό τόσο για τον εργοδότη όσο και για τον εργαζόμενο. Ο Αδόλφος Χίτλερ επέστρεψε τον εργάτη στο έθνος του. Τον μετέτρεψε σε πειθαρχημένο στρατιώτη της εργασίας και συνεπώς σύντροφό μας (σ.σ. σύντροφο των βιομηχάνων)»!
Αυτός ο ύμνος στον Χίτλερ, που μετέτρεψε τον εργάτη σε «πειθαρχημένο στρατιώτη της εργασίας» και σε «σύντροφο» των βιομηχάνων, εκφωνήθηκε από τον ίδιο τον «κύριο Κρουπ» σε ομιλία του στις 26 Γενάρη 1934 και περιλαμβάνεται στα Πρακτικά Δικών της Νυρεμβέργης, Τόμος 1, Κεφάλαιο VIII.
Πιο... ατράνταχτη ομολογία ότι η καπιταλιστική βαρβαρότητα είναι η τροφός του φασισμού, ότι οι κεφαλαιοκράτες, τα μονοπώλια, είναι οι προαγωγοί του φασισμού, με τον οποίο όταν «χρειάζεται» εξασφαλίζουν «ηρεμία», «πειθαρχία» και πολλά, πάρα πολλά κέρδη, δύσκολα μπορεί να βρεθεί.
Πόσο μάλλον που ο «κύριος Κρουπ», ένα χρόνο νωρίτερα, στη μυστική σύσκεψη της 20ής Φλεβάρη 1933, ήταν ένας εκ των παρευρισκομένων βιομηχάνων, τραπεζιτών κ.λπ. που έδωσαν στους παριστάμενους Χίτλερ και Γκέρινγκ την τελική τους έγκριση για την κατάληψη από τους ναζί της εξουσίας... (..)Ilief
ενας ο μπογιοπουλος και η ανοιξη ακριβη....επειδη το επιπεδο συνειδητοτητας του μεσου πολιτη(ακομα και σε μελη του κομματος τολμω να πω)δυστυχως ειναι πολυ χαμηλο-εγω λεω κατι πολυ απλοικο...πως γινεται να εισαι κομμα που σε ψηφιζουν ΤΑ ΜΑΤ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ και να δηλωνεις αντισυστημικο κομμα!!!κ ολοι μονολογουν...σα να εχεις δικιο!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΒΑΪΜΑΡΗΣ» Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΓΙΑΛΤΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό Ένθετο σε Κυριακάτικο Ριζοσπάστη
( http://redflyplanet.blogspot.com/2013/05/blog-post_13.html )
(..)Στις 27 Γενάρη του 1932 σε μυστική συγκέντρωση που έγινε στο Ντίσελντορφ με τη συμμετοχή τριακοσίων εκπροσώπων των μονοπωλίων και του χρηματιστικού κεφαλαίου ο Χίτλερ ανέπτυξε το πρόγραμμα του φασιστικού κόμματος και υποσχέθηκε «να ξεριζώσει το μαρξισμό στη Γερμανία». Οι μονοπωλιακοί κύκλοι δυνάμωσαν την υποστήριξη και τη χρηματοδότηση των χιτλερικών.(..)
(..)Στις 20 Φλεβάρη 1933, λίγο πριν από τις γερμανικές εκλογές της 5ης Μάρτη 1933, μετά από πρόσκληση του Γκέρινγκ, περίπου 25 από τους μεγαλύτερους βιομήχανους της Γερμανίας, μαζί με τον Σαχτ (σ.σ. Πρόεδρος της Τράπεζας Διεθνών Διευθετήσεων από το 1930, Διευθυντής της Τράπεζας του Ράιχ και από το 1934 υπουργός Οικονομικών των ναζί), συναντήθηκαν στο Βερολίνο.
Στη συνάντηση αυτή, ο Χίτλερ ανακοίνωσε την πρόθεση των ναζί να αποκτήσουν τον ολοκληρωτικό έλεγχο της Γερμανίας, να διαλύσουν το κοινοβουλευτικό σύστημα, να χτυπήσουν κάθε αντιπολίτευση με βία και να αποκαταστήσουν τη δύναμη της Βέρμαχτ. Είπε μάλιστα πως «οι εκλογές της 5ης Μαρτίου θα είναι οι τελευταίες για τα επόμενα δέκα χρόνια, ίσως μάλιστα και για τα επόμενα εκατό χρόνια». Μεταξύ των παρευρισκομένων ήταν ο Γουστάβος Κρουπ, επικεφαλής της πολεμικής βιομηχανίας «Alfried Krupp A.G.» και πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχάνων, τέσσερα ηγετικά στελέχη της «I. G. Farben», ενός εκ των μεγαλυτέρων μονοπωλίων χημικών στον κόσμο, ο Αλβέρτος Βόγκλερ, επικεφαλής της United Steel Works της Γερμανίας και άλλοι επιφανείς βιομήχανοι.
