Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ενημέρωση

Είναι γεγονός ότι στο κλείσιμο της ΕΡΤ διάφορες πολιτικές δυνάμεις εξέφρασαν αντίθεση. Μέχρι και τα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης, ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ.

Είναι άκρως υποκριτική η στάση τους για να θεωρηθεί ότι βρίσκονται στο πλευρό των εργαζομένων. Γιατί συμφωνούν με την αναδιοργάνωση του δημόσιου τομέα, και της ΕΡΤ, με δραστική μείωση του προσωπικού, τη δραστική μείωση των μισθών τους, την επιβολή εργασιακών σχέσεων γαλέρας, δουλεύουν στην κυβέρνηση μαζί με τη ΝΔ γι' αυτό το σκοπό, αφού δουλεύουν για την εφαρμογή της αντεργατικής - αντιλαϊκής πολιτικής εξόδου από την καπιταλιστική οικονομική κρίση σε όφελος του κεφαλαίου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επίσης λέει να μην κλείσει η ΕΡΤ.

Προπαγανδίζει ότι αποτελεί κρίκο στη λαϊκή πάλη αλλά για ποιο σκοπό; Για τη δημοκρατική ανατροπή της κυβέρνησης.

Έτσι υποτάσσει τον αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ για να έχουν δουλειά, για να μην κλείσει η κρατική ραδιοτηλεόραση, καλώντας ταυτόχρονα σε εκλογική ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ για τη δημιουργία κυβέρνησης της αριστεράς, που όχι μόνο θα λύσει το πρόβλημα των εργαζομένων, αλλά θα ασκήσει πολιτική αντικειμενικής και δημοκρατικής ενημέρωσης.


Βεβαίως, ο ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή και το πρόβλημα με τους εργαζόμενους στην ΕΡΤ, εστιάζει στην ανάγκη της πάλης για τη «δημοκρατία» που καταλύεται από τη ΝΔ.

Το προβάλλει ως αιχμή της πολιτικής του, ανάγοντας την αιτία της αντεργατικής - αντιλαϊκής πολιτικής στην έλλειψη δημοκρατίας. Έτσι συσκοτίζει την πραγματική αιτία της εφαρμογής αυτής της βάρβαρης πολιτικής - απότοκό της είναι και το κλείσιμο της ΕΡΤ - που δεν είναι άλλη από την οικονομική κρίση και τη διαχείρισή της σε όφελος του κεφαλαίου.

Η κυβέρνηση προπαγανδίζει ότι κλείνει την ΕΡΤ για να την εξυγιάνει, να κόψει τις σπατάλες, όπως κάνει σε όλο το δημόσιο τομέα, στα πλαίσια αντιμετώπισης των ελλειμμάτων του κρατικού προϋπολογισμού που απαιτεί δραστικές περικοπές και πρώτα απ' όλα μαζικές απολύσεις εργαζομένων.

Και αυτό επίσης είναι ενταγμένο στην πολιτική αντιμετώπισης των κρατικών χρεών. Αλλά αυτή η πολιτική τσακίζει μισθούς, πετά εργαζόμενους στην ανεργία, δηλαδή καταστρέφει εργατική δύναμη.
Ταυτόχρονα ενισχύει την ανάπτυξη του κεφαλαίου στον τομέα των ραδιοτηλεοπτικών ΜΜΕ, αφού οι ψηφιακές συχνότητες αποτελούν πεδίο επενδύσεων και κερδοφορίας.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών καναλιών ζητούν διπλάσιες συχνότητες απ' όσες τους έχουν παραχωρηθεί.

Επομένως συμβάλλει σε επενδύσεις. Είναι μέρος της πολιτικής διαχείρισης της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου.

Ταυτόχρονα θέτει ζήτημα «δημοκρατίας» που αν λυθεί θα έρθει και φιλολαϊκή πολιτική!

Αποπροσανατολισμός και για το ένα και για το άλλο.

Γιατί η αστική δημοκρατία στην εποχή του μονοπωλιακού καπιταλισμού αυτή είναι. Προσαρμόζεται, ιδιαίτερα στις συνθήκες κρίσης, στη με κάθε μέσο εφαρμογή αντιλαϊκής πολιτικής.

Βεβαίως, η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της κυβέρνησης, που δεν είναι η πρώτη, ούτε η τελευταία απ' ό,τι φαίνεται, ανοίγει ένα νέο αντιδραστικό δρόμο σε όφελος του κεφαλαίου.

Αλλά έτσι είναι η αστική δημοκρατία. Δηλαδή αν περνούσε με την κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή δε θα ήταν αντιδραστική;

Οι αστικοί νόμοι είναι έτσι φτιαγμένοι που να χτυπούν το λαό.

Η αστική δημοκρατία τους προσφέρει όλα τα όπλα, όλα τα εργαλεία, νομοθετικά και κατασταλτικά, προκειμένου να χτυπούν το λαό.

