%CE%B1.jpg)
Ο Ευτύχης Μπιτσάκης απευθύνει κάλεσμα, μέσα από το νέο βιβλίο του, για στήριξη της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, που διανθίζεται με ένα απαύγασμα οπορτουνισμού και άκρατου καιροσκοπισμού που αυτοπροσδιορίζεται ως «λενινιστική τακτική», ως γραμμή με τελικό σκοπό τον κομμουνισμό. Προσθέτει επίσης ως «προπέτασμα καπνού» τη θέση να στηριχτούν οι ριζοσπαστικές δυνάμεις και τάσεις αυτού του κόμματος -όπως λέει- για μια πορεία προς το σοσιαλισμό. Εννοεί πιθανά να στηριχτούν δυνάμεις τύπου «Αριστερό Ρεύμα», ΚΟΕ, ίσως και διάφοροι τροτσκιστές, οι οποίοι έχουν εγκαταλείψει κάθε ιδέα που θυμίζει σοσιαλισμό και κομμουνισμό εδώ και δεκαετίες και έβαλαν πλάτη στην κατασυκοφάντηση του σοσιαλισμού που οικοδομήθηκε τον 20ό αιώνα, καθώς και της προσήλωσης του ΚΚΕ στο σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Δεν είναι τυχαίο ότι το βιβλίο προβάλλεται εγκωμιαστικά από τις σελίδες της εφημερίδας «Η Αυγή».
Στην προσπάθεια διαμόρφωσης ενός σκεπτικού που να καλλωπίζει και να ντύνει με δήθεν αντικαπιταλιστική πρόθεση αυτήν την προτροπή, ο Ε. Μπιτσάκης, ο οποίος επίσης πριν από δεκαετίες εγκατέλειψε την κομμουνιστική επιλογή, τα βάζει όλα στο μίξερ:
- Πρώτα απ' όλα, μας διαβεβαιώνει για το πόσο σημαντικός είναι ο στρατηγικός στόχος, η επαναστατική στρατηγική κ.λπ. Ομως φαίνεται ότι αυτές οι διαβεβαιώσεις είναι «κούφια λόγια» αφού, σύμφωνα με τον Ε. Μπιτσάκη, η τακτική, δηλαδή η άμεση πολιτική δράση, ξεχειλώνει τόσο από την πολλή ευλυγισία ώστε τη σύνδεσή της με την στρατηγική πρέπει να την ψάξεις με το κιάλι... και στο βάθος βλέπεις ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που βάζει είναι στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, οι θεωρίες περί στρατηγικής αποτελούν κουραφέξαλα και δικαιολογίες του οπορτουνισμού του.
- Δεύτερον, ο Ε. Μπιτσάκης φροντίζει τις δικές του αντιλήψεις να τις φορτώσει στον Λένιν. Είναι γνωστή και παλιά η μέθοδος, με αποσπάσματα, «τσιτάτα» ξεκομμένα από το ιστορικό πολιτικό πλαίσιο στο οποίο γράφτηκαν να δικαιολογούν οι οπορτουνιστές τη δική τους άποψη. Ο Λένιν έκανε μια προσπάθεια αμέσως μετά την Οχτωβριανή Επανάσταση, επιδιώκοντας αν ήταν δυνατόν να αποσπαστούν ορισμένες δυνάμεις που δέχονταν την επαναστατική γραμμή και βρίσκονταν μέσα στα τότε ενιαία ακόμα σοσιαλιστικά κόμματα. Αυτά, λοιπόν, που αναφέρει ο Ε. Μπιτσάκης για το Εργατικό Κόμμα της Αγγλίας και τα άλλα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα και τον Λένιν, γράφονταν σε περίοδο που η σοσιαλδημοκρατία δεν είχε ακόμα ολοκληρώσει τα χαρακτηριστικά της ως αστικό κόμμα, δηλαδή, δεν είχε πάρει μέρος στην αστική διακυβέρνηση (με εξαίρεση τη Γερμανία), στους κόλπους της διατηρούνταν ακόμα