Η συνάντηση έληξε με τη σύσταση ειδικού ταμείου υποστήριξης των ναζί στις επερχόμενες εκλογές του Μάρτη 1933, ύψους 3.000.000 μάρκων.(..)Ilief
( http://sfyrodrepano.blogspot.gr/2013/06/blog-post_3.html ) (video)
ΔιαγραφήΜια συζήτηση με το Μαργαρίτη για το φασισμό
Συζήτηση – συνέντευξη με τον ιστορικό Γιώργο Μαργαρίτη, σχετικά με το φασιστικό φαινόμενο. Κατά τη διάρκειά της, ο μαργαρίτης αναφέρεται στα αίτια που γέννησαν το φασισμό και τα βασικά του χαρακτηριστικά, στην τακτική αντιμετώπισής του από το κομμουνιστικό κίνημα και τον χαρακτήρα του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, ενώ στο τέλος επιχειρεί μια σύνδεση με το παρόν και τις προοπτικές της σύγχρονης αντιφασιστικής πάλης.Ilief
Απλο LR ( http://leninreloaded.blogspot.gr/2012/12/kurt-gossweiler.html )
ΑπάντησηΔιαγραφήKurt Gossweiler-Η καταγωγή και οι παραλλαγές του φασισμού
1. Η μετάβαση στον μονοπωλιακό καπιταλισμό ως προϋπόθεση της ανάπτυξης του φασισμού
(..)Η σχέση ανάμεσα στον ιμπεριαλισμό και τον φασισμό δείχνει πως η Μαρξιστική-Λενινιστική θεωρία του φασισμού πρέπει να είναι μέρος της Μαρξιστικής-Λενινιστικής θεωρίας του ιμπεριαλισμού.
Η ανάλυση του φασισμού προαπαιτεί τη διερεύνηση της σύνδεσης μεταξύ της οικονομίας και της πολιτικής του ιμπεριαλισμού και των συνεπειών τους πάνω στην καπιταλιστική κοινωνία κάτω από συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες, όπως θα αναλύσουμε. Η ορθότητα αυτής της προσέγγισης καθίσταται σαφής από το γεγονός ότι η περιγραφή των πολιτικών χαρακτηριστικών του μονοπωλιακού κεφαλαίου από τον Λένιν επιβεβαιώθηκε από την άνοδο του φασισμού και ολόκληρης της ιστορίας του.
Ο φασισμός ως πολιτικό κίνημα, και ιδιαίτερα ο φασισμός ως πολιτική εξουσία, αποδείχθηκε το αποκορύφωμα της ιμπεριαλιστικής πάλης για εξουσία και ισχύ, για αντίδραση πέρα ως πέρα. Ενώ η υποτιθέμενα μικροαστική ιδεολογία του φασισμού και η ψευδοεπαναστατική της στάση αποδείχθηκε απλή φάρσα, με στόχο να εξαπατηθούν τα μικροαστικά και προλεταριακά θύματα της φασιστικής-ιμπεριαλιστικής εξουσίας.
Έτσι, η μετάφαση από τον καπιταλισμό του ελεύθερου ανταγωνισμού στον μονοπωλιακό καπιταλισμό δημιούργησε τα οικονομικά θεμέλια και κατά συνέπεια την πρώτη και πιο σημαντική προϋπόθεση για την ανάδυση του φασισμού.
Η συνεπαγόμενη τάση της οικονομικής ολιγαρχίας για βία και αντίδραση, η εχθρότητά της προς την δημοκρατία (που είναι ενδογενής στον ιμπεριαλισμό), και η επιθετική αναζήτηση εξουσίας χωρίς όρια ήταν τα πρώτα σπέρματα του φασισμού. Παρ' όλα αυτά, μόνο μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και την νίκη της Οκτωβριανής Επανάστασης απέκτησαν αυτοί οι ιμπεριαλιστικοί στόχοι φασιστικό πρόσωπο — αφού δηλαδή ο καπιταλισμός εισήλθε στο στάδιο της γενικής του κρίσης.
Όπως είναι λοιπόν επόμενο, δίπλα στην μετάβαση του καπιταλισμού στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο, η έλευση της γενικής κρίσης ήταν η προϋπόθεση για την άνοδο του φασισμού. Με αυτή την έννοια ο φασισμός μπορεί να περιγραφεί ως "προϊόν του καπιταλισμού σε περίοδο κρίσης.(..)Ιlief
Επανάληψη αλλά αξίζει να το διαβάσετε
ΔιαγραφήΑπό LR ( http://leninreloaded.blogspot.gr/2012/12/kurt-gossweiler.html )
(..) Η σχέση ανάμεσα στον ιμπεριαλισμό και τον φασισμό δείχνει πως η Μαρξιστική-Λενινιστική θεωρία του φασισμού πρέπει να είναι μέρος της Μαρξιστικής-Λενινιστικής θεωρίας του ιμπεριαλισμού.