Κι αν δεν υπάρχουν π.χ. τα νομοθετικά εργαλεία, η αστική δημοκρατία φτιάχνει νόμους που τα δημιουργούν ή έρχεται φαινομενικά σε αντίθεση, καταπατώντας π.χ. παλιότερους αστικούς νόμους, αλλά πατώντας στους παλιότερους, όταν δυσκολεύει η εφαρμογή της πολιτικής υπέρ των μονοπωλίων, τους ξεπερνούν οι αστοί με άλλες, εντός της δημοκρατίας τους, νομότυπες ρυθμίσεις.

Κανείς δε λέει ότι το κίνημα δεν πρέπει να παλεύει για δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες. Αλλά χωρίς αυταπάτες ότι τα μονοπώλια και οι κυβερνήσεις τους τα σέβονται ή ότι μπροστά στην αντιλαϊκή επίθεση η σωτηρία βρίσκεται στην αστική δημοκρατία και τη διεύρυνσή της. 

Για τα περί ελευθερίας στην ενημέρωση

Βεβαίως, ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει την ίδια αντίληψη και για την «Ενημέρωση», συμφωνώντας ταυτόχρονα να υπάρχουν και ΜΜΕ στα χέρια των καπιταλιστών, που, όμως, λένε, θα κάνουν ενημέρωση με κανόνες αντικειμενικότητας!

Δηλαδή, δε θα αναπαράγουν την αστική πολιτική; Θα το κάνουν, αλλά θα μιλούν και για τα λαϊκά συμφέροντα, θα προβάλλουν και τη διέξοδο σε όφελος του λαού; Αν είναι δυνατόν!

Πρόσφατα, μάλιστα, παρουσίασε τις θέσεις του για την αντικειμενική ενημέρωση με τις οποίες μάλιστα φιλοδοξεί να σπάσει τη διαπλοκή.

«Εμείς φιλοδοξούμε να βάλουμε ένα τέλος στη διαπλοκή, είναι πολιτική υποχρέωση και καθήκον απέναντι στη δημοκρατία και τους πολίτες», είπε ο Αλ. Τσίπρας στην παρουσίαση των προτάσεών τους.

Τώρα ξαφνικά ο ΣΥΡΙΖΑ ανακάλυψε τη «διαπλοκή του πολιτικού συστήματος, των τραπεζών και των ΜΜΕ»;

Και ως κόμμα που θέλει να κυβερνήσει, προκειμένου να διαχειριστεί το αστικό σύστημα, ενδιαφέρεται να «βάλει τάξη» στο χώρο των ΜΜΕ, σπάζοντας τη διαπλοκή;

Είναι σαν την πολιτική του στην ανάπτυξη που θα ενισχύσει τους «υγιείς επιχειρηματίες» και όχι τα λαμόγια και τους κερδοσκόπους!

Με την «ανακάλυψη της διαπλοκής» είναι σαν να ανακάλυψε ξαφνικά την Αμερική... Λες και δεν είναι ιδιοκτησία επιχειρηματικών ομίλων, λες και οι αστοί δημιούργησαν ΜΜΕ για «αντικειμενική» ή «πλουραλιστική» ή «δημοκρατική» ή όπως αλλιώς θέλουν να τη λένε, ενημέρωση.

Είναι χαρακτηριστικό το πώς εκτιμούν την κατάσταση που υπάρχει στο συγκεκριμένο χώρο από τη σκοπιά της ιδιοκτησίας (άλλη ανακάλυψη που έκαναν), προκειμένου να θέσουν ζήτημα «κανόνων ελευθερίας στην ενημέρωση».

Ο υπεύθυνος του τομέα Επικοινωνίας του κόμματος, Β. Μουλόπουλος, είπε μεταξύ άλλων ότι «η συγκέντρωση των media στα χέρια εργολάβων, προμηθευτών του Δημοσίου, εμπόρων όπλων, επιχειρηματικών ομίλων και άλλων ευαγών ιδρυμάτων αλλοιώνει σήμερα δικαιώματα και τείνει να τα καταργήσει» και έτσι «από την ελευθερία της ενημέρωσης περνάμε μέσω ενός ολιγοπωλίου των media στην ελευθερία της ιδιοκτησίας».

Μια τοποθέτηση που, όπως και στα άλλα ζητήματα, συγκαλύπτει το γεγονός ότι στις συνθήκες της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, και στα ΜΜΕ, ή, πιο σωστά, στις ταξικές κοινωνίες, η ελευθερία στην ενημέρωση καθορίζεται από την ελευθερία της κυρίαρχης τάξης να διατηρεί, να προστατεύει και να ενισχύει την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, την εκμετάλλευση και τα κέρδη.

Συγκαλύπτει το γεγονός ότι η ενημέρωση δεν είναι ουδέτερο ζήτημα, ενώ είναι πολύ περισσότερα πράγματα από απλή ενημέρωση.

Είναι συνειδητή παρέμβαση στη διαμόρφωση της κοινωνικής συνείδησης, της κοινωνικής ψυχολογίας, επομένως ισχυρή ιδεολογικοπολιτική παρέμβαση, προπαγάνδα, επίδραση στη διαμόρφωση αξιών, τρόπου ζωής κλπ. Ζητήματα που επίσης δεν είναι και δεν μπορεί να είναι ουδέτερα ταξικά.