δυνάμεις που πίστευαν στη δικτατορία του προλεταριάτου, είχαν στάση υπέρ της Οχτωβριανής Επανάστασης και της σοβιετικής εξουσίας. Θυμίζουμε ότι η Κομμουνιστική Διεθνής είχε ιδρυθεί ένα χρόνο νωρίτερα, το 1919, με πολύ λίγες συγκροτημένες δυνάμεις. Πώς είναι δυνατόν ο Ε. Μπιτσάκης να αναγορεύει σε νομοτέλεια μια πολιτική στάση που προέκυπτε από τις συγκεκριμένες περιστάσεις της περιόδου και καμιά σχέση δεν έχει με τη σημερινή κατάσταση. Σήμερα, η αναδυόμενη νέα σοσιαλδημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελείται, μεταξύ άλλων, από δυνάμεις που προέρχονται από το κομμουνιστικό κίνημα, ξέκοψαν ιστορικά απ' αυτό και το αρνήθηκαν σε κρίσιμες ιστορικές περιόδους, όπως οι συνθήκες της αντεπανάστασης. Ολες οι λεγόμενες ριζοσπαστικές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, είναι φυγόκεντρες δυνάμεις, δυνάμεις που απομακρύνθηκαν οριστικά από το επαναστατικό κίνημα και μάλιστα το πολεμούν. Δεν έχουν, δηλαδή, καμία σχέση με τις δυνάμεις που την περίοδο του 1920 τάσσονταν υπέρ της Οχτωβριανής Επανάστασης και της εξουσίας της εργατικής τάξης και βρίσκονταν εκείνη την περίοδο ακόμα μέσα σε ενιαία σοσιαλιστικά κόμματα.
Πηγή : Ριζοσπάστης
O Ευτύχης στο ερώτημα Ρήξη ή Ενσωμάτωση φαίνεται οτι έχει αποφασίσει το δεύτερο.Ξεφύλλισα λίγο το βιβλίο και κατέληξα αβίαστα στο παραπάνω συμπέρασμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤσέχος
Με ποιόν τρόπο κάνει κάλεσμα για στήριξη της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ? Ρωτάω επειδή δεν έχω το βιβλίο. Γνωρίζει κανείς να γράψει ένα απόσπασμα?
ΑπάντησηΔιαγραφήInspector
Σύντροφοι, ωραία όλα αυτά περί εγκατάλειψης της προοπτικής του σοσιαλισμού από τον Μπιτσάκη.
ΔιαγραφήΜε τα βιβλία του, όμως, τι γίνεται; Εγώ, για παράδειγμα, έχω στη βιβλιοθήκη μου τα βιβλία του “ Τι είναι φιλοσοφία, 1984” και “Ρήξη ή ενσωμάτωση, 1989”, αγορασμένα από τη Σύγχρονη Εποχή κανονικά.
Τι να τα κάνω; Να τα φυλάξω ή να τα πετάξω; Γιατί μπορεί όταν τα έγραψε να βρισκόταν στο σωστό δρόμο, μπορεί όμως – και το φοβάμαι – να είχε ήδη διολισθήσει προς το δρόμο του ρεφορμισμού και τα βιβλία του να περιέχουν κρυφά ρεφορμιστικά μηύματα.
Συμβουλεύω λοιπόν το Κόμμα – αν έχω το δικαίωμα να το κάνω αυτό – εκτός από τη συνήθη αυτοκριτική να κάνει και αναθεώρηση βιβλίων. Θεωρώ ότι κάτι τέτοιο θα βουθούσε σημαντικά την ιδεολογική δουλειά μας
O προβληματισμός σου σύντροφε είναι σε σωστή κατεύθυνση.
ΔιαγραφήΘεωρώ όμως ότι πρέπει να ξεχωρίζουμε τον Μπιτσάκη και τον κάθε Μπιτσάκη από το έργο του.
Εκείνη την εποχή ο Μπιτσάκης ήταν μέσα στο Κόμμα αλλά μετά ακολούθησε τον αντεπαναστατικό δρόμο μπλέκοντας με το βρωμερό ΝΑΡ και άλλες τρότσκες.
Άρα τα παλιά του βιβλία μάλλον είναι στη σωστή κατέυθυνση.
ΟΜΩΣ επειδή ειδικά το "Ρήξη ή Ενσωμάτωση" είναι γραμμένο σε ΠΟΛΥ ΥΠΟΠΤΕΣ εποχές (1989-θυμίζω ρεφορμιστικές περεστρόικες, εποχές Φλωράκη - Φαράκου, κλπ) θα πρέπει το Κόμμα ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑ να μας δώσει τη σωστή κατεύθυνση, αν και μέχρι πότε τα βιβλία του Μπιτσάκη μπορούμε να τα διαβάζουμε με ασφάλεια.
Κ.
Και, εν πάει περιπτώσει, αν κάποιος σχεδιάζει μία επανάσταση τη σχεδιάζει με κάποιο χρονικό ορίζοντα.
ΔιαγραφήΔε μπορώ να φανταστώ ότι βάζει τα θεμέλια για να την πραγματοποιήσουν οι γιοι και τα εγγόνια του.
Σύντροφοι, στην ανάρτηση αυτή βλέπω πολλά σχόλια που κινούνται στα όρια μεταξύ αληθινού προβληματισμού και τρολλαρίσματος. Επειδή, όμως, πιστεύω ότι καλύτερα δέκα ένοχοι έξω από τη φυλακή παρά ένας αθώος φυλακισμένος, θεωρώ πως το σωστό είναι τα εκλάβουμε ως αληθινούς προβληματισμούς και να απαντήσουμε ανάλογα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπί της ουσίας, τώρα, η στροφή ενός υποκειμένου προς το ρεφορμισμό δεν είναι κάτι που συμβαίνει εν μία νυκτί. Είναι μια διαδικασία μακροχρόνια που μολύνει το υποκείμενο, όπως το σαράκι τρώει το ξύλο και όταν το αντιλαμβανόμαστε είναι πλέον πολύ αργά για το ξύλο.
Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι και το έργο του υποκειμένου θα περιέχει σημάδια αυτής της διεργασίας που λαμβάνει χώρα στο μυαλό του , χωρίς πολλές φορές το ίδιο το υποκείμενο να το αντιλαμβάνεται καν.
Τι κάνουμε, λοιπόν; Πολύ φοβάμαι ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Δεν μπορούμε να πάρουμε κάθε βιβλίο του οποιουδήποτε και να το διυλίζουμε λέξη προς λέξη μέχρι να διαπιστώσουμε τα μολυσμένα σημεία,. Ποιος είναι άλλωστε αυτός που έχει το δικαίωμα να επιληφθεί ενός τέτιου καθήκοντος;
Αν, για παράδειγμα, αυτός που επιληφθεί ένός τέτοιου καθήκοντος αποδειχθεί αργότερα κι ο ίδιος κατώτερος των περιστάσεων και ρεφορμιστής, τι θα κάνουμε; Θα θέσουμε σε νέα αξιολόγηση την αξιολόγηση των βιβλίων που έχει κάνει; Σε αυτή τη δουλειά θα μπαίνουμε; Και με την επανάσταση αυτή καθευαυτή ποιος θα ασχοληθεί;
Η άποψή μου είναι πως δεν πρέπει να πέσουμε σε σχολαστικισμούς και βυζαντινισμούς. Θα ακολουθήσει συνέχεια των σκέψεών μου γιατί είναι κάτι που με απασχολεί πολύ
Αντώνης Φ.
επειδη εγω τα σχολια τα βλεπω τελειως τρολ, αλλα δεν πειραζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήτο τι βιβλια θα διαβαζεις δεν θα σου το πει κανενας. θεωρω οτι ο καθεις εχει το μυαλο να φιλτραρει αυτα που διαβαζει.
εγω δεν εγινα ΚΚΕ γιατι διαβαζα μονο τα βιβλια του ΚΚΕ και της συγχρονης ανεξαρτητως εποχης.
αυτα για το τρολαρισμα περι εποχης γραψιματος κτλ κτλ.
οσο για το αν ειναι υλιστης ο μπιτσακης και μεγαλος κιολας και γραφει αυτα που γραφει στο βιβλιο του χαιρετισματα στον υλισμο.
το παρελθον του καθενος δεν εξασγαλιζει και το μελλον του. δες ας πουμε τον γλεζο.
το βιβλιο βγηκε απλα και μονο σαν αβανταρισμα στον τσυριζα. οσο για το αν εχει φραγκα η σοσ/τια. εχει και πολλα μαλιστα, ψαξτε στα θινκ τανκς του σορος.
οσο για την "συμπεριφορα". καθε φορα που ενα τρολακι τσυριζαιικο ακουει τα σχολιανα του, αρχιζει τα περι συμπεριφορας.
το πως μιλαμε σε οπορτουνιστες δεν εχει καμια σχεση με το πως μιλαμε μεταξυ μας ή με τους εργατες. καμια σχεση.
με σας δεν εχει ρε φιλε ζαμπουνιες.
ειστε το κατακαθι του πολιτικου κοσμου, ο αποπατος του εργατικου κινηματος, ο βοθρος της "αριστερας".
και λιγα σας λεμε, ειδικα σε τρολακια σε υπηρεσια.
αλλα ξερεις τι μου κανει τρομερη εντυπωση; ΠΟΤΕ και ΠΟΥΘΕΝΑ κανενας τσυριζαιος, ανταριζας,ριζας, κτλ δεν τολμαει να κανει τετοια αντιπαραθεση προσωπο με προσωπο.
ακομα και οταν ψελισουν τπτ σε "ασφαλες" περιβαλλον, αν υποψιαστουν οτι υπαρχει ΚΚΕς στο ακροατηριο φοβουνται την ξεφτιλα και το βουλωνουν.
αντε και με την ναομι καμπελ υπουργο εξωτερικων
Συγγνώμη παιδιά, αλλά τι αντιπαράθεση πρόσωπο με πρόσωπο με τρελλό να κάνεις; Στο τέλος θα σε περάσουν και σένα για τρελλό. Όπως λέει και ο μεγάλος Άκης Πάνου
Διαγραφή“Άς τον τρελλό στην τρέλα του και μη τον συνεφέρεις
Τι κρύβει μέσα το μυαλό ενός τρελού δεν ξέρεις!”
Από ότι φένεται η κουβέντα κατάντησε... Το πρόβλημα δεν είναι τι θα διαβάζει ο καθένας ή τι θα του πει το κόμμα τι θα διαβάζει. Το κόμμα δεν είναι μπαμπούλας ούτε γκιουλέκας για να μας κάνει ντά ή ξου αν αυτά που διαβάζουμε είναι σωστά ή όχι. Η ουσία εξάλλου δεν είναι στο τι γράφει ο τάδε ή δείνα για το πέρασμα από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό. Αλλά η πραγματικότητα. Η ιστορική πραγματικότητα. Πότε υπήρξε σοσιαλισμός; Όταν ανέλαβαν κομμουνιστικά ή αριστερά κόμματα την διαχείριση του συστήματος ή όταν οι εργάτες έστειλαν στον διάολο τους καπιταλιστές και τα τσιράκια τους; Εκ του αποτελέσματος αγαπητοί συριζαίοι μάλλον ισχύει το δεύτερο. Ότι και αν θέλετε να μας πείτε, να μας πείσετε για συνεργασία, να μας ειρωνεύεστε ή να προσπαθείτε να έρθετε σε ιδεολογική αντιπαράθεση μαζί μας, η ζωή σας έχει διαψεύσει. Μη συνεχίζετε λοιπόν τις κοροϊδίες ή τις ειρωνίες. Δεν έχει νόημα. Γελοιοποιήστε οι ίδιοι. Όπως βλέπετε σας μιλώ ευγενέστατα σαν ένας μιδροαστός. Γεια και χαρά. RED.
ΑπάντησηΔιαγραφή-Εκτός θέματος- Προσθήκη στα λεγόμενα του RED
ΔιαγραφήΤα ζήτηματα της διανομής και της εξουσίας.
«ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΓΚΟΤΑ» του Κ.ΜΑΡΞ
(..)Άσχετα από όσα αναπτύξαμε ως εδώ, ήταν γενικά λάθος να δώσουν τόση σημασία στη λεγόμενη διανομή και να τονίζουν κυρίως αυτήν.
Η κάθε φορά διανομή των μέσων κατανάλωσης είναι μονάχα συνέπεια της διανομής των ίδιων των όρων παραγωγής. Αυτή πάλι η διανομή εκφράζει το χαρακτήρα του ίδιου του τρόπου παραγωγής. Ο κεφαλαιοκρατικός τρόπος παραγωγής π.χ., στηρίζεται στο ότι οι εμπράγματοι όροι παραγωγής είναι μοιρασμένοι σε μη εργαζόμενους με τη μορφή ιδιοκτησίας κεφαλαίου και με μορφή γαιοκτησίας, ενώ η μάζα είναι μονάχα ιδιοκτήτης του προσωπικού όρου παραγωγής, της εργατικής δύναμης. Εφόσον τα στοιχεία της παραγωγής έχουν διανεμηθεί μ' αυτό τον τρόπο, προκύπτει από μόνη της η σημερινή διανομή των μέσων κατανάλωσης. Αν οι εμπράγματοι όροι παραγωγής είναι συνεταιριστική ιδιοκτησία των ίδιων των εργατών, τότε προκύπτει επίσης μια διαφορετική από τη σημερινή διανομή των μέσων κατανάλωσης.
Ο χυδαίος σοσιαλισμός (κι απ' αυτόν πάλι ένα μέρος απ' τους δημοκράτες) κληρονόμησε από τους αστούς οικονομολόγους την αντίληψη να θεωρεί και να χειρίζεται τη διανομή ανεξάρτητα από τον τρόπο παραγωγής, και έτσι να παρουσιάζει το σοσιαλισμό σαν να περιστρέφεται κυρίως γύρω από τη διανομή. Αφού όμως από πολύ καιρό έχει αποσαφηνιστεί η πραγματική σχέση, γιατί να γυρίζουμε ξανά προς τα πίσω;(..)
(..) Τότε θα αναρωτηθεί κανείς: ποιες μεταβολές θα υποστεί το κράτος σε μια κομμουνιστική κοινωνία; Μ' άλλα λόγια, ποιες κοινωνικές λειτουργίες απομένουν εκεί που να είναι ανάλογες με τις σημερινές κρατικές λειτουργίες;
Αυτό το ερώτημα μπορεί ν' απαντηθεί μόνο επιστημονικά και δεν προσεγγίζουμε ούτε στο ελάχιστο το πρόβλημα όσες χιλιάδες φορές κι αν συνθέσουμε τη λέξη λαός με τη λέξη κράτος.
Ανάμεσα στην καπιταλιστική και την κομμουνιστική κοινωνία βρίσκεται η περίοδος της επαναστατικής μετατροπής της μιας στην άλλη. Και σ' αυτή την περίοδο αντιστοιχεί μια πολιτική μεταβατική περίοδος, όπου το κράτος της δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο παρά η επαναστατική δικτατορία του προλεταριάτου. (..) Ilief
Για όποιον αναρωτιέται για τη στάση του Μπιτσάκη απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ και στην κυβέρνηση της "Αριστεράς", ας διαβάσει την αρθρογραφία του, ιδιαίτερα την προεκλογική περίοδο Μάη-Ιούνη 2012. Και φυσικά τις θέσεις του τις συνοδεύει με ένα πασπάλισμα ευρωκομμουνισμού...πάντα για το καλό της επαναστάσης βεβαίως-βεβαίως!!! Αν με ρωτήσετε για το θεωρητικό του έργο, που απωτυπώνεται και σε άρθρα του (παλιότερα στα ΝΕΑ), το μόνο που έχω να πώ ότι όχι μόνο δεν έχουνν καμιά σχέση με τον μαρξισμό, αλλά ούτε στοιχειώδη σχέση με τις αρχές του διαλεκτικού υλισμού.Αυτό δεν έχει σχέση με το αν αποδέχεται γενικά τον υλισμό. Αλλά έχω ένα ερώτημα, πως γίνεται φιλοσοφικά να αναγορέυεσαι σε συνεπή μαρξιστή και πολιτικά να είσαι ένας αξατάσχετος οπορτουνιστής; Η απάντηση είναι απλή:δεν είναι μαρξιστής, έχει αποκηρύξει τον μαρξισμό και την κομμουνιστική προοπτική εδώ και 25 χρόνια σχεδόν!
ΑπάντησηΔιαγραφήkk