Η ανάλυση του φασισμού προαπαιτεί τη διερεύνηση της σύνδεσης μεταξύ της οικονομίας και της πολιτικής του ιμπεριαλισμού και των συνεπειών τους πάνω στην καπιταλιστική κοινωνία κάτω από συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες, όπως θα αναλύσουμε. Η ορθότητα αυτής της προσέγγισης καθίσταται σαφής από το γεγονός ότι η περιγραφή των πολιτικών χαρακτηριστικών του μονοπωλιακού κεφαλαίου από τον Λένιν επιβεβαιώθηκε από την άνοδο του φασισμού και ολόκληρης της ιστορίας του.
Ο φασισμός ως πολιτικό κίνημα, και ιδιαίτερα ο φασισμός ως πολιτική εξουσία, αποδείχθηκε το αποκορύφωμα της ιμπεριαλιστικής πάλης για εξουσία και ισχύ, για αντίδραση πέρα ως πέρα. Ενώ η υποτιθέμενα μικροαστική ιδεολογία του φασισμού και η ψευδοεπαναστατική της στάση αποδείχθηκε απλή φάρσα, με στόχο να εξαπατηθούν τα μικροαστικά και προλεταριακά θύματα της φασιστικής-ιμπεριαλιστικής εξουσίας.
Έτσι, η μετάβαση από τον καπιταλισμό του ελεύθερου ανταγωνισμού στον μονοπωλιακό καπιταλισμό δημιούργησε τα οικονομικά θεμέλια και κατά συνέπεια την πρώτη και πιο σημαντική προϋπόθεση για την ανάδυση του φασισμού.(..)Ιlief
( http://leninreloaded.blogspot.gr/2013/02/kurt-gossweiler.html )
ΔιαγραφήKurt Gossweiler-Η καταγωγή και οι παραλλαγές του φασισμού (δεύτερο μέρος)
2. Η γενική κρίση του καπιταλισμού ως άμεση προϋπόθεση της ανάδυσης του φασισμού
(..) Συμπερασματικά, μπορούμε να ταυτοποιήσουμε τις βασικές προϋποθέσεις για την ανάδυση του φασισμού ως νέου πολιτικού όπλου της αστικής τάξης στην πάλη της ενάντια στην εργατική:
1. Η μετάβαση από τον καπιταλισμό του ελεύθερου ανταγωνισμού στον μονοπωλιακό καπιταλισμό και η συνεπαγόμενη προσπάθεια της μονοπωλιακής μπουρζουαζίας να μονοπωλήσει το ίδιο και την πολιτική εξουσία. Αυτό προϋπέθεσε την παρακμή της αστικής δημοκρατίας και την αντικατάστασή της από μια μορφή διακυβέρνησης η οποία θα εξασφάλιζε αναντίρρητο έλεγχο πάνω στον πολιτικό μηχανισμό της κρατικής ισχύος.
2. Η αρχή της γενικής κρίσης του καπιταλισμού στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, η νίκη της Οκτωβριανής Επανάστασης, η παγκόσμια ανάδυση του προλεταριακού και αντι-ιμπεριαλιστικού επαναστατικού κινήματος, προκάλεσαν την αναζήτηση από τους πιο αντιδραστικούς κύκλους της μονοπωλιακής μπουρζουαζίας για νέα εργαλεία που να εγγυώνται την ασφάλεια και σταθερότητα της εξουσίας τους. Ήταν απαραίτητο να κατασταλεί και να καταστραφεί το επαναστατικό κίνημα και να εξαλειφθεί η πηγή της παγκόσμιας επανάστασης — η Σοβιετική Ένωση.
3. Η νίκη της αντεπανάστασης σε βάρος των προλεταριακών-επανασταστικών και των επαναστατικών-δημοκρατικών κινημάτων έξω από την ΕΣΣΔ επετεύχθη με την βοήθεια της σοσιαλδημοκρατίας, όπως και η σταθεροποίηση της δύναμης του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.
Κατά συνέπεια, ο φασισμός περιλαμβάνει τόσο επιθετικά όσο και αμυντικά στοιχεία τα οποία αντανακλούν τις φιλοδοξίες της ιμπεριαλιστικής αστικής τάξης.
Θα ήταν λάθος να ερμηνευτεί ο φασισμός απλώς ως σημάδι της καπιταλιστικής αδυναμίας, όπως θα ήταν αδικαιολόγητο λάθος να ιδωθεί απλώς ως σημάδι της καπιταλιστικής συναίσθησης δύναμης και εξουσίας.
Ο φασισμός περιέχει πάντοτε και τα δύο στοιχεία, αλλά σε μια ποικιλία από "μίξεις" και συνεπώς, κάθε ατομική περίπτωση πρέπει να αναλύεται πολύ προσεκτικά με όρους των σχετικών ταξικών σχέσεων για να μπορέσει να υπάρξει αποτελεσματική αμφισβήτηση του φασισμού. (..)Ilief