Είναι γεγονός ότι τα ΜΜΕ δεν είναι επιχειρήσεις που οργανώνονται, ιδρύονται με σκοπό το κέρδος. Τα αστικά ΜΜΕ είναι ιδιοκτησία μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων με άλλες οικονομικές δραστηριότητες. Οργανώνονται με σκοπό τη χειραγώγηση του λαού στην αστική πολιτική, τη στήριξη του αστικού πολιτικού συστήματος.

Είναι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί του καπιταλιστικού συστήματος, για την αναπαραγωγή της αστικής ιδεολογίας και πολιτικής, χρηματοδοτούνται από τους ομίλους ιδιοκτησίας προκειμένου να υπηρετούνται τα γενικά συμφέροντα των αστών.

Επομένως, αναπαράγουν την αστική ιδεολογία και προπαγάνδα, στόχο έχουν την παρεμπόδιση αφύπνισης των λαϊκών δυνάμεων, είναι στην πρώτη γραμμή της πάλης των αστών ενάντια στο εργατικό κίνημα.

Τα αστικά ΜΜΕ είναι ιδιοκτησία ομίλων ενταγμένων στο Χρηματιστήριο, χώρο άντλησης κεφαλαίων, και ορισμένα απ' αυτά είναι ενταγμένα αυτοτελώς ως επιχειρήσεις στο Χρηματιστήριο. Αυτοί οι όμιλοι δραστηριοποιούνται και σε άλλους κλάδους της οικονομίας, όπως π.χ., τουρισμός, θαλάσσιες μεταφορές, κατασκευές, διαχείριση απορριμμάτων κ.λπ., γεγονός που τους δίνει τη δυνατότητα να χρηματοδοτούν τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς τους, τις εφημερίδες τους... Και επίσης να υπηρετούν και τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους, εκτός από τα γενικά της τάξης τους.

Είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι αυτό μπορεί να αλλάξει.

ΜΜΕ κοινωνική ιδιοκτησία

Βεβαίως, δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι και στο χώρο των ΜΜΕ πράγματι πρέπει να υπάρχουν κανόνες λειτουργίας, ισότιμης προβολής των θέσεων όλων των κομμάτων, της προβολής της δράσης του εργατικού, του λαϊκού κινήματος, δοσμένης μάλιστα με όσο γίνεται αντικειμενικό και όχι διαστρεβλωμένο και παραμορφωτικό τρόπο, αν και η δημοσιογραφική δουλειά πάντα έχει πολιτική κατεύθυνση, επομένως πάντα παρεμβαίνει στην ενημέρωση και το σχολιασμό από συγκεκριμένη ταξική σκοπιά.

Η δημοκρατία στην αστική κοινωνία δεν είναι ταξικά ουδέτερη, όσο και αν πασχίζει ο ΣΥΡΙΖΑ να την παρουσιάσει ως τέτοια.

Επομένως, οι όποιοι κανόνες δεν μπορεί, αντικειμενικά, να καταφέρουν να εξισώνουν την ενημέρωση από την αστική σκοπιά με την ενημέρωση από τη σκοπιά του λαού. Είναι και αυτό βέβαια υπόθεση πάλης του κινήματος.

Αλλά η δημιουργία ΜΜΕ απαιτεί κεφάλαια. Και κανείς καπιταλιστής δε βάζει τα κεφάλαιά του σε ΜΜΕ για να προβάλλει μαζί με τα δικά του συμφέροντα και αυτά των εργαζομένων.
Και ακριβώς αυτή η πραγματικότητα, ότι για να οργανώσεις ΜΜΕ χρειάζονται κεφάλαια, εμποδίζει να κατακτηθεί στον καπιταλισμό, ακόμη και η δυνατότητα οργάνωσης ΜΜΕ από το λαϊκό κίνημα και τους φορείς του που θα μπορούσε να αντισταθμίσει σ' ένα βαθμό τη στοιχειώδη προβολή της δράσης τους.

Όσο για το δημοκρατικό δικαίωμα της ολόπλευρης και ουσιαστικής ενημέρωσης, θα γίνει πραγματικότητα μόνο όταν πάψουν τα ΜΜΕ να είναι καπιταλιστική «ιδιοκτησία».
Στην εργατική - λαϊκή εξουσία, με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, όπου ο παραγόμενος πλούτος θα είναι λαϊκή - κοινωνική περιουσία και όλοι οι μηχανισμοί παραγωγής και διεύθυνσης της κοινωνίας θα βρίσκονται υπό διαρκή εργατικό - λαϊκό έλεγχο, τότε και τα ΜΜΕ θα είναι ιδιοκτησία της εργατικής τάξης, του λαού.

Τότε μόνο η ενημέρωση θα είναι από το λαό για το λαό, θα εξυπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες στη μόρφωση, στον πολιτισμό, στην ψυχαγωγία, διασφαλίζοντας τα δικαιώματα των εργαζομένων σε αυτά.

Πηγή : 902